Η ΛΟΓΧΗ ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΤΑΥΡΩΣΗ, ΚΑΙ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ ΕΞ ΑΡΙΜΑΘΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ

Μετά τον θάνατο του Χριστού πήγε στον Πιλάτο ο Ιωσήφ ο εξ Αριμαθείας και ζήτησε να πάρει το σώμα από τον Σταυρό και να το θάψει.

Μεταφορά κειμένου: Dimitris Papadoudis

Πηγή: Αθέατη γνώση

Μεγάλη Παρασκευή 2014

Χρόνος ανάγνωσης 03:30

Το κέιμενο είναι του Δημοσθένη Λιακόπουλου από τον Τόμο 25 του Γιατί και πώς - "Οι φρουροί της Αγίας Λόγχης".

Σύμφωνα με το κατά Λουκάν ευαγγέλιο κεφάλαιο κγ:

50 Καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ὀνόματι Ἰωσήφ ,βουλευτὴς ὑπάρχων καὶ ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ δίκαιοςοὗτος ουκ ΗΝ συγκατατεθειμένος τῇ βουλῇ ΚΑΙ τῇ πράξει αὐτῶν

51, ​​ἀπὸ Ἀριμαθαίας πόλεως τῶν Ἰουδαίων , ὃς προσεδέχετο καὶ αὐτὸς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ

52 οὗτος προσελθὼν τῷ Πιλάτῳ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ

53 καὶ καθελὼν αὐτὸ ἐνετύλιξε σινδόνι καὶ ἔθηκεν αὐτὸ ἐν μνήματι λαξευτῷ , Ου ουκ ΗΝ οὐδεὶς οὐδέπω κείμενος ΚΑΙ Ημέρα ΗΝ Παρασκευή· 

54 ,σάββατον ἐπέφωσκε. 

55 Κατακολουθήσασαι δὲ αἱ γυναῖκες , αἵτινες ἦσαν συνεληλυθυῖαι αὐτῷ ἐκ τῆς Γαλιλαίας , ἐθεάσαντο ΤΟ μνημεῖον ΚΑΙ Ως ἐτέθη ΤΟ ΣΩΜΑ αὐτοῦ ὑποστρέψασαι Δε ἡτοίμασαν ΑΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ μύρα.

56 . καὶ τὸ μὲν σάββατον ἡσύχασαν κατὰ τὴν ἐντολήν . 

Που σημαίνει:

50 Ὑπῆρχε κάποιος , ὀνομαζόμενος Ἰωσήφ , βουλευτὴς καὶ ἄνθρωπος ἀγαθὸς καὶ δίκαιος , ὁ ὁποῖος δὲν ἦτο σύμφωνος μὲ τὴν ἀπόφασιν καὶ τὴν πρᾶξιν τους 
51 . Ἦτο ἀπὸ τὴν Ἀριμαθαίαν , πόλιν τῆς Ἰουδαίας , καὶ ἐπερίμενε καὶ αὐτὸς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ . 
52 Αὐτὸς ἦλθε εἰς τὸν Πιλᾶτον καὶ ἐζήτησε τὸ σῶμα τοῦ Ἰησοῦ , καὶ ἀφοῦ τὸ κατέβασε , τὸ ἐτύλιξε μὲ σινδόνι καὶ τὸ ἔβαλε εἰς λαξευμένον μνῆμα 
53 ,εἰς τὸ ὁποῖον κανεὶς ποτὲ δὲν εἶχε ἐνταφιασθῆ .
54 Καὶ ἦτο ἡμέρα τῆς Παρασκευῆς καὶ ἐπλησίαζε τὸ Σάββατον . 
55 Αἱ γυναῖκες , ποὺ εἶχαν ἔλθει μαζί του ἀπὸ τὴν Γαλιλαίαν , ὕστερα ἐπέστρεψαν Σπιτι πολυακουσμένα ΚΑΙ ἑτοίμασαν ΑΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ μύραπαρακολούθησαν ΚΑΙ ΤΟ εἶδαν μνῆμα ΚΑΙ Πως ἐνταφιάσθηκε ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ · 
56 . Καὶ τὸ μὲν Σάββατον ἡσύχασαν σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολήν .
__________________________________________________________

Περιγράφει λοιπόν η Καινή Διαθήκη των Ιωσήφ της Αριμαθείας σαν ένα πλούσιο άνθρωπο που ήταν με τον αδερφό του Νικόδημο , κρυφοί οπαδοί του Χριστού . Και οι δύο άνδρες ασκούσαν αρκετή επιρροή , είτε πολιτικά , είτε οικονομικά , ώστε να κατορθώσουν να έχουν μια συνάντηση με τον Πιλάτο και να τον πείσουν να τους δώσει άδεια να πάρουν αυτοί το σώμα του Ιησού. 

Το σίγουρο είναι ότι ο Ρωμαίος κυβερνήτης ήταν αρκετά απογοητευμένος με το όλο ζήτημα και αυτά που εκβιαστικά οι Άννας και Καιάφας είχαν επιβάλει εξ αρχής . Η διοικούσα ομάδα των Φαρισαίων ώθησε τον Πιλάτο να καταδικάσει τον Χριστό στον σταυρό.

Όπως αφηγείται ο Ευαγγελιστής Μάρκος ξαφνιάστηκε όταν έμαθε από τον Ιωσήφ ότι ο Ιησούς ήταν νεκρός . Αλλά ο Πιλάτος θαύμασε απορώντας αν είχε ήδη πεθάνει και αφού προσκάλεσε τον εκατόνταρχο , τον ρώτησε αν πέθανε από ώρα . Ο Πόντιος Πιλάτος αμφισβητεί την ιστορία του Ιωσήφ μέχρι που ένας από τους στρατιώτες επιβεβαιώνει τον θάνατό του.

Και όταν το έμαθε από τον εκατόνταρχό επέτρεψε να πάρει το σώμα ο Ιωσήφ . Από το ευαγγέλιο του Μάρκου , μπορούμε να δούμε ότι ο Ιωσήφ ήξερε ότι ο Ιησούς ήταν νεκρός πρίν τον Πιλάτο. Τα απόκρυφα ευαγγέλια λένε ότι ο Ιωσήφ ήταν παρών στην σταύρωση. Μια σειρά αναγεννησιακών πινάκων δείχνουν τον Ιωσήφ , να κρατάει ένα δισκοπότηρο , αυτό που χρησιμοποίησε υποτίθεται ο Χριστός στον Μυστικό Δείπνο και να μαζεύει το αίμα που έτρεξε από την πληγή του Ιησού εκεί που τον τρύπησε ο Λογγίνος. 

Από εκεί και πέρα ο Ιωσήφ εμφανίζεται άρρηκτα συνδεδεμένος με δύο από τα σπουδαιότερα κειμήλια του Χριστιανισμού . Με το Άγιο Δισκοπότηρο και την Αγία Λόγχη . Ο θρύλος τον θέλει να μεταβαίνει στην Βρετανία και να διδάσκει τον Χριστιανισμό .Έτσι στους θρύλους του Βασιλιά Αρθούρου της μεσαιωνικής Αγγλίας , ο Ιωσήφ ήταν ο φύλακας του Αγίου Δισκοπότηρου . Το Άγιο Δισκοπότηρο για άλλους είναι το κύπελο από το οποίο ήπιε ο Χριστός στον Μυστικό Δείπνο και για άλλους είναι το κύπελο που κρατούσε ο Ιωσήφ και εκεί χύθηκε το αίμα και λύμφη του Χριστού όπως απεικονίζεται σε πολλούς αναγεννησιακούς πίνακες της Σταύρωσης. 

Περίπου 25 χρόνια μετά την Σταύρωση ο Ιωσήφ ταξίδεψε μακριά και βόρεια στο Glanstonbury της Αγγλίας κατόπιν εντολής του Αποστόλου Φιλίππου της Γαλιλαίας. Τον συνόδευσαν δώδεκα ακόλουθοι ,συμπεριλαμβανομένων του γιου του Ιωσήφ αλλά και τον Κάσιο Λογγίνο . Ο Κάσιος βέβαια κουβαλούσε μαζί του στην Αγγλία και την Λόγχη του Πεπρωμένου . Στην νήσο Γκλας ( γυαλί ) , ο τοπικός βασιλιάς έδωσε στον Ιωσήφ μια σημαντική μερίδα Γης . Μερικοί ορίζουν την συγκεκριμένη εποχή και την τοποθεσία που ο Ιωσήφ και οι σύντροφοί του έχτισαν το αβαείο του Glanstonbury . 

Όμως υπάρχουν και αυτοί που λένε ότι το αβαείο υπήρχε ότι έφτασε ο Ιωσήφ με τους υπόλοιπους. Οι χριστιανοί χρονικογράφοι της εποχής , Ειρηναίος και Ευσέβιος επιβεβαιώνει την παρουσία του Ιωσήφ και του Κάσιου στην Αγγλία του πρώτου μεταχριστιανικού αιώνα , ωστόσο η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία αμφισβητεί το γεγονός αυτό . Μια εξήγηση της σχέσης του Ιωσήφ με την Βρετανία είναι ότι ήταν ένας επιτυχημένος έμπορος κασσίτερου . 

Ήταν λογικό λοιπόν να έστειλαν τον Ιωσήφ να κυρήξει τον Χριστιανικό λόγο στις Κασσιτερίδες Νήσους ,την βορειότερη περιοχή της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας , επειδή ο Ιωσήφ ήταν εξοικειωμένος λόγω της επαγγελματικής του δραστηριότητας στην περιοχή αυτή. Ρωμαικά έγγραφα δείχνουν ότι η Βρετανία ήταν πολύ ανεπτυγμένη σε σχέση με το εμπόριο μετάλλων κατά τον πρώτο αιώνα. 

Η Κορνουάλλη και το Σόμερσετ ήταν πολύ γνωστά μέρη μεταλλουργίας . Συγκεκριμένα η Κορνουάλλη ήταν διάσημη για τον κασσίτερο ενώ το Σόμερσετ για το μόλυβδο . Στις περιοχές βέβαια αυτές ,έκαναν εμπόριο των μεταλλευμάτων αυτών οι Έλληνες από την Τρίτη χιλιετία π . Χ . Έτσι η Λόγχη , βρέθηκε στην Βρετανία.
____________________
Δημοσθένης Λιακόπουλος

Τόμος 25 - Οι φρουροί της Αγίας Λόγχης

atheatignosi

Το είδαμε εδώ