Κέρκυρα 1923
Στό Παλαιό Φρούριο στεγάζονται εκτός από ασθενείς και εκατοντάδες πρόσφυγες. Το απόγευμα της 31ης Αυγούστου 1923, το ιταλικό ναυτικό βομβαρδίζει την Κέρκυρα και το νησί παρέμεινε επί ένα μήνα υπό ιταλική κατοχή. Ιταλοί στρατιώτες εισβάλουν στο φρούριο, διώχνουν με τη βία όλους τους ασθενείς και αιχμαλωτίζουν το προσωπικό.
Κέρκυρα 1940
Ιταλοί στρατιωτικοί καταλαμβάνουν το νησί. Από τις πρώτες κιόλας ημέρες χρησιμοποιούν το χώρο του αγγλικού νοσοκομείου, ως τόπο βασανισμού των κρατουμένων. Τουλάχιστον 160 αθώες ψυχές καίγονται ζωντανές , αφήνοντας την τελευταία τους πνοή σε ένα ψυχρό περιβάλλον δίχως να προλάβουν καν να ζητήσουν βοήθεια.
Ανάμεσα στους ξεφτισμένους τοίχους του παλιού νοσκομείου ξεχωρίζει μέχρι και σήμερα πεντακάθαρο ένα σύνθημα το οποίο προκαλεί έντονους συνειρμούς. Με μαύρο χρώμα είναι ευδιάκριτο το βασικό σύνθημα της φασιστικής Ιταλίας :
«Obbedire Credere Combattere: να υπακούς, να πιστεύεις, να αγωνίζεσαι".
Κέρκυρα 1943
Το σύνθημα των Ιταλών ακούγεται στο νησί μόλις για δυόμισι χρόνια, καθώς το Σεπτέμβρη του 1943 η Κέρκυρα περνάει στην κυριαρχία των Ναζί. Την σκυτάλη των βασανισμών στους χώρους του Παλαιού Φρουρίου έχουν τώρα οι γερμανοί. Οι αξιωματικοί της μεραρχίας Acqui μεταφέρονται εκεί και εκτελούνται στο υπόγειο του κτιρίου, την περίφημη"κοκκαλιέρα" όπου οι τοίχοι βάφονται με αίμα κόκκινο.
To φαντασμα του Wem Town Hall.Στις 19 Νοεμβρίου 1995, πήρε φωτιά το Wem Town Hall στο Shropshire της Αγγλίας. Πολλοί θεατές μαζεύτηκαν για να παρακολουθήσουν τις φλόγες που κατέτρωγαν το κτήριο που είχε χτιστεί το 1905.
Ο Tony O'Rahilly, ένας κάτοικος που ήταν ανάμεσα στους θεατές, πήρε μερικές φωτογραφίες με έναν τηλεφακό των 200mm από τον απέναντι δρόμο. Μια από εκείνες τις φωτογραφίες παρουσιάζει ένα «ημιδιαφανές» κορίτσι που στέκεται στην πόρτα. Ούτε O'Rahilly ούτε οποιοιδήποτε από τους θεατές ή τους εθελοντές πυροσβέστες δεν ανέφερε να έχει δει το κορίτσι στο κτήριο που καιγόταν.
Ο O'Rahilly υπέβαλε τη φωτογραφία για έρευνα στην «Scientific Study of Anomalous Phenomena» που στη συνέχεια την έδωσαν για την ανάλυση στον Dr. Vernon Harrison, ειδικό στις φωτογραφίες και τέως «Πρόεδρο της Βασιλικής Φωτογραφικής Ένωσης». Ο Harrison εξέτασε προσεκτικά και την τυπωμένη φωτογραφία αλλά και το αρνητικό και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήταν γνήσια. "Το αρνητικό δεν παρουσιάζει κανένα σημάδι ότι υποβλήθηκε σε επεξεργασία" είπε ο Harrison.
Αλλά ποιο είναι το μικρό κορίτσι που φαίνεται στο κτήριο που καίγεται; Το Wem, μια ήρεμη πόλη στο βόρειο Shropshire ερημώθηκε στο παρελθόν από πυρκαγιά. Το 1677, όπως σημειώνουν τα ιστορικά αρχεία της πόλης, μια πυρκαγιά κατέστρεψε πολλά από τα σπίτια πόλης που ήταν ξύλινα. Ένα νέο κορίτσι που λεγόταν Jane Churm, λένε πως έβαλε φωτιά στην στέγη του κτηρίου κατά λάθος με ένα κερί. Πολλοί πιστεύουν ότι το φάντασμά της στοίχειωσε την περιοχή στην οποία όπως ισχυρίζονται, έχει θεαθεί αρκετές φορές.
το στοιχειωμένο σπίτι της θεσσαλονίκης.
"Oποιος θελήσει, ας τολμήσει να το επισκεφθεί". Με αυτή τη φράση συνοδεύεται η συζήτηση γύρω από το "στοιχειωμένο" σπίτι, που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, στην οδό Βασιλίσσης Όλγας 263.
Το σπίτι λέγεται πως ήταν αρχοντικό κάποιου Εβραίου, το οποίο σήμερα δεν κατοικείται, αφού είναι ετοιμόρροπο και επειδή ο περιβάλλων χώρος έχει μετατραπεί σε αποθήκη οικοδομικών υλικών.
Σύμφωνα με τις φήμες, όσοι έχουν μείνει εκεί νύχτα, ακούν φοβερούς θορύβους από φαντάσματα, με αποτέλεσμα να τους προκαλείται τρόμος.
Επίσης, λέγεται πως το συγκεκριμένο σπίτι, συνοδεύει κατάρα και όποιος επιχειρήσει να μείνει εκεί, κινδυνεύει να τρελαθεί, ενώ όποιος προσπαθήσει να το γκρεμίσει κινδυνεύει να πεθάνει.
Στο παρελθόν, δύο εργολάβοι, που θέλησαν να το κατεδαφίσουν, δεν είχαν καλό τέλος. Ο ένας πέθανε από καρδιά και ο δεύτερος σκοτώθηκε σε τροχαίο, ταξιδεύοντας στην Αθήνα.
Oι ψυχραιμότεροι, πάντως, υποστηρίζουν πως το εν λόγω σπίτι, δεν κατοικείται λόγω ιδιοκτησιακού προβλήματος και όχι λόγω φαντασμάτων.
Οι νεκροι του SS Watertown.
ΟΙ James Courtney και Michael Meehan, μέλη του πληρώματος του S.S. Watertown, καθάριζαν μια από τις δεξαμενές του πετρελαιοφόρου καθώς αυτό έπλεε από την Νέα Υόρκη προς τον Παναμά, τον Δεκέμβριο 1924. Μετά από ένα φρικτό ατύχημα τα αυτά μέλη του πληρώματος πέθαναν από έκκληση αερίων. Όπως ήταν η συνήθεια τα χρόνια εκείνα, οι ναυτικοί «θάφτηκαν» εν πλω έξω από τις ακτές του Μεξικού, στις 4 Δεκεμβρίου 1924.
Ο O'Rahilly υπέβαλε τη φωτογραφία για έρευνα στην «Scientific Study of Anomalous Phenomena» που στη συνέχεια την έδωσαν για την ανάλυση στον Dr. Vernon Harrison, ειδικό στις φωτογραφίες και τέως «Πρόεδρο της Βασιλικής Φωτογραφικής Ένωσης». Ο Harrison εξέτασε προσεκτικά και την τυπωμένη φωτογραφία αλλά και το αρνητικό και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήταν γνήσια. "Το αρνητικό δεν παρουσιάζει κανένα σημάδι ότι υποβλήθηκε σε επεξεργασία" είπε ο Harrison.
Αλλά ποιο είναι το μικρό κορίτσι που φαίνεται στο κτήριο που καίγεται; Το Wem, μια ήρεμη πόλη στο βόρειο Shropshire ερημώθηκε στο παρελθόν από πυρκαγιά. Το 1677, όπως σημειώνουν τα ιστορικά αρχεία της πόλης, μια πυρκαγιά κατέστρεψε πολλά από τα σπίτια πόλης που ήταν ξύλινα. Ένα νέο κορίτσι που λεγόταν Jane Churm, λένε πως έβαλε φωτιά στην στέγη του κτηρίου κατά λάθος με ένα κερί. Πολλοί πιστεύουν ότι το φάντασμά της στοίχειωσε την περιοχή στην οποία όπως ισχυρίζονται, έχει θεαθεί αρκετές φορές.
το στοιχειωμένο σπίτι της θεσσαλονίκης.
"Oποιος θελήσει, ας τολμήσει να το επισκεφθεί". Με αυτή τη φράση συνοδεύεται η συζήτηση γύρω από το "στοιχειωμένο" σπίτι, που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, στην οδό Βασιλίσσης Όλγας 263.
Το σπίτι λέγεται πως ήταν αρχοντικό κάποιου Εβραίου, το οποίο σήμερα δεν κατοικείται, αφού είναι ετοιμόρροπο και επειδή ο περιβάλλων χώρος έχει μετατραπεί σε αποθήκη οικοδομικών υλικών.
Σύμφωνα με τις φήμες, όσοι έχουν μείνει εκεί νύχτα, ακούν φοβερούς θορύβους από φαντάσματα, με αποτέλεσμα να τους προκαλείται τρόμος.
Επίσης, λέγεται πως το συγκεκριμένο σπίτι, συνοδεύει κατάρα και όποιος επιχειρήσει να μείνει εκεί, κινδυνεύει να τρελαθεί, ενώ όποιος προσπαθήσει να το γκρεμίσει κινδυνεύει να πεθάνει.
Στο παρελθόν, δύο εργολάβοι, που θέλησαν να το κατεδαφίσουν, δεν είχαν καλό τέλος. Ο ένας πέθανε από καρδιά και ο δεύτερος σκοτώθηκε σε τροχαίο, ταξιδεύοντας στην Αθήνα.
Oι ψυχραιμότεροι, πάντως, υποστηρίζουν πως το εν λόγω σπίτι, δεν κατοικείται λόγω ιδιοκτησιακού προβλήματος και όχι λόγω φαντασμάτων.
Οι νεκροι του SS Watertown.
ΟΙ James Courtney και Michael Meehan, μέλη του πληρώματος του S.S. Watertown, καθάριζαν μια από τις δεξαμενές του πετρελαιοφόρου καθώς αυτό έπλεε από την Νέα Υόρκη προς τον Παναμά, τον Δεκέμβριο 1924. Μετά από ένα φρικτό ατύχημα τα αυτά μέλη του πληρώματος πέθαναν από έκκληση αερίων. Όπως ήταν η συνήθεια τα χρόνια εκείνα, οι ναυτικοί «θάφτηκαν» εν πλω έξω από τις ακτές του Μεξικού, στις 4 Δεκεμβρίου 1924.
Την επόμενη ημέρα, πριν από το σούρουπο, ο υποπλοίαρχος είδε τα «πρόσωπα» των δύο εκλιπόντων πάνω στα κύματα από την πλευρά του λιμανιού. Η εικόνα παρέμεινε στο νερό για 10 δευτερόλεπτα και έπειτα εξαφανίσθηκε. Για αρκετές ημέρες και άλλα μέλη του πληρώματος είδαν τα πρόσωπα των νεκρών ναυτικών.
Μετά την άφιξη του πλοίου στη Νέα Ορλεάνη, ο καπετάνιος του σκάφους, Keith Tracy, ανέφερε αυτό το παράξενο γεγονός στους εργοδότες του, οι οποίοι του πρότειναν να προσπαθήσει να φωτογραφίσει τα «μυστηριώδη πρόσωπα». Ο καπετάνιος Tracy αγόρασε για τον σκοπό αυτό μια φωτογραφική μηχανή. Όταν τα πρόσωπα εμφανίστηκαν πάλι στο νερό, ο καπετάνιος Tracy πήρε έξι φωτογραφίες και κατόπιν κλείδωσε τη φωτογραφική μηχανή και το φιλμ στο χρηματοκιβώτιο του σκάφους. Όταν το φιλμ εμφανίστηκε, πέντε από τις φωτογραφίες δεν παρουσίασαν τίποτε εκτός από θαλασσινό αφρό.
Η έκτη φωτογραφία παρουσίασε τα πρόσωπα των νεκρών ναυτικών. Το αρνητικό ελέγχθηκε για απάτη από το Burns Detective Agency, χωρίς να μπορέσουν να αποδείξουν «επέμβαση» στο φίλμ.
Οι εμφανίσεις σταμάτησαν από την στιγμή που άλλαξε όλο το πλήρωμα του πλοίου.
Αλκατράζ, οταν ο βράχος παίζει με τα φαντάσματα του παρελθόντος.
Μετά την άφιξη του πλοίου στη Νέα Ορλεάνη, ο καπετάνιος του σκάφους, Keith Tracy, ανέφερε αυτό το παράξενο γεγονός στους εργοδότες του, οι οποίοι του πρότειναν να προσπαθήσει να φωτογραφίσει τα «μυστηριώδη πρόσωπα». Ο καπετάνιος Tracy αγόρασε για τον σκοπό αυτό μια φωτογραφική μηχανή. Όταν τα πρόσωπα εμφανίστηκαν πάλι στο νερό, ο καπετάνιος Tracy πήρε έξι φωτογραφίες και κατόπιν κλείδωσε τη φωτογραφική μηχανή και το φιλμ στο χρηματοκιβώτιο του σκάφους. Όταν το φιλμ εμφανίστηκε, πέντε από τις φωτογραφίες δεν παρουσίασαν τίποτε εκτός από θαλασσινό αφρό.
Η έκτη φωτογραφία παρουσίασε τα πρόσωπα των νεκρών ναυτικών. Το αρνητικό ελέγχθηκε για απάτη από το Burns Detective Agency, χωρίς να μπορέσουν να αποδείξουν «επέμβαση» στο φίλμ.
Οι εμφανίσεις σταμάτησαν από την στιγμή που άλλαξε όλο το πλήρωμα του πλοίου.
Αλκατράζ, οταν ο βράχος παίζει με τα φαντάσματα του παρελθόντος.
Οι φύλακες ασφαλείας αναφέρουν ανατριχιαστικούς θορύβους και την αίσθηση ύπαρξης κάτι του ανεξήγητου στην κλειστή πλέον φυλακή του Αλκατράζ. Το νησί του Αλκατράζ είναι μια τουριστική ατραξιόν που το διαχειρίζεται το National Park Service. Η πρώην φυλακή στον Κόλπο του San Francisco έχει θεωρηθεί αρκετές φορές ως στοιχειωμένη από τους αξιωματικούς της τοπικής αστυνομίας που φροντίζουν για την ασφάλεια. Κάθε μέρα και μετά την δύση του ηλίου κι ενώ το τελευταίο ferry boat αποχωρεί από αυτό το ερημωμένο κι ανεμοδαρμένο νησί, μόνο ένας άνθρωπος μένει πίσω, ο νυχτερινός φύλακας του Αλκατράζ. Υπό το φως του φακού του, ο Gregory Johnson κάνει εξονυχιστικό έλεγχο στην σκοτεινή πτέρυγα της πρώην φυλακής που κάποτε ήταν ο τόπος που φιλοξενούσε τους πιο σκληρούς δολοφόνους και ψυχωτικούς εγκληματίες της χώρας. Η περιγραφές του φύλακα σε πολλές περιπτώσεις δείχνουν ότι δεν θέλει και πολύ για να αλλάξει επάγγελμα ή, στην καλύτερη περίπτωση να αρχίσει τα ηρεμιστικά. (Τι θόρυβος είναι αυτός; ρωτάει, ρίχνοντας φως σε μια μισάνοιχτη πόρτα ενός κελιού απομόνωσης. Κοντοστέκεται κι ανασηκώνει αδιάφορα τους ώμους μπροστά σε ένα ακόμη ανεξήγητο φαινόμενο του Αλκατράζ. Αναφέροντας ψιθυριστά: Φίλε, δεν θα μπορούσα να είμαι εδώ τη νύχτα χωρίς το όπλο μου).
Μέχρι την στιγμή που το πρώτο ferry boat καταφτάνει με την αυγή, ο αξιωματικός της U.S. Park Police περνάει τη νύχτα με τεταμένα νεύρα και φαντασία που καλπάζει, κάνοντας περιπολία στο μέρος που κάποτε ήταν γνωστό ως το Νησί του Διαβόλου της Αμερικής. Στο πέρασμα των χρόνων, το Αλκατράζ ήταν η εφιαλτική τελική κατάληξη για 1576 δολοφόνους, γκάνγκστερ κι επικηρυγμένους εγκληματίες από το Κράτος. Γνωστό με το όνομα "Ο Βράχος", το νησί αυτό με έκταση 12 εκτάρια ήταν διαβόητο για τα φρικτά κελιά και την αυστηρή πειθαρχία που πολλές φορές απαιτούσε απόλυτη ησυχία. Ύστερα βέβαια από αρκετές δεκαετίες λειτουργίας, η φυλακή έκλεισε στις 21 Μαρτίου του 1963 με τον αποχαιρετιστήριο λόγο του Frank Weatherman ο οποίος ανέφερε: "Η φυλακή του Αλκατράζ ποτέ δεν ήταν καλή για κανένα" ενώ ότι απέμεινε είναι ο αριθμός των απεγνωσμένων ανθρώπων που κάποτε φυλακίστηκαν εκεί. (Δεν ξέρω αν πρέπει να πιστεύω στα φαντάσματα καθαυτά), είπε ο 38χρονος Johnson. Κρατώντας μια στρογγυλή σιδερένια κουλούρα με κλειδιά, κάνει τη νυχτερινή του περίπολο στον γύρο του νησιού. Διασχίζει τον διάδρομο με τα κελιά στα οποία έζησαν κάποτε ο ληστής και γκάνγκστερ Arthur "Doc" Barker κι ο απαγωγέας Alvin Karpavicz, γνωστός ως "ο ανατριχιαστικός Karpis", ο τότε νούμερο 1 δημόσιος κίνδυνος. Ελέγχει την ιατρική πτέρυγα στην οποία ο Robert Stroud, ή αλλιώς ο άνθρωπος πουλί του Αλκατράζ πέρασε 17 χρόνια. Κρυφοκοιτάζει μέσα στον χώρο με τα πλυντήρια όπου ο γκάνγκστερ Alphonse Capone, γνωστός ως "ο Σημαδεμένος", προσπάθησε να διαφύγει σπρώχνοντας τους καθαριστές. Περιπολεί το γραφείο των διοικητών της φυλακής που είχαν ψευδώνυμα όπως "Αλμυρό νερό, Γύφτος, Cowboy κι υποσχόμενος Paul". Φαίνεται ότι κατά καιρούς η παλιά φυλακή παίζει παιχνίδια με το μυαλό του. Μια νύχτα, την στιγμή που ηχούσε το κουδούνισμα του πλοιαρίου και το προειδοποιητικό κουδούνι για την ομίχλη, ορκίζεται πως άκουσε κάποια ποτήρια να χτυπάνε μεταξύ τους, όπως γίνεται σε μια πρόποση. Ακούει τα ποντίκια να διασχίζουν τα πατώματα των διαδρόμων, και τον αέρα να ουρλιάζει, και που πολλές φορές ακούγεται σαν ένα τρανταχτό γέλιο. Όπως αναφέρει: (Αυτό το μέρος είναι εφιαλτικό όταν πέφτει το σκοτάδι. Σου δίνει την εντύπωση πως δεν είσαι καθόλου μόνος εκεί μέσα). Ίσως τελικά η φυλακή αυτή να μην υφίσταται ως φυλακή πλέον. Όμως ο φύλακας του βράχου μέσα στην νυχτερινή μοναξιά του, μπορεί να έχει περισσότερη παρέα από αυτή που φαντάζεται. Ίσως ο βράχος τώρα, να έχει περισσότερη ζωή…αυτή την φορά όχι μέσα στα κελιά αλλά εντελώς ελεύθερη.
ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΟ
Μία πολύ παλιά ιστορία τοποθετείται χρονικά στο 858 μ.Χ. και σύμφωνα με αυτήν, κάποιο κακό πνεύμα εκσφενδόνιζε βαριές πέτρες σε ένα αγροτόσπιτο έξω από την πόλη Λιόν στην Γαλλία, και προκαλούσε βίαιους κραδασμούς στους τοίχους από τη δύναμη των χτυπημάτων αυτών. Η πόλη επεκτάθηκε και σήμερα στην θέση αυτή βρίσκεται ένα κομψό κτήριο, σύγχρονο της εποχής μας.
Όμως το κακό αντί να σταματήσει συνέχισε και μάλιστα με αρκετά ποιο εντυπωσιακό τρόπο.
Στους χώρους του κτηρίου στεγάζεται ένα μέντιουμ το οποίο μάλιστα ισχυρίζεται ότι ο χώρος αυτός είναι από τους καταλληλότερους που θα μπορούσαν να το στεγάσουν.
Το μέντιουμ αυτό ειδικεύεται σε επικλήσεις πνευμάτων και πολλοί επισκέπτες του χώρου αυτού αναφέρουν πως όχι μόνο είδαν πνεύματα να αιωρούνται δίπλα τους αλλά μπόρεσαν και να πάρουν εντυπωσιακότατες εικόνες.
Όμως το κακό αντί να σταματήσει συνέχισε και μάλιστα με αρκετά ποιο εντυπωσιακό τρόπο.
Στους χώρους του κτηρίου στεγάζεται ένα μέντιουμ το οποίο μάλιστα ισχυρίζεται ότι ο χώρος αυτός είναι από τους καταλληλότερους που θα μπορούσαν να το στεγάσουν.
Το μέντιουμ αυτό ειδικεύεται σε επικλήσεις πνευμάτων και πολλοί επισκέπτες του χώρου αυτού αναφέρουν πως όχι μόνο είδαν πνεύματα να αιωρούνται δίπλα τους αλλά μπόρεσαν και να πάρουν εντυπωσιακότατες εικόνες.
Φαντασματα Στο Καστρο Tantallon
Το Κάστρο του Tantallon κτίστηκε το 1350 από τον Κόμη του Fife. Αργότερα πέρασε στα χέρια του William, του 1ου κόμη του Douglas. Για 300 χρόνια οι κόμητες Douglas του Angus ήταν από τις πιο ισχυρές οικογένειες στην Σκωτία.
Η ιστορία του Κάστρου είναι γεμάτη μάχες και θάνατο. Ίσως αυτός είναι ο λόγος των εμφανίσεων φαντασμάτων σε αυτόν. Οι επισκέπτες του Κάστρου βγάζουν φωτογραφίες και όταν τις τυπώνουν διαπιστώνουν παρουσία που δεν είχαν εντοπίσει κατά την στιγμή της φωτογράφισης. Η παρουσία στέκετε στο παράθυρο φορώντας ρούχα εποχής. Πιστεύεται πως είναι ο Βασιλιάς Ιάκωβος ο 5ος της Σκωτίας.
Οι φωτογραφίες εξετάστηκαν από ειδικούς και δεν βρήκαν ίχνη αλλοίωσης στις φωτογραφίες και ισχυρίζονται πως οι φωτογραφίες είναι αυθεντικές. Το φαινόμενο παρακολουθεί και ο σκεπτικιστής Richard Wiseman.
Οι φωτογραφίες εξετάστηκαν από ειδικούς και δεν βρήκαν ίχνη αλλοίωσης στις φωτογραφίες και ισχυρίζονται πως οι φωτογραφίες είναι αυθεντικές. Το φαινόμενο παρακολουθεί και ο σκεπτικιστής Richard Wiseman.
Oσα δεν βλεπει το ματι.
Tο 1959 η Mabel Chinnery επισκέφθηκε τον τάφο της μητέρας της. Είχε φέρει και την φωτογραφική της μηχανή για να τραβήξει μερικές φωτογραφίες του τάφου. Μετά από μερικές φωτογραφίσεις του χώρου αλλά και της ταφόπετρας, πήρε μια τελευταία φωτογραφία του συζύγου της ο οποίος περίμενε μόνος στο αυτοκίνητο.
Μετά την εμφάνιση του film, η Mabel και ο σύζυγός της είδαν έκπληκτοι μια φιγούρα που φορούσε γυαλιά να κάθεται στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου. Η Mabel αναγνώρισε αμέσως την μητέρας της, την γυναίκα της οποίας τον τάφο είχαν επισκεφτεί εκείνη την ημέρα.
Ένας εμπειρογνώμονας που εξέτασε το φωτογραφικό υλικό απεφάνθη ότι η εικόνα της γυναίκας στο πίσω κάθισμα δεν επρόκειτο για αντανάκλαση αλλά ούτε και για «διπλή έκθεση» του φιλμ.
"Στοιχηματίζω την φήμη μου ότι η φωτογραφία είναι γνήσια» είπε.
ΠΗΓΗ
Ένας εμπειρογνώμονας που εξέτασε το φωτογραφικό υλικό απεφάνθη ότι η εικόνα της γυναίκας στο πίσω κάθισμα δεν επρόκειτο για αντανάκλαση αλλά ούτε και για «διπλή έκθεση» του φιλμ.
"Στοιχηματίζω την φήμη μου ότι η φωτογραφία είναι γνήσια» είπε.
ΠΗΓΗ
ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ ΚΑΙ ΜΟΡΦΕΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ
Reviewed by Unknown
on
17:00
Rating:
Reviewed by Unknown
on
17:00
Rating:
