Η συγκέντρωση της αγγλικής Βασιλικής Οικογένειας, κατά τα Χριστούγεννα του 1938, στο Ανάκτορο του Sandringham, ήταν κάτι που θα ευχαριστούσε το φάντασμα του παλατιού αυτού, την περίφημη “Καλόγρια”.
Ανήμερα των Χριστουγέννων, λοιπόν, το φάντασμα της Καλόγριας συνήθιζε από τα παμπάλαια χρόνια να κάνει την εμφάνισή του στους ευρύχωρους και πολυτελείς διαδρόμους της βασιλικής τούτης κατοικίας, την οποία είχε χτίσει ο Εδουάρδος ο Ζ’, κοντά σε ένα παλιό μοναστήρι καλογραιών, ανάμεσα σε βαλτοτόπια, που δεν απείχαν πολύ από την ακρογιαλιά.
Αλλά δεν είναι αυτό το μοναδικό βασιλικό φάντασμα. Στα Ανάκτορα του Windsor, που βρίσκονται στις όχθες του Τάμεση, εκεί δηλαδή όπου οι Άγγλοι Βασιλείς διέμεναν για περισσότερα από χίλια χρόνια, κατοικοεδρεύουν είκοσι τρεις συνολικά υπερφυσικές οντότητες. Από αυτές, δύο εμφανίζονται συχνότερα: το φάντασμα της Ελισάβετ της Α’ και του Καρόλου του Α’. Μάλιστα, και τα δύο είχαν γίνει συχνά αντιληπτά από Βασιλείς, Αυλικούς και από το πολυάριθμο υπηρετικό προσωπικό.
Μια μέρα, η σύζυγος του Αυτοκράτορα της Γερμανίας Φρειδερίκου βρισκόταν στο παλάτι. Είχε πάει μετά το δείπνο στη βιβλιοθήκη για να διαβάσει. Ήταν παραμονή του Πάσχα. Ο καιρός ήταν θαυμάσιος. Το φως του ήλιου έμπαινε θαμπό στην αίθουσα από τα ψηλά παράθυρα με τα χοντρά τζάμια και αντιφέγγιζε στους καθρέφτες, στο πάτωμα και στο ταβάνι.
Η Αυτοκράτειρα καθόταν αναπαυτικά και ήταν βυθισμένη στο ανάγνωσμά της. Έξαφνα, ένιωσε πως κάποιος είχε μπει σιγά στη βιβλιοθήκη. Σήκωσε τα μάτια της και είδε πολύ κοντά της έναν Ιππότη όρθιο, που την κοίταζε με ήρεμο και γελαστό βλέμμα.
Τα βλέμματά τους συναντήθηκαν για μια στιγμή και όταν η Αυτοκράτειρα ανοιγόκλεισε τα μάτια της, η οπτασία χάθηκε από μπροστά της. Στο μικρό αυτό διάστημα, παρατήρησε ότι το πρόσωπό του είχε καταπληκτική ομοιότητα με τα σύγχρονα πορτρέτα του άτυχου Καρόλου του Α’, ο οποίος αποκεφαλίστηκε κατά διαταγή του αγγλικού Κοινοβουλίου επί διακυβέρνησης του Όλιβερ Κρόμγουελ.
Το φάντασμα της Βασίλισσας Ελισάβετ της Α’, ωστόσο, περιγραφόταν ποικιλοτρόπως από όσους περηφανεύονταν ότι το είχαν αντικρίσει να περιφέρεται στο παλάτι με ύφος “κάπως λυπημένο ή αφηρημένο”… Η Βασίλισσα κοίταζε τριγύρω της με κάποια έκπληξη και σάστισμα.
Η μεγάλη θεία του Βασιλέως Γεωργίου, η Πριγκίπισσα Βεατρίκη του Ηνωμένου Βασιλείου, είδε μια φορά τη σιλουέτα της Παρθένου Βασίλισσας, όπως αποκαλούσαν την άγαμη και άτεκνη Ελισάβετ την Α’, να σεργιανίζει σε μια ταράτσα του ανακτόρου.
Σε μια άλλη περίπτωση, η Πριγκίπισσα καθόταν μια νύχτα και διάβαζε στο δωμάτιό της. Ο μαύρος γάτος της, ο πιστός σύντροφός της, ήταν κουλουριασμένος στο περβάζι του ανοικτού παραθύρου της. Το δωμάτιο βρισκόταν στον δεύτερο όροφο. Η νύχτα ήταν ήσυχη και διαυγής. Έξαφνα, η Πριγκίπισσα ένιωσε ένα περίεργο συναίσθημα. Κοίταξε ολόγυρά της, αλλά δεν υπήρχε κανείς. Η γάτα της, όμως, είχε σηκωθεί και είχε καμπουριάσει τη ράχη της. Η Πριγκίπισσα σηκώθηκε κι αυτή απ’ το κάθισμά της, γιατί νόμισε πως άκουσε βιαστικά βήματα μες στο δωμάτιο. Έστρεψε το βλέμμα της προς το μέρος εκείνο και είδε μια αμυδρή λευκή λάμψη, που προερχόταν από τη στιλπνότητα μεταξωτού υφάσματος.
Για να επιστρέψουμε στα προηγούμενα, η “Καλόγρια του Sandringham” ήταν, σύμφωνα με τον σχετικό θρύλο, Ηγουμένη του Μοναστηριού, κοντά στο οποίο είχε χτιστεί το Ανάκτορο. Η Ηγουμένη, λοιπόν, είχε έναν νεαρότερο αδελφό, ο οποίος, ενώ είχε αποφασίσει να αφοσιωθεί στα θεία, παρασύρθηκε, μόλις έγινε μοναχός, από μια πανέμορφη κοπέλα, που την είχε δει να διασχίζει ένα δάσος, συνοδευόμενη από φρουρούς.
Η κοπέλα αυτή ήταν ορφανή, κόρη ενός Ιππότη και πήγαινε στο σπίτι της αδελφής της μητριάς της, η οποία ήταν παντρεμένη μ’ έναν Λόρδο, φεουδάρχη της περιφέρειας. Σαν γείτονες που ήταν, η κόρη και ο νεαρός, συναντήθηκαν πολλές φορές. Όταν η Ηγουμένη έμαθε πως ο αδελφός της είχε ερωτευθεί την κόρη του Ιππότη, συνέλαβε ένα σατανικό σχέδιο, για να τιμωρήσει την κοπέλα, την οποία θεωρούσε υπεύθυνη για την απομάκρυνση του αδελφού της από τον δρόμο του Θεού.
Συνεννοήθηκε μυστικά με τη μητριά της, η οποία, με την πρόφαση ότι η νέα είχε κάνει δήθεν κάποια ανήθικη πράξη, την έκλεισε με τη βία σε μοναστήρι. Ο θρύλος, μάλιστα, βεβαίωνε πως η Ηγουμένη την καταράστηκε και φρόντισε να την εντοιχίσει ζωντανή μέσα σε μια κρύπτη.
Μετά τον θάνατό της, η άκαρδη Ηγουμένη βρυκολάκιασε. Όμως, η “Καλόγρια του Sandringham” δεν ήταν καθόλου κακοποιό πνεύμα, αλλά ούτε και είχε τρομακτική όψη. Αντιθέτως, όσοι την έβλεπαν κατά καιρούς, υποστήριζαν πως το πρόσωπό της εξέφραζε βαθιά λύπη και συντριβή, προφανώς από σφοδρές τύψεις και μεταμέλεια για ό,τι έγινε…
Δύο ακόμη φαντάσματα της ίδιας βασιλικής συλλογής κατοικούν στο Παλάτι του Αγίου Ιακώβου, που είναι το αρχαιότερο παλάτι της βασιλικής οικογένειας στην Αγγλία. Είχε χτιστεί από τον Ερρίκο τον Η’, στην τοποθεσία ενός παλιού λεπροκομείου. Η λεπτομέρεια αυτή είχε συντελέσει στη δημιουργία των θρύλων περί δύο φαντασμάτων.
Το ένα εμφανιζόταν σε μια γωνιά του πάρκου, η οποία ήταν ιδιαιτέρως σκοτεινή και ικανή, επομένως, να εξάπτει τη φαντασία. Στο δεύτερο φάντασμα δεν άρεσε καθόλου η ύπαιθρος. Ήταν η Hortense Mancini, Δούκισσα του Μαζαρίν, η ερωμένη του Καρόλου του Β’, η οποία, μ’ ένα αραχνοΰφαντο νυχτικό, περιπλανιόταν νωχελικά μέσα στο παλάτι.
Και το Κάστρο του Balmoral, τούτος ο μικρός βασιλικός πύργος της Σκωτίας, έχει κι αυτός το φάντασμά του, το οποίο προτιμά να επισκέπτεται την πτέρυγα των μαγειρείων. Άλλοι επιμένουν ότι εμφανίζεται ως τρομερό τέρας με πελώρια λαμπερά μάτια, ενώ άλλοι βεβαιώνουν ότι πρόκειται για άνθρωπο με έκφραση αγωνίας στο πρόσωπο και διαρκώς λαχανιασμένο. Άλλωστε, στη θέση του σημερινού ανακτόρου δέσποζε άλλοτε ο πύργος ενός παλιού φεουδάρχη, όπου δεν ήταν δυνατόν παρά να είχαν συμβεί προ αιώνων εγκλήματα.
Επίσης, το φάντασμα των Ανακτόρων του Μπάκιγχαμ δικαιολογείται με τον ίδιο τρόπο. Πριν από την Αναγέννηση, η έκταση στην οποία βρίσκεται το παλάτι, ανήκε στην Εκκλησία. Κάποιος, λοιπόν, μοναχός, χλομός κι αδύνατος, εμφανίζεται στη δυτική πτέρυγα των Ανακτόρων. Ίσως να έλκεται εκεί από κάποιο έγκλημα που είχε διαπράξει.
Το Ανάκτορο του Hampton Court είναι ένα θεσπέσιο βασιλικό παλάτι στις όχθες του Τάμεση, το οποίο δέχεται κι αυτό επισκέψεις από μια σειρά φαντασμάτων. Δύο από αυτά είναι η Anne Boleyn και η Catherine Howard, δηλαδή η δεύτερη και η πέμπτη σύζυγος του διαβόητου βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου του Η’.
Η Anne Boleyn και ο σύζυγός της είχαν γονατίσει μαζί στον ναό του Ανακτόρου, όταν εισόρμησε ο Αρχιεπίσκοπος Thomas Granmer, ορκισμένος εχθρός της νέας του Βασίλισσας και έδωσε στον Ερρίκο μια περγαμηνή, η οποία περιείχε την απόδειξη της απιστίας της εναντίον του συζύγου της.
Ο Ερρίκος τη διάβασε και έκανε αμέσως νεύμα στους φύλακες, οι οποίοι συνέλαβαν την Anne Boleyn και την κλείδωσαν στο διαμέρισμά της. Μα, δυο μέρες αργότερα, μπόρεσε να δραπετεύσει και πήγε τρέχοντας στον ναό κατά την ώρα της λειτουργίας, με την ελπίδα ότι θα κατόρθωνε να συγκινήσει τον Ερρίκο. Οι φρουροί, όμως, τη συνέλαβαν ξανά και την έκλεισαν στη φυλακή της. Ο πέλεκυς του δήμιου της έκοψε το κεφάλι με ένα μονάχα χτύπημα.
Μερικοί βεβαιώνουν πως το φάντασμά της στοιχειώνει το παλάτι, καθώς τη βλέπουν να τρέχει αναστατωμένη μέσα στους διαδρόμους του.
Την ίδια τύχη έμελλε να έχει και η Catherine Howard, το φάντασμα της οποίας περιπλανιέται στον κάτω διάδρομο, εκεί που την είχαν δει να κλαίει γοερά και να παρακαλά τον σύζυγό της να μην έχει την ίδια τραγική μοίρα με την προηγούμενη γυναίκα του, την Anne Boleyn.
Τα περίφημα βασιλικά φαντάσματα της Αγγλίας διακατέχονται από μια αίγλη, αλλά και από έναν πόνο βαθύ κι ανείπωτο, μπλεγμένα σε πλεκτάνες, μπερδεμένα σε ίντριγκες, βουτηγμένα στον δόλο και στην ανθρώπινη πλεονεξία.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΘΝΟΣ”, στις 21/01/1939…
Τα περίφημα βασιλικά φαντάσματα της Αγγλίας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου