Από τoν Amine Ayoub
Η Δυτική Όχθη, βιβλικά γνωστή ως Ιουδαία και Σαμάρεια, δεν είναι απλώς ένα κομμάτι γης.
είναι κεντρικής σημασίας για την ταυτότητα του Ισραήλ και τη βιβλική του διαθήκη. Η έκκληση προς το Ισραήλ να διεκδικήσει την κυριαρχία του σε αυτή τη γη δεν είναι απλώς ένα ζήτημα γεωπολιτικής ή ασφάλειας - είναι μια βιβλική επιταγή που αντηχεί βαθιά στην εβραϊκή πίστη και την ιστορική συνείδηση.Αυτή η ιερή περιοχή είναι από καιρό αναπόσπαστο μέρος του παρελθόντος του Ισραήλ και η σημασία της εξακολουθεί να καθοδηγεί το μέλλον του έθνους. Καθώς το Ισραήλ αντιμετωπίζει αυξανόμενες εξωτερικές προκλήσεις, η επιτακτική ανάγκη να ενεργήσει για το βιβλικό του δικαίωμα στη Δυτική Όχθη δεν ήταν ποτέ πιο ξεκάθαρη.
Από τη βιβλική αφήγηση, η γη της Ιουδαίας και της Σαμάρειας αντιπροσωπεύει την καρδιά της αρχαίας κληρονομιάς του Ισραήλ. Οι υποσχέσεις που έδωσε ο Θεός στους πατριάρχες Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ επιβεβαιώνουν το θείο δικαίωμα του εβραϊκού λαού να κατοικεί και να κυβερνά αυτή τη γη. Η Βίβλος τονίζει επανειλημμένα την κεντρική θέση της Ιουδαίας και της Σαμάρειας στον εβραϊκό λαό, με πολλά βασικά βιβλικά γεγονότα να λαμβάνουν χώρα σε αυτήν ακριβώς την περιοχή. Από την παραμονή των πατριαρχών στη Χεβρώνα μέχρι την ίδρυση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ υπό τον βασιλιά Δαβίδ, η γη είναι εγγενώς συνυφασμένη στην εβραϊκή ιστορία.
Η ιστορική και θρησκευτική σύνδεση με την Ιουδαία και τη Σαμάρεια δεν είναι απλώς συμβολική. Αποτελεί το πνευματικό θεμέλιο της διεκδίκησης του Ισραήλ σε αυτή τη γη. Ως εκ τούτου, το δικαίωμα στη Δυτική Όχθη είναι βαθιά ριζωμένο στις Γραφές και δεν εξαρτάται από την τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα ή τις διεθνείς διαπραγματεύσεις. Η κυριαρχία του Ισραήλ στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια είναι μια εκπλήρωση της βιβλικής υπόσχεσης, μια πράξη επιστροφής στη γη που ο Θεός έδωσε στον εβραϊκό λαό. Για πολλούς στο Ισραήλ, αυτό είναι θέμα θρησκευτικού καθήκοντος, όχι μόνο εθνικής πολιτικής.
Γεωπολιτική Σημασία
Η έκκληση να διεκδικήσει την κυριαρχία στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια είναι επίσης μια έκκληση για εκπλήρωση της ιερής ευθύνης του Ισραήλ να προστατεύσει τη γη που του έχει ανατεθεί. Ο εβραϊκός λαός έχει αντιμετωπίσει αιώνες εξορίας, διωγμού και εκτοπισμού, αλλά η επιστροφή του στη γη του Ισραήλ θεωρείται ως εκπλήρωση της βιβλικής προφητείας. Η ανάκτηση της Ιουδαίας και της Σαμάρειας, μαζί με την υπόλοιπη γη, αντιπροσωπεύει το αποκορύφωμα ενός ιστορικού ταξιδιού πίσω στη γη που δικαιωματικά τους ανήκει.
Η παραίτηση από τον έλεγχο σε μια τόσο σημαντική βιβλική περιοχή θα σήμαινε άρνηση της βαθιάς πνευματικής σύνδεσης που καθοδηγούσε τον εβραϊκό λαό για χιλιετίες. Για τους Ισραηλινούς και τους Εβραίους σε όλο τον κόσμο, η διατήρηση της κυριαρχίας στη Δυτική Όχθη θεωρείται ως ένας τρόπος τιμής αυτής της διαθήκης και διασφάλισης ότι η γη παραμένει στα χέρια του εβραϊκού λαού, όπως ακριβώς ήταν στην αρχαιότητα.
Ενώ η βιβλική αξίωση για τη Δυτική Όχθη είναι πρωταρχικής σημασίας, η περιοχή έχει επίσης κρίσιμη γεωπολιτική σημασία και σημασία για την ασφάλεια. Η στρατηγική αξία της Ιουδαίας και της Σαμάρειας δεν μπορεί να υπερεκτιμηθεί. Βρίσκεται στα σύνορα της καρδιάς του Ισραήλ, δίπλα στην Ιερουσαλήμ και στα κύρια πληθυσμιακά κέντρα κατά μήκος της παράκτιας πεδιάδας. Το υψηλό έδαφος της περιοχής προσφέρει ένα φυσικό αμυντικό πλεονέκτημα που είναι απαραίτητο για την ασφάλεια του Ισραήλ.
Όταν ο πρώην πρωθυπουργός του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν απέσυρε μονομερώς το Ισραήλ από τη Γάζα το 2005, οδήγησε στην άνοδο της Χαμάς και στην αύξηση των επιθέσεων με ρουκέτες σε ισραηλινές πόλεις, υπενθυμίζει τους κινδύνους που εγκυμονεί η παραχώρηση εδαφών σε εχθρικές δυνάμεις. Εάν το Ισραήλ εγκατέλειπε τον έλεγχο της Δυτικής Όχθης τώρα, το κενό εξουσίας θα μπορούσε να επιτρέψει σε εξτρεμιστικές φατρίες να αποκτήσουν ερείσματα στην περιοχή, προκαλώντας παρόμοια απειλή με αυτή που αντιμετωπίζει το Ισραήλ από τη Γάζα.
Επιπλέον, η εγγύτητα της Δυτικής Όχθης με τις μεγάλες πόλεις του Ισραήλ την καθιστά κρίσιμο στοιχείο στην αμυντική στρατηγική της χώρας. Η ιδέα να επιτραπεί σε εχθρικές οντότητες να ελέγχουν μια τόσο στρατηγικής σημασίας περιοχή δεν είναι μόνο επικίνδυνη αλλά θα υπονόμευε επίσης την ικανότητα του Ισραήλ να αμυνθεί. Η βιβλική επιταγή για προστασία της γης ευθυγραμμίζεται με την πρακτική ανάγκη του Ισραήλ να διασφαλίσει τα σύνορά του και να εξασφαλίσει την ασφάλεια των πολιτών του.
Οι Πετρικές Δυνατότητες μιας Λύσης «Δυο Κρατών».
Για δεκαετίες, η διεθνής κοινότητα πίεσε για μια λύση δύο κρατών, οραματίζοντας ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος να υπάρχει δίπλα στο Ισραήλ. Ωστόσο, η αυξανόμενη πολυπλοκότητα της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης και η μεταβαλλόμενη δυναμική στη Μέση Ανατολή έχουν καταστήσει αμφισβητήσιμη τη βιωσιμότητα αυτής της λύσης. Η παλαιστινιακή ηγεσία παραμένει βαθιά διχασμένη και οι απορριπτικές πολιτικές ομάδων όπως η Χαμάς έχουν αποτρέψει ουσιαστικές διαπραγματεύσεις. Η αστάθεια στην περιοχή, σε συνδυασμό με την άνοδο της ιρανικής επιρροής και την αυξανόμενη απειλή της τρομοκρατίας, περιπλέκει περαιτέρω την κατάσταση.
Υπό το φως αυτών των προκλήσεων, η βιβλική αξίωση του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη προσφέρει ένα εναλλακτικό όραμα για το μέλλον. Αντί να επιδιώκει μια λύση δύο κρατών που έχει επανειλημμένα αποτύχει, το Ισραήλ μπορεί να επικεντρωθεί στη διεκδίκηση της κυριαρχίας του στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια ως μέρος του δικαιώματός του να διατηρεί ένα ασφαλές, ενωμένο εβραϊκό κράτος. Ο αυξανόμενος αριθμός αραβικών εθνών που επιθυμούν να εξομαλύνουν τις σχέσεις με το Ισραήλ, όπως φαίνεται με τις Συμφωνίες του Αβραάμ που βοήθησε να επιτευχθεί ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ τον Σεπτέμβριο του 2020, σηματοδοτεί μια αλλαγή στις περιφερειακές προτεραιότητες. Η οικονομική συνεργασία, οι συμμαχίες ασφάλειας και η κοινή αντίθεση στην ιρανική επέκταση αποτελούν πλέον πιεστικές ανησυχίες για πολλά αραβικά κράτη από την ίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους.
Οι Συμφωνίες του Αβραάμ υπογραμμίζουν επίσης το γεγονός ότι η ειρήνη και η σταθερότητα στην περιοχή δεν απαιτούν απαραίτητα επίλυση της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης με τον τρόπο που οραματίστηκε η διεθνής κοινότητα. Αντίθετα, αυτές οι νέες συμμαχίες δείχνουν ότι το Ισραήλ μπορεί να ενισχύσει τη θέση του στη Μέση Ανατολή εστιάζοντας σε στρατηγικές συνεργασίες αντί να τηρεί ξεπερασμένα διπλωματικά πλαίσια.
Υπό την πρώτη κυβέρνηση Τραμπ, η πολιτική των ΗΠΑ πήρε μια αποφασιστική στροφή υπέρ του Ισραήλ, αναγνωρίζοντας την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ και αναγνωρίζοντας την κυριαρχία του Ισραήλ στα Υψίπεδα του Γκολάν. Το ερώτημα τώρα είναι εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ακολουθήσουν την ίδια προσέγγιση για την Ιουδαία και τη Σαμάρεια. Μια τέτοια αλλαγή πολιτικής θα ευθυγραμμιστεί με τα μακροχρόνια βιβλικά συμφέροντα και τα συμφέροντα ασφάλειας του Ισραήλ, προσφέροντας μια σαφή επικύρωση του δικαιώματος του Ισραήλ στη γη.
Ενώ ορισμένοι Ευρωπαίοι σύμμαχοι και ορισμένα αραβικά κράτη θα αντιτίθεντο σε μια τέτοια κίνηση, θα αντικατοπτρίζει μια βαθύτερη κατανόηση της μεταβαλλόμενης δυναμικής της περιοχής. Η αναγνώριση της κυριαρχίας του Ισραήλ στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια θα επιβεβαίωνε τη βιβλική και ιστορική σύνδεση του εβραϊκού λαού με τη γη, ενώ θα χρησιμεύσει επίσης ως στρατηγικό βήμα προς τη διασφάλιση των συνόρων του Ισραήλ και την ενίσχυση των περιφερειακών του συμμαχιών.
Καθώς το Ισραήλ αντιμετωπίζει νέες προκλήσεις στη γεωπολιτική σκηνή και στις προσπάθειές του να εξασφαλίσει το μέλλον του, η επιτακτική ανάγκη να ενεργήσει για το βιβλικό του δικαίωμα στη Δυτική Όχθη παραμένει σαφής. Αυτή είναι μια στιγμή για το Ισραήλ να επιβεβαιώσει τη δέσμευσή του στη γη, στην ιστορία του και στο μέλλον του. Η κυριαρχία στην Ιουδαία και τη Σαμάρεια δεν είναι απλώς ένα δικαίωμα — είναι μια υποχρέωση, την οποία ο εβραϊκός λαός πρέπει να τιμήσει καθώς συνεχίζει το ταξίδι του σε αυτή τη Γη της Επαγγελίας.
METAΦΡΑΣΗ : Corfiatiko.blogspot.com
via corfiatiko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου