Το Αρχαιότατο σύμβολο του Σταυρού - Αποσυμβολισμός

Προτού εισέλθω στην ουσία του αποσυμβολισμού του αρχαιότατου αυτού συμβόλου, θα πρέπει να...
γνωρίσετε ότι ο αποσυμβολισμός έρχεται βοηθός στον άνθρωπο να του εξηγήσει με το γραπτό και τον προφορικό λόγο, ό,τι το σύμβολο παράγει σαν εσωτερικό συναίσθημα, όταν συμβεί ο ταυτισμός του συμβόλου με τον άνθρωπο.
Όμως λόγω της εποχής μας και του πολιτισμού που αναπτύξαμε, σωστός ή καθόλου ταυτισμός δε λαμβάνει χώρα μεταξύ τον συμβόλου και του ανθρώπου κι έτσι άρχεται ο αποσυμβολισμός με το δικό του τρόπο να μεταδώσει αυτά που το σύμβολο αντιπροσωπεύει και περιέχει.

Το σύμβολο του σταυρού, αρχαιότατο όπως ο κόσμος μας, παρουσιάζεται φυσικό και τεχνητό. Στο ορυκτό βασίλειο εύκολα διακρίνεται μέσα στα διάφορα πετρώματα, στα κρύσταλλα και σ' όλα τα γεωμετρικά φυσικά φαινόμενα.
Στο φυτικό βασίλειο εμφανίζεται σ' όλη την πολυποίκιλη εκδήλωση του φυτικού κόσμου. Δένδρα και κλάδοι, φύλλα και κλαδίσκοι, συνεχώς χρησιμοποιούν το σχήμα του σταυρού στη διασταύρωση των διαφορετικών δυνάμεων, αυτών που τρέφουν και ζωοποιούν, τη μορφική παράσταση του φυτικού γήινου κόσμου.
Το ζωικό βασίλειο. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει στην πλάση και εμφάνιση του ζώου. Παντού παρατηρούμε ο τι διασταυρώνονται δυνάμεις και συνδέουν τα συστήματα του φυσικού οργανισμού του ζώου. Κόκκαλα, νεύρα, αδένες, χόνδροι σπόνδυλοι, αρτηρίες κ. τ. λ., χρησιμοποιούν με σπατάλη το σχήμα του σταυρού για να επιτελέσουν το έργο τους.
Στον άνθρωπο συμβαίνει το καταπληκτικό φαινόμενο, να είναι ο ίδιος ένα σχήμα σταυρού.
Η κεφαλή του και τα πόδια του με το κορμί του, δίνουν το κάθετο του σταυρού, ενώ τα χέρια του εκτεταμένα, το οριζόντιο μέρος του σχήματος αυτού.
Ο ίδιος ο ζωικός μαγνητισμός υφίσταται μια σταυροειδή διάταξη, μόλις εισχωρήσει στο σώμα του ανθρώπου από την κεφαλή. Μόλις κατεβεί στη βάση του κρανίου του ανθρώπου ο μαγνητισμός (Σαρλ Ράϊχεμπαχ) διασπάται σε δυο αντίθετα ρεύματα, σε θετικό και σε αρνητικό. Ο μεν θετικός πόλος κατευθύνεται στα δεξιά του ανθρώπου, ώμου και χεριού, ο δε αρνητικός μαγνητισμός κατευθύνεται αριστερά στον αριστερό ώμο και χέρι.
Την ίδια πόλωση, πάσχει ο μαγνητισμός μέσα στα κρύσταλλα, καθώς και στα διάφορα μεταλλικά αντικείμενα, όπου πολώνεται κατά τον ίδιο τρόπο.
Όσον άφορα τα άτομα και τα κύτταρα θα πρέπει να σας πληροφορήσω, ότι όπου υπάρχει κύκλος άλλο βασικό σύμβολο αυτό, μοιραία βρίσκεται σταυρός. Ώστε το σχήμα του σταυρού, συνέχεια παρουσιάζεται, όπου υφίσταται το γνώριμο μας σχήμα ΚΥΚΛΟΣ. Τι είναι λοιπόν στην πραγματικότητα το σύμβολο αυτό του Σταυρού;
Είναι το περιεχόμενο του Κύκλου.
Ο κάθε κύκλος, στηρίζεται πάνω σε ένα δυναμισμό δυο δυνάμεων, του άρτιου δυναμισμού και του περιττού δυναμισμού. Ο κάθετος στύλος του σταυρού είναι ο θετικός δυναμισμός, τα άρτια του Πυθαγόρα. Ο οριζόντιος στύλος, είναι ο αρνητικός δυναμισμός, τα περιττά δυναμικά του Πυθαγόρα, (βλέπετε βιβλίο μου, η Πυθαγόρεια Αριθμοσοφία).
Με λίγα λογία, το γέμισμα, το περιεχόμενο, η ουσία του κύκλου, σφαίρας, δακτυλίου, του κάθε στρογγυλού, είναι το σχήμα του σταυρού, των δυο δυναμι-κών στοιχείων. Η αρχιδύναμη δηλαδή διχάζεται, σχάζεται, διαιρείται και διακλαδίζεται στα δυο της αρχικά δυναμικά, το άρρεν και το θήλυ, το κάθετο και οριζόντιο.
Τώρα θα καταλάβατε τι ακριβώς μας συμβολίζει με την εμφάνιση του, το πανάρχαιο αυτό. σύμβολο της μορφικής εκδήλωσης των εσωδυνάμεων. Μας συμ-βολίζει την ενότητα και αρμονία του σύμπαντος, αφού υποχρεώνει το άλλο σχήμα το σφαιρικό, να αναπτύσσεται με βάση την επέκταση των τεσσάρων άκρων του, του καθέτου και οριζοντίου δυναμισμού του.
Είναι ο οδηγός της επέκτασης των κόσμων, αφού μόνο όταν αυξηθούν ισό-ποσα τα σκέλη του, όρθιο - κεκλιμένο, αυξάνεται ισόποσα η περιφέρεια του κύκλου - σύμπαντος - κόσμου.
Ο Πυθαγόρας μυημένος στα Αιγυπτιακά ιεροδιδακτήρια, εφάρμοσε τη μέ-θοδο αυτή με τη γνωστή ΤΕΤΡΑΚΤΎ, το σχήμα του σταυρού, με την οποία Τετρακτύ μετρούσε την εξάπλωση του σύμπαντος, δυόμισυ χιλιάδες χρόνια πριν από σήμερα. Με την ταχύτητα απομάκρυνσης των αστερισμών, μετρούσε την επέκταση των σκελών του σύμπαντος και με την Τετρακτύ του έβγαζε το αποτέλεσμα.
Μ' αυτές τις παραπάνω εξηγήσεις, καταλαβαίνετε γιατί το σύμβολο του σταυρού από την αρχαιότητα, θεωρήθηκε ιερό. Πάνω σ' αυτό ανέβηκε ο Θείος λόγος και πάνω σ' αυτό παράδωσε την άγια ψυχή του, στο σύμβολο του πόνου. Είναι ο ίδιος ο πατέρας, ο Θεός, ο γεννήτορας μας, γιατί μας δίνει κάθε αίσθημα χαράς και πίκρας, πτώσης και ανάτασης και κάθε δοκιμασίας εμπειρία.
Είναι η ίδια παρουσία του Δημιουργού.
Ύστερα από την σταύρωση, η Χριστιανική θρησκεία καθιέρωσε το σύμβολο αυτό να γίνει η διδακτήρια διδασκαλία του ανθρώπου, για τη θυσία που υποχρεώνεται να κάνει, στη μορφική ζωή του, σταυρώνοντας τη σάρκα και το αίμα, εκμηδενίζοντας τα δηλαδή, για τη μεγάλη προσμονή και άνοδο, στη ψυχοπνευματική βασιλεία.
Αλλά η Χριστιανική φιλοσοφία δεν έχει μόνο πετύχει στην εκλογή του ιερό-τερου και του ανώτερου συμβόλου της του σταυρού.
Το ίδιο σύμβολο με τη συμμετοχή του ταυτισμού, μας δίνει με τη μυστικιστική αλήθεια, όλη τη μεγαλειώδη αποκάλυψη της λειτουργίας των εσωδυνάμεων και εσωνόμων, αυτούς που καθιέρωσε ο Μέγας Ιδρυτής των έσω και έξω κόσμων.
ΠΗΓΗ