Το 1964, στη συνεδρίαση του επιστημονικού συμβουλίου του Ινστιτούτου Ψυχολογίας της Σοβιετικής Ακαδημίας των Παιδαγωγικών Επιστημών επιδείχθηκε η ικανότητα της “αομμάτου οράσεως”, την οποία διέθετε η Νάντια Λομπάνοβα.
Η επίδειξη αυτή προσέλκυσε την ιδιαίτερη προσοχή και το ενδιαφέρον των ειδικών επιστημόνων, διότι η Νάντια Λομπάνοβα ήταν εντελώς τυφλή, έπειτα από μια βαριά νόσο.
Αν και οι οφθαλμοί της Νάντιας είχαν καλυφθεί με χοντρό μαύρο ύφασμα, μπορούσε να διακρίνει το χρώμα τετραγωνικών φύλλων χαρτιού, τα οποία είχαν χρώμα κίτρινο, πράσινο, κόκκινο και μπλε. Προκειμένου, λοιπόν, να καθορίσει το χρώμα του κάθε χαρτιού, το άγγιζε με τις άκρες των δαχτύλων της.
Το κορίτσι ήταν σε θέση επίσης να αφηγηθεί στους επιστήμονες το περιεχόμενο φωτογραφίας, την οποία είχαν παρουσιάσει στο πλαίσιο της πειραματικής επίδειξης. Η Λομπάνοβα διάβασε με την αφή της και τη λέξη “Μάνια”. Τα γράμματα, τα οποία αποτελούσαν τη λέξη αυτή, είχαν τοποθετηθεί κάτω από μια γυάλινη πλάκα.
Ο παρευρεθείς στην επιστημονική αυτή επίδειξη καταξιωμένος Σοβιετικός ψυχολόγος και ιατρός, Καθηγητής Αλεξάντερ Λούρια, ανακοίνωσε ότι εκείνον τον καιρό, σε διάφορες πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης, είχαν πραγματοποιηθεί μελέτες και έρευνες, οι οποίες είχαν καταδείξει ότι η ικανότητα να διακρίνουν τα χρώματα και τα σχήματα είχε εμφανιστεί σε αρκετούς τυφλούς ανθρώπους. Στην κατηγορία αυτή, άλλωστε, ανήκε και η μικρή Νάντια Λομπάνοβα.
Ο Αλεξάντερ Λούρια υπογράμμισε ότι οι περιπτώσεις αυτές αποτελούσαν τις σημαντικότερες ανακαλύψεις της φυσιολογίας εκείνη την περίοδο. Ο έγκριτος Σοβιετικός ψυχολόγος ανακοίνωσε ότι το κεντρικό συμβούλιο της Πανενωσιακής Εταιρείας των Ψυχολόγων σχημάτισε ειδική επιτροπή για τη διεξαγωγή των απαραίτητων ερευνών και τη λύση του μυστηρίου, το οποίο είχε φυσιολογική βάση και δεν επιδεχόταν μεταφυσικής ερμηνείας.
Το μυστήριο της “αομμάτου οράσεως”, που παρουσίαζε η τυφλή Νάντια Λομπάνοβα, είχε κεντρίσει το ζωηρό ενδιαφέρον όλης της επιστημονικής κοινότητας.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”, στις 06/02/1964…
Το μυστήριο της “αομμάτου οράσεως”…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου