Εκατομμυριούχος που ζει με 1.200 ευρώ τον μήνα!

Ο Καρλ Ράμπεντερ επέστρεψε τα πλούτη του στους φτωχούς σε μια πράξη φιλανθρωπίας τεράστιου βεληνεκούς που αποτελεί αναμφισβήτητα μια εικόνα σπάνιας ομορφιάς. Για τον 49χρονο Αυστριακό εκατομμυριούχο επιχειρηματία, Καρλ Ράμπεντερ, υπήρξε μια απόφαση ζωής, η οποία του επεφύλασσε την αποκωδικοποίηση του υπαρξιακού γρίφου της αληθινής ευτυχίας.

Ήταν πριν από περίπου μία διετία, όταν ο Ράμπεντερ αποφάσισε να προσφέρει τα πλούτη και την πλειονότητα των υπαρχόντων του σε όσους τα είχαν πραγματικά ανάγκη και να επιλέξει για τον ίδιο μια λιτή ζωή, στρέφοντας την πλάτη του σε κάθε μη απολύτως χρειώδες υλικό αγαθό.

Σήμερα διαβιεί σε ένα μικρό προκατασκευασμένο ξύλινο σπίτι, προσφέροντας τις υπηρεσίες του ως σύμβουλος επιχειρήσεων, με τις μηνιαίες αποδοχές του να μην υπερβαίνουν τα 1.200 ευρώ.

Όπως δημοσιεύει το «Έθνος της Κυριακής», το εναρκτήριο «λάκτισμα» του φιλανθρωπικού του αγώνα δόθηκε το 2009, όταν έκανε γνωστή μέσω του διαδικτύου την απόφασή του για τη διεξαγωγή κλήρωσης, με έπαθλο την πολυτελή εξοχική κατοικία του στο Τιρόλο, στους πρόποδες των Αλπεων, συνολικού εμβαδού 320 τ.μ., με τη συνολική έκταση του οικοπέδου να αγγίζει τα 17 εκτάρια.

Τα εισπραχθέντα χρήματα, ήτοι σχεδόν 2,2 εκατομμύρια ευρώ, προσφέρθηκαν από τον Ράμπεντερ στο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ίδρυμά του, που δραστηριοποιείται στις χώρες του Τρίτου Κόσμου και της Λατινικής Αμερικής, φροντίζοντας για την εξασφάλιση μικρομεσαίων δανείων σε φτωχούς των οποίων τις αιτήσεις για δάνεια ή άλλου είδους χρηματικές πιστώσεις απορρίπτονταν από τις τράπεζες.

Το επόμενο βήμα του ήταν να πουλήσει την επιχείρησή του, τη λιμουζίνα, το πολυτελές αγωνιστικό αυτοκίνητό του, έξι ιστιοφόρα σκάφη αλλά και το ιδιωτικό αεροσκάφος του.

«Θέλω στο τέλος να μη μου μείνει τίποτα», είχε δηλώσει τον Φεβρουάριο του 2010 ο Ράμπεντερ, συμπληρώνοντας ότι «το χρήμα είναι αντιπαραγωγικό, αποτελώντας τροχοπέδη για την ανθρώπινη ευτυχία».

Τα εισπραχθέντα χρήματα, ήτοι σχεδόν 2,2 εκατομμύρια ευρώ, προσφέρθηκαν από τον Ράμπεντερ στο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ίδρυμά του, που δραστηριοποιείται στις χώρες του Τρίτου Κόσμου και της Λατινικής Αμερικής, φροντίζοντας για την εξασφάλιση μικρομεσαίων δανείων σε φτωχούς των οποίων τις αιτήσεις για δάνεια ή άλλου είδους χρηματικές πιστώσεις απορρίπτονταν από τις τράπεζες.

Το επόμενο βήμα του ήταν να πουλήσει την επιχείρησή του, τη λιμουζίνα, το πολυτελές αγωνιστικό αυτοκίνητό του, έξι ιστιοφόρα σκάφη αλλά και το ιδιωτικό αεροσκάφος του.

Διατηρώντας μια βιοτεχνία ειδών χειροτεχνίας και οικιακής εσωτερικής διακόσμησης, ο Αυστριακός πρώην εκατομμυριούχος έβγαλε τα πρώτα εκατομμύριά του από την επιχείρησή του σε ηλικία μόλις 32 ετών, απασχολώντας περισσότερους από 400 εργαζομένους.

«Πίστευα επί χρόνια ότι όσο περισσότερα χρήματα και μεγαλύτερη πολυτέλεια αποκτάς τόσο πιο ευτυχισμένος γίνεσαι. Κατάγομαι από μια πολύ φτωχή οικογένεια, της οποίας ο βασικός κανόνας συνίστατο στην πεποίθηση ότι πρέπει να εργαζόμαστε όσο το δυνατόν πιο σκληρά, προκειμένου να κατέχουμε όλο και περισσότερα υλικά αγαθά. Αυτό τον κανόνα ακολουθούσα επί χρόνια», τόνιζε πριν από μία διετία ο Ράμπεντερ. Ωστόσο, περνώντας ο καιρός, άρχισαν να φυτεύονται οι πρώτοι σπόροι αμφιβολίας.

«Είχα την αίσθηση ότι προσπαθούσα σαν σκλάβος να αποκτήσω πράγματα, τα οποία όχι μόνο δεν είχα ανάγκη αλλά και πραγματικά δεν ήθελα», επισημαίνει ο Ράμπεντερ

/www.totefteri.com/