Φασολάδα, Καυτός Δυναμίτης, Φυτικής Πρωτεΐνης

«Χωρίς τα όσπρια η ανθρωπότητα δεν θα είχε καταφέρει να φθάσει ούτε ως το Μεσαίωνα. Αυτό υποστηρίζει η επιστήμη και μάλιστα με αποδείξεις. Όταν η Ευρώπη τον 11ο αιώνα π.Χ. μετρούσε μόλις 20 εκατομμύρια κατοίκους, τους οποίους επιπλέον μάστιζε η φτώχια και η ασιτία, τα όσπρια έδωσαν την κρίσιμη απάντηση και ταυτόχρονα την ώθηση για την αύξηση του πληθυσμού. Γιατί οι φτωχοί εργάτες καταναλώνοντας περισσότερες φυτικές πρωτεΐνες έγιναν ρωμαλέοι, μακροβιότεροι και … φυσικά γονιμότεροι!» Umberto Eco

Όσπρια, μια άριστη  μη ζωική πηγή πρωτεΐνης. Το βασικό χαρακτηριστικό των οσπρίων είναι ότι περιέχουν μεγάλο ποσοστό από αφομοιώσιμες πρωτεΐνες, γι αυτό και ονομάζονται «το κρέας του φτωχού”, που αποτελούν βασικό συστατικό της ανθρώπινης διατροφής. Τα φασόλια αλλά και όλα τα όσπρια ανήκουν στις βασικές τροφές των ανθρώπων από τα πολύ πολύ παλιά χρόνια. Οι πρωτεΐνες που περιέχουν τα όσπρια, μπορούν να υποκαταστήσουν τις ζωικές πρωτεΐνες, ειδικά τα φύτρα τους, που είναι απαραίτητες για τη διατροφή του ανθρώπου.
Παράλληλα, περιέχουν μεγάλο ποσοστό κυτταρίνης που τα κάνουν να είναι δύσπεπτα, και τελείως ακατάλληλη τροφή για όσους υποφέρουν από διάφορες στομαχικές ανωμαλίες. Αλλά εδώ μιλάμε για υγιείς ανθρώπους. Αλλοίμονο, μιλάμε για πολεμιστές. Αν κάποιος δεν μπορεί να φάει με ευκολία φασόλια και όσπρια έχει ήδη πολύ σοβαρό πρόβλημα που χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση. Από την άλλη πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να φάνε φασόλια και όσπρια ή σκόρδο αλλά μπορούν πολύ εύκολα να τρώνε σαβούρες κρέατα, πουλερικά, ψάρια και δηλητηριασμένα τυριά και γάλατα από το σούπερ μάρκετ. LOL LOL
Με τις μόλις 100 θερμίδες που παίρνεις από μισό φλιτζάνι, παίρνεις ταυτόχρονα εκτός από αρκετά αμινοξέα, φυτικές ίνες, σίδηρο, φυλλικό οξύ, κάλιο και ασβέστιο. Όλα τους θρεπτικά στοιχεία που έχουν ζωτική σημασία για την υγεία, ευεξία και για μια Διατροφή Δύναμης. Με τις σωστές τεχνικές προετοιμασίας, τα φασόλια, εκτός από την γνωστή φασολάδα, μπορεί να γίνουν πιο γευστικά και να μαγειρευτούν πιο εύκολα από ότι πιθανόν νομίζεις.
© Η αντιγραφή επιτρέπεται ΜΟΝΟ με αυτό τον σύνδεσμο
Δοκίμασε και Πειραματίσου με νέες γεύσεις, πέρα από την αγαπημένη φασολάδα.

• Ανάμειξε φασόλια μπαρμπούνια με κύβους καβουρντισμένης κολοκύθας, σοταρισμένα κρεμμύδια, κύμινο, σκόρδο και χυμό λεμονιού.
• Πρόσθεσε άσπρα ή μαύρα φασόλια στα μακαρόνια και ανακάτεψε με ελαιόλαδο, καρότα, σκόρδο, ψιλοκομμένες ελιές.
• Ψιλόκοψε μερικά κόκκινα κρεμμύδια και κόκκινες στρογγυλές πιπεριές ή κέρατα και ανακάτεψέ τα με μαύρα ή άσπρα φασόλια.
• Ανακάτεψε σπανάκι, φρέσκο και ξερό κρεμμύδι, με ξερά φασόλια λευκά και μαύρα, πρόσθεσε λεμόνι και φτιάξε ένα κρύο ή ζεστό πιάτο.
• Φασόλια, σέλινο, τσίκορε, μαϊντανός κρεμμύδια κόκκινα, σκόρδο με ντρέσινγκ, καγιέν, κουρκουμά, και λεμόνι, ζεστά η κρύα επίσης.

Θυμήσου, τα ξερά φασόλια παίρνουν τη γεύση οποιασδήποτε τροφής με την οποία συνδυάζονται. Οι εναλλακτικές είναι άπειρες, όσο άπειρη μπορεί να είναι και η φαντασία σου.

Μια κούπα (172g)  φασόλια μαγειρεμένα περιέχουν:

• Θερμίδες: 227
  Πρωτεΐνες: 15.2g
  Υδατάνθρακες: 40.8g
  Συνολικό λίπος: 0.9g
  Φυτικές ίνες: 15g

Είναι εξαιρετική πηγή:

• Σιδήρου (3.61mg),
• Μαγνησίου (120mg),
• φώσφορου (241mg)
• και Φυλικού οξέος (256mcg)
• και καλή πηγή: Ψευδάργυρου (1.93mg),
• θειαμίνης (.42 mg),
• και νιασίνης (2mg)

Ακόμα μία  όχι και τόσο γνωστή τους ιδιότητά είναι η υψηλή περιεκτικότητα τους σε αντιοξειδωτικά. Έρευνα που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα Agriculture and Food Chemistry  δήλωσε ότι τα φασόλια περιέχουν περίπου την ίδια ποσότητα των αντιοξειδωτικών ενώσεων που ονομάζονται ανθοκυανίνες, όπως τα σταφύλια και  τα κράνα γνωστά για την υψηλή τους περιεκτικότητα σε αυτές. Λόγω των σημαντικών ποσών φυλλικού οξέος και μαγνησίου, που περιέχουν, τα φασόλια έχουν μελετηθεί  και για τα καρδιαγγειακά οφέλη τους.
Αξίζει λοιπόν να τα τιμούμε στην διατροφή μας περισσότερο, όπως βεβαίως και όλα τα όσπρια γενικά, γιατί εκτός από τα πολλαπλά οφέλη τους  στην υγεία μας ας μην ξεχνάμε πως, και πολύ  οικονομικά είναι και γευστικά και μπορούν επιπλέον να ενσωματωθούν σε μια μεγάλη ποικιλία από πολύ νόστιμα πιάτα και ορεκτικά και σαλάτες.
Η οικογένεια των οσπρίων περιλαμβάνει τα φασόλια, τις φακές, τα ρεβίθια, τη φάβα, τα κουκιά, τον αρακά, τα λούπινα, το λαθούρι, τα φασόλια της Λίμα κ.α. Όλα αποτελούν πλούσια πηγή σύνθετων υδατανθράκων βραδείας απορρόφησης, αμινοξέων, φυτικών ινών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων.

Δυναμική Πλήρης Διατροφή
Συνδυάζοντας τα όσπρια με άψητους ξηρούς καρπούς ή δημητριακά λαμβάνουμε τις ίδιες πρωτεΐνες που θα παίρναμε τρώγοντας κόκκινο κρέας. Χωρίς να παίρνουμε τίποτα από τα άσχημα του κρέατος. Περιέχουν επίσης μεγάλες ποσότητες φυτικών ινών. Οι φυτικές ίνες ή άπεπτες ίνες είναι υδατάνθρακες οι οποίοι δεν μπορούν να διασπαστούν από το πεπτικό σύστημα του ανθρώπου γιατί δεν περιέχει τα κατάλληλα ένζυμα ο οργανισμός. Οι φυτικές ίνες χωρίζονται σε διαλυτές και μη διαλυτές.

Οι διαλυτές φυτικές ίνες, οι οποίες βρίσκονται σε φασόλια, φακές και ρεβίθια, διαλύονται στο νερό και σχηματίζουν ένα υλικό που μοιάζει με ζελέ. Βοηθούν στην μείωση της χοληστερίνης και της γλυκόζης αίματος.
Οι μη διαλυτές φυτικές ίνες, οι οποίες βρίσκονται σε φασόλια και φακές, αυξάνουν την κίνηση του περιεχομένου του εντέρου και συνδέεται με μειωμένο κίνδυνο ανάπτυξης καρδιοπαθειών και καρκίνου του παχέως εντέρου.
Οι ολιστικοί διατροφολόγοι προτείνουν να καταναλώνουμε περίπου 50 γραμμάρια φυτικές ίνες κάθε μέρα. Ενδεικτικά, 1 φλιτζάνι βρασμένα φασόλια περιέχουν 16 γραμμάρια φυτικές ίνες.

Όσπρια όπως τα ρεβίθια, οι φακές και τα φασόλια είναι πλούσιες πηγές ασβεστίου. Επίσης, τα όσπρια και κυρίως τα φασόλια μαυρομάτικα και οι φακές περιέχουν μεγάλες ποσότητες σιδήρου. Για να μπορεί ο οργανισμός μας να απορροφήσει σωστά το σίδηρο, θα πρέπει να συνοδεύονται τα όσπρια από τροφές πλούσιες σε βιταμίνη C, όπως λεμόνι, πιπεριά ή ντομάτα, και σε β-καροτένιο, όπως καρότο.
Στα όσπρια βρίσκουμε μεγάλες ποσότητες του φυλλικού οξέως, μια βιταμίνη του συμπλέγματος Β, ιδιαίτερα σημαντική για τον οργανισμό.  Έρευνες έχουν δείξει, ότι αυτή η βιταμίνη είναι σημαντική για την πρόληψη των καρδιοπαθειών και ορισμένων μορφών καρκίνου. Το φυλλικό οξύ είναι επίσης σημαντικό για την ανάπτυξη του εμβρύου επειδή βοηθά στην αποφυγή γενετικών ανωμαλιών όπως η δισχιδής ράχη.

Αναδρομή στον χρόνο
Αναφορές σε όσπρια βρίσκουμε στους βασιλικούς τάφους στην αρχαία Αίγυπτο, στην Βαβυλώνα, στην Ιλιάδα του Ομήρου στην Παλαιά Διαθήκη, και σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς από τα πολύ αρχαία χρόνια. Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν στην διατροφή τους ρεβίθια, κουκιά και φακές (που θεωρούσαν πως έφερναν ευφορία και τις χρησιμοποιούσαν στην αρχαιότερη σούπα του κόσμου << Potage Esau >> που φτιάχνεται μέχρι σήμερα. Τα όσπρια αποτελούσαν διατροφική βάση για την πλειοψηφία των Ελλήνων από την αρχαιότητα. Τα κουκιά, τα ρεβίθια και οι φακές είναι μερικά από τα όσπρια που προτιμούσαν οι αρχαίοι Έλληνες.
Φασόλια καλλιεργήθηκαν για πρώτη φορά πριν περίπου 5000 χρόνια στο σημερινό Μεξικό και Περού, και ήταν ιδιαίτερα δημοφιλείς στους πολιτισμούς των Αζτέκων και των Ίνκας. Στην Ευρώπη ήρθαν μαζί με τον Κολόμβο, όπου άρχισαν να καλλιεργούνται εκτεταμένα, όταν οι Ευρωπαίοι ανακάλυψαν πόσο θρεπτικά ήταν. Η εύκολη καλλιέργεια και η δυνατότητα αποθήκευσής τους επίσης συνέβαλαν στην δημοτικότητα των φασολιών.

Τα φασόλια αποτελούσαν τροφή κυρίως για τους φτωχότερους σαν υποκατάστατο του κρέατος και συνέβαλε στην επιβίωσή τους σε χαλεπούς καιρούς. Τα διατροφικά σκάνδαλα, αλλά και οι μελέτες που αναδεικνύουν την Μεσογειακή διατροφή ως ασπίδα υγείας, επανέφεραν τα όσπρια στη δημοσιότητα και στο καθημερινό μας πιάτο. Ειδικά μιας και πλέον ξέρουμε πως το κρέας ΔΕΝ είναι πηγή πρωτεΐνης αλλά πηγή δηλητήριου.

η Γνωστή φασολάδα
Ας πούμε σήμερα για την παραδοσιακή, γνωστή φασολάδα. Κάποιοι πιστεύουν πως είναι ένα φαγητό μόνο για τους Χειμερινούς μήνες, αλλά προσωπικά μου αρέσουν περισσότερο τους ζεστούς μήνες. Ας δούμε κάποια παραλλαγή της από τις τόσες που υπάρχουν. Με αυτό τον τρόπο την τρώνε στο Περού και στο Μεξικό.
Φασόλια μαύρα και άσπρα, φροντίστε να γνωρίζετε από πριν, πως ο χρόνος βρασμού των φασολιών που θα χρησιμοποιήσετε έχουν τον ίδιο χρόνο βρασμού. Τα μαυροφάσολα χρειάζονται λιγότερο χρόνο να βράσουν από τα μαύρα ή τα άσπρα. Τα βάζουμε σε νερό από το προηγούμενο βράδυ να μουλιάσουν.

• Σέλινο
• Καρότα
• Κρεμμύδια ξερά κόκκινα
• Μαϊντανός
• Χυμός από ντομάτες φρέσκες
• Κρόκο 5-6 νήματα
• Σκόρδο

Όλα βιολογικά. Βράζουμε τα φασόλια σε σιγανή φωτιά και ένα τέταρτο πριν, τα κατεβάσουμε ρίχνουμε τα καρότα, τον τοματοχυμό και το σέλινο.
Αφού τα κατεβάσουμε από την φωτιά ρίχνουμε ΩΜΟ το κρεμμύδι, το σκόρδο, τον μαϊντανό, τον κρόκο.
Χτυπάμε στο σέικερ

• Ίση ποσότητα λάδι, λεμόνι
• Ένα κουταλάκι καγιέν και προαιρετικά ένα κουταλάκι maca

Το ρίχνουμε στην κατσαρόλα και ανακατεύουμε καλά.
Σερβίρουμε και καλή όρεξη !



Ο Κρόκος ο ήμερος ή Crocus sativus L.
Αποτελεί ένα από τα πιο σπάνια προσφιλή και πολύτιμα μπαχαρικά καθώς και γνωστό φυτό για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες. Τα αποξηραμένα στίγματα του λουλουδιού αποτελούν το γνωστό σε όλους μας σαφράν ή ζαφορά ή σαφράνι, Μέσα από χρόνιες έρευνες έχουν διαπιστωθεί οι διάφορες αντιοξειδωτικές,αντιθρομβωτικές καθώς και αντικαρκινικές δράσεις του κρόκου. Παράλληλα όμως χρησιμεύει στη ζαχαροπλαστική, στην τυροκομία, στην ποτοποιία ακόμα και στη ζωγραφική.
Πιο συγκεκριμένα, ο κρόκος Κοζάνης εδώ και τριακόσια περίπου χρόνια καλλιεργείται αποκλειστικά σε μερικά χωριά του Ν. Κοζάνης, όπως οι Κρόκοι Καρυδίτσας, Αγίας Παρασκευής, Άνω και Κάτω Κώμης, Λευκοπηγής, Πετρανά κ.α. και ξεχωρίζει σαφώς για την άριστη ποιότητα του, που τον κατατάσσει στην πρώτη κατηγορία κρόκου βιολογικής καλλιέργειας σε όλο τον κόσμο.

Οι κάτοικοι της περιοχής φυτεύουν τον κρόκο κάθε καλοκαίρι. Με την άφιξη του φθινοπώρου, κατά τα μέσα του Οκτώβρη, τα λουλούδια που αρχίζουν να βγαίνουν μαζεύονται από συντροφιές γυναικών, μέσα σε ποδιές ή καλάθια και μεταφέρονται στα σπίτια τους, για τη βασική και λεπτή εργασία της ξήρανσης τους. Στη συνέχεια και μετά το τέλος της διαδικασίας της αποξήρανσης αρχίζει το ξεχώρισμα των κόκκινων στιγμάτων από τους κίτρινους στήμονες, την γύρη και τις ξένες προσμίξεις. Η εργασία αυτή γίνεται με το χέρι και διαρκεί από 20 έως και 60 ημέρες. Στη συνέχεια το ξερό προϊόν τοποθετείται χωριστά το κόκκινο από το κίτρινο σε δοχεία, έτσι ώστε να είναι έτοιμο για παράδοση στην αγορά. Αξίζει να αναφερθεί πως χρειάζονται 50.000 περίπου στίγματα για να προκύψουν μόλις 100 γραμμάρια κόκκινου κρόκου.
Ο Κρόκος συναντάται σε δύο μορφές, σε ειδικές συσκευασίες. Κατά κανόνα, με τη μορφή ευλύγιστης, χαλαρής, ελαστικής και υγροσκοπικής μάζας από ολόκληρα νήματα που προέρχονται από τα αποξηραμένα στίγματα των λουλουδιών του Crocus Sativus Linneaus και με την μορφή σκόνης, ύστερα από άλεσμα των κόκκινων νημάτων του. Ακόμη χώρες όπως Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Ελβετία, Αγγλία, Γερμανία, Σκανδιναβικές και Κάτω Χώρες, οι Η.Π.Α., η Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ, η Βραζιλία, Αργεντινή, Ιαπωνία και άλλες αποτελούν καταναλώτριες χώρες του κρόκου και χώρες που χρησιμοποιούν τον κρόκο κυρίως στη παραδοσιακή τους κουζίνα.

Ελάχιστη ποσότητα κρόκου Κοζάνης μπορεί να προσθέσει υπέροχη γεύση, χρώμα και άρωμα σε κάθε φαγητό σας, όπως στα ζυμαρικά, το ρύζι, τις σούπες, τις σάλτσες, το κοτόπουλο, το κρέας και τα ψάρια. Ο κρόκος Κοζάνης είναι απόλυτα αγνός και συνδυάζεται ως εξαιρετικό ρόφημα με τον καφέ ή τις διάφορες ποικιλίες από τσάι.

Οι ίνες του δίνουν στο φαγητό ένα ιδιαίτερο κίτρινο χρώμα, μια ευχάριστη και πολύ χαρακτηριστική υπόπικρη γεύση και άρωμα ελαφρά ιώδες. Για το ιδιαίτερο αυτό κίτρινο χρώμα του στα διάφορα φαγητά δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται υλικά που δίνουν εντονότερο χρώμα από αυτό, όπως π. χ. η ντομάτα ή το σπανάκι. Σε τέτοια φαγητά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σαφράν μόνο για τη γεύση του.

Το μόνο που θα πρέπει να προσέξετε είναι η ποσότητα που θα χρησιμοποιήσετε. Αν βάλετε πολύ σαφράν στο φαγητό, η μυρωδιά του θα είναι εξίσου έντονη. Αν η ποσότητα που χρησιμοποιήσετε είναι μεγάλη, θα έχετε το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που θα θέλατε. Όσο αναφορά τώρα τον τρόπο χρήσης του θα πρέπει να τονίσουμε πως πριν χρησιμοποιήσετε το σαφράν θα πρέπει να το βάλετε σε ένα μπολ με λίγο νερό και να το αφήσετε έως και 2 ώρες έτσι ώστε να βγάλει το χρώμα του.
Οι ίνες χρειάζονται περισσότερο χρόνο από το σαφράν σε σκόνη. Αν πρόκειται να το χρησιμοποιήσετε σε ζύμη, το μούλιασμα είναι απαραίτητο, ενώ σε φαγητό που θα βράσει, το χρώμα μπορεί να αναπτυχθεί περισσότερο στη διάρκεια του μαγειρέματος. Ένας άλλος τρόπος είναι να πασπαλίσετε το σαφράν στο φαγητό, τη στιγμή του σερβιρίσματος, ιδιαίτερα αν είναι σούπα. Είναι εντυπωσιακό καθώς αρχίζει να βγάζει κίτρινο χρώμα γύρω από τις κόκκινες ίνες του. Για να μπορείτε να ρυθμίσετε την ποσότητα μετρώντας τις ίνες πρέπει να ξέρετε ότι 1 γραμμάριο σαφράν έχει 320-360 ίνες ανάλογα με το μήκος και το πάχος τους.

Διάβασε ακόμη πολλά άρθρα σχετικά με την Διατροφή Δύναμης Εδώ Πειραματίσου, άσε την φαντασία σου να καλπάσει κι εσύ απλά ακολούθα την. Καλή σου Επιτυχία !
http://miastala.com/s/archives/10577