Ένα Ρομπότ-Avatar “οδηγεί” άρρωστο νεαρό αγόρι στο σχολείο - VIDEO

Συντάκτης : Βασιλική Ζησιάδη


Επειδή και με το παραμικρό κρύωμα κάποιος ιός θα μπορούσε να τον σκοτώσει, ο Lyndon Baty σχεδόν ποτέ δεν αφήνει το σπίτι του. Ωστόσο η επιστήμη βρήκε έναν τρόπο να επιτρέπει στο 15χρονο αγόρι από το Τέξας να πηγαίνει στο σχολείο - τουλάχιστον εικονικά.

Ένα είδωλο-ρομπότ θα πηγαίνει τώρα στις τάξεις και θα περιπλανιέται στους διαδρόμους του σχολείου αντί για τον Lyndon, ο οποίος είναι
αναγκασμένος να μένει σε απομόνωση στο σπίτι του στο Knox City, από τότε που το ανοσοποιητικό του σύστημα σταμάτησε να λειτουργεί εξ αιτίας επιπλοκών από νεφρική νόσο. Ο έφηβος θα ελέγχει και θα οδηγεί το είδωλο ρομπότ, μέσω φορητού υπολογιστή από το σπίτι, καθοδηγώντας το στους χώρους του σχολείου και ερχόμενος σε επαφή με τους συμμαθητές του, που θα μπορούν να του "κάνουν παρέα" και να του μιλούν κατά πρόσωπο.

Ο έφηβος Lyndon είναι ενθουσιασμένος για τις αλλαγές που έφερε στη ζωή του ο άψυχος φίλος του. "Είναι το πιο υπέροχο πράγμα που μου συνέβη μετά τη μεταμόσχευση μου", δήλωσε: "Είναι σαν να βρίσκομαι εκεί με τους καθηγητές και τους συμμαθητές μου. Ωστόσο ενδόμυχα νιώθω διχασμένος, ζώντας ταυτόχρονα σε δύο χώρους".

Ο Lyndon πάσχει από πολυκυστική νόσο των νεφρών, μια σπάνια περίπτωση ασθένειας που προκάλεσε στα νεφρά του βλάβες σε βαθμό να τριπλασιαστούν σε μέγεθος από το κανονικό. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την υπερβολική πίεση στομάχου, τη δυσανεξία και βεβαίως ένταση και διαταραχή. Σε ηλικία 5 ετών αφαιρέθηκαν τα νεφρά του. Στα επτά του ο νεαρός υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση για τα επόμενα οκτώ χρόνια και ήταν σε θέση να ζει μια φυσιολογική ζωή.

Αλλά τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν άσχημα το 2010. Πρώτα το σώμα του άρχισε να επιτίθεται στο μεταμοσχευμένο νεφρό, στη συνέχεια, το ανοσοποιητικό του σύστημα κατεστάλη με ιατρική παρέμβαση για να ανακοπεί η απόρριψη του οργάνου. Ο Lyndon αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο και λίγο πολύ κάθε δραστηριότητα έξω από το σπίτι, για το φόβο σύλληψης μικροβίων, κάτι εντελώς αβλαβές για τους υπόλοιπους από εμάς, αλλά τον ίδιο θα μπορούσε να τον σκοτώσει με ευκολία.

Αν και είχε τους γονείς του δίπλα του πάντα, ο Lyndon λαχταρούσε για φίλους. «Δεν είχε κοινωνική αλληλεπίδραση-επαφή με κανέναν», δήλωσε η Janet Shamlian του NBC «Δεν είχε φίλους να μιλήσει, κανείς δεν ήταν εκεί για εκείνον».

Τώρα όμως το ένα 1,20 m ψηλό ρομπότ από χρώμιο και χάλυβα μεταφέρει τον Lyndon εικονικά στις τάξεις και του επιτρέπει να έρχεται σε επικοινωνία με τους καθηγητές και τους συμμαθητές του. Το πρόσωπό του εμφανίζεται σε μια οθόνη κοντά στην κορυφή του ρομπότ και η φωνή του ακούγεται μέσω των ηχείων του. Ο Lyndon μπορεί να δει και να ακούσει όπως ο καθένας, μέσα από τα σήματα που μεταδίδονται στο φορητό υπολογιστή του από την κάμερα του ρομπότ. Είναι σαν ένα βίντεο διάσκεψη - για ένα ρομπότ.

Ο Lyndon «ξενάγησε» τον ρεπόρτερ Βιέιρα στις λειτουργίες της τεχνολογίας, οδηγώντας, ένα παρόμοιο ρομπότ γύρω από το στούντιο Today Show καθοδηγούμενο…. από το σπίτι του στο Τέξας.

Ο Lyndon ένα μόνο πρόβλημα αντιμετωπίζει με το ρομπότ, όπως δήλωσε. «Χρειάζομαι πάντα να παρακαλώ κάποιους να ανοίξουν τις πόρτες στη μέση των διαδρόμων για να περάσω, είπε. «Δεν έχω χέρια" (ρομπότ).

Όσον αφορά στο θέμα το ιατρικό μελλοντικά για τον Lyndon ελπίζει να μπει σε λίστα αναμονής για μεταμόσχευση νεφρού άλλη μια φορά, όταν η λειτουργία των νεφρών του θα πέσει κάτω από ένα ορισμένο όριο. Για την ώρα είναι ενθουσιασμένος, που είναι σε θέση να παρακολουθεί το γυμνάσιο, μέσω του ρομπότ. «Πριν απλά αισθανόμουν μοναξιά», είπε ο Lyndon στον Vieira. «Ποτέ δεν πήγα να δω κανέναν από τους φίλους μου. Τώρα με την Baty Botμπορώ».

Η μαμά του Lyndon, Sheri Baty, βλέπει τη διαφορά στο γιο της με το ρομπότ που ήρθε στη ζωή του. «Είναι απίστευτο», είπε στον Vieira. «Είναι πραγματικά συναρπαστικό για μια μητέρα να τον βλέπει κάθε μέρα να συναντά τους φίλους του και να κοινωνικοποιείται μέσα στην τάξη».

Η τεχνολογία που άλλαξε τη ζωή του Lyndon κοστίζει περίπου $ 6000. Φαίνεται ότι είναι χαμηλό το τίμημα για να μπορεί ένα καταδικασμένο και μοναχικό αγόρι να πιστεύει, πως συμμετέχει σε όλα εκείνα τα απλά καθημερινά πράγματα που είναι αυτονόητα για κάποιους άλλους, με μηχανική υποστήριξη και ….να τον κάνει να νιώθει ευτυχής.

http://maradclub.blogspot.com