Βάζοντας barcode στα έμβρυα

Του Michael Cook (MercatorNet) / ΚΟΚΚΙΝΟΣΟΥΡΑΝΟΣ

Όταν ήμουν παιδί σε μια μικρή αμερικανική πόλη συνήθιζα να επισκέπτομαι ένα κατάστημα καπνού για να αγοράσω γλυκά. Είχε ζέστη μια μέρα του καλοκαιριού και ο ήσυχος άνθρωπος πίσω από τον πάγκο με μια παχιά πολωνική προφορά είχε σηκωμένα τα μανίκια του. Θυμάμαι που έβλεπα ένα τατουάζ με αριθμό στο εσωτερικό του βραχίονά του. Τα τατουάζ δεν ήταν της μόδας τότε και τα μόνα που είχα δει ήταν οι άγκυρες στα χέρια του Ποπάι.

Ένας εξαψήφιος αριθμός ήταν μια περίεργη επιλογή για τατουάζ, αλλά δεν τον ρώτησα τίποτα. Ενδιαφερόμουν περισσότερο για τα γλυκά μου.

Ίσως θα έπρεπε να τον ρωτήσω. Θα είχα μάθει μερικά πράγματα για το πώς οι άνθρωποι μπορούν να αντιμετωπίζονται σαν κουτιά σε μια αποθήκη. Πέρασαν χρόνια, αλλά το τατουάζ αυτού του ανθρώπου εξηγεί σε μένα, τη θεωρία και την πρακτική της απώλειας της ανθρωπιάς καλύτερα από κάθε βιβλίο.

Όπως το μαρκάρισμα στον αρχαίο κόσμο, τα θολά μπλε ψηφία συμβόλιζαν την είσοδο ενός ατόμου σε έναν κόσμο όπου αυτός ή αυτή ήταν απλά ένα εμπόρευμα. Και όχι κάτι πολύτιμο, αλλά κάτι που θα μπορούσε να διατεθεί κατά βούληση, όσο μετρούσε.

Γι’ αυτό ξεσηκώθηκα από ένα άρθρο στο τεύχος Ιανουαρίου του περιοδικού “Human Reproduction”.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Autonoma de Barcelona στην Ισπανία έχουν καταλήξει σε ένα «συναρπαστικό» και «νέο» σύστημα για την παρακολούθηση των εμβρύων και των ωαρίων σε κλινικές εξωσωματικής γονιμοποίησης : τα barcodes ουσιαστικά μικροσκοπικά τατουάζ. Έχουν με επιτυχία συνάψει αρκετά "βιολειτουργικά" barcodes πολυπυριτίου στην εξωτερική επιφάνεια του ωαρίου. Οι ετικέτες εγχέονται μέσα σε ένα χώρο μεταξύ του κυτταρικού τοιχώματος και της διαφανούς ζώνης, μίας μεμβράνης που περιβάλλει ένα ωάριο. Κατά την κανονική αναπαραγωγή, ένα γονιμοποιημένο έμβρυο θα ρίξει αυτό το εξωτερικό στρώμα μαζί με τα barcodes .

Παρακάτω η ενθουσιώδης περιγραφή τους από τη διαδικασία:

Το σύστημα αυτό είναι απλό, ασφαλές και υψηλής απόδοσης, επιτρέποντας την ταυτοποίηση των ανθρώπινων ωοκυττάρων [ωαρίων] και των εμβρύων κατά τις διάφορες φάσεις ενός κύκλου ART [τεχνολογία υποβοηθούμενης αναπαραγωγής] κύκλο. Σε ένα κλινικό περιβάλλον, σε κάθε ασθενή θα πρέπει να ανατεθεί ένας συγκεκριμένος αριθμός barcode, καθώς και σε όλα τα ωοκύτταρα / έμβρυα θα πρέπει να τοποθετηθεί ετικέτα (tag) με τον ίδιο αριθμό barcode. Οι ετικέτες θα συνοδεύουν το έμβρυο καθ’ όλη τη διαδικασία ART και μέχρι την εκκόλαψη, έτσι ώστε τα έμβρυα θα είναι ελεύθερα από barcodes για εμφύτευση. Η εισαγωγή αυτού του συστήματος άμεσου tagging σε κλινικές γονιμότητας θα είναι απλή, καθώς δεν χρειάζεται ειδικό ή ακριβό εξοπλισμό και σίγουρα θα ελαχιστοποιήσει την εμφάνιση μπερδεμάτων.

Οι ερευνητές ήδη εργάζονται σε ένα αυτοματοποιημένο σύστημα για την ανάγνωση των barcodes κάτω από ένα μικροσκόπιο.

Ποιο είναι το νόημα αυτού;

Σε κλινικές εξωσωματικής γονιμοποίησης, υπάρχει πάντα ο κίνδυνος ανάμειξης των ωαρίων και των εμβρύων που ανήκουν σε πελάτες τους. Πόσο συχνά συμβαίνει αυτό κανείς δεν ξέρει, αλλά συμβαίνει.

Απρόσεκτη δράση μπορεί να οδηγήσει σε άσχημες αγωγές. Σε μια περίφημη υπόθεση το 1998, μια λευκή γυναίκα στη Νέα Υόρκη έγινε εν αγνοία παρένθετη μητέρα (surrogate) για ένα μαύρο ζευγάρι, κάτι που οδήγησε σε έναν αγώνα για τις επισκέψεις και την επιμέλεια. Το 2009 η γυναίκα από το Οχάιο, Carolyn Savage, ανακάλυψε ότι ήταν έγκυος με το παιδί ενός άλλου ζευγαριού. Έγραψε ένα βιβλίο για την εμπειρία της, το ‘Inconceivable’ (ασύλληπτο).

Η δημοσιότητα ταρακούνησε πιθανούς πελάτες. Πώς μπορούν να είναι σίγουροι ότι το μωρό που θα έχουν στα χέρια τους θα είναι πραγματικά δικό τους; Τεστ DNA; Και κλινικές εξωσωματικής γονιμοποίησης δεν έχουν εξετάσεις DNA, ως μέρος των υπηρεσιών τους. Ως εκ τούτου, barcode.

Οι βιοηθικιστές που υπερασπίζονται την ιδέα επισημάνουν τα λάθη που μπορεί να είναι πολύ επιζήμια για τους γονείς. Ο καθηγητής Art Caplan είπε στο FoxNews :

«Όταν μιλάμε για αναντιστοιχία, αυτά τα είδη των λαθών είναι ψυχολογική και συναισθηματική καταστροφή. Έχετε γονείς που θέλουν να απορρίψουν το παιδί λέγοντας ότι το παιδί δεν είναι σαφώς της ίδιας φυλής με εκείνων. Υπάρχει επίσης ένας κίνδυνος ότι ο δότης μπορεί να αλλάξει μυαλά  και να θέλει να συμμετάσχει στην ανατροφή των παιδιών. Οι άνθρωποι θέλουν πραγματικά βιολογική σύνδεση. Νομίζω λοιπόν ότι αυτό είναι μια καταπληκτική ιδέα για τη μείωση των δυσχερειών αυτών».

Αλλά δεν είναι. Είναι απλά μια ρεαλιστική αιτιολόγηση περαιτέρω απανθρωποίησης μιας απάνθρωπης διαδικασίας. Η IVF χωρίζει την σεξουαλική πράξη από την αναπαραγωγή, την αγάπη από την τεκνοποίηση. Σίγουρα, οι περισσότεροι άνθρωποι λατρεύουν το παιδί που συλλαμβάνεται σε ένα Τρυβλίο Πέτρι (ρηχό γυάλινο ή πλαστικό κυλινδρικό πιάτο που χρησιμοποιείται από τους βιολόγους για την καλλιέργεια μικροοργανισμών), αλλά δεν είναι η άνευ όρων αγάπη που συνόδευσε τη γέννηση ενός παιδιού, που έχει φυσικά συλληφθεί. Οι τεχνικοί σε μια κλινική κοσκινίζουν το έμβρυο και αποβάλουν αυτά που είναι «ελαττωματικά» ή πλεονάζουν σε σχέση με τις απαιτήσεις. Η «εξέλιξη» όμως από γονείς που αγαπάνε σε απαιτητικούς πελάτες, είναι όμως αναπόφευκτη.

Το να βάζεις barcode στα έμβρυα, όπως στα πακέτα δημητριακών στα σούπερ μάρκετ μπορεί να φαίνεται σαν ένα "λογικό" βήμα προς τα εμπρός. Αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα βήμα προς τα πίσω προς μία τελική λύση για αναλώσιμα ανθρώπινα όντα. Ο Άγγλος ποιητής W. Η. Auden διακωμωδείται την απανθρωπιά της κατασκευής της κοινωνίας σχετικά με τις ανώνυμες μάζες στο ποίημά του «Ο Άγνωστος Πολίτης», που είναι γνωστός μόνο ως JS/07 M 378 .

Το να βάζεις barcode στα έμβρυα είναι μια άλλη εκδοχή του αριθμού τατουάζ στον πήχη του Πολωνού καταστηματάρχη. Τα έμβρυα, τα παιδιά στην πραγματικότητα, μαρκάρονται όπως τα βοοειδή και τους αποδίδεται αριθμός αντί ονόματος. Οι γονείς που αγαπούν δίνουν στο κυοφορούμενο παιδί ένα όνομα, όχι ένα barcode. Παρ' όλες τις διαφημιστικές φωτογραφίες με χαρούμενες μαμάδες και ναζιάρικα μωρά, η εξωσωματική γονιμοποίηση μοιάζει πολύ λιγότερο με αγάπη και πολύ περισσότερο με κατασκευή.

Σχετικό άρθρο: Human Barcode

ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ / Πηγή

Το είδαμε εδώ