Ισραήλ, σιωνισμός και Εβραίοι

Πολύς λόγος έγινε τον τελευταίο καιρό για το Ισραήλ και τις σχέσεις του με την Ελλάδα και την Κύπρο. Αφορμή βέβαια τα δραματικά γεγονότα των τελευταίων ετών στην ευρύτερη περιοχή μας, με την οικονομική κρίση στον ευρωπαϊκό Νότο, την «αραβική άνοιξη», τον εμφύλιο στη Συρία, τις εξελίξεις στην Τουρκία κτλ.

Όλα τα παραπάνω οδήγησαν πολλούς ανά τον κόσμο να επαναπροσδιορίσουν τη στάση τους ως προς τη γεωπολιτική πραγματικότητα της τόσο νευραλγικής αυτής «γωνιάς» του πλανήτη, που ουσιαστικά είναι το κέντρο του κόσμου!

Τελικά, όπως έχουν γράψει και άλλοι εκλεκτοί συνεργάτες μας (καθηγητής Κιτσίκης, Φώτιος Μπαμπάνης), αλλά και ο υπογράφων τη στήλη, αποτελεί μάλλον ιστορική νομοτέλεια η συνεννόηση της Ελλάδας με το Ισραήλ! Κι ετούτο για μια σειρά από λόγους: γεωπολιτικούς, οικονομικούς, ιστορικούς... Αλλά και διότι τις δύο χώρες «ενώνει» η κοινή απειλή του διαρκώς ανερχόμενου ισλαμοφασισμού, που θέλει να μετατρέψει τη Μεσόγειο σε λεκάνη αίματος! Πέραν αυτού, η ίδια η μοίρα τα έφερε έτσι που Ελλάδα και Κύπρος να εξαρτώνται ως προς τη χάραξη της δικής τους ΑΟΖ [Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη] από την ΑΟΖ του Ισραήλ, κάτι που συν τοις άλλοις αποτρέπει και τον τουρκικό κίνδυνο.

Για ποιο όμως Ισραήλ ομιλούμε; Για το Ισραήλ των Μπέγκιν, Ράμπιν και άλλων φιλειρηνικών ηγετών του παρελθόντος, που ήρθαν σε άμεση συνεννόηση με τους Άραβες, καταφέρνοντας την ειρήνη τόσο με την Αίγυπτο όσο και με την PLO των Παλαιστινίων; Ή το Ισραήλ του αρρωστημένου τοπικού εθνικισμού (σιωνισμού), που προβάλλει το «όραμα» του Μεγάλου Ισραήλ και θέλει να «απορροφήσει» την ανεξάρτητη Κύπρο και τα ελληνικά εδάφη της Κρήτης και των Δωδεκανήσων; Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς ότι υπάρχουν δύο Ισραήλ. Και ο σημερινός πρωθυπουργός της χώρας αυτής Μπέντζαμιν Νετανιάχου προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στον επίσημο ιουδαϊσμό και τον εξτρεμιστικό σιωνισμό...

Εδώ να σημειώσουμε για τον σιωνισμό μερικά πράγματα που δεν είναι ευρέως γνωστά (ή έχουν ξεχαστεί με την πάροδο του χρόνου). Το 1975 ο ίδιος ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), στο Ελσίνκι, ανακήρυξε επίσημα τον σιωνισμό ως μορφή ρατσισμού και ξενοφοβίας! Επίσης, το 1995 φανατικός σιωνιστής δολοφόνησε εν ψυχρώ τον ήπιο Ισραηλινό πρωθυπουργό Ιτσχάκ Ράμπιν, κατηγορώντας τον για «εθνική προδοσία» (επειδή είχε έρθει σε συμφωνία με τον Παλαιστίνιο ηγέτη Γιάσερ Αραφάτ)...

Με τον ίδιο τρόπο το 1981 έξαλλοι ισλαμιστές είχαν σκοτώσει τον Αιγύπτιο πρόεδρο Σαντάτ, επειδή τα είχε βρει με το Ισραήλ. Και, τέλος, το 2010 το Ισραήλ κατηγορήθηκε διεθνώς ως «κράτος-πειρατής», όταν Ισραηλινοί κομάντος εκτέλεσαν 10 Τούρκους ακτιβιστές πάνω στο καράβι “Mavi Marmara”. Επτά χρόνια προηγουμένως, δηλ. το 2003, η Αμερικανίδα (εβραϊκής καταγωγής) φίλη του παλαιστινιακού αγώνα Ρέιτσελ Κόρι, καταπλακώθηκε και πολτοποιήθηκε από ισραηλινή μπουλντόζα, υπερασπιζόμενη μόνη της τον καταυλισμό των Παλαιστινίων...


Ησαΐας Κωνσταντινίδης

ΠΗΓΗ