Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ ,ΤΗΣ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗΣ ΛΑΩΝ ,ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ ,ΓΛΩΣΣΩΝ ,ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΗΜΩΝ!!
ΟΙ ΑΡΧΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ: Αντί για εισαγωγή θα ξεκινήσουμε με μια φωτογραφία....
Μια φωτογραφία λένε ότι ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. Ας την εξετάσουμε προσεκτικά.
Φωτογραφία από το ένθετο του Βήματος «Ιεροί τόποι και θρησκείες». Παρατηρείστε μερικές από τις Ελληνικές πόλεις της Αιγύπτου. 1 Λεοντόπολις, 2 Ηλιούπολις, 3 ΜεγάληΗρακλεούπολις, 4 Πόλις Αγκυρών (Αγκυρούπολις). Η Μέμφις (5) ήταν η κατοικία τωνΦαραώ και στην Γκίζα (6) είναι οι πυραμίδες. Τώρα θα πρέπει να προβληματιστείτε. Τιδουλειά να είχαν οι Έλληνες στα βάθη της ερήμου να φτιάξουν την πόλη των αγκυρών(4);Προφανώς ήταν Έλληνες ναυτικοί, αλλά τι ζητούσαν εκεί; έβαλαν τα καράβια στους ώμουςκαι αλώνιζαν στην έρημο; Κάτι τέτοιο είναι τελείως παράλογο, αλλά και ο Ηρακλής καιαυτός καταμεσής της ερήμου; Προσέξτε ιδιαίτερα την Ηλιούπολη (2). Τι άραγε συνέβαινε στην αρχαιότητα; Μήπως αυτοί τα ’χαν χαμένα και εμείς τα έχουμε τετρακόσια; Αν όμως είχαμε διαβάσει τον Ηρόδοτο, θα βλέπαμε, ότι ο κόλπος της Αιγύπτου την εποχή του,έφθανε μέχρι τις πυραμίδες και κάτω από αυτές. Οι πυραμίδες βέβαια είναι σε ύψωμα. Ας δούμε την σημερινή μορφολογία της Αιγύπτου λίγο καλύτερα, στον επόμενο χάρτη.
Παρατήρηση: Η θέση των πυραμίδων είναι στο Κάιρο. Παρατηρείστε ότι οι πυραμίδες βρίσκονται στο βόρειο μέρος των Αιθιοπικών υψιπέδων, πλησίον της Ηλιούπολης και άρχισαν να κτίζονται με βεβαιότητα γύρω στο 2500 π.Χ. Στις σκέψεις σας πρέπει να προσθέσετε τις προσχώσεις του Νείλου εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο Όμηρος τον αναφέρει ως ποταμό Αίγυπτο και όχι ως Νείλο, που είναι η πανάρχαια ονομασία του, γιατί;
Ας περάσουμε τώρα στον Διόδωρο τον Σικελιώτη βιβλίο Ε, 57, βιβλιοθήκη των Ελλήνων εκδ.Γεωργιάδη:
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ (ΡΟΔΙΟΙ) ΑΠΟΙΚΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ
«Ο Ήλιος κατά τον μύθο, ερωτεύθηκε τη Ρόδο και ονόμασε τη νήσο Ρόδο και εξαφάνισε το νερό που είχε πλημμυρίσει. ( πρόκειται για το αμέσως μετά τον κατακλυσμό διάστημα).
Η αληθινή εξήγηση είναι, ότι, κατά την αρχική δημιουργία του κόσμου, το νησί ήταν ακόμα αργιλώδες και μαλακό, κι ο ήλιος εξατμίζοντας τη μεγάλη υγρασία ζωογόνησε τη γη και γεννήθηκαν οι λεγόμενοι Ηλιάδαι, που πήραν το όνομα απ’ αυτόν, εφτά τον αριθμό, και άλλοι λαοί, το ίδιο και αυτοί αυτόχθονες… Οι Ηλιάδες αναδείχθηκαν ανώτεροι από όλους, προ παντός διακρίθηκαν για τη μόρφωσή τους και ειδικότερα την αστρονομία.Εισήγαγαν νέα στοιχεία στη ναυτιλία και καθιέρωσαν τη διαίρεση της ημέρας σε ώρες ….Ο Ακτίς (ένας από τους Ηλιάδες) απέπλευσε για την Αίγυπτο κι’ εκεί έκτισε την Ηλιούπολη,όπως την είπε από το όνομα του πατέρα του. Κι από αυτόν οι Αιγύπτιοι έμαθαν τους νόμους της αστρολογίας …». ΗΛΙΑΔΕΣ: Ο Ήλιος παντρεύτηκε τη Ρόδη, κόρη της Αφροδίτης ή του Ποσειδώνα και της Αλίας και απέκτησαν επτά γιους τους Ηλιάδες: Όχιμος, Κέρκαφος,Ακτίς, Μάκαρ, Μάνδαλος ή Φαέθων, Τροπής και Εναγής… (Διόδωρος ο Σικελιώτης συνέχεια ).« Κι όταν αργότερα έγινε κατακλυσμός στους Έλληνες (πρέπει να εννοεί του Δευκαλίωνα, ενώ πριν μάλλον εννοεί του Ωγύγου) κι’ απ’ τη νεροποντή χάθηκαν οι περισσότεροι άνθρωποι, μαζί με αυτούς χάθηκαν και τα γραπτά μνημεία. Κι από αυτόν το λόγο οι Αιγύπτιοι βρήκαν την ευκαιρία και ιδιοποιήθηκαν τη γνώση της αστρολογίας και,καθώς οι Έλληνες από άγνοια δεν μπορούσαν να επικαλεσθούν γραπτές μαρτυρίες,επικράτησε η γνώμη, ότι αυτοί πρώτοι ανακάλυψαν τα αστέρια. Κατά τον ίδιο τρόπο κι’ οι Αθηναίοι που έκτισαν στην Αίγυπτο μια πόλη, που ονομαζόταν Σάις, δοκίμαζαν την ίδια άγνοια εξ αιτίας του κατακλυσμού. Γι’ αυτούς τους λόγους πολλές γενιές αργότερα ο Κάδμος, ο γιος του Αγήνορα, θεωρήθηκε ότι ήταν ο πρώτος που έφερε τα γράμματα απ’ τη Φοινίκη στην Ελλάδα…».
Ας περάσουμε τώρα στον Όμηρο.
Οι Ομηρικές αμφιβολίες: Ο Όμηρος στην Οδύσσεια, αναφέρει τη Σιδώνα και τους Σιδωνίους, αλλά δεν αναφέρει καθόλου την Τύρο, αποικία των Σιδωνίων που ιδρύθηκε μετά τον 16ο αιώνα π.Χ. και βρίσκεται πλησίον της. Επιπλέον δεν αναφέρει τις πυραμίδες μα ούτε καν το πρόσφατο σχετικά γεγονός της εποχής εκείνης που συντάραξε τον κόσμο,την έκρηξη του ηφαιστείου τη Θήρας που έγινε το 1613 έως το 1614 π.Χ.
Η εγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ αναφέρει ότι η Τύρος κτίσθηκε πιθανότατα τον 15ο αιώνα π.Χ., του Ελευθερουδάκη στο τέλος του 15ου π.Χ. αιώνα, ενώ η ηλεκτρονική Εγκυκλοπαίδεια ΠΑΝΟΡΑΜΑ αναφέρει ως χρονολογία κτήσης της Τύρου τη 3η χιλ. π.Χ., δημιουργώντας έτσι επιπλέον ερωτηματικά.
Έτσι υποθέσαμε ότι τα Τρωικά έλαβαν χώρα πριν το 1500 π.Χ. και ίσως μετά το 2000 π.Χ. Το ερώτημα είναι αν πράγματι ο Όμηρος «ξέχασε» την έκρηξη της Θήρας και «αγνόησε» τις πυραμίδες και την Τύρο. Πως είναι δυνατόν να ξεχάσει τις πυραμίδες και την έκρηξη της Θήρας; Μήπως αναφέρεται σε γεγονότα αρχαιότερα από τις πυραμίδες; Ειδικοί ερευνητές πουστάλθηκαν από την Ελλάδα στην Ρωσία να χρονολογήσουν τα Τρωικά ευρήματα,συμπέραναν ότι είναι του 2500 π.Χ. Οι δυνάμεις του σκότους έχουν εργαστεί τόσο μεθοδικά που μπορούν να φωλιάσουν στον κάθε ανυποψίαστο την δική τους σκοτεινή ιστορία. Θα σας παραπέμψουμε κατευθείαν στο σύγγραμμα «Η προ του κατακλυσμού συγκοινωνία των δύο κόσμων δια της Ατλαντίδας» του Πάτροκλου Μ. Καμπανάκη,Κωνσταντινούπολης 1893, ανατύπωση εκδ. ΕΚΑΤΗ. Σε ελεύθερη μεταφορά: στις σελ. 23-24-25 γράφει για την καταστροφή ενός πλανήτη που βρισκόταν μεταξύ Άρεως και Διός. Το πλανητικό σύστημα διεταράχθη, η πορεία των πλανητών άλλαξε όπως και της γης, τότε έγινε η βύθιση της Ατλαντίδας, και η καταστροφή του κράτους του Κρόνου, και έτσι ανεδείχθη η ισχύς του Διός.
Στη σελίδα 32, με έναν καταπληκτικό συλλογισμό τεκμηριώνει ότι οι Σιδώνιοι είναι οι σημερινοί Σουδαναίοι! (οι νυν κάτοικοι του Σουδάν). Πρέπει να έχει απόλυτο δίκαιο! Η Σιδώνα κτίστηκε το 1500 π.Χ. Εδώ δεν αναφέρει τις πυραμίδες και την Θήρα θα ανέφερε τη Σιδώνα; Παρατηρείστε το ανάγλυφο της Αιγύπτου, τα Αιθιοπικά υψίπεδα και θα βεβαιωθείτε για τον ρόλο των πυραμίδων στην υπερπόντια θαλασσοπλοΐα των Ελλήνων. Δικαιολογείται έτσι πλήρως ο Όμηρος που γράφει ότι πήγε Κύπρο, Φοινίκη,Αίγυπτο, Αιθιόπους, Σιδώνες, Ερεμβούς και Λιβύη. Στην μεθεπόμενη σελίδα σας παρουσιάζουμε τον αρχαίο αυτό χάρτη του κόσμου για να τον θαυμάσετε! Κατάλοιπο της θαλάσσιας περιοχής της Σαχάρας ήταν η Τριτωνίδα λίμνη! Επιπλέον στο χάρτη φαίνεται η Ατλαντίδα επί της οποίας τοποθετεί τα όρη Άτλας δυτικά και Καύκασος ανατολικά! Εκείνο το οποίο πρέπει τώρα να παρατηρήσετε είναι ότι η Ευρώπη και η Λιβύη είναι ενωμένες και δικαιολογούνται έτσι πλήρως τα ταξίδια του Ηρακλή, που τον θέλει να μεταβαίνει πεζός από την Ευρώπη στη Λιβύη! Ένα δεύτερο αξιοπρόσεκτο είναι ότι ο Ηρακλής ( και ο Περσέας) κατέβαιναν νοτιότερα για να διασχίσουν τον ωκεανό! Αυτό μας είχε προβληματίσει για πάρα πολλά χρόνια. Ώσπου στο μάθημα της γεωγραφίας βρήκαμε τα θαλάσσια ρεύματα και διαπιστώσαμε, ότι και ο αρχαιολόγος κ. Σπυρόπουλος, δηλαδή ότι άλλοι λένε παραμύθια και μετά βγάζουν τις υστερικές τάχα πανεπιστημιακές κραυγές διάσωσης δήθεν της ιστορίας! Παρουσιάζουμε τους χάρτες των ρευμάτων του Ατλαντικού για να διαπιστώσετε το πώς ταξίδευαν οι Έλληνες χρησιμοποιώντας τα θαλάσσια ρεύματα και παρατηρείστε πως οι σύγχρονες επιστήμες δικαιώνουν πάντα τους Έλληνες. Οι Έλληνες θαλασσοπόροι ακολουθούσαν το Ισημερινό ρεύμα και επέστρεφαν με τη βοήθεια του κόλπειου ρεύματος. Κάτι που θεωρεί ο Όμηρος ως αυτονόητο στην Οδύσσεια.
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ- Η δικαίωση του Ομήρου Μη ψάχνετε λεπτομέρειες. Δες τε το σαν ιδέα. Ο Όμηρος ξεχώριζε την Ανατολική Αφρική(Αιθιοπία) από τη Δυτική (Λιβύη)!
Ηλιούπολις: μια παραθαλάσσια πόλη την οποία έκτισαν οι Ρόδιοι. Νήσος Φάρος: Να γιατί ο Όμηρος στην Οδύσσεια ραψ. Δ, στ. 323 γράφει ότι απέχει ταξίδι μιας μέρας . Ο Όμηρος δεν γράφει παραμύθια, απλώς αναφέρεται σε αρχαιότερη εποχή.Πόσο απείχε η νήσος Φάρος τους ιστορικούς χρόνους απ’ τη στεριά; Ο αρχιτέκτονας Δεινοκράτης που έκανε τα σχέδια της Αλεξάνδρειας, κατασκεύασε ένα μόλο που συνέδεε το νησί Φάρος με τη στεριά και ονομάστηκε επταστάδιο = 7*185=1300 μέτρα περίπου, τηνεποχή εκείνη, σήμερα είναι ενωμένη με τη στεριά. Την εποχή του Οδυσσέα πόσο απείχε;
ΤΑ ΤΑΞΕΙΔΙΑ (περιπλανήσεις) ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ: Ο πολυμήχανος γιος του Λαέρτη ταξίδευε δεκαεπτά ημέρες με ούριο άνεμο από τη δύση στην ανατολή για να φθάσει στη χώρα των Φαιάκων. Οδύσσεια ραψ. Ε 279-291 μετφ. Ζ. Σιδέρη εκδ. ΟΕΔΒ. Το ότι η κίνηση γινόταν από δυσμάς προς ανατολάς είναι σήμερα βεβαιωμένο. Το σκάφος του και όχι η σχεδία του,όπως μας έμαθαν οι αδαείς στο σχολείο, είχε «στραβόξυλα», «σαβούρα» και «πατωσιά» σαν αυτή που έχει φορτηγό καράβι. Οδύσσεια ραψ. Ε, στ. 254 και επ. Σίγουρα δεν πρόκειται για σχεδία ή μικρό πλεούμενο. Σαβούρα και στραβόξυλα έχουν τα σκάφη. Τέτοιο έφτιαξε με την βοήθεια και την συνεργασία της νεράιδας. Άξιες αναφοράς είναι οι περιοχές των Κιμμερίων. «Ποτέ με τις αχτίδες του δεν τις φωτίζει ο ήλιος» Οδ. Ραψ. Λ στ. 14 και επ.Τέτοια περιοχή στη Μεσόγειο δεν υπάρχει. Ένα άλλο σημείο που προβληματίζει είναι η χώρα των υπερβορείων. Πολλοί την τοποθετούν στο Βορρά. Δεν πρόκειται όμως για μια ψυχρή και σκοτεινή χώρα που επισκέπτονταν ο θεός του φωτός Απόλλωνας. Κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με τις ιδιότητες-χαρακτηριστικά του θεού. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι υπερβόρειοι του θυσίαζαν εκατόμβη γαϊδάρων. Το ζώο αυτό δεν επιβιώνει σε ψυχρά κλίματα. Ο Απόλλων «μετανάστευε» το χειμώνα στη χώρα των υπερβορείων όπου θα υπήρχε περισσότερο φως. Που μπορεί να βρισκόταν μια τέτοια χώρα; Σίγουρα όχι στο βορρά, αλλά υπέρ τον βορρά, δηλαδή αφού υπερβούμε, περάσουμε το βορρά, θα φθάσουμε σε αυτήν. Κατ’ αρχήν ήτο νήσος. Την εντοπίζουμε ύστερα από πολύ σκέψη και με κάθε επιφύλαξη στην περιοχή του κόλπου του Μεξικού, ή σε κάποια νήσο μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης κοντά όμως στην περιοχή του ισημερινού για να έχει ηλιοφάνεια και ζεστό κλίμα. Συμπέρασμα: Από την Ελληνική Ιστορία, εκτός του ότι ένα μέρος της έχει φυσιολογικά χαθεί με το πέρασμα του χρόνου, μόνο το 3% όπως έχουμε αναφέρει έχει φθάσει σε μας,ένα άλλο, μεγαλύτερο μέρος έχει κατακαεί ή αποκρυφτεί. Όμως και από αυτά πουσώθηκαν, δηλαδή το 3%, ένα μεγάλο μέρος τους έχει πλαστογραφηθεί. Ενδεικτικά:
Η«παράδοση» του Ηροδότου . Το πρόσωπο που επηρέασε καθοριστικά την εξέλιξη της Ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας είναι ο Ηρόδοτος. Όλοι οι αρχαίοι έχουν δομήσει κατά τέτοιον τρόπο τις απόψεις τους, ώστε να μην αντιτίθενται αυτές στον πατέρα της ιστορίας Ηρόδοτο και να μη ξεπερνούν χρονολογικά την ημεροχρονολογία δημιουργίας του κόσμου”, που είναι η 7 Οκτωβρίου του 3761 π.Χ.σύμφωνα με την θεόπνευστη Εβραϊκήθεολογία, που όποιος την παραβίαζε ανήρχετο στην παπική πυρά. Ο Ηρόδοτος είναι αυτός ο οποίος γράφει ότι το αλφάβητο και το δωδεκάθεο τα πήραμε από τους Φοίνικες, ότι τα Μαθηματικά και την αστρονομία τα λάβαμε εξ ανατολών (Αίγυπτο), ότι ο Μενέλαος θυσίασε και κομμάτιασε δύο παιδιά στην Αίγυπτο, και τόσα άλλα που τελειωμό δεν έχουν.
Κατ’ αρχή θέλουμε να παρατηρήσουμε ότι ο Ηρόδοτος είναι αλλοιωμένος! Παραθέτουμε το παρακάτω απόσπασμα: «…παρακαλώντας τους Έλληνες (οι Χίοι) να πλεύσουν στην Ιωνία. Τους πήγαν όμως μόλις μέχρι τη Δήλο. Πέρα από εκεί κυριαρχούσε για τους Έλληνες ο φόβος, καθώς ούτε τα μέρη γνώριζαν και νόμιζαν από πάνω ότι τα πάντα ήταν γεμάτα από στρατεύματα. Για τη Σάμο πίστευαν ότι ήταν μακριά όσο και οι Ηράκλειες στήλες. Και ταίριαζε το πράγμα έτσι, ώστε από τη μία οι βάρβαροι τρομαγμένοι να μη τολμούν να πλεύσουν δυτικά πέρα από τη Σάμο κι οι Έλληνες από την άλλη όχι πιο κάτω από τη Δήλο ανατολικά μ’ όλες τις παρακλήσεις των Χίων . Έτσι το αναμεταξύ τους διάστημα το φύλαγε ο φόβος.» Ηροδότου Ιστορία εκδ. ΟΕΔΒ 1996, σελ. 170 (Η, 132). Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το Περσικό ναυτικό αποτελείτο και από Έλληνες των Μικρασιατικών πόλεων και από Φοίνικες.
Ο Αιγύπτιος ιστορικός Μανέθων κατηγορεί τον Ηρόδοτο για ιστορική παραποίηση, στο έργο του «Κριτική κατά του Ηροδότου», “ πολλά τον Ηρόδοτον ελέγχει,των Αιγυπτιακών υπ’ αγνοίας εψευσμένον” . Ακόμη ο σοφιστής ιστορικός Αρποκρατίων εις το έργο του «περί του καταψεύσθαι την Ηροδότου Ιστορίαν», τον κατηγορεί ανοικτά.
Πρέπει να προσθέσουμε στους κατήγορους δεκάδες ακόμα, όπως ο Αριστοφάνης, ο Στράβων, ο Αισχύλος κτλ. Ο Αριστοτέλης σχολιάζει: «μύθον ευήθη και τετρυλημένον»κ.ά. Ο Πλούταρχος 50-120 μ.Χ. γεννήθηκε στη Χαιρώνεια της Βοιωτίας, ιερέας στο μαντείο των Δελφών, έγραψε πλήθος έργων από τα οποία διαφαίνεται η τεράστια μόρφωσή του και η σοβαρότητα του χαρακτήρα του. Ένα από αυτά τα έργα είναι αφιερωμένο στον Ηρόδοτο. Έχει τίτλο: «Περί της Ηροδότου κακοηθείας». Προσπαθώντας να δώσει το στίγμα της τόσο εμπεριστατωμένης έρευνάς του γράφει: «Δεν μας απασχολεί το γεγονός ότι ψεύδεται, εξετάζουμε μόνο τα κακοήθη ψεύδη του.» (39 Α-Β) έκδ. Κάκτος σελ. 231. Μας είναι ακατόρθωτο να κάνουμε έστω και επιγραμματική περίληψη του παραπάνω συγγράμματος.Η δυσκολία δεν βρίσκεται μόνο στο πλήθος των θεμάτων που αναφέρει, αλλά στην τεκμηρίωση της άποψής του (Περί της Ηροδότου κακοηθείας). Το ότι χρηματίστηκε από τους Αθηναίους το δέχονται σήμερα σχεδόν όλοι οι ιστορικοί. Ο John B. Bery στο βιβλίο ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ, εκδ. Παπαδήμα, σελ.58 γράφει: « ο Ηρόδοτος λοιπόν ήταν Αθηναιόφιλος δημοκράτης. Αν είναι αληθινή η πληροφορία ότι οι Αθηναίοι του έκαναν δώρο 10 τάλαντα αναγνωρίζοντας την αξία του έργου του, αυτό ήταν μικρή αμοιβή για την υπηρεσία που προσέφερε αυτός για τη φήμη της πολιτείας τους». Μη ξεχνάτε ότι ο Όμηρος δεν αναφέρει πουθενά ότι ο Κάδμος ήλθε από την Φοινίκη! Αυτό είναι επινόηση του Ηρόδοτου! Στην Οδύσσεια ραψ. Λ, παρελαύνει όλη η αρχαία Βοιωτία, αλλά πουθενά λόγος για Θήβα, Κάδμο, Φοίνικες! Οι αρχαίοι Φοίνικες ήταν Έλληνες Πελασγοί και πολύ αργότερα ήλθαν και αναμείχθηκαν με αυτούς, οι μετέπειτα ιστορικοί Φοίνικες. Στα Ομηρικά δεν υπάρχει ο όρος Φοίνικας με την έννοια που έχει επιβάλλει σήμερα η νέα τάξη πραγμάτων. Σύμφωνα με την ιστορία της Unesco η αρχική τους κοιτίδα ήταν στον Περσικό κόλπο! Βλ. Τ. 2, σελ 551. Πότε άραγε ήλθαν; Πότε οι Πέρσες έγιναν ικανότατοι ναυτικοί;Μέχρι τώρα πουθενά δεν διαβάσαμε για ναυτικά κατορθώματα Περσών! Ας προβληματιστούμε λίγο περισσότερο στο σημείο αυτό. Ο Ηρόδοτος ονομάζει βαρβάρους όλους σχεδόν τους λαούς της Μ.Ασίας, όπως Κάρες, Λυδούς, κά. Ένα έγκλημα που βασανίζει ακατάπαυστα την Ελληνική ιστορία. Ο Κάρας ήταν γιός του Φορωνέα ( βασιλιάτου Άργους κατά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα), βλ. Παυσανίου Αττικά 39, 6 (Μυθολ.).Ο Ηρόδοτος όμως ταυτίζει τους Κάρες με τους Λέλεγες! (βλ. εγκ. Δομή). Άρα και οι Λέλεγες βάρβαροι; Έτσι δεν θα μείνει κανένας Έλληνας! Λέτε αυτό να επιδιώκει; Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ τουΥπουργείου Παιδείας (ΥΠΕΠΘ): «Η μάχη του Μαραθώνα πέρασε στη λαϊκή παράδοση κι έφτασε σχεδόν ως τις μέρες μας, όπως δείχνει η ακόλουθη λαϊκή παράδοση της Αττικής:
Στον κάμπο του Μαραθώνα έγινε μια φορά μεγάλη μάχη. Τούρκοι πολλοί με άρμενα πολλά ήρθαν να σκλαβώσουν τη χώρα κι απ’ εκεί να περάσουν στην Αθήνα, γιατί οι Έλληνες εφύλαγαν με πολλά πλεούμενα και τρικάταρτα τον Πειραιά.. Τέλος ενίκησαν οι Έλληνες. Οι Τούρκοι έτρεξαν να γλιτώσουν στα καράβια», από το νέο βιβλίου της Β΄ Γυμνασίου ΗΡΟΔΟΤΟΥ Ιστορίες, εκδ. ΟΕΔΒ 2000, σελ. 79 (παράλληλα κείμενα) στην ενότητα Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ. Προσέξτε τη λέξη ΠΑΡΑΔΟΣΗ. Πολλοί στηρίζονται πάνω της και έχουν δημιουργήσει «ιστορία». Εδώ είδαμε την ΠΑΡΑΔΟΣΗ να θέλει τους Τούρκους να μάχονται ενάντια στον Μιλτιάδη στη μάχη του Μαραθώνα! Σκεφθείτε όμως τον ιστορικό του μέλλοντος που θα βρει, αν μη τι άλλο, τα σχολικά βιβλία λόγω του τεράστιου πλήθους τους,να σταθεί στη λαϊκή παράδοση! Σαν να μην έφθανε ο Ηρόδοτος, είχαμε και τους Αθηναίους, που στην προσπάθειά τους να σφετεριστούν τους λαούς της Μ. Ασίας«έπλασαν» την Ιωνική μετανάστευση του 6ου π.Χ. αιώνα!Οι περισσότερες από τις παραπάνω πόλεις του πόντου υπήρχαν τον 6ο π.Χ. αιώνα που άρχισε η δήθεν «Αθηναϊκή μετανάστευση», στην Μ. Ασία. Όπου υπάρχει θάλασσα υπάρχει και Ελληνισμός! Γιατί άραγε όλοι οι ναοί των Αθηνών ήταν Δωρικού ρυθμού και όχι Ιωνικού; Το θησείο, ο ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, ο Παρθενώνας.
Ο αρχικός ναός της Αθηνάς ήταν δωρικού ρυθμού και καταστράφηκε από τους Πέρσες. Βλέπετε όμως ότι και ο νέος είναι πάλι δωρικού ρυθμού. Ο ναός της απτέρου νίκης είναι Ιωνικού ρυθμού γιατί ήδη έχουν φθάσει τα νέφη του πελοποννησιακού πολέμου και η «ιωνική μετανάστευση».
Παρατηρήσεις..
Ο Ηρόδοτος Εκθειάζει υπερβολικά τον Θεμιστοκλή ώστε να επισκιάζει όλους τους άλλους Έλληνες αρχηγούς των στόλων, ακόμα και τον αρχηγό όλων τον Ευρυβιάδη. Όλα τα ορθά τα συλλάμβανε τάχα ο νους του Θεμιστοκλή, κατά τον Ηρόδοτο πάντα. Είναι γεγονός ότι ο Θεμιστοκλής έπεισε τους Αθηναίους να κατασκευάσουν τριήρεις στον πόλεμο κατά τον Αιγινητών γύρω στο 490 π.Χ. Έτσι η Αθήνα βρέθηκε με τον περισσότερο αξιόλογο στόλο κατά τα Περσικά. Η νίκη στην Σαλαμίνα ήταν κατόρθωμα μόνον του Θεμιστοκλή κατά τον Ηρόδοτο! Παρ’ όλο που ελέγχεται για την επιστολή που έστειλε στον Ξέρξη με τον δούλο του Σίκινο, με την οποία τον παρακινούσε να επιτεθεί εναντίον των Ελλήνων γιατί θα έφευγαν, προτιμούσαν να αμυνθούν στον Ισθμό, ακόμη και αυτή την ανίερη πράξη την μετέβαλε σε αριστουργηματικό σχέδιο του Θεμιστοκλή! Στην ναυμαχία του Αρτεμισίου, μη γνωρίζοντας τι να επισυνάψει υπέρ αυτού, μας αφηγείται ότι έγραφε στα βράχια συνθήματα για τους Έλληνες ναύτες που υπηρετούσαν στον Περσικό στόλο για να αποστατήσουν! Στις Θερμοπύλες εμφανίζει τον Λεωνίδα με άλλους 300 Σπαρτιάτες να αντιμετωπίζουν τους Πέρσες που ο ίδιος αναβιβάζει τουλάχιστον σε 1.800.000 άνδρες, μετατρέποντας έτσι την ιερή ιστορία μας σε παραμυθολογία εβραϊκής μορφής. Αναρωτιέται δικαιολογημένα ο καθένας, πως άραγε 300 Σπαρτιάτες κράτησαν 1,8 εκατομμύρια Πέρσες; Άρα παραμύθια μας λένε οι Έλληνες! Βέβαια ο αριθμός των Περσών δεν ήταν τόσο μεγάλος. Σύγχρονοι αναλυτές τους αναβιβάζουν στις 670. 000 μάχιμους και άλλοι τόσοι βοηθητικοί και συμφωνούν με τον Διόδωρο. Οι 300 Σπαρτιάτες δεν ήταν ακριβώς 300! Αναλυτικά, οι πέντε έφοροι διόριζαν τους τρεις υπαγρέτες και αυτοί με τη σειρά τους επέλεγαν εκατό από τους ικανότερους Σπαρτιάτες ο καθένας, σύνολο τριακόσιοι. Αυτοί ήταν οι 300 του Λεωνίδα που μάχονταν γύρω από τον βασιλιά και σε εξαιρετικά δύσκολες αποστολές. Υπήρχε και το αντίστοιχο σώμα των Ιππέων ( Ξενοφώντα Λακ. Πολ. 4, 3), που ελάμβαναν μέρος και στις μάχες, αλλά ήταν «η άμεση επέμβαση» της πολιτείας στις φυσικές καταστροφές. Σύμφωνα όμως με τον Διόδωρο (ΙΑ,4, 11) συνόδευαν αυτούς 1000 περίοικοι, που αποσιωπά ο Ηρόδοτος. Γενικά κάθε Σπαρτιάτη συνόδευαν τέσσερις έως εφτά είλωτες που ήταν ελαφρότερα οπλισμένοι.
Ειδικά τους 300 συνόδευαν επτά,έτσι έχουμε:
τριακόσιοι= 300 +7*300=2400, τους περίοικους συνόδευαν ίσως τέσσερις, χωρίς να το έχουμε επιβεβαιώσει. Περίοικοι 1000+4*1000=5000. Σύνολο 7400 άνδρες.Κανένας εκ των ειλώτων δεν λιποτάκτησε! Έμειναν ακόμη στο πεδίο της μάχης μέχρι τέλους οι σύμμαχοι των Λακεδαιμονίων Θεσπιείς, επτακόσιοι των αριθμό, που ο καθένας συνοδεύονταν από έναν ελαφρά οπλισμένο, ήτοι 1400 αθροιστικά. Σε αυτούς πρέπει να προσθέσουμε και τους Θηβαίους, άγνωστος ο αριθμός τους, ίσως 400 που λιποτάκτησαν στο τέλος λίγο πριν τον θάνατο του Λεωνίδα. Αυτό έγινε όταν οι Έλληνες κυκλώθηκαν ύστερα από την προδοσία του Εφιάλτη και ο Λεωνίδας παρέταξε τον στρατό στο ανοικτό πλέον πεδίο για να τους προξενήσει μεγαλύτερη φθορά,αφού το τέλος ήταν βέβαιο. Έτσι βρήκαν την ευκαιρία και πέρασαν στους Πέρσες. Τις πρώτες ημέρες ήταν και οι άλλοι Έλληνες. Δεν μπορούμε να αποφανθούμε με βεβαιότητα αν τελικά αυτοί λιποτάκτησαν, ή αν πράγματι ο Λεωνίδας τους είπε να φύγουν. Υπάρχουν διιστάμενες απόψεις.Επειδή μέσα σε αυτούς συμπεριλαμβάνονταν και οι Αθηναίοι, ίσως ο Ηρόδοτος να βρήκε τρόπο να τους αθωώσει! Ας δούμε τι γράφει ο ίδιος ο Ηρόδοτος: «
Σ’ αυτό το σημείο όμως, συμφωνώ περισσότερο με τη στάση του Λεωνίδα, ο οποίος όταν κατάλαβε ότι οι σύμμαχοι ήταν απρόθυμοι να πολεμήσουν και ότι δεν ήθελαν να διακινδυνεύσουν πολεμώντας μαζί με τους άλλους, τους προέτρεψε να φύγουν, για τον ίδιο όμως ήταν απαράδεκτο να φύγει…» βλ. Πολύμνια 220. Ας μη ξεχνάμε όμως και κάποια άλλα γεγονότα.
ΔΗΛΟΣ:
Τον χειμώνα του 426/5 π.Χ. οι Αθηναίοι έκαναν την “κάθαρση” της Δήλου, δήθεν για λόγους ευσεβείας. Άνοιξαν όλους τους τάφους που υπήρχαν στο νησί και μετέφεραν τα οστά και τα κτερίσματα στη Ρήνεια, όπου τα έθαψαν σ’ ένα κοινό λάκκο.Παράλληλα αποφάσισαν να μην γεννιέται και να μην πεθαίνει κανείς πια στη Δήλο, αλλά να μεταφέρονται οι επίτοκοι και οι βαριά άρρωστοι στη Ρήνεια. Από τότε κανείς δεν γεννήθηκε, κανείς δεν πέθανε και κανείς δεν τάφηκε στο Ιερό νησί, οι δε Δήλιοι, όπως επεδίωκαν οι Αθηναίοι, έγιναν απάτριδες. Το 422 π.Χ. ολοκλήρωσαν την «κάθαρση» εξορίζοντας όλο τον ντόπιο πληθυσμό. Αμέσως μετά την κάθαρση, παρά το γεγονός ότι ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση, οι Αθηναίοι αρχίζουν, από τύψεις ή από φόβο, το εξαιρετικά δαπανηρό έργο της οικοδόμησης ενός ακόμη ναού του Απόλλωνα από λευκό πεντελικό μάρμαρο και καθιερώνουν τα Δήλια, γιορτή προς τιμήν του Απόλλωνα κάθε πέντε χρόνια.
ΣΑΜΟΣ:
η μεγαλύτερη ναυτική δύναμη της Μεσογείου το 700 έως 500 π.Χ. Τα πολεμικά της πλοία, οι Σάμαινες (Πλούταρχος, Περικλής 26, 3-4), κυριαρχούσαν παντού. Πρώτοι σύμφωνα με τον Θουκυδίδη (Ι,13) κατασκεύασαν τριήρεις οι Κορίνθιοι, με τρείς ορόφους κωπηλατών. Ο δε Κορίνθιος Αμεινοκλής έφτιαξε τέσσερις τριήρεις για λογαριασμό των Σαμίων. Το 411 π.Χ οι Αθηναίοι κατέστρεψαν τη Σάμο με τη βοήθεια βέβαια των συμμάχων τους και όχι μόνοι τους και,σύμφωνα με τις μαρτυρίες του Σάμιου ιστορικού Δούρι, σημάδευαν τα σώματα των αιχμαλώτων με καυτή σφραγίδα που είχε την εικόνα αθηναϊκού πλοίου και μετά τους έκοβαν το μεγάλο δάχτυλο του δεξιού χεριού για να μην μπορούν να χρησιμοποιούν το ακόντιο. Άλλους πάλι,τους μετέφεραν στη Μίλητο και, αφού τους έδεσαν πάνω σε σανίδες και τους άφησαν αρκετές μέρες νηστικούς, τους σκότωσαν με ρόπαλα. Άλλη παράδοση αναφέρει ότι οι Σάμιοι ολιγαρχικοί σημάδευαν τους Αθηναίους αιχμαλώτους με σφραγίδα που έφερε το σήμα της κουκουβάγιας.
ΚΛΕΦΤΕΣ:
Οι Αθηναίοι έκλεψαν το συμμαχικό ταμείο της Δήλου και μετέφεραν τα χρήματα στην Αθήνα. Με αυτό έφτιαξαν την Ακρόπολη και τα δημόσια κτήρια.
Λύσανδρος:
Ίσως ο περισσότερο κατασυκοφαντημένος στρατηγός της αρχαιότητος. Αφού καταναυμάχησε δύο φορές τον Αθηναϊκό στόλο, κατέλαβε την πόλη των Αθηνών και ενώ όλοι οι σύμμαχοι της Σπάρτης απαιτούσαν να θανατώσει τους Αθηναίους αυτός αρνήθηκε να θανατώσει άνδρες που πολέμησαν μαζί τους Πέρσες.Πέθανε γέρων προδομένος στο πεδίο της μάχης (Αλίαρτος 394 π.Χ. ) και ενταφιάστηκε άπορος δημοσία δαπάνη, ο άνθρωπος που είχε διαχειριστεί τεράστια ποσά, εν αντιθέσει με τον Αθηναίο Περικλή που κατάκλεψε τους πάντες.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΔΑΜΑΚΟΣ
Μέρος 2ο
Το αρχαιότερο και διασημότερο ιερατείο της Αιγύπτου ήταν της Ηλιούπολης. Ο κύριος θεός ήταν ο Ατούμ. Στην αρχή λατρευόταν μόνο στη Θήβα ή Διόσπολη (Διός Πόλη), ύστερα επεκτάθηκε σε όλη την Αίγυπτο. Ο Ατούμ δημιούργησε τον εαυτό του από τα αρχέγονα ύδατα του Νουν, είτε με τη δύναμη της θέλησής του ή προφέροντας το όνομά του, χρησιμοποιώντας δηλαδή τη μαγική δύναμη του λόγου. Είναι νωρίς, αλλά επιβάλετε να αρχίσουμε τις αντιπαραθέσεις. Ο υπέρτατος θεός των Ελλήνων είναι ο Δίας, η ασύλληπτη μονάδα. Από το χάος, που μάλλον ταυτίζεται με το Νουν, ξεπετάχθηκε ο Φάνητας, που τον «κατάπιε» ο δεύτερος Δίας για να γίνει κυρίαρχος επί της δημιουργίας. Εδώ, μέσα από το Χάος-Νουν βγήκε ο Ατούμ, ισοδύναμος κατά μια έννοια αντιστοίχισης με το δεύτερο Δία, τον κυρίαρχο επί της δημιουργίας, των πατέρα θεών και ανθρώπων.
Αυτός δημιούργησε τους άλλους θεούς και τελικά από συγκρητισμό με τον ηλιακό θεό Ρα, προέκυψε η υπέρτατη ηλιακή θεότητα Ατούμ-Ρα. Είναι κάτι που περιμέναμε, διότι η Ηλιούπολη είναι δημιούργημα των Ροδίων. Οι Έλληνες ονόμαζαν αυτή τη θεότητα Άμμων-Ρα ή Άμμωνα Δία. Όταν ήλθε στην εξουσία ο φαραώ Αμένοφης IV (1364-1345 π.Χ.) ή Eχν-ατ-ών ή Ακεν-ατ-ών
, επέβαλε μια νέα, μονοθεϊστική θρησκεία με υπέρτατο θεό τον Ατών. Ήταν μια παρένθεση στην πολύχρονη πολυθεϊστική θρησκευτική πραγματικότητα της Αιγύπτου.
Όμως η μονοθεϊστική αυτή επανάσταση του Ακεν-ατών,χώρισε το αιγυπτιακό ιερατείο σε μονοθεϊστές και αντίπαλους πολυθεϊστές. Οι διαμάχες ξέσπασαν οξύτατες και είναι ακόμα ανιχνεύσιμες στα τοιχόγλυπτα της αρχαίας Αιγύπτου,όπου τα ονόματα των προηγούμενων θεών έσβησαν, και στη θέση τους γράφτηκε το όνομα, του μόνου πια αποκλειστικά τιμώμενου θεού ΑΤ-ΩΝ. Όνομα ενός ασυνήθιστα διεκδικητικού θεού, με αποκλειστικές λατρευτικές απαιτήσεις!
Έτσι ο βιβλικός θεός ΩΝ,(Έξοδος 3.14), ο αιγυπτιακός ΑΤ-ΩΝ και ο νεαρός Φαραώ Ακεν-ατ-ών, φαίνεται να σχετίζονται στενά, ή και να αποτελούν τον κύριο μηχανισμό προώθησης των τελικών Χαλδαϊκών στόχων, για την σταδιακή ολοκληρωτική κατάληψης της Αιγυπτιακής χώρας. Η μονοθεϊστική αυτή αναταραχή, έληξε με την τελική νίκη της πολυθεϊστικής παράταξης, που ως αρχαιότερη και πολυπληθέστερη, ανέτρεψε το εξουσιαστικό "μονοθεϊσμό" του Ακενατών.
Αντίπαλος του, ο νεαρός γαμπρός του, ο Τουταγχαμών (1345-1335 π.Χ.) που κατέπνιξε στο αίμα, την απαράδεκτη για τα αιγυπτιακά ιερατικά συμφέροντα μονοθεϊστική λατρεία. Ο Τουταγχαμών είναι ο διασημότερος νεκρός της αιγυπτιακής αρχαιολογίας. Έγινε παγκοσμίως γνωστός, απ’ τους αμύθητους θησαυρούς, που η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως απ’ τον ασύλητο τάφο του. Τα αμύθητης άξιας ταφικά κτερίσματα,δικαιολογούνται έτσι απολύτως, σαν προσφορές ευγνωμοσύνης του αιγυπτιακού ιερατείου, για την επαναφορά των πατρώων θεών στην αιγυπτιακή λατρεία.
Όλοι οι αδίστακτοι και αμετανόητοι μονοθεϊστές θα ήταν προφανώς υπό την επίβλεψη του ιερατείου. Όταν το κακό εξαπλώθηκε, οι Αιγύπτιοι τους συγκέντρωσαν μαζί με εγκληματίες και άρρωστους λεπρούς και τους έστειλαν να πεθάνουν στην έρημο, για να μη μιάνουν τα χέρια τους. Μαζί με όλους αυτούς έστειλαν και έναν ιερέα της Ηλιούπολης, τον Ορσασίφ,που είχε διαπράξει φόνο, μαζί με την οικογένειά του. Ο μιαρός ιερέας γνώριζε όλη την Ελληνική σοφία και τα μυστήριά της, καθώς και την Αιγυπτιακή.
Είναι καιρός όμως να πάμε στον Αιγύπτιο ιστορικό Μανέθωνα, τον περισσότερο πλαστογραφημένο ιστορικό του κόσμου, να τα δούμε από… δεύτερο χέρι. Το έργο του αποτελούμενο από τρία βιβλία, δεν σώθηκε αυτούσιο. Ότι σώθηκε απ’ αυτό οφείλεται, αφ’ενός στον Ιώσηπο (Κατ’ Απίωνος) και αφ’ ετέρου σε Χριστιανούς χρονογράφους, κατάκύριο λόγο στον Ιούλιο Αφρικανό (3ος μ.Χ. αιώνας) και στον επίσκοπο Ευσέβιο (αρχές 4ου μ.Χ. αιώνα), οι οποίοι έφτιαξαν Επιτομή καταλοίπων άλλης, παλιότερης Επιτομής,αγνώστου συντάκτη. Σύμφωνα με αυτά που έφθασαν σε μας γράφει, <<ότι πρώτος βασιλιάς ήταν ο Ήφαιστος, γιός του ήταν ο Ήλιος, μετά ο Σόσις, έπειτα ο Κρόνος, κατόπιν ο Όσιρις, μετέπειτα ο Τυφών, ο αδελφός του Όσιρι και τέλος ο Ώρος γιος του Όσιρι και της Ίσιδος και πέρασαν 13900 σεληνιακά έτη.
Μια προσέγγιση θα έχουμε άμα τα διαιρέσουμε με το 12. Έτσι έχουμε13900:12=1158 ηλιακά έτη. Και η Εβραϊκή χρονολόγηση είναι σεληνιακή, αφού από τους Αιγυπτίους την πήραν. Μετά τους θεούς βασίλεψαν οι ήρωες για 1255 χρόνια:12=104 ηλιακά έτη…
Τελικά αναφέρει βασιλιάδες, ήρωες κτλ που βασίλευσαν συνολικά για 2.206 ηλιακά έτη…. Τώρα, αν θέλεις να συγκρίνεις αυτούς τους αριθμούς με την Εβραϊκή χρονολόγηση θα βρεις ότι βρίσκονται σε πλήρη αρμονία. Διότι η Αίγυπτος ονομάζεται Μεστραΐμ από τους Εβραίους. Αλλά ο Μεστραΐμ έζησε όχι πολύ μετά τον κατακλυσμό. Διότι μετά τον κατακλυσμό από τον Χαμ, τον γιο του Νώε, γεννήθηκε ο Αίγυπτος ή Μεστραΐμ, ο οποίος ήταν ο πρώτος που πορεύτηκε να εγκατασταθεί στην Αίγυπτο, κατά την περίοδο που οι φυλές άρχισαν να διασκορπίζονται εδώ κι εκεί. Ο συνολικός όμως χρόνος από τον Αδάμ έως τον κατακλυσμό ήταν, σύμφωνα με τους Εβραίους, 2.242 έτη».
Οι εβραίοι, δυστυχώς γι’ αυτούς, προσπάθησαν να δημιουργήσουν παραμυθολογία σε λαούς που ήδη είχαν διαπρέψει στην Ιστορία. Έτσι ανάλωσαν και αναλώνουν όλη την ενεργητικότητά τους στο να αλλοιώνουν, να αφανίζουν και να ισοπεδώνουν, οτιδήποτε εδείκνυε την αληθινή ιστορία, ώστε να μην αποκαλυφθούν οι πράξεις τους. Έτσι δεν συνεισέφεραν στην ανθρωπότητα, έναν ναό, ένα άγαλμα, ένα θεατρικό έργο, ένα θεώρημα, έναν τύπο-μία σχέση. Ψάξτε όλα τα μουσεία του κόσμου, δεν θα βρείτε κανένα αυθεντικό Εβραϊκό έργο τέχνης. Ο περισσότερο«άξιος» εβραίος ήταν ο Ιωσήφ,ο μικρότερος γιος του Ιακώβ που πωλήθηκε στην Αίγυπτο και εκεί από δούλος έγινε μεγάλος και τρανός. Φυσικά και δεν έκανε τίποτα αξιόλογο, απλώς ερμήνευσε κάποια όνειρα του Φαραώ. Ήταν δηλαδή ένας μάγος.
Στη σύγχρονη Ιστορία θα δούμε ότι υπάρχουν δίπλαστοι ηγέτες των λαών «κρυφοί» μάγοι τύπου Ιωσήφ που τους τοποθετεί το ιερατείο. Ας συνεχίσουμε όμως με τον Μανέθωνα. Μετά από μια πολιορκία Εβραίων στην Αίγυπτο, τους εδόθη η άδεια να εξέλθουν από την χώρα. Διακόσιες σαράντα χιλιάδες άτομα! Στη συνέχεια, σύμφωνα πάντα με τους Εβραίους, αφού αυτοί είναι οι συντάκτες του κειμένου, ή ορθότερα, οι πλαστογράφοι του Μανέθωνα που έγραφε γι’αυτούς, λένε λοιπόν, ότι επειδή φοβήθηκαν τους Ασσυρίους έχτισαν πόλη στη σημερινή Ιουδαία, την Ιερουσαλήμ! Έτσι ωμά εξηγούν γιατί δεν πήγαν στη γη της επαγγελίας που τους είχε δώσει ο θεός τους εις κατάσχεσιν τάχα αιώνιον.
Όμως οι Ιεροί Σόλυμοι ήταν αποικία Κρητών πολλά χρόνια πριν τα τεκταινόμενα και μία ιστορική πόλη που μνημονεύεται από πολλούς. Τέλος, ισχυρίζονται ότι τους παρενέβαλαν στην ιστορία τους, τάχα έναν βασιλιά Αμένωφι, που θέλοντας να δει τους θεούς όπως ο Ωρ,θα έπρεπε να καθαρίσει τη χώρα από τους λεπρούς και άλλους μολυσμένους ανθρώπους. Έτσι ο βασιλιάς συγκέντρωσε τους μολυσμένους ανθρώπους τηςΑιγύπτου κάπου ογδόντα χιλιάδες και τους έστειλε να δουλέψουν σε έργα στα λατομείαανατολικά του Νείλου, μαζί με άλλους Αιγυπτίους που είχαν αποκοπεί από την κοινωνία και υποθέτουμε ότι θα ήταν εγκληματίες ή, και επαναστατικά στοιχεία κυρίως μονοθεϊστών.
Τελικά επαναστάτησαν, επέλεξαν ως αρχηγό τους έναν από τους ιερείς της Ηλιούπολης, που τον έλεγαν Ορσάσηφο και ορκίστηκαν να υπακούουν σε κάθε διαταγή του. Αυτή εδώ περίπου είναι η αλήθεια. Από το σημείο αυτό αρχίζει η ιστορία τουιερατείου που κακώς ονομάζεται ιστορία των Εβραίων. Όλα ήταν συγκεντρωμένα εις έναν άνθρωπο τον Ορσάσηφο που επικοινωνούσε με έναν θεό τον Γιαχβέ ή Ιεχωβά (υπερβατικά ΩΝ). Έκτοτε αυτό το συνονθύλευμα, Αιγυπτίων καταδίκων, μονοθεϊστών επαναστατών και αρρώστων λεπρών, συνέστησε μία οργάνωση που εκπροσωπείτε μέχρι και σήμερα από τον εκάστοτε αρχιερέα και δεν πρέπει να ταυτίζεται σε καμία περίπτωση με το κράτος του Ισραήλ που δημιουργήθηκε το 1948 και εντεύθεν. Τότε, αρχιερέας ήταν ο Ορσάσηφος ή Ορσασίφ που μετονομάστηκε και αυτός κατά τη γνωστή συνήθεια σε Μωυσή.
Δύο πράγματα απασχολούσαν άμεσα το συνονθύλευμα, το ένα ήταν η τροφή και το άλλο η θρησκεία, το πρώτο για να επιβιώσουν το δεύτερο για να υπακούουν στον αρχιερέα. Η λήψη τροφής ελύθη δια μαγείας με το μάνα εξ ουρανού που τους έστελνε ο Γιαχβέ. Μια άλλη λύση όμως επ’ αυτού αναφέρει ο Μανέθωνας. Γράφει λοιπόν « Στο μεταξύ οι Σολυμίτες κατέβηκαν μαζί με τους μολυσμένους Αιγυπτίους και συμπεριφέρθηκαν με τόσο άσχημο τρόπο στους κατοίκους, που η περίοδος κυριαρχίας των προηγούμενων φάνταζε χρυσή εποχή σε εκείνους που είχαν να υποστούν τα ανοσιουργήματα των τωρινών.
Διότι όχι μόνο πυρπόλησαν τις πόλεις και τα χωριά, όχι μόνον κατέστρεψαν τους ναούς και ακρωτηρίασαν τα αγάλματα των θεών, αλλά επειδή δεν ικανοποιήθηκαν με αυτά, δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν τους βωμούς ως μαγειρεία για να ψήνουν τα ιερά σεβαστά ζώα και έβαζαν τους ιερείς και προφήτες να τα σφάζουν και να κόβουν τους λαιμούς τους,αναγκάζοντας τους να περιφέρονται στη συνέχεια γυμνοί. Λέγεται ότι εκείνος που τους οργάνωσε και συνέταξε τους νόμους τους ήταν κάποιος ιερέας από την Ηλιούπολη, που τον έλεγαν Οσαρσίφ, από το όνομα του Ηλιοπολίτη θεού Όσιρι, και ότι, όταν πήγε με τον λαό αυτό, άλλαξε το όνομά του και λεγόταν Μωυσής.»
Εμείς δεχόμαστε την δεύτερη άποψη του Μανέθωνα και όχι το μάνα εξ ουρανού. Όσον αφορά το δεύτερο, τη θρησκεία, ο Ορσάσιφ ανέβηκε στο βουνό και έφερε δύο πλάκες με νόμους γραμμένους από τον ίδιο τον Γιαχβέή καθ’ υπόδειξή του. Άραγε σε ποια γλώσσα; Το συνονθύλευμα μιλούσε τα Αιγυπτιακά, οι μορφωμένοι υποθέτουμε και Ελληνικά. Ο θεός σε ποια γλώσσα υπαγόρευσε ή έγραψε; Δεν θέλουμε να πείσουμε κανέναν, προβληματιζόμαστε. Ο καθένας πιστεύει ότι θέλει η καρδιά του και ότι δύναται να επεξεργαστεί ο νους του. Όλες οι απόψεις πρέπει να είναι σεβαστές, αρκεί να μη συνωμοτούν και να μην ενοχλούν. Ενώ η παραπάνω κατάσταση με τη συμμορία του αρχιερέα Ορσάσιφ συνεχιζόταν για αρκετά χρόνια, το χρυσάφι από το πλιατσικολόγημα συγκεντρωνόταν στη σκηνή του μαρτυρίου και επί των διαδόχων του.
Απορούσε ο κόσμος και απορεί ακόμα και σήμερα που βρισκόταν και πως πλήθαινε το χρυσάφι σαράντα χρόνια στην έρημο. Κάποια στιγμή όμως τους μάζεψε ο Κύρος, ορθότερα οι Πέρσες, εξαιτίας της αγανάκτησης των λαών της περιοχής και τους πήγαν πάλι δούλους,αυτή τη φορά όχι στην Αίγυπτο, αλλά στη γη της επαγγελίας που τους είχε υποσχεθεί ο Γιαχβέ εις κατάσχεσιν αιώνιον. Έτσι εκπληρώθηκε η υπόσχεσή του έστω και μερικώς. Οι ίδιοι ονομάζουν αυτή την περίοδο ως Βαβυλώνιο αιχμαλωσία.
Θα κλείσουμε το δεύτερο μέρος του ιερατείου του σκότους με τη δράση του στην αρχαιότητα. Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος διερχόταν από την Ιουδαία κατευθυνόμενος προς την Αίγυπτο, οι ιερείς με τον αρχιερέα κατέβηκαν να τον υποδεχθούν και να του κάνουν«προτάσεις» που θα εννοήσετε σε λίγο. Ο Αλέξανδρος και οι διάδοχοί του τις απέρριψαν,γι’ αυτό και το αβυσσαλέο μίσος τους κατά των Ελλήνων. Αν διαβάσετε τους Μακκαβαίους (2ος π.Χ. αιών) θα αντιληφθείτε το άσβεστο μίσος τους. Δεν είχαν όπως πάντα την ίδια τύχη. Αργότερα, όταν ο Ιούλιος Καίσαρας αποφάσισε να διεκδικήσει την εξουσία από την σύγκλητο, χρειάστηκε ένα υπέρογκο ποσό. Το ποσόν αυτό του το έδωσε ο Αρχιερέας!
Για να μην επαναλαμβάνουμε τα γεγονότα, θα τα εκθέσουμε με μια σειρά στα ΒΑΚΧΑΝΑΛΙΑ:
Τα ρωμαϊκά ήθη είχαν εκφυλιστεί και ο ρωμαϊκός βίος είχε διαβρωθεί.Οι φιλόσοφοι κατά τον Μάρκο Κάτωνα τον πρεσβύτερο, ήταν εκείνοι που διέβρωσαν εκτός από την Ελληνική Θρησκεία και τα Ρωμαϊκά ήθη, με αποτέλεσμα να γεμίσει η Ρώμη μάγους και μάντεις.Θυμηθείτε τον Ιωσήφ στην Αίγυπτο. Συνδέθηκαν τότε όλα αυτά τα σκοτεινά και τρισάθλια με τη λατρεία του
Βάκχου, και έτσι έχουμε την γνωστή υπόθεση των Βακχαναλίων, όπου εκδιώχθηκαν όλοι οι ξένοι από την Ρώμη, φυσικά και οι Έλληνες, αλλά όμως, οι Εβραίοι και μόνον αυτοί , ξαναγύρισαν! Ήταν οι μόνοι στους οποίους επετράπη να δημιουργήσουν αδελφότητες και να πληρώνουν ένα δίδραχμο την εποχή εκείνη (2ος π.Χ. αιώνας) εισφορά στον Αρχιερέα.
Έτσι δημιουργήθηκε η παγκόσμια οργάνωση, το βρέφος του σημερινού παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος, η κρηπίς που Παγκόσμιου Ιερατείου, που δεν δίσταζε να εξαγοράζει ακόμα και τους αυτοκράτορες της παντοδύναμης Ρώμης. Βλ. Ιστορία της ανθρωπότητος της UNESCO, τ. 5, σελ.1747 και επ.
Σας μεταφέρουμε μόνον ένα καθοριστικής σημασίας απόσπασμα, από τη σελίδα 1720:
«Βλέπουμε να αρχίζουν αυτές οι ταραχές το 139 π.Χ., όταν οι Εβραίοι πρωτοδιώχθηκαν από τη Ρώμη, επειδή έκαναν προσηλυτισμούς. Ο Καίσαρας ευνοούσε ξεχωριστά τους Εβραίους και δημιούργησε ένα ιδιαίτερο νομικό καθεστώς γι’ αυτούς που επέζησε στις γενικές γραμμές του και στις κατοπινές εποχές.
Το Εβραϊκό έθνος το θεωρούσαν όμοιο με σωματείο ,που είχε επικεφαλής έναν εθνάρχη, εδώ σίγουρα εννοεί αρχιερέα διότι η έννοια του έθνους δεν υφίσταται,προστατευόμενο από την Ρώμη. Στα μέλη της «διασποράς» τους επιτρεπόταν να ανήκουν σε αυτό και να διατηρούν την εθνική τους θρησκεία. Το Ρωμαϊκό κράτος τους απάλλασσε από στρατιωτική υπηρεσία…»
Η υπογράμμιση δική μας. Σας προτείνουμε να διαβάσετε και τη σελίδα 1722, για να δείτε με τι επιμέλεια προσπαθούσαν να πείσουν(Φίλων ο Ιουδαίος) ότι ο Πυθαγόρας, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης είχαν πάρει τη φιλοσοφία από τον Ιουδαϊσμό!
Ακόμη ότι οι Πλατωνικές ιδέες ήταν οι εβραϊκοί άγγελοι κ.α.Θα στείλουμε σε όλους αυτούς μια απάντηση με τα λόγια του σοφότερου ανδρός που λέγεται ότι ανέδειξε η μαύρη εταιρεία, τον συντάκτη του Εκκλησιαστή, τον «πάνσοφο» Σολομώντα, απολαύστε είδος φιλοσοφίας: «διότι το συνάντημα των υιών των ανθρώπων είναι και το συνάντημα του κτήνους. Και εν συνάντημα είναι εις αυτούς. Καθώς αποθνήσκει τούτο, ούτως αποθνήσκει και εκείνος. Και η αυτή πνοή είναι εις πάντας.
Και ο άνθρωπος δεν υπερτερεί κατ’ ουδέν το κτήνος» Εκκλ. Γ 18 και επ.
Αυτή ήταν η πρώτη ήττα του Ελληνικού πνεύματος από τις δυνάμεις του σκότους! Ο τρόπος δράσης τους είναι πλέον πασίγνωστος! Οι ίδιοι πυρπολούσαν τη Ρώμη και διέδιδαν ότι το έκανε ο Νέρωνας! Αν είναι δυνατόν ο αυτοκράτορας να πυρπολήσει την πρωτεύουσά του! Επειδή κανένας δεν τους πίστευε, διέδωσαν ότι ο Νέρωνας ήταν ψυχοπαθής! Στην πραγματικότητα επί Νέρωνα επαναστάτησαν οι Εβραίοι και οι στρατηγοί Βεσπασιανός και Τίτο τους κυρίευσαν και κατέστρεψαν το ναό. Έτσι εκδικήθηκαν τον Νέρωνα και έκαψαν τη Ρώμη. Το θέμα είναι περισσότερο πολύπλοκο και θα το εξετάσουμε αμέσως. Πρέπει ακόμα να γνωρίζετε ότι στον Τίτο που ανέβηκε στο θρόνο, είχαν «ρίξει» την πασίγνωστη Εβραία Βερενίκη και έτσι αυτός έκανε όλα τα χατίρια των Εβραίων.
Όταν όμως ο αδελφός του Δομιτιανός ανέβηκε στο θρόνο δεν ανέχθηκε αυτή την κατάσταση και φορολόγησε τους Εβραίους. Επιπλέον,εξαπέλυσε διωγμό κατά των φοροφυγάδων Εβραίων. Αυτό τον διωγμό των Εβραίων τον μάθαμε στα σχολεία ως διωγμό τάχα των χριστιανών επι Δομιτιανού! Αυτή την ιστορία μαθαίνουμε στα Ελληνόπουλα! Για την ακρίβεια βλ. Ιστορία του Πολιτισμού της Unesco, τ.6, σελ. 2130. Το μέγεθος της Εβραϊοχριστιανικής προπαγάνδας φαίνεται από το παρακάτω:Ο διωγμός του Δομιτιανού από την ηλεκτρονική Εγκυκλοπαίδεια Πανόραμα.
Τίτος Φλάβιος.
Ρωμαίος αυτοκράτορας από την οικογένεια των Φλαβίων (81 - 96 μ.Χ.). ΄Ηταν γιος του Βεσπασιανού και διαδέχτηκε στο θρόνο τον αδερφό του Τίτο. Όταν ανέβηκε στο θρόνο,επιδίωξε την αναδιοργάνωση στη ρωμαϊκή διοίκηση και έχτισε την ερειπωμένη Ρώμη, η οποία είχε καταστραφεί από τις πυρκαγιές των ετών 64 και 80 μ.Χ. Ο Δομιτιανός είχε παράστημα αθλητικό και ωραίο, στους τρόπους του όμως ήταν σκληρός, απότομος και τραχύς. Αγαπούσε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και γι' αυτό συμπαραστάθηκε στην τέλεση των Παναθηναίων και των Ολυμπιακών αγώνων .Για το χριστιανισμό υπήρξε φανατικός διώκτης και ο διωγμός που εξαπέλυσε κατά των χριστιανών θεωρείται ο πιο φοβερός απ' όλους. Η διοίκησή του, μετά τα πρώτα χρόνια της εξουσίας του, θεωρήθηκε γενικά αυταρχική και φαύλη, γι' αυτό οργανώθηκε στάση εναντίον του, στην οποία πήρε μέρος και η σύζυγός του Δομιτία. Οι στασιαστές οι οποίοι κατόρθωσαν να επικρατήσουν,τον δολοφόνησαν.
Βερενίκη:
Ιουδαία πριγκίπισσα, κόρη του βασιλιά Αγρίππα Α΄ και σύζυγος του Ηρώδη, βασιλιά της Συριακής Χαλκίδας. Μετά το θάνατο του συζύγου της (48 μ.Χ.) συζούσε με τον αδελφό της Αγρίππα Β΄ και αργότερα έγινε σύζυγος του βασιλιά της Κιλικίας Πολέμωνα. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε τον Πολέμωνα και συνέχισε τη συμβίωση με τον αδελφό της μαζί με τον οποίο επισκέφτηκε την Καισάρεια (60 μ.Χ.) όπου και παραβρέθηκαν στην απολογία του φυλακισμένου Παύλου. Συνδέθηκε αργότερα με τον κατοπινό αυτοκράτορα Τίτο, που τη φιλοξένησε στη Ρώμη (75 μ.Χ.). Ο Τίτο όμως αναγκάστηκε από τους Ρωμαίους να την εγκαταλείψει»
βλ. εγκυκλ. Δομή. Παρατηρούμε ότιη Εβραία αυτή (στο θρήσκευμα) συζούσε με τον αδελφό της, που κατά καιρούς την«προωθούσε» απ’ εδώ και απ’ εκεί χάριν της οργάνωσης σε υψηλά πρόσωπα. Επίσης τους βλέπουμε προς βοήθεια του φυλακισμένου Παύλου- Σαύλου. Θέλουμε όμως εδώ να επισημάνουμε την πασίγνωστη μέθοδο των Εβραίων να ξεπουλούν τις αδελφές τους, τις γυναίκες τους, κτλ. χάριν του σκοπού τους. Έτσι ο Αβραάμ «προώθησε» τη γυναίκα του Σάρα στον αρχηγό των Γεράρων Αβιμέλεχ για ίδιο όφελος (βλ. Γέν. κεφ. Κ, 1 και επ.) δίνοντας το φωτεινό παράδειγμα για στις επερχόμενες Εβραϊκές γενιές και όχι μόνο!Βέβαια αυτή τη συνήθεια δεν την έχουν σταματήσει ούτε σήμερα, αφού όλοι γνωρίζετε τα ροζ σκάνδαλα της πολιτικής, όσα βέβαια έχουν ξεσπάσει και έχουν έλθει στην επικαιρότητα! Συνηθίζουν όμως να εφαρμόζουν και τη «Βυζαντινή» μέθοδο! Οι Βυζαντινοί έπαιρναν τους ξένους πρίγκιπες ή τις ξένες προσωπικότητες που ξεχώριζαν στην Κωνσταντινούπολη και τους εκπαίδευαν στον πολιτισμό τους. Τις περισσότερες φορές τους έδιναν και μια βυζαντινή πριγκίπισσα και τους έστελναν πίσω στην χώρα τους. Τους βοηθούσαν να ανέβουν στο θρόνο και είχαν ήσυχο το μυαλό τους για τα επόμενα 30-50χρόνια!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΔΑΜΑΚΟΣ
Φωτογραφία από το ένθετο του Βήματος «Ιεροί τόποι και θρησκείες». Παρατηρείστε μερικές από τις Ελληνικές πόλεις της Αιγύπτου. 1 Λεοντόπολις, 2 Ηλιούπολις, 3 ΜεγάληΗρακλεούπολις, 4 Πόλις Αγκυρών (Αγκυρούπολις). Η Μέμφις (5) ήταν η κατοικία τωνΦαραώ και στην Γκίζα (6) είναι οι πυραμίδες. Τώρα θα πρέπει να προβληματιστείτε. Τιδουλειά να είχαν οι Έλληνες στα βάθη της ερήμου να φτιάξουν την πόλη των αγκυρών(4);Προφανώς ήταν Έλληνες ναυτικοί, αλλά τι ζητούσαν εκεί; έβαλαν τα καράβια στους ώμουςκαι αλώνιζαν στην έρημο; Κάτι τέτοιο είναι τελείως παράλογο, αλλά και ο Ηρακλής καιαυτός καταμεσής της ερήμου; Προσέξτε ιδιαίτερα την Ηλιούπολη (2). Τι άραγε συνέβαινε στην αρχαιότητα; Μήπως αυτοί τα ’χαν χαμένα και εμείς τα έχουμε τετρακόσια; Αν όμως είχαμε διαβάσει τον Ηρόδοτο, θα βλέπαμε, ότι ο κόλπος της Αιγύπτου την εποχή του,έφθανε μέχρι τις πυραμίδες και κάτω από αυτές. Οι πυραμίδες βέβαια είναι σε ύψωμα. Ας δούμε την σημερινή μορφολογία της Αιγύπτου λίγο καλύτερα, στον επόμενο χάρτη.
Παρατήρηση: Η θέση των πυραμίδων είναι στο Κάιρο. Παρατηρείστε ότι οι πυραμίδες βρίσκονται στο βόρειο μέρος των Αιθιοπικών υψιπέδων, πλησίον της Ηλιούπολης και άρχισαν να κτίζονται με βεβαιότητα γύρω στο 2500 π.Χ. Στις σκέψεις σας πρέπει να προσθέσετε τις προσχώσεις του Νείλου εδώ και χιλιάδες χρόνια. Ο Όμηρος τον αναφέρει ως ποταμό Αίγυπτο και όχι ως Νείλο, που είναι η πανάρχαια ονομασία του, γιατί;
Ας περάσουμε τώρα στον Διόδωρο τον Σικελιώτη βιβλίο Ε, 57, βιβλιοθήκη των Ελλήνων εκδ.Γεωργιάδη:
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ (ΡΟΔΙΟΙ) ΑΠΟΙΚΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ
«Ο Ήλιος κατά τον μύθο, ερωτεύθηκε τη Ρόδο και ονόμασε τη νήσο Ρόδο και εξαφάνισε το νερό που είχε πλημμυρίσει. ( πρόκειται για το αμέσως μετά τον κατακλυσμό διάστημα).
Η αληθινή εξήγηση είναι, ότι, κατά την αρχική δημιουργία του κόσμου, το νησί ήταν ακόμα αργιλώδες και μαλακό, κι ο ήλιος εξατμίζοντας τη μεγάλη υγρασία ζωογόνησε τη γη και γεννήθηκαν οι λεγόμενοι Ηλιάδαι, που πήραν το όνομα απ’ αυτόν, εφτά τον αριθμό, και άλλοι λαοί, το ίδιο και αυτοί αυτόχθονες… Οι Ηλιάδες αναδείχθηκαν ανώτεροι από όλους, προ παντός διακρίθηκαν για τη μόρφωσή τους και ειδικότερα την αστρονομία.Εισήγαγαν νέα στοιχεία στη ναυτιλία και καθιέρωσαν τη διαίρεση της ημέρας σε ώρες ….Ο Ακτίς (ένας από τους Ηλιάδες) απέπλευσε για την Αίγυπτο κι’ εκεί έκτισε την Ηλιούπολη,όπως την είπε από το όνομα του πατέρα του. Κι από αυτόν οι Αιγύπτιοι έμαθαν τους νόμους της αστρολογίας …». ΗΛΙΑΔΕΣ: Ο Ήλιος παντρεύτηκε τη Ρόδη, κόρη της Αφροδίτης ή του Ποσειδώνα και της Αλίας και απέκτησαν επτά γιους τους Ηλιάδες: Όχιμος, Κέρκαφος,Ακτίς, Μάκαρ, Μάνδαλος ή Φαέθων, Τροπής και Εναγής… (Διόδωρος ο Σικελιώτης συνέχεια ).« Κι όταν αργότερα έγινε κατακλυσμός στους Έλληνες (πρέπει να εννοεί του Δευκαλίωνα, ενώ πριν μάλλον εννοεί του Ωγύγου) κι’ απ’ τη νεροποντή χάθηκαν οι περισσότεροι άνθρωποι, μαζί με αυτούς χάθηκαν και τα γραπτά μνημεία. Κι από αυτόν το λόγο οι Αιγύπτιοι βρήκαν την ευκαιρία και ιδιοποιήθηκαν τη γνώση της αστρολογίας και,καθώς οι Έλληνες από άγνοια δεν μπορούσαν να επικαλεσθούν γραπτές μαρτυρίες,επικράτησε η γνώμη, ότι αυτοί πρώτοι ανακάλυψαν τα αστέρια. Κατά τον ίδιο τρόπο κι’ οι Αθηναίοι που έκτισαν στην Αίγυπτο μια πόλη, που ονομαζόταν Σάις, δοκίμαζαν την ίδια άγνοια εξ αιτίας του κατακλυσμού. Γι’ αυτούς τους λόγους πολλές γενιές αργότερα ο Κάδμος, ο γιος του Αγήνορα, θεωρήθηκε ότι ήταν ο πρώτος που έφερε τα γράμματα απ’ τη Φοινίκη στην Ελλάδα…».
Ας περάσουμε τώρα στον Όμηρο.
Οι Ομηρικές αμφιβολίες: Ο Όμηρος στην Οδύσσεια, αναφέρει τη Σιδώνα και τους Σιδωνίους, αλλά δεν αναφέρει καθόλου την Τύρο, αποικία των Σιδωνίων που ιδρύθηκε μετά τον 16ο αιώνα π.Χ. και βρίσκεται πλησίον της. Επιπλέον δεν αναφέρει τις πυραμίδες μα ούτε καν το πρόσφατο σχετικά γεγονός της εποχής εκείνης που συντάραξε τον κόσμο,την έκρηξη του ηφαιστείου τη Θήρας που έγινε το 1613 έως το 1614 π.Χ.
Η εγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ αναφέρει ότι η Τύρος κτίσθηκε πιθανότατα τον 15ο αιώνα π.Χ., του Ελευθερουδάκη στο τέλος του 15ου π.Χ. αιώνα, ενώ η ηλεκτρονική Εγκυκλοπαίδεια ΠΑΝΟΡΑΜΑ αναφέρει ως χρονολογία κτήσης της Τύρου τη 3η χιλ. π.Χ., δημιουργώντας έτσι επιπλέον ερωτηματικά.
Έτσι υποθέσαμε ότι τα Τρωικά έλαβαν χώρα πριν το 1500 π.Χ. και ίσως μετά το 2000 π.Χ. Το ερώτημα είναι αν πράγματι ο Όμηρος «ξέχασε» την έκρηξη της Θήρας και «αγνόησε» τις πυραμίδες και την Τύρο. Πως είναι δυνατόν να ξεχάσει τις πυραμίδες και την έκρηξη της Θήρας; Μήπως αναφέρεται σε γεγονότα αρχαιότερα από τις πυραμίδες; Ειδικοί ερευνητές πουστάλθηκαν από την Ελλάδα στην Ρωσία να χρονολογήσουν τα Τρωικά ευρήματα,συμπέραναν ότι είναι του 2500 π.Χ. Οι δυνάμεις του σκότους έχουν εργαστεί τόσο μεθοδικά που μπορούν να φωλιάσουν στον κάθε ανυποψίαστο την δική τους σκοτεινή ιστορία. Θα σας παραπέμψουμε κατευθείαν στο σύγγραμμα «Η προ του κατακλυσμού συγκοινωνία των δύο κόσμων δια της Ατλαντίδας» του Πάτροκλου Μ. Καμπανάκη,Κωνσταντινούπολης 1893, ανατύπωση εκδ. ΕΚΑΤΗ. Σε ελεύθερη μεταφορά: στις σελ. 23-24-25 γράφει για την καταστροφή ενός πλανήτη που βρισκόταν μεταξύ Άρεως και Διός. Το πλανητικό σύστημα διεταράχθη, η πορεία των πλανητών άλλαξε όπως και της γης, τότε έγινε η βύθιση της Ατλαντίδας, και η καταστροφή του κράτους του Κρόνου, και έτσι ανεδείχθη η ισχύς του Διός.
Στη σελίδα 32, με έναν καταπληκτικό συλλογισμό τεκμηριώνει ότι οι Σιδώνιοι είναι οι σημερινοί Σουδαναίοι! (οι νυν κάτοικοι του Σουδάν). Πρέπει να έχει απόλυτο δίκαιο! Η Σιδώνα κτίστηκε το 1500 π.Χ. Εδώ δεν αναφέρει τις πυραμίδες και την Θήρα θα ανέφερε τη Σιδώνα; Παρατηρείστε το ανάγλυφο της Αιγύπτου, τα Αιθιοπικά υψίπεδα και θα βεβαιωθείτε για τον ρόλο των πυραμίδων στην υπερπόντια θαλασσοπλοΐα των Ελλήνων. Δικαιολογείται έτσι πλήρως ο Όμηρος που γράφει ότι πήγε Κύπρο, Φοινίκη,Αίγυπτο, Αιθιόπους, Σιδώνες, Ερεμβούς και Λιβύη. Στην μεθεπόμενη σελίδα σας παρουσιάζουμε τον αρχαίο αυτό χάρτη του κόσμου για να τον θαυμάσετε! Κατάλοιπο της θαλάσσιας περιοχής της Σαχάρας ήταν η Τριτωνίδα λίμνη! Επιπλέον στο χάρτη φαίνεται η Ατλαντίδα επί της οποίας τοποθετεί τα όρη Άτλας δυτικά και Καύκασος ανατολικά! Εκείνο το οποίο πρέπει τώρα να παρατηρήσετε είναι ότι η Ευρώπη και η Λιβύη είναι ενωμένες και δικαιολογούνται έτσι πλήρως τα ταξίδια του Ηρακλή, που τον θέλει να μεταβαίνει πεζός από την Ευρώπη στη Λιβύη! Ένα δεύτερο αξιοπρόσεκτο είναι ότι ο Ηρακλής ( και ο Περσέας) κατέβαιναν νοτιότερα για να διασχίσουν τον ωκεανό! Αυτό μας είχε προβληματίσει για πάρα πολλά χρόνια. Ώσπου στο μάθημα της γεωγραφίας βρήκαμε τα θαλάσσια ρεύματα και διαπιστώσαμε, ότι και ο αρχαιολόγος κ. Σπυρόπουλος, δηλαδή ότι άλλοι λένε παραμύθια και μετά βγάζουν τις υστερικές τάχα πανεπιστημιακές κραυγές διάσωσης δήθεν της ιστορίας! Παρουσιάζουμε τους χάρτες των ρευμάτων του Ατλαντικού για να διαπιστώσετε το πώς ταξίδευαν οι Έλληνες χρησιμοποιώντας τα θαλάσσια ρεύματα και παρατηρείστε πως οι σύγχρονες επιστήμες δικαιώνουν πάντα τους Έλληνες. Οι Έλληνες θαλασσοπόροι ακολουθούσαν το Ισημερινό ρεύμα και επέστρεφαν με τη βοήθεια του κόλπειου ρεύματος. Κάτι που θεωρεί ο Όμηρος ως αυτονόητο στην Οδύσσεια.
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ- Η δικαίωση του Ομήρου Μη ψάχνετε λεπτομέρειες. Δες τε το σαν ιδέα. Ο Όμηρος ξεχώριζε την Ανατολική Αφρική(Αιθιοπία) από τη Δυτική (Λιβύη)!
Ηλιούπολις: μια παραθαλάσσια πόλη την οποία έκτισαν οι Ρόδιοι. Νήσος Φάρος: Να γιατί ο Όμηρος στην Οδύσσεια ραψ. Δ, στ. 323 γράφει ότι απέχει ταξίδι μιας μέρας . Ο Όμηρος δεν γράφει παραμύθια, απλώς αναφέρεται σε αρχαιότερη εποχή.Πόσο απείχε η νήσος Φάρος τους ιστορικούς χρόνους απ’ τη στεριά; Ο αρχιτέκτονας Δεινοκράτης που έκανε τα σχέδια της Αλεξάνδρειας, κατασκεύασε ένα μόλο που συνέδεε το νησί Φάρος με τη στεριά και ονομάστηκε επταστάδιο = 7*185=1300 μέτρα περίπου, τηνεποχή εκείνη, σήμερα είναι ενωμένη με τη στεριά. Την εποχή του Οδυσσέα πόσο απείχε;
ΤΑ ΤΑΞΕΙΔΙΑ (περιπλανήσεις) ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ: Ο πολυμήχανος γιος του Λαέρτη ταξίδευε δεκαεπτά ημέρες με ούριο άνεμο από τη δύση στην ανατολή για να φθάσει στη χώρα των Φαιάκων. Οδύσσεια ραψ. Ε 279-291 μετφ. Ζ. Σιδέρη εκδ. ΟΕΔΒ. Το ότι η κίνηση γινόταν από δυσμάς προς ανατολάς είναι σήμερα βεβαιωμένο. Το σκάφος του και όχι η σχεδία του,όπως μας έμαθαν οι αδαείς στο σχολείο, είχε «στραβόξυλα», «σαβούρα» και «πατωσιά» σαν αυτή που έχει φορτηγό καράβι. Οδύσσεια ραψ. Ε, στ. 254 και επ. Σίγουρα δεν πρόκειται για σχεδία ή μικρό πλεούμενο. Σαβούρα και στραβόξυλα έχουν τα σκάφη. Τέτοιο έφτιαξε με την βοήθεια και την συνεργασία της νεράιδας. Άξιες αναφοράς είναι οι περιοχές των Κιμμερίων. «Ποτέ με τις αχτίδες του δεν τις φωτίζει ο ήλιος» Οδ. Ραψ. Λ στ. 14 και επ.Τέτοια περιοχή στη Μεσόγειο δεν υπάρχει. Ένα άλλο σημείο που προβληματίζει είναι η χώρα των υπερβορείων. Πολλοί την τοποθετούν στο Βορρά. Δεν πρόκειται όμως για μια ψυχρή και σκοτεινή χώρα που επισκέπτονταν ο θεός του φωτός Απόλλωνας. Κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με τις ιδιότητες-χαρακτηριστικά του θεού. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι υπερβόρειοι του θυσίαζαν εκατόμβη γαϊδάρων. Το ζώο αυτό δεν επιβιώνει σε ψυχρά κλίματα. Ο Απόλλων «μετανάστευε» το χειμώνα στη χώρα των υπερβορείων όπου θα υπήρχε περισσότερο φως. Που μπορεί να βρισκόταν μια τέτοια χώρα; Σίγουρα όχι στο βορρά, αλλά υπέρ τον βορρά, δηλαδή αφού υπερβούμε, περάσουμε το βορρά, θα φθάσουμε σε αυτήν. Κατ’ αρχήν ήτο νήσος. Την εντοπίζουμε ύστερα από πολύ σκέψη και με κάθε επιφύλαξη στην περιοχή του κόλπου του Μεξικού, ή σε κάποια νήσο μεταξύ Αμερικής και Ευρώπης κοντά όμως στην περιοχή του ισημερινού για να έχει ηλιοφάνεια και ζεστό κλίμα. Συμπέρασμα: Από την Ελληνική Ιστορία, εκτός του ότι ένα μέρος της έχει φυσιολογικά χαθεί με το πέρασμα του χρόνου, μόνο το 3% όπως έχουμε αναφέρει έχει φθάσει σε μας,ένα άλλο, μεγαλύτερο μέρος έχει κατακαεί ή αποκρυφτεί. Όμως και από αυτά πουσώθηκαν, δηλαδή το 3%, ένα μεγάλο μέρος τους έχει πλαστογραφηθεί. Ενδεικτικά:
Η«παράδοση» του Ηροδότου . Το πρόσωπο που επηρέασε καθοριστικά την εξέλιξη της Ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας είναι ο Ηρόδοτος. Όλοι οι αρχαίοι έχουν δομήσει κατά τέτοιον τρόπο τις απόψεις τους, ώστε να μην αντιτίθενται αυτές στον πατέρα της ιστορίας Ηρόδοτο και να μη ξεπερνούν χρονολογικά την ημεροχρονολογία δημιουργίας του κόσμου”, που είναι η 7 Οκτωβρίου του 3761 π.Χ.σύμφωνα με την θεόπνευστη Εβραϊκήθεολογία, που όποιος την παραβίαζε ανήρχετο στην παπική πυρά. Ο Ηρόδοτος είναι αυτός ο οποίος γράφει ότι το αλφάβητο και το δωδεκάθεο τα πήραμε από τους Φοίνικες, ότι τα Μαθηματικά και την αστρονομία τα λάβαμε εξ ανατολών (Αίγυπτο), ότι ο Μενέλαος θυσίασε και κομμάτιασε δύο παιδιά στην Αίγυπτο, και τόσα άλλα που τελειωμό δεν έχουν.
Κατ’ αρχή θέλουμε να παρατηρήσουμε ότι ο Ηρόδοτος είναι αλλοιωμένος! Παραθέτουμε το παρακάτω απόσπασμα: «…παρακαλώντας τους Έλληνες (οι Χίοι) να πλεύσουν στην Ιωνία. Τους πήγαν όμως μόλις μέχρι τη Δήλο. Πέρα από εκεί κυριαρχούσε για τους Έλληνες ο φόβος, καθώς ούτε τα μέρη γνώριζαν και νόμιζαν από πάνω ότι τα πάντα ήταν γεμάτα από στρατεύματα. Για τη Σάμο πίστευαν ότι ήταν μακριά όσο και οι Ηράκλειες στήλες. Και ταίριαζε το πράγμα έτσι, ώστε από τη μία οι βάρβαροι τρομαγμένοι να μη τολμούν να πλεύσουν δυτικά πέρα από τη Σάμο κι οι Έλληνες από την άλλη όχι πιο κάτω από τη Δήλο ανατολικά μ’ όλες τις παρακλήσεις των Χίων . Έτσι το αναμεταξύ τους διάστημα το φύλαγε ο φόβος.» Ηροδότου Ιστορία εκδ. ΟΕΔΒ 1996, σελ. 170 (Η, 132). Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το Περσικό ναυτικό αποτελείτο και από Έλληνες των Μικρασιατικών πόλεων και από Φοίνικες.
Ο Αιγύπτιος ιστορικός Μανέθων κατηγορεί τον Ηρόδοτο για ιστορική παραποίηση, στο έργο του «Κριτική κατά του Ηροδότου», “ πολλά τον Ηρόδοτον ελέγχει,των Αιγυπτιακών υπ’ αγνοίας εψευσμένον” . Ακόμη ο σοφιστής ιστορικός Αρποκρατίων εις το έργο του «περί του καταψεύσθαι την Ηροδότου Ιστορίαν», τον κατηγορεί ανοικτά.
Πρέπει να προσθέσουμε στους κατήγορους δεκάδες ακόμα, όπως ο Αριστοφάνης, ο Στράβων, ο Αισχύλος κτλ. Ο Αριστοτέλης σχολιάζει: «μύθον ευήθη και τετρυλημένον»κ.ά. Ο Πλούταρχος 50-120 μ.Χ. γεννήθηκε στη Χαιρώνεια της Βοιωτίας, ιερέας στο μαντείο των Δελφών, έγραψε πλήθος έργων από τα οποία διαφαίνεται η τεράστια μόρφωσή του και η σοβαρότητα του χαρακτήρα του. Ένα από αυτά τα έργα είναι αφιερωμένο στον Ηρόδοτο. Έχει τίτλο: «Περί της Ηροδότου κακοηθείας». Προσπαθώντας να δώσει το στίγμα της τόσο εμπεριστατωμένης έρευνάς του γράφει: «Δεν μας απασχολεί το γεγονός ότι ψεύδεται, εξετάζουμε μόνο τα κακοήθη ψεύδη του.» (39 Α-Β) έκδ. Κάκτος σελ. 231. Μας είναι ακατόρθωτο να κάνουμε έστω και επιγραμματική περίληψη του παραπάνω συγγράμματος.Η δυσκολία δεν βρίσκεται μόνο στο πλήθος των θεμάτων που αναφέρει, αλλά στην τεκμηρίωση της άποψής του (Περί της Ηροδότου κακοηθείας). Το ότι χρηματίστηκε από τους Αθηναίους το δέχονται σήμερα σχεδόν όλοι οι ιστορικοί. Ο John B. Bery στο βιβλίο ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ, εκδ. Παπαδήμα, σελ.58 γράφει: « ο Ηρόδοτος λοιπόν ήταν Αθηναιόφιλος δημοκράτης. Αν είναι αληθινή η πληροφορία ότι οι Αθηναίοι του έκαναν δώρο 10 τάλαντα αναγνωρίζοντας την αξία του έργου του, αυτό ήταν μικρή αμοιβή για την υπηρεσία που προσέφερε αυτός για τη φήμη της πολιτείας τους». Μη ξεχνάτε ότι ο Όμηρος δεν αναφέρει πουθενά ότι ο Κάδμος ήλθε από την Φοινίκη! Αυτό είναι επινόηση του Ηρόδοτου! Στην Οδύσσεια ραψ. Λ, παρελαύνει όλη η αρχαία Βοιωτία, αλλά πουθενά λόγος για Θήβα, Κάδμο, Φοίνικες! Οι αρχαίοι Φοίνικες ήταν Έλληνες Πελασγοί και πολύ αργότερα ήλθαν και αναμείχθηκαν με αυτούς, οι μετέπειτα ιστορικοί Φοίνικες. Στα Ομηρικά δεν υπάρχει ο όρος Φοίνικας με την έννοια που έχει επιβάλλει σήμερα η νέα τάξη πραγμάτων. Σύμφωνα με την ιστορία της Unesco η αρχική τους κοιτίδα ήταν στον Περσικό κόλπο! Βλ. Τ. 2, σελ 551. Πότε άραγε ήλθαν; Πότε οι Πέρσες έγιναν ικανότατοι ναυτικοί;Μέχρι τώρα πουθενά δεν διαβάσαμε για ναυτικά κατορθώματα Περσών! Ας προβληματιστούμε λίγο περισσότερο στο σημείο αυτό. Ο Ηρόδοτος ονομάζει βαρβάρους όλους σχεδόν τους λαούς της Μ.Ασίας, όπως Κάρες, Λυδούς, κά. Ένα έγκλημα που βασανίζει ακατάπαυστα την Ελληνική ιστορία. Ο Κάρας ήταν γιός του Φορωνέα ( βασιλιάτου Άργους κατά τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα), βλ. Παυσανίου Αττικά 39, 6 (Μυθολ.).Ο Ηρόδοτος όμως ταυτίζει τους Κάρες με τους Λέλεγες! (βλ. εγκ. Δομή). Άρα και οι Λέλεγες βάρβαροι; Έτσι δεν θα μείνει κανένας Έλληνας! Λέτε αυτό να επιδιώκει; Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ τουΥπουργείου Παιδείας (ΥΠΕΠΘ): «Η μάχη του Μαραθώνα πέρασε στη λαϊκή παράδοση κι έφτασε σχεδόν ως τις μέρες μας, όπως δείχνει η ακόλουθη λαϊκή παράδοση της Αττικής:
Στον κάμπο του Μαραθώνα έγινε μια φορά μεγάλη μάχη. Τούρκοι πολλοί με άρμενα πολλά ήρθαν να σκλαβώσουν τη χώρα κι απ’ εκεί να περάσουν στην Αθήνα, γιατί οι Έλληνες εφύλαγαν με πολλά πλεούμενα και τρικάταρτα τον Πειραιά.. Τέλος ενίκησαν οι Έλληνες. Οι Τούρκοι έτρεξαν να γλιτώσουν στα καράβια», από το νέο βιβλίου της Β΄ Γυμνασίου ΗΡΟΔΟΤΟΥ Ιστορίες, εκδ. ΟΕΔΒ 2000, σελ. 79 (παράλληλα κείμενα) στην ενότητα Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ. Προσέξτε τη λέξη ΠΑΡΑΔΟΣΗ. Πολλοί στηρίζονται πάνω της και έχουν δημιουργήσει «ιστορία». Εδώ είδαμε την ΠΑΡΑΔΟΣΗ να θέλει τους Τούρκους να μάχονται ενάντια στον Μιλτιάδη στη μάχη του Μαραθώνα! Σκεφθείτε όμως τον ιστορικό του μέλλοντος που θα βρει, αν μη τι άλλο, τα σχολικά βιβλία λόγω του τεράστιου πλήθους τους,να σταθεί στη λαϊκή παράδοση! Σαν να μην έφθανε ο Ηρόδοτος, είχαμε και τους Αθηναίους, που στην προσπάθειά τους να σφετεριστούν τους λαούς της Μ. Ασίας«έπλασαν» την Ιωνική μετανάστευση του 6ου π.Χ. αιώνα!Οι περισσότερες από τις παραπάνω πόλεις του πόντου υπήρχαν τον 6ο π.Χ. αιώνα που άρχισε η δήθεν «Αθηναϊκή μετανάστευση», στην Μ. Ασία. Όπου υπάρχει θάλασσα υπάρχει και Ελληνισμός! Γιατί άραγε όλοι οι ναοί των Αθηνών ήταν Δωρικού ρυθμού και όχι Ιωνικού; Το θησείο, ο ναός του Ποσειδώνα στο Σούνιο, ο Παρθενώνας.
Ο αρχικός ναός της Αθηνάς ήταν δωρικού ρυθμού και καταστράφηκε από τους Πέρσες. Βλέπετε όμως ότι και ο νέος είναι πάλι δωρικού ρυθμού. Ο ναός της απτέρου νίκης είναι Ιωνικού ρυθμού γιατί ήδη έχουν φθάσει τα νέφη του πελοποννησιακού πολέμου και η «ιωνική μετανάστευση».
Παρατηρήσεις..
Ο Ηρόδοτος Εκθειάζει υπερβολικά τον Θεμιστοκλή ώστε να επισκιάζει όλους τους άλλους Έλληνες αρχηγούς των στόλων, ακόμα και τον αρχηγό όλων τον Ευρυβιάδη. Όλα τα ορθά τα συλλάμβανε τάχα ο νους του Θεμιστοκλή, κατά τον Ηρόδοτο πάντα. Είναι γεγονός ότι ο Θεμιστοκλής έπεισε τους Αθηναίους να κατασκευάσουν τριήρεις στον πόλεμο κατά τον Αιγινητών γύρω στο 490 π.Χ. Έτσι η Αθήνα βρέθηκε με τον περισσότερο αξιόλογο στόλο κατά τα Περσικά. Η νίκη στην Σαλαμίνα ήταν κατόρθωμα μόνον του Θεμιστοκλή κατά τον Ηρόδοτο! Παρ’ όλο που ελέγχεται για την επιστολή που έστειλε στον Ξέρξη με τον δούλο του Σίκινο, με την οποία τον παρακινούσε να επιτεθεί εναντίον των Ελλήνων γιατί θα έφευγαν, προτιμούσαν να αμυνθούν στον Ισθμό, ακόμη και αυτή την ανίερη πράξη την μετέβαλε σε αριστουργηματικό σχέδιο του Θεμιστοκλή! Στην ναυμαχία του Αρτεμισίου, μη γνωρίζοντας τι να επισυνάψει υπέρ αυτού, μας αφηγείται ότι έγραφε στα βράχια συνθήματα για τους Έλληνες ναύτες που υπηρετούσαν στον Περσικό στόλο για να αποστατήσουν! Στις Θερμοπύλες εμφανίζει τον Λεωνίδα με άλλους 300 Σπαρτιάτες να αντιμετωπίζουν τους Πέρσες που ο ίδιος αναβιβάζει τουλάχιστον σε 1.800.000 άνδρες, μετατρέποντας έτσι την ιερή ιστορία μας σε παραμυθολογία εβραϊκής μορφής. Αναρωτιέται δικαιολογημένα ο καθένας, πως άραγε 300 Σπαρτιάτες κράτησαν 1,8 εκατομμύρια Πέρσες; Άρα παραμύθια μας λένε οι Έλληνες! Βέβαια ο αριθμός των Περσών δεν ήταν τόσο μεγάλος. Σύγχρονοι αναλυτές τους αναβιβάζουν στις 670. 000 μάχιμους και άλλοι τόσοι βοηθητικοί και συμφωνούν με τον Διόδωρο. Οι 300 Σπαρτιάτες δεν ήταν ακριβώς 300! Αναλυτικά, οι πέντε έφοροι διόριζαν τους τρεις υπαγρέτες και αυτοί με τη σειρά τους επέλεγαν εκατό από τους ικανότερους Σπαρτιάτες ο καθένας, σύνολο τριακόσιοι. Αυτοί ήταν οι 300 του Λεωνίδα που μάχονταν γύρω από τον βασιλιά και σε εξαιρετικά δύσκολες αποστολές. Υπήρχε και το αντίστοιχο σώμα των Ιππέων ( Ξενοφώντα Λακ. Πολ. 4, 3), που ελάμβαναν μέρος και στις μάχες, αλλά ήταν «η άμεση επέμβαση» της πολιτείας στις φυσικές καταστροφές. Σύμφωνα όμως με τον Διόδωρο (ΙΑ,4, 11) συνόδευαν αυτούς 1000 περίοικοι, που αποσιωπά ο Ηρόδοτος. Γενικά κάθε Σπαρτιάτη συνόδευαν τέσσερις έως εφτά είλωτες που ήταν ελαφρότερα οπλισμένοι.
Ειδικά τους 300 συνόδευαν επτά,έτσι έχουμε:
τριακόσιοι= 300 +7*300=2400, τους περίοικους συνόδευαν ίσως τέσσερις, χωρίς να το έχουμε επιβεβαιώσει. Περίοικοι 1000+4*1000=5000. Σύνολο 7400 άνδρες.Κανένας εκ των ειλώτων δεν λιποτάκτησε! Έμειναν ακόμη στο πεδίο της μάχης μέχρι τέλους οι σύμμαχοι των Λακεδαιμονίων Θεσπιείς, επτακόσιοι των αριθμό, που ο καθένας συνοδεύονταν από έναν ελαφρά οπλισμένο, ήτοι 1400 αθροιστικά. Σε αυτούς πρέπει να προσθέσουμε και τους Θηβαίους, άγνωστος ο αριθμός τους, ίσως 400 που λιποτάκτησαν στο τέλος λίγο πριν τον θάνατο του Λεωνίδα. Αυτό έγινε όταν οι Έλληνες κυκλώθηκαν ύστερα από την προδοσία του Εφιάλτη και ο Λεωνίδας παρέταξε τον στρατό στο ανοικτό πλέον πεδίο για να τους προξενήσει μεγαλύτερη φθορά,αφού το τέλος ήταν βέβαιο. Έτσι βρήκαν την ευκαιρία και πέρασαν στους Πέρσες. Τις πρώτες ημέρες ήταν και οι άλλοι Έλληνες. Δεν μπορούμε να αποφανθούμε με βεβαιότητα αν τελικά αυτοί λιποτάκτησαν, ή αν πράγματι ο Λεωνίδας τους είπε να φύγουν. Υπάρχουν διιστάμενες απόψεις.Επειδή μέσα σε αυτούς συμπεριλαμβάνονταν και οι Αθηναίοι, ίσως ο Ηρόδοτος να βρήκε τρόπο να τους αθωώσει! Ας δούμε τι γράφει ο ίδιος ο Ηρόδοτος: «
Σ’ αυτό το σημείο όμως, συμφωνώ περισσότερο με τη στάση του Λεωνίδα, ο οποίος όταν κατάλαβε ότι οι σύμμαχοι ήταν απρόθυμοι να πολεμήσουν και ότι δεν ήθελαν να διακινδυνεύσουν πολεμώντας μαζί με τους άλλους, τους προέτρεψε να φύγουν, για τον ίδιο όμως ήταν απαράδεκτο να φύγει…» βλ. Πολύμνια 220. Ας μη ξεχνάμε όμως και κάποια άλλα γεγονότα.
ΔΗΛΟΣ:
Τον χειμώνα του 426/5 π.Χ. οι Αθηναίοι έκαναν την “κάθαρση” της Δήλου, δήθεν για λόγους ευσεβείας. Άνοιξαν όλους τους τάφους που υπήρχαν στο νησί και μετέφεραν τα οστά και τα κτερίσματα στη Ρήνεια, όπου τα έθαψαν σ’ ένα κοινό λάκκο.Παράλληλα αποφάσισαν να μην γεννιέται και να μην πεθαίνει κανείς πια στη Δήλο, αλλά να μεταφέρονται οι επίτοκοι και οι βαριά άρρωστοι στη Ρήνεια. Από τότε κανείς δεν γεννήθηκε, κανείς δεν πέθανε και κανείς δεν τάφηκε στο Ιερό νησί, οι δε Δήλιοι, όπως επεδίωκαν οι Αθηναίοι, έγιναν απάτριδες. Το 422 π.Χ. ολοκλήρωσαν την «κάθαρση» εξορίζοντας όλο τον ντόπιο πληθυσμό. Αμέσως μετά την κάθαρση, παρά το γεγονός ότι ήταν σε εμπόλεμη κατάσταση, οι Αθηναίοι αρχίζουν, από τύψεις ή από φόβο, το εξαιρετικά δαπανηρό έργο της οικοδόμησης ενός ακόμη ναού του Απόλλωνα από λευκό πεντελικό μάρμαρο και καθιερώνουν τα Δήλια, γιορτή προς τιμήν του Απόλλωνα κάθε πέντε χρόνια.
ΣΑΜΟΣ:
η μεγαλύτερη ναυτική δύναμη της Μεσογείου το 700 έως 500 π.Χ. Τα πολεμικά της πλοία, οι Σάμαινες (Πλούταρχος, Περικλής 26, 3-4), κυριαρχούσαν παντού. Πρώτοι σύμφωνα με τον Θουκυδίδη (Ι,13) κατασκεύασαν τριήρεις οι Κορίνθιοι, με τρείς ορόφους κωπηλατών. Ο δε Κορίνθιος Αμεινοκλής έφτιαξε τέσσερις τριήρεις για λογαριασμό των Σαμίων. Το 411 π.Χ οι Αθηναίοι κατέστρεψαν τη Σάμο με τη βοήθεια βέβαια των συμμάχων τους και όχι μόνοι τους και,σύμφωνα με τις μαρτυρίες του Σάμιου ιστορικού Δούρι, σημάδευαν τα σώματα των αιχμαλώτων με καυτή σφραγίδα που είχε την εικόνα αθηναϊκού πλοίου και μετά τους έκοβαν το μεγάλο δάχτυλο του δεξιού χεριού για να μην μπορούν να χρησιμοποιούν το ακόντιο. Άλλους πάλι,τους μετέφεραν στη Μίλητο και, αφού τους έδεσαν πάνω σε σανίδες και τους άφησαν αρκετές μέρες νηστικούς, τους σκότωσαν με ρόπαλα. Άλλη παράδοση αναφέρει ότι οι Σάμιοι ολιγαρχικοί σημάδευαν τους Αθηναίους αιχμαλώτους με σφραγίδα που έφερε το σήμα της κουκουβάγιας.
ΚΛΕΦΤΕΣ:
Οι Αθηναίοι έκλεψαν το συμμαχικό ταμείο της Δήλου και μετέφεραν τα χρήματα στην Αθήνα. Με αυτό έφτιαξαν την Ακρόπολη και τα δημόσια κτήρια.
Λύσανδρος:
Ίσως ο περισσότερο κατασυκοφαντημένος στρατηγός της αρχαιότητος. Αφού καταναυμάχησε δύο φορές τον Αθηναϊκό στόλο, κατέλαβε την πόλη των Αθηνών και ενώ όλοι οι σύμμαχοι της Σπάρτης απαιτούσαν να θανατώσει τους Αθηναίους αυτός αρνήθηκε να θανατώσει άνδρες που πολέμησαν μαζί τους Πέρσες.Πέθανε γέρων προδομένος στο πεδίο της μάχης (Αλίαρτος 394 π.Χ. ) και ενταφιάστηκε άπορος δημοσία δαπάνη, ο άνθρωπος που είχε διαχειριστεί τεράστια ποσά, εν αντιθέσει με τον Αθηναίο Περικλή που κατάκλεψε τους πάντες.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΔΑΜΑΚΟΣ
Μέρος 2ο
Το αρχαιότερο και διασημότερο ιερατείο της Αιγύπτου ήταν της Ηλιούπολης. Ο κύριος θεός ήταν ο Ατούμ. Στην αρχή λατρευόταν μόνο στη Θήβα ή Διόσπολη (Διός Πόλη), ύστερα επεκτάθηκε σε όλη την Αίγυπτο. Ο Ατούμ δημιούργησε τον εαυτό του από τα αρχέγονα ύδατα του Νουν, είτε με τη δύναμη της θέλησής του ή προφέροντας το όνομά του, χρησιμοποιώντας δηλαδή τη μαγική δύναμη του λόγου. Είναι νωρίς, αλλά επιβάλετε να αρχίσουμε τις αντιπαραθέσεις. Ο υπέρτατος θεός των Ελλήνων είναι ο Δίας, η ασύλληπτη μονάδα. Από το χάος, που μάλλον ταυτίζεται με το Νουν, ξεπετάχθηκε ο Φάνητας, που τον «κατάπιε» ο δεύτερος Δίας για να γίνει κυρίαρχος επί της δημιουργίας. Εδώ, μέσα από το Χάος-Νουν βγήκε ο Ατούμ, ισοδύναμος κατά μια έννοια αντιστοίχισης με το δεύτερο Δία, τον κυρίαρχο επί της δημιουργίας, των πατέρα θεών και ανθρώπων.
Αυτός δημιούργησε τους άλλους θεούς και τελικά από συγκρητισμό με τον ηλιακό θεό Ρα, προέκυψε η υπέρτατη ηλιακή θεότητα Ατούμ-Ρα. Είναι κάτι που περιμέναμε, διότι η Ηλιούπολη είναι δημιούργημα των Ροδίων. Οι Έλληνες ονόμαζαν αυτή τη θεότητα Άμμων-Ρα ή Άμμωνα Δία. Όταν ήλθε στην εξουσία ο φαραώ Αμένοφης IV (1364-1345 π.Χ.) ή Eχν-ατ-ών ή Ακεν-ατ-ών
, επέβαλε μια νέα, μονοθεϊστική θρησκεία με υπέρτατο θεό τον Ατών. Ήταν μια παρένθεση στην πολύχρονη πολυθεϊστική θρησκευτική πραγματικότητα της Αιγύπτου.
Όμως η μονοθεϊστική αυτή επανάσταση του Ακεν-ατών,χώρισε το αιγυπτιακό ιερατείο σε μονοθεϊστές και αντίπαλους πολυθεϊστές. Οι διαμάχες ξέσπασαν οξύτατες και είναι ακόμα ανιχνεύσιμες στα τοιχόγλυπτα της αρχαίας Αιγύπτου,όπου τα ονόματα των προηγούμενων θεών έσβησαν, και στη θέση τους γράφτηκε το όνομα, του μόνου πια αποκλειστικά τιμώμενου θεού ΑΤ-ΩΝ. Όνομα ενός ασυνήθιστα διεκδικητικού θεού, με αποκλειστικές λατρευτικές απαιτήσεις!
Έτσι ο βιβλικός θεός ΩΝ,(Έξοδος 3.14), ο αιγυπτιακός ΑΤ-ΩΝ και ο νεαρός Φαραώ Ακεν-ατ-ών, φαίνεται να σχετίζονται στενά, ή και να αποτελούν τον κύριο μηχανισμό προώθησης των τελικών Χαλδαϊκών στόχων, για την σταδιακή ολοκληρωτική κατάληψης της Αιγυπτιακής χώρας. Η μονοθεϊστική αυτή αναταραχή, έληξε με την τελική νίκη της πολυθεϊστικής παράταξης, που ως αρχαιότερη και πολυπληθέστερη, ανέτρεψε το εξουσιαστικό "μονοθεϊσμό" του Ακενατών.
Αντίπαλος του, ο νεαρός γαμπρός του, ο Τουταγχαμών (1345-1335 π.Χ.) που κατέπνιξε στο αίμα, την απαράδεκτη για τα αιγυπτιακά ιερατικά συμφέροντα μονοθεϊστική λατρεία. Ο Τουταγχαμών είναι ο διασημότερος νεκρός της αιγυπτιακής αρχαιολογίας. Έγινε παγκοσμίως γνωστός, απ’ τους αμύθητους θησαυρούς, που η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως απ’ τον ασύλητο τάφο του. Τα αμύθητης άξιας ταφικά κτερίσματα,δικαιολογούνται έτσι απολύτως, σαν προσφορές ευγνωμοσύνης του αιγυπτιακού ιερατείου, για την επαναφορά των πατρώων θεών στην αιγυπτιακή λατρεία.
Όλοι οι αδίστακτοι και αμετανόητοι μονοθεϊστές θα ήταν προφανώς υπό την επίβλεψη του ιερατείου. Όταν το κακό εξαπλώθηκε, οι Αιγύπτιοι τους συγκέντρωσαν μαζί με εγκληματίες και άρρωστους λεπρούς και τους έστειλαν να πεθάνουν στην έρημο, για να μη μιάνουν τα χέρια τους. Μαζί με όλους αυτούς έστειλαν και έναν ιερέα της Ηλιούπολης, τον Ορσασίφ,που είχε διαπράξει φόνο, μαζί με την οικογένειά του. Ο μιαρός ιερέας γνώριζε όλη την Ελληνική σοφία και τα μυστήριά της, καθώς και την Αιγυπτιακή.
Είναι καιρός όμως να πάμε στον Αιγύπτιο ιστορικό Μανέθωνα, τον περισσότερο πλαστογραφημένο ιστορικό του κόσμου, να τα δούμε από… δεύτερο χέρι. Το έργο του αποτελούμενο από τρία βιβλία, δεν σώθηκε αυτούσιο. Ότι σώθηκε απ’ αυτό οφείλεται, αφ’ενός στον Ιώσηπο (Κατ’ Απίωνος) και αφ’ ετέρου σε Χριστιανούς χρονογράφους, κατάκύριο λόγο στον Ιούλιο Αφρικανό (3ος μ.Χ. αιώνας) και στον επίσκοπο Ευσέβιο (αρχές 4ου μ.Χ. αιώνα), οι οποίοι έφτιαξαν Επιτομή καταλοίπων άλλης, παλιότερης Επιτομής,αγνώστου συντάκτη. Σύμφωνα με αυτά που έφθασαν σε μας γράφει, <<ότι πρώτος βασιλιάς ήταν ο Ήφαιστος, γιός του ήταν ο Ήλιος, μετά ο Σόσις, έπειτα ο Κρόνος, κατόπιν ο Όσιρις, μετέπειτα ο Τυφών, ο αδελφός του Όσιρι και τέλος ο Ώρος γιος του Όσιρι και της Ίσιδος και πέρασαν 13900 σεληνιακά έτη.
Μια προσέγγιση θα έχουμε άμα τα διαιρέσουμε με το 12. Έτσι έχουμε13900:12=1158 ηλιακά έτη. Και η Εβραϊκή χρονολόγηση είναι σεληνιακή, αφού από τους Αιγυπτίους την πήραν. Μετά τους θεούς βασίλεψαν οι ήρωες για 1255 χρόνια:12=104 ηλιακά έτη…
Τελικά αναφέρει βασιλιάδες, ήρωες κτλ που βασίλευσαν συνολικά για 2.206 ηλιακά έτη…. Τώρα, αν θέλεις να συγκρίνεις αυτούς τους αριθμούς με την Εβραϊκή χρονολόγηση θα βρεις ότι βρίσκονται σε πλήρη αρμονία. Διότι η Αίγυπτος ονομάζεται Μεστραΐμ από τους Εβραίους. Αλλά ο Μεστραΐμ έζησε όχι πολύ μετά τον κατακλυσμό. Διότι μετά τον κατακλυσμό από τον Χαμ, τον γιο του Νώε, γεννήθηκε ο Αίγυπτος ή Μεστραΐμ, ο οποίος ήταν ο πρώτος που πορεύτηκε να εγκατασταθεί στην Αίγυπτο, κατά την περίοδο που οι φυλές άρχισαν να διασκορπίζονται εδώ κι εκεί. Ο συνολικός όμως χρόνος από τον Αδάμ έως τον κατακλυσμό ήταν, σύμφωνα με τους Εβραίους, 2.242 έτη».
Οι εβραίοι, δυστυχώς γι’ αυτούς, προσπάθησαν να δημιουργήσουν παραμυθολογία σε λαούς που ήδη είχαν διαπρέψει στην Ιστορία. Έτσι ανάλωσαν και αναλώνουν όλη την ενεργητικότητά τους στο να αλλοιώνουν, να αφανίζουν και να ισοπεδώνουν, οτιδήποτε εδείκνυε την αληθινή ιστορία, ώστε να μην αποκαλυφθούν οι πράξεις τους. Έτσι δεν συνεισέφεραν στην ανθρωπότητα, έναν ναό, ένα άγαλμα, ένα θεατρικό έργο, ένα θεώρημα, έναν τύπο-μία σχέση. Ψάξτε όλα τα μουσεία του κόσμου, δεν θα βρείτε κανένα αυθεντικό Εβραϊκό έργο τέχνης. Ο περισσότερο«άξιος» εβραίος ήταν ο Ιωσήφ,ο μικρότερος γιος του Ιακώβ που πωλήθηκε στην Αίγυπτο και εκεί από δούλος έγινε μεγάλος και τρανός. Φυσικά και δεν έκανε τίποτα αξιόλογο, απλώς ερμήνευσε κάποια όνειρα του Φαραώ. Ήταν δηλαδή ένας μάγος.
Στη σύγχρονη Ιστορία θα δούμε ότι υπάρχουν δίπλαστοι ηγέτες των λαών «κρυφοί» μάγοι τύπου Ιωσήφ που τους τοποθετεί το ιερατείο. Ας συνεχίσουμε όμως με τον Μανέθωνα. Μετά από μια πολιορκία Εβραίων στην Αίγυπτο, τους εδόθη η άδεια να εξέλθουν από την χώρα. Διακόσιες σαράντα χιλιάδες άτομα! Στη συνέχεια, σύμφωνα πάντα με τους Εβραίους, αφού αυτοί είναι οι συντάκτες του κειμένου, ή ορθότερα, οι πλαστογράφοι του Μανέθωνα που έγραφε γι’αυτούς, λένε λοιπόν, ότι επειδή φοβήθηκαν τους Ασσυρίους έχτισαν πόλη στη σημερινή Ιουδαία, την Ιερουσαλήμ! Έτσι ωμά εξηγούν γιατί δεν πήγαν στη γη της επαγγελίας που τους είχε δώσει ο θεός τους εις κατάσχεσιν τάχα αιώνιον.
Όμως οι Ιεροί Σόλυμοι ήταν αποικία Κρητών πολλά χρόνια πριν τα τεκταινόμενα και μία ιστορική πόλη που μνημονεύεται από πολλούς. Τέλος, ισχυρίζονται ότι τους παρενέβαλαν στην ιστορία τους, τάχα έναν βασιλιά Αμένωφι, που θέλοντας να δει τους θεούς όπως ο Ωρ,θα έπρεπε να καθαρίσει τη χώρα από τους λεπρούς και άλλους μολυσμένους ανθρώπους. Έτσι ο βασιλιάς συγκέντρωσε τους μολυσμένους ανθρώπους τηςΑιγύπτου κάπου ογδόντα χιλιάδες και τους έστειλε να δουλέψουν σε έργα στα λατομείαανατολικά του Νείλου, μαζί με άλλους Αιγυπτίους που είχαν αποκοπεί από την κοινωνία και υποθέτουμε ότι θα ήταν εγκληματίες ή, και επαναστατικά στοιχεία κυρίως μονοθεϊστών.
Τελικά επαναστάτησαν, επέλεξαν ως αρχηγό τους έναν από τους ιερείς της Ηλιούπολης, που τον έλεγαν Ορσάσηφο και ορκίστηκαν να υπακούουν σε κάθε διαταγή του. Αυτή εδώ περίπου είναι η αλήθεια. Από το σημείο αυτό αρχίζει η ιστορία τουιερατείου που κακώς ονομάζεται ιστορία των Εβραίων. Όλα ήταν συγκεντρωμένα εις έναν άνθρωπο τον Ορσάσηφο που επικοινωνούσε με έναν θεό τον Γιαχβέ ή Ιεχωβά (υπερβατικά ΩΝ). Έκτοτε αυτό το συνονθύλευμα, Αιγυπτίων καταδίκων, μονοθεϊστών επαναστατών και αρρώστων λεπρών, συνέστησε μία οργάνωση που εκπροσωπείτε μέχρι και σήμερα από τον εκάστοτε αρχιερέα και δεν πρέπει να ταυτίζεται σε καμία περίπτωση με το κράτος του Ισραήλ που δημιουργήθηκε το 1948 και εντεύθεν. Τότε, αρχιερέας ήταν ο Ορσάσηφος ή Ορσασίφ που μετονομάστηκε και αυτός κατά τη γνωστή συνήθεια σε Μωυσή.
Δύο πράγματα απασχολούσαν άμεσα το συνονθύλευμα, το ένα ήταν η τροφή και το άλλο η θρησκεία, το πρώτο για να επιβιώσουν το δεύτερο για να υπακούουν στον αρχιερέα. Η λήψη τροφής ελύθη δια μαγείας με το μάνα εξ ουρανού που τους έστελνε ο Γιαχβέ. Μια άλλη λύση όμως επ’ αυτού αναφέρει ο Μανέθωνας. Γράφει λοιπόν « Στο μεταξύ οι Σολυμίτες κατέβηκαν μαζί με τους μολυσμένους Αιγυπτίους και συμπεριφέρθηκαν με τόσο άσχημο τρόπο στους κατοίκους, που η περίοδος κυριαρχίας των προηγούμενων φάνταζε χρυσή εποχή σε εκείνους που είχαν να υποστούν τα ανοσιουργήματα των τωρινών.
Διότι όχι μόνο πυρπόλησαν τις πόλεις και τα χωριά, όχι μόνον κατέστρεψαν τους ναούς και ακρωτηρίασαν τα αγάλματα των θεών, αλλά επειδή δεν ικανοποιήθηκαν με αυτά, δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν τους βωμούς ως μαγειρεία για να ψήνουν τα ιερά σεβαστά ζώα και έβαζαν τους ιερείς και προφήτες να τα σφάζουν και να κόβουν τους λαιμούς τους,αναγκάζοντας τους να περιφέρονται στη συνέχεια γυμνοί. Λέγεται ότι εκείνος που τους οργάνωσε και συνέταξε τους νόμους τους ήταν κάποιος ιερέας από την Ηλιούπολη, που τον έλεγαν Οσαρσίφ, από το όνομα του Ηλιοπολίτη θεού Όσιρι, και ότι, όταν πήγε με τον λαό αυτό, άλλαξε το όνομά του και λεγόταν Μωυσής.»
Εμείς δεχόμαστε την δεύτερη άποψη του Μανέθωνα και όχι το μάνα εξ ουρανού. Όσον αφορά το δεύτερο, τη θρησκεία, ο Ορσάσιφ ανέβηκε στο βουνό και έφερε δύο πλάκες με νόμους γραμμένους από τον ίδιο τον Γιαχβέή καθ’ υπόδειξή του. Άραγε σε ποια γλώσσα; Το συνονθύλευμα μιλούσε τα Αιγυπτιακά, οι μορφωμένοι υποθέτουμε και Ελληνικά. Ο θεός σε ποια γλώσσα υπαγόρευσε ή έγραψε; Δεν θέλουμε να πείσουμε κανέναν, προβληματιζόμαστε. Ο καθένας πιστεύει ότι θέλει η καρδιά του και ότι δύναται να επεξεργαστεί ο νους του. Όλες οι απόψεις πρέπει να είναι σεβαστές, αρκεί να μη συνωμοτούν και να μην ενοχλούν. Ενώ η παραπάνω κατάσταση με τη συμμορία του αρχιερέα Ορσάσιφ συνεχιζόταν για αρκετά χρόνια, το χρυσάφι από το πλιατσικολόγημα συγκεντρωνόταν στη σκηνή του μαρτυρίου και επί των διαδόχων του.
Απορούσε ο κόσμος και απορεί ακόμα και σήμερα που βρισκόταν και πως πλήθαινε το χρυσάφι σαράντα χρόνια στην έρημο. Κάποια στιγμή όμως τους μάζεψε ο Κύρος, ορθότερα οι Πέρσες, εξαιτίας της αγανάκτησης των λαών της περιοχής και τους πήγαν πάλι δούλους,αυτή τη φορά όχι στην Αίγυπτο, αλλά στη γη της επαγγελίας που τους είχε υποσχεθεί ο Γιαχβέ εις κατάσχεσιν αιώνιον. Έτσι εκπληρώθηκε η υπόσχεσή του έστω και μερικώς. Οι ίδιοι ονομάζουν αυτή την περίοδο ως Βαβυλώνιο αιχμαλωσία.
Θα κλείσουμε το δεύτερο μέρος του ιερατείου του σκότους με τη δράση του στην αρχαιότητα. Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος διερχόταν από την Ιουδαία κατευθυνόμενος προς την Αίγυπτο, οι ιερείς με τον αρχιερέα κατέβηκαν να τον υποδεχθούν και να του κάνουν«προτάσεις» που θα εννοήσετε σε λίγο. Ο Αλέξανδρος και οι διάδοχοί του τις απέρριψαν,γι’ αυτό και το αβυσσαλέο μίσος τους κατά των Ελλήνων. Αν διαβάσετε τους Μακκαβαίους (2ος π.Χ. αιών) θα αντιληφθείτε το άσβεστο μίσος τους. Δεν είχαν όπως πάντα την ίδια τύχη. Αργότερα, όταν ο Ιούλιος Καίσαρας αποφάσισε να διεκδικήσει την εξουσία από την σύγκλητο, χρειάστηκε ένα υπέρογκο ποσό. Το ποσόν αυτό του το έδωσε ο Αρχιερέας!
Για να μην επαναλαμβάνουμε τα γεγονότα, θα τα εκθέσουμε με μια σειρά στα ΒΑΚΧΑΝΑΛΙΑ:
Τα ρωμαϊκά ήθη είχαν εκφυλιστεί και ο ρωμαϊκός βίος είχε διαβρωθεί.Οι φιλόσοφοι κατά τον Μάρκο Κάτωνα τον πρεσβύτερο, ήταν εκείνοι που διέβρωσαν εκτός από την Ελληνική Θρησκεία και τα Ρωμαϊκά ήθη, με αποτέλεσμα να γεμίσει η Ρώμη μάγους και μάντεις.Θυμηθείτε τον Ιωσήφ στην Αίγυπτο. Συνδέθηκαν τότε όλα αυτά τα σκοτεινά και τρισάθλια με τη λατρεία του
Βάκχου, και έτσι έχουμε την γνωστή υπόθεση των Βακχαναλίων, όπου εκδιώχθηκαν όλοι οι ξένοι από την Ρώμη, φυσικά και οι Έλληνες, αλλά όμως, οι Εβραίοι και μόνον αυτοί , ξαναγύρισαν! Ήταν οι μόνοι στους οποίους επετράπη να δημιουργήσουν αδελφότητες και να πληρώνουν ένα δίδραχμο την εποχή εκείνη (2ος π.Χ. αιώνας) εισφορά στον Αρχιερέα.
Έτσι δημιουργήθηκε η παγκόσμια οργάνωση, το βρέφος του σημερινού παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος, η κρηπίς που Παγκόσμιου Ιερατείου, που δεν δίσταζε να εξαγοράζει ακόμα και τους αυτοκράτορες της παντοδύναμης Ρώμης. Βλ. Ιστορία της ανθρωπότητος της UNESCO, τ. 5, σελ.1747 και επ.
Σας μεταφέρουμε μόνον ένα καθοριστικής σημασίας απόσπασμα, από τη σελίδα 1720:
«Βλέπουμε να αρχίζουν αυτές οι ταραχές το 139 π.Χ., όταν οι Εβραίοι πρωτοδιώχθηκαν από τη Ρώμη, επειδή έκαναν προσηλυτισμούς. Ο Καίσαρας ευνοούσε ξεχωριστά τους Εβραίους και δημιούργησε ένα ιδιαίτερο νομικό καθεστώς γι’ αυτούς που επέζησε στις γενικές γραμμές του και στις κατοπινές εποχές.
Το Εβραϊκό έθνος το θεωρούσαν όμοιο με σωματείο ,που είχε επικεφαλής έναν εθνάρχη, εδώ σίγουρα εννοεί αρχιερέα διότι η έννοια του έθνους δεν υφίσταται,προστατευόμενο από την Ρώμη. Στα μέλη της «διασποράς» τους επιτρεπόταν να ανήκουν σε αυτό και να διατηρούν την εθνική τους θρησκεία. Το Ρωμαϊκό κράτος τους απάλλασσε από στρατιωτική υπηρεσία…»
Η υπογράμμιση δική μας. Σας προτείνουμε να διαβάσετε και τη σελίδα 1722, για να δείτε με τι επιμέλεια προσπαθούσαν να πείσουν(Φίλων ο Ιουδαίος) ότι ο Πυθαγόρας, ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης είχαν πάρει τη φιλοσοφία από τον Ιουδαϊσμό!
Ακόμη ότι οι Πλατωνικές ιδέες ήταν οι εβραϊκοί άγγελοι κ.α.Θα στείλουμε σε όλους αυτούς μια απάντηση με τα λόγια του σοφότερου ανδρός που λέγεται ότι ανέδειξε η μαύρη εταιρεία, τον συντάκτη του Εκκλησιαστή, τον «πάνσοφο» Σολομώντα, απολαύστε είδος φιλοσοφίας: «διότι το συνάντημα των υιών των ανθρώπων είναι και το συνάντημα του κτήνους. Και εν συνάντημα είναι εις αυτούς. Καθώς αποθνήσκει τούτο, ούτως αποθνήσκει και εκείνος. Και η αυτή πνοή είναι εις πάντας.
Και ο άνθρωπος δεν υπερτερεί κατ’ ουδέν το κτήνος» Εκκλ. Γ 18 και επ.
Αυτή ήταν η πρώτη ήττα του Ελληνικού πνεύματος από τις δυνάμεις του σκότους! Ο τρόπος δράσης τους είναι πλέον πασίγνωστος! Οι ίδιοι πυρπολούσαν τη Ρώμη και διέδιδαν ότι το έκανε ο Νέρωνας! Αν είναι δυνατόν ο αυτοκράτορας να πυρπολήσει την πρωτεύουσά του! Επειδή κανένας δεν τους πίστευε, διέδωσαν ότι ο Νέρωνας ήταν ψυχοπαθής! Στην πραγματικότητα επί Νέρωνα επαναστάτησαν οι Εβραίοι και οι στρατηγοί Βεσπασιανός και Τίτο τους κυρίευσαν και κατέστρεψαν το ναό. Έτσι εκδικήθηκαν τον Νέρωνα και έκαψαν τη Ρώμη. Το θέμα είναι περισσότερο πολύπλοκο και θα το εξετάσουμε αμέσως. Πρέπει ακόμα να γνωρίζετε ότι στον Τίτο που ανέβηκε στο θρόνο, είχαν «ρίξει» την πασίγνωστη Εβραία Βερενίκη και έτσι αυτός έκανε όλα τα χατίρια των Εβραίων.
Όταν όμως ο αδελφός του Δομιτιανός ανέβηκε στο θρόνο δεν ανέχθηκε αυτή την κατάσταση και φορολόγησε τους Εβραίους. Επιπλέον,εξαπέλυσε διωγμό κατά των φοροφυγάδων Εβραίων. Αυτό τον διωγμό των Εβραίων τον μάθαμε στα σχολεία ως διωγμό τάχα των χριστιανών επι Δομιτιανού! Αυτή την ιστορία μαθαίνουμε στα Ελληνόπουλα! Για την ακρίβεια βλ. Ιστορία του Πολιτισμού της Unesco, τ.6, σελ. 2130. Το μέγεθος της Εβραϊοχριστιανικής προπαγάνδας φαίνεται από το παρακάτω:Ο διωγμός του Δομιτιανού από την ηλεκτρονική Εγκυκλοπαίδεια Πανόραμα.
Τίτος Φλάβιος.
Ρωμαίος αυτοκράτορας από την οικογένεια των Φλαβίων (81 - 96 μ.Χ.). ΄Ηταν γιος του Βεσπασιανού και διαδέχτηκε στο θρόνο τον αδερφό του Τίτο. Όταν ανέβηκε στο θρόνο,επιδίωξε την αναδιοργάνωση στη ρωμαϊκή διοίκηση και έχτισε την ερειπωμένη Ρώμη, η οποία είχε καταστραφεί από τις πυρκαγιές των ετών 64 και 80 μ.Χ. Ο Δομιτιανός είχε παράστημα αθλητικό και ωραίο, στους τρόπους του όμως ήταν σκληρός, απότομος και τραχύς. Αγαπούσε τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και γι' αυτό συμπαραστάθηκε στην τέλεση των Παναθηναίων και των Ολυμπιακών αγώνων .Για το χριστιανισμό υπήρξε φανατικός διώκτης και ο διωγμός που εξαπέλυσε κατά των χριστιανών θεωρείται ο πιο φοβερός απ' όλους. Η διοίκησή του, μετά τα πρώτα χρόνια της εξουσίας του, θεωρήθηκε γενικά αυταρχική και φαύλη, γι' αυτό οργανώθηκε στάση εναντίον του, στην οποία πήρε μέρος και η σύζυγός του Δομιτία. Οι στασιαστές οι οποίοι κατόρθωσαν να επικρατήσουν,τον δολοφόνησαν.
Βερενίκη:
Ιουδαία πριγκίπισσα, κόρη του βασιλιά Αγρίππα Α΄ και σύζυγος του Ηρώδη, βασιλιά της Συριακής Χαλκίδας. Μετά το θάνατο του συζύγου της (48 μ.Χ.) συζούσε με τον αδελφό της Αγρίππα Β΄ και αργότερα έγινε σύζυγος του βασιλιά της Κιλικίας Πολέμωνα. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε τον Πολέμωνα και συνέχισε τη συμβίωση με τον αδελφό της μαζί με τον οποίο επισκέφτηκε την Καισάρεια (60 μ.Χ.) όπου και παραβρέθηκαν στην απολογία του φυλακισμένου Παύλου. Συνδέθηκε αργότερα με τον κατοπινό αυτοκράτορα Τίτο, που τη φιλοξένησε στη Ρώμη (75 μ.Χ.). Ο Τίτο όμως αναγκάστηκε από τους Ρωμαίους να την εγκαταλείψει»
βλ. εγκυκλ. Δομή. Παρατηρούμε ότιη Εβραία αυτή (στο θρήσκευμα) συζούσε με τον αδελφό της, που κατά καιρούς την«προωθούσε» απ’ εδώ και απ’ εκεί χάριν της οργάνωσης σε υψηλά πρόσωπα. Επίσης τους βλέπουμε προς βοήθεια του φυλακισμένου Παύλου- Σαύλου. Θέλουμε όμως εδώ να επισημάνουμε την πασίγνωστη μέθοδο των Εβραίων να ξεπουλούν τις αδελφές τους, τις γυναίκες τους, κτλ. χάριν του σκοπού τους. Έτσι ο Αβραάμ «προώθησε» τη γυναίκα του Σάρα στον αρχηγό των Γεράρων Αβιμέλεχ για ίδιο όφελος (βλ. Γέν. κεφ. Κ, 1 και επ.) δίνοντας το φωτεινό παράδειγμα για στις επερχόμενες Εβραϊκές γενιές και όχι μόνο!Βέβαια αυτή τη συνήθεια δεν την έχουν σταματήσει ούτε σήμερα, αφού όλοι γνωρίζετε τα ροζ σκάνδαλα της πολιτικής, όσα βέβαια έχουν ξεσπάσει και έχουν έλθει στην επικαιρότητα! Συνηθίζουν όμως να εφαρμόζουν και τη «Βυζαντινή» μέθοδο! Οι Βυζαντινοί έπαιρναν τους ξένους πρίγκιπες ή τις ξένες προσωπικότητες που ξεχώριζαν στην Κωνσταντινούπολη και τους εκπαίδευαν στον πολιτισμό τους. Τις περισσότερες φορές τους έδιναν και μια βυζαντινή πριγκίπισσα και τους έστελναν πίσω στην χώρα τους. Τους βοηθούσαν να ανέβουν στο θρόνο και είχαν ήσυχο το μυαλό τους για τα επόμενα 30-50χρόνια!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΑΔΑΜΑΚΟΣ
Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ ,ΤΗΣ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗΣ ΛΑΩΝ ,ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ ,ΓΛΩΣΣΩΝ ,ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΗΜΩΝ!!
![Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ ,ΤΗΣ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗΣ ΛΑΩΝ ,ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ ,ΓΛΩΣΣΩΝ ,ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΗΜΩΝ!!]()
Reviewed by junior
on
01:20
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου