"Δεν αγόρασα καθόλου τρόφιμα για ένα χρόνο και είμαι πιο ευτυχισμένος και υγιής από ποτέ"

Πηγή: Guardian - Mετάφραση/Απόδοση: Βιβή Συργκάνη-enallaktikos.gr

Ο Rob Greenfield για έναν ολόκληρο χρόνο εξασφάλισε την τροφή του καλλιεργώντας και ψαρεύοντας με στόχο να τρώει πιο βιώσιμα και να ενθαρρύνει τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Αλλά για να πετύχει το πείραμά του, χρειαζόταν στο πλευρό του την κοινότητα.

Τον τελευταίο χρόνο καλλιέργησα μόνος την τροφή μου. Χωρίς μπακάλικα, εστιατόρια, δεν ήπια ούτε ένα ποτό σε μπαρ. Η φύση ήταν ο κήπος μου, το κελάρι μου και το φαρμακείο μου.

Οι περισσότεροι άνθρωποι θα φαντάζονται ότι ζω στην ύπαιθρο σε ένα αγρόκτημα, αλλά στην πραγματικά μένω σε πόλη: στο Ορλάντο της Φλόριντα, λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο. Όταν έφτασα εδώ, δεν είχα ιδιόκτητη γη, έτσι για να καλλιεργήσω την τροφή μου, ζήτησα από τους γείτονες να μου παραχωρήσουν τις αυλές τους, που μέχρι τότε είχαν γκαζόν. Μοιράστηκα την σοδειά μου μαζί τους. Ασπάζομαι τη φιλοσοφία "να καλλιεργούμε τρόφιμα, όχι γρασίδι"...

Χρειαζόμουν επίσης ένα μέρος για να ζήσω τα δύο χρόνια της παραμονής μου στο Ορλάντο και το βρήκα, επίσης, μέσω της τοπικής κοινότητας. Έβαλα αγγελία αναζητώντας κάποιον που είχε σπίτι με ανεκμετάλλευτη αυλή, ο οποίος θα μπορούσε να ωφεληθεί από την παρουσία μου στην ιδιοκτησία του. Μετά από σύντομη αναζήτηση βρήκα τη Λίζα, μια γυναίκα γύρω στα 60, με όνειρο να ζήσει πιο βιώσιμα. Δημιούργησα ένα μικροσκοπικό σπίτι λίγων τ.μ. στην αυλή της και σε αντάλλαγμα την μετέτρεψα σε έναν μεγάλο κήπο. Άρχισα να συλλέγω το νερό των βροχοπτώσεων, να κάνω κομποστοποίηση και να παράγω φρέσκα προϊόντα. Μαζί, προσπαθήσαμε να ανταποκριθούμε στις βασικές μας ανάγκες μέσω ανταλλαγής, αντί να χρησιμοποιούμε χρήματα.

robjgreenfield@instagram

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιθανώς θα υποθέσουν ότι είχα μεγάλη εμπειρία στην κηπουρική για να ξεκινήσω αυτό το φιλόδοξο πρότζεκτ. Στην πραγματικότητα, στο παρελθόν είχα φυτέψει μόνο χόρτα, βότανα και ντομάτες.

Τα τελευταία έξι χρόνια είχα περάσει μεγάλο μέρος της ζωής μου στο δρόμο και όσο κι αν ήθελα να καλλιεργώ το δικό μου φαγητό, ποτέ δεν το είχα κάνει.

Έδωσα στον εαυτό μου μόλις έξι μήνες προετοιμασίας από τη στιγμή που έφτασα στο Ορλάντο μέχρι την αρχή του επόμενου έτους, όταν σταμάτησα να αγοράζω τρόφιμα. Αυτός ήταν ευσεβής πόθος, αλλά μόνο τέσσερις μήνες μετά το χρονοδιάγραμμα, ήμουν έτοιμος να βουτήξω στα βαθιά και να απαρνηθώ το φαγητό που προσφέρει η παγκόσμια βιομηχανία για έναν ολόκληρο χρόνο.

Το 2011 ζούσα μια αρκετά τυπική καταναλωτική ζωή. Ποτέ δεν σκεφτόμουν από πού προέρχεται το φαγητό μου. Όλα άλλαξαν μέσα από την παρακολούθηση ντοκιμαντέρ και την ανάγνωση σχετικών βιβλίων. Τότε συνειδητοποίησα ότι καταναλώνω τον πλανήτη που αγαπούσα, με κάθε μπουκιά που έτρωγα.

Ορκίστηκα να αλλάξω τις διατροφικές μου συνήθειες και να εμπνεύσω και άλλους να κάνουν το ίδιο. Κατά τη διάρκεια του επόμενου έτους καλλιέργησα πάνω από 100 διαφορετικά τρόφιμα στους κήπους μου. Αυτό περιλάμβανε δεκάδες διαφορετικά χόρτα γεμάτα θρεπτικά συστατικά, γλυκοπατάτες για τις θερμιδικές μου ανάγκες, νόστιμα φρούτα όπως παπάγια και μπανάνες, λαχανικά όπως κολοκύθες, καρότα, φασόλια και τεύτλα, βότανα και πιπεριές για να δώσω γεύση σε όλα τα γεύματά μου. Έβαλα και μελίσσια για να μπορώ να έχω το δικό μου... ζαχαροπλαστείο στο σπίτι.

Περίπου η μισή τροφή μου προήλθε από τον κήπο μου και την άλλη μισή την αναζήτησα στη φύση. Περισσότερα από 200 τρόφιμα. Μάζεψα το δικό μου θαλασσινό αλάτι από τον ωκεανό, καρύδες για μια καλή πηγή λίπους, φρούτα από εκατοντάδες δέντρα, ψάρεψα ψάρια από τις λίμνες, τα ποτάμια και τον ωκεανό, βρήκα μανιτάρια στο δάσος και θρεπτικά χόρτα από τις αυλές των ανθρώπων.
Η αλιεία δεν ήταν μόνο μέσον εύρεσης φαγητού για μένα, ήταν ένας τρόπος να αισθάνομαι συνδεδεμένος με τη γη.

Η αναζήτηση πρωτεΐνης ήταν πολύ δύσκολη. Με δυσκολία έβρισκα αρκετά ψάρια, έτσι γύρω στον 8ο μήνα άρχισα να έχω έλλειψη λίπους και πρωτεϊνών. Αντιμετώπισα αυτή την κατάσταση, βρίσκοντας ελάφια που είχαν χτυπηθεί από αυτοκίνητα. Κάποιοι θεωρούν αυτή την κίνηση αμφιλεγόμενη, αλλά για μένα είναι απλώς κοινή λογική η χρήση πόρων που διαφορετικά θα χάνονταν. Ξέρω ακριβώς να προσδιορίσω πόσο καιρό ένα ελάφι είναι νεκρό και αν είναι ακόμα καλό για κατανάλωση. Μπορεί να είναι δύσκολο να το καταλάβετε αν ζείτε στην πόλη, αλλά οι λεπτομέρειες είναι σαφείς σε όσους κατανοούν τα βασικά σημάδια της φύσης.
Επίσης, καλλιέργησα τα δικά μου φάρμακα και βιταμίνες, όπως το κουρκούμη, το τζίντζερ και τα φραγκοστάφυλα. Μπορείτε να φτιάξετε σιρόπι από φραγκοστάφυλο για να αποφύγετε τα κρυολογήματα. Το αποξηραμένο και τριμμένο moringa, γνωστό και ως δέντρο - βιταμίνη, ήταν η πολυβιταμίνη μου όταν ταξίδευα.

Μαγείρεψα δεκάδες διαφορετικά υγιεινά γεύματα και έφτιαξα νόστιμα ποτά όπως κρασί με μέλι και μπύρα πιπερόριζας. Νομίζω ότι είναι ασφαλές να πω ότι έκανα την πιο υγιεινή διατροφή της ζωής μου. Στο τέλος του έτους ζύγιζα όσο όταν ξεκίνησα το πείραμα, και δεν αρρώστησα ούτε μια φορά. Είχα απόλυτη εμπιστοσύνη στη φύση και απέδωσε.
Αυτό το πρότζεκτ δεν ήταν μόνο για την καλλιέργεια και τη συλλογή από τη φύση όλων των τροφίμων μου. Είχε βασικό στόχο τον παρότρυνση των άλλων για να καλλιεργήσουν τη δική τους τροφή και να ανακτήσουν την υγεία τους. Κατά τη διάρκεια του έτους έφτιαξα τους κήπους δεκαπέντε συνολικά ανθρώπων μέσω του προγράμματος Gardens for the People. Φύτευσα περισσότερα από 200 οπωροφόρα δέντρα στην ευρύτερη περιοχή, έστειλα περισσότερα από 5.000 πακέτα σπόρων για να βοηθήσω τους ανθρώπους να καλλιεργήσουν τη δική τους βιολογική, υγιεινή τροφή και διδάσκοντας με δωρεάν μαθήματα κηπουρικής την κοινότητά μου.

Καθ 'όλη τη διάρκεια του χρόνου δούλεψα με πέντε μονογονεϊκές οικογένειες για να τους βοηθήσω να καλλιεργήσουν υγιεινή τροφή.

Εξερευνώ το θέμα της διατροφής για σχεδόν μια δεκαετία και πιστεύω ότι το παγκοσμιοποιημένο, βιομηχανοποιημένο σύστημα τροφίμων είναι προβληματικό. Είδα ότι είναι πράγματι δυνατό να απομακρυνθούμε από την μεγάλης κλίμακας παραγωγή τροφίμων. Δεν λέω ότι είναι δυνατό για όλους. Στην πραγματικότητα, δεν νομίζω ότι είναι δυνατό για τους περισσότερους από εμάς. Στην πραγματικότητα δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητο. Οι απαντήσεις βρίσκονται στην κοινότητα.

Απλώς θέλω από τους άλλους να αμφισβητήσουν το φαγητό τους: από πού προέρχεται; Πώς φτάνει σε εσάς; Πώς επηρέασε τη Γη, τα άλλα είδη και τους ανθρώπους που καλλιέργησαν αυτή την τροφή; Και αν δεν τους αρέσουν οι απαντήσεις, θέλω να τους ενθαρρύνω να τις αλλάξουν.

Τα καλά νέα είναι ότι δεν χρειάζεται να πάτε για το 100% - μπορείτε να ξεκινήσετε με μικρές αλλαγές. Μπορείτε να καλλιεργήσετε ένα μέρος των τροφίμων που έχετε ανάγκη. Μπορείτε να μάθετε να μαζεύετε τα εδώδιμα φυτά από την περιοχή σας. Μπορείτε να προμηθευτείτε τα τρόφιμά σας τοπικά και να αγοράζετε από μικρούς παραγωγούς. Μπορείτε να μειώσετε την αγορά επεξεργασμένων τροφίμων.
Αυτό δεν χρειάζεται να είναι ένα μοναχικό ταξίδι. Μπορούμε να το κάνουμε μαζί στις κοινότητές μας. Οι λύσεις είναι εδώ, είναι νόστιμες και θρεπτικές και αποτελούν μέρος μιας ευτυχέστερης, πιο υγιεινής και πιο βιώσιμης ζωής.