Το φαινόμενο αυτό έλαβε χώρα στις 12:07 το μεσημέρι, ενώ ο ουρανός ήταν καθαρός και η ατμόσφαιρα διαυγής. Αίφνης, φάνηκε μια φωτοβόλος ακτίνα, που έμοιαζε σαν να είχε αποκοπεί από τον ήλιο. Ήταν τοξοειδής και είχε το σχήμα χοντρής αλυσίδας. Κατευθύνθηκε αστραπιαία προς τον βορρά και ευθύς διαλύθηκε σε καπνό. Ο καπνός που εξαπολύθηκε δημιούργησε ένα πυκνό νέφος, που διήρκεσε για περισσότερο από μισή ώρα.
Η μυστηριώδης αυτή ακτίνα, με τη μορφή στήλης, κατέβηκε αρκετά χαμηλά και έπειτα έμεινε στάσιμη, έχοντας το κατώτατο άκρο της παχύτατο και ιδιαιτέρως ευρύ. Ακριβώς πέντε λεπτά αργότερα, δηλαδή στις 12:12, ακούστηκε ένας ισχυρός κρότος, που είχε διεύθυνση από βορρά προς νότο.
Όσοι είδαν το φαινόμενο εξεπλάγησαν στον μέγιστο βαθμό. Εκείνοι που βρίσκονταν στα σπίτια τους, καταταράχτηκαν, καθώς υπέθεσαν πως ο δυνατότατος κρότος ήταν υποχθόνιος και την παρατεταμένη βουή που ακολούθησε, την εξέλαβαν ως πρόδρομο σεισμού. Έτσι, πετάχτηκαν πανικόβλητοι έξω από τα σπίτια τους. Μα, όταν έμαθαν πως επρόκειτο για μια αστραποβόλα ακτίνα, ηρέμησαν.
Το μετεωρολογικό αυτό φαινόμενο μετακινήθηκε προς την κορυφή του όρους Κριθίνα, όπου υπήρχε μια πυραμίδα, η οποία είχε ανεγερθεί τέσσερα χρόνια νωρίτερα από τον Λοχαγό Μεσσαλά, μέλους της Στρατιωτικής Γεωδαιτικής Επιτροπής.
Οι κάτοικοι του χωριού Καστανιά, το οποίο βρίσκεται πίσω από το όρος, είδαν το φαινόμενο έκπληκτοι, με τη διαφορά ότι μετά τον δυνατό κρότο διέκριναν ένα είδος ίνας βαμβακιού, τυλιγμένη πάνω σε ράβδο, η οποία κατέπεσε σε απόσταση περίπου δύο μιλίων από την Καστανιά μέσα στη θάλασσα, συνταράσσοντας την επιφάνειά της.
Τότε, ακούστηκε κι ένας δεύτερος κρότος, ασθενέστερος, όμως, από τον πρώτο, που έγινε κι αυτός, όπως και ο πρώτος, αντιληπτός στη Μονεμβασία, στους Μολάους και τα Κύθηρα.
Η φωτοβόλος ακτίνα, που έγινε ορατή στον νομό Λακωνίας, το 1894, ήταν και παρέμεινε μυστηριώδης και ανεξήγητη.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΚΑΙΡΟΙ”, στις 15/07/1894
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου