Πέρασμα στην Πέμπτη διάσταση. Γη το έτος 2300 μχ.

Τι είναι Πέμπτη διάσταση

Υπάρχει μια τεράστια σύγχυση με τον όρο 5η διάσταση στη μεταφυσική. Εδώ δεν εννοούμε τις γνωστές τρεις διαστάσεις, μήκος, πλάτος, ύψος και την διάσταση που τέθηκε τελευταία τον χρόνο. Αλλά εννοούμε καταστάσεις συνείδησης. Όταν η συνείδηση δουλεύει με τον γνωστό τρόπο που δουλεύει στην πλειοψηφία των ανθρώπων, μιλάμε για μια τρισδιάστατη συνείδηση και λέμε ότι αυτός ο άνθρωπος ζει στο γνωστό τρισδιάστατο κόσμο. Όταν μπορεί να δουλεύσει όπως σε ένα διαυγές όνειρο ή μια αστρική προβολή, μιλάμε για συνείδηση που έχει επαφή με την τέταρτη διάσταση και λέμε ότι αυτό ο άνθρωπος ζει εκείνη την στιγμή στη Τέταρτη διάσταση. Όταν μπορεί να δουλέψει με την καθαρή αγάπη, το σβήσιμο του εγώ και της προσωπικότητας, μιλάμε για συνείδηση που έχει επαφή με την Πέμπτη διάσταση και λέμε ότι αυτός ο άνθρωπος, όσο είναι σε αυτή την κατάσταση, ότι είναι στη Πέμπτη διάσταση.

Ο οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί να βρεθεί κάτω από ορισμένες συνθήκες για κάποιο χρονικό διάστημα σε αυτές τις διαστάσεις και σε ακόμα ανώτερες. Αν οι συνειδήσεις της πλειοψηφίας των ανθρώπων δουλεύουν αποκλειστικά πεμπτοδιαστατικά, η γήινη πραγματικότητα θα αλλάξει και τότε θα μιλάμε για μια γη στη Πέμπτη διάσταση.

Επειδή είμαι θετικός επιστήμονας και αυτά ακούγονται τρελά για τους όμοιους μου, θα κάνω μια ανάλυση. Όλοι αποδέχονται ότι τα πάντα είναι ενέργεια, και ότι το πιο περίεργο ψυχοενεργειακό μηχάνημα είναι ο εγκέφαλος. Πολλοί συγκλίνουν ότι μια καμπυλότητα της τρίτης διάστασης, του αισθητού τίποτα, στην τέταρτη διάσταση που ως μη αντιληπτή είναι τίποτα, δηλαδή η καμπύλωση του τίποτα στο τίποτα δημιούργησε το σύμπαν, την γνωστή πραγματικότητα που συλλαμβάνουν οι αισθήσεις μας. Μέσα σε περιορισμένα όρια πυκνότητας η καμπύλωση δημιουργεί ύλη, πέρα από αυτά την εξαφανίζει. Οτιδήποτε συμβαίνει μέσα στην μεγάλη αυτή πραγματικότητα είναι μικρές καμπυλότητες μέσα σε αυτή. Ο εγκέφαλος αντιλαμβανόμενος τις μικρές αυτές μεταβολές δημιουργεί ψυχοενεργειακά όπως είπαμε μικρές ανωμαλίες ή καμπυλότητες μέσα στη μεγάλη καμπυλότητα του σύμπαντος. Και πως αποδεικνύεται αυτό; ΟΙ συγχρονικότητες, ( βλέπε: Εννιά Απίθανες Ιστορίες Σύμπτωσης ), ο νόμος της έλξης, ( βλέπε: Η επίδραση της σκέψης στο χωροχρονικό συνεχές και 15 Υπέροχα πράγματα που έχετε ήδη προσελκύσει στη ζωή σας ) και το σπουδαιότερο ότι θέλετε το επιτυγχάνεται, είναι απόδειξη του καμπύλωσης που δημιουργείτε μέσα στο σύμπαν για να κυλήσει η επιθυμία σας.

Με αυτό τον τρόπο όταν οι πλειοψηφία των συνειδήσεων αποφοιτήσει από την τάξη της τρίτης διάστασης, θα αρχίσει να δουλεύει πεμπτοδιαστατικά, θα δημιουργήσει μια πιο μεγάλη καμπυλότητα που θ’ αλλάξει τη γνωστή πραγματικότητα. Τότε θα αναδυθεί μια νέα πεμπτοδιαστατική γη . Φυσικά η γνωστή γη δεν θα πάψει να υπάρχει, ούτε οι έχοντες ανάγκη τα μαθήματα της τρίτης διάστασης θα αποχωρίσουν. Η νέα γη θα είναι λεπτότερης ψυχοενεργειακής υφής και φυσικά θα ανήκει στο λεπτότερο ψυχοενεργειακό σύμπαν με την πλειοψηφία των συνειδήσεων που επιθυμούν να δουλεύουν και να ζουν με αυτόν τον τρόπο.

Θα πουν κάποιοι, είναι δυνατόν, έχει γίνει κάτι τέτοιο στο παρελθόν; (ο Drunvalo Melchizedek στο άρθρο Τι θα συμβεί κατά τη διάρκεια της μετάβασης στη πέμπτη διάσταση; ισχυρίζεται ότι έχει γίνει). Το Σύμπαν δημιουργήθηκε από μια συνείδηση, της οποία μέρος είναι η συνολική συνείδηση της Γαίας, γιατί όχι ένα μέρος της συμπαντικής συνείδησης να μη μπορεί να δημιουργήσει και να μετατοπιστεί σε μία άλλου είδους πραγματικότητα. Παράδειγμα:

Έχουμε στο θαύμα της Φάτιμα ( βλέπε: Το γνωστό θαύμα της Φάτιμα και στις 13 Οκτωβρίου του 1917 )

Τον πολλαπλασιασμό των πέντε άρτων και δύο ιχθύων “ Οὐκ ἔχομεν ὧδε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας. Ο δὲ εἶπεν· Φέρετέ μοι ὧδε αὐτούς. Καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους ἀνακλιθῆναι ἐπὶ τοῦ χόρτου, λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησεν καὶ κλάσας ἔδωκεν τοῖς μαθηταῖς τοὺς ἄρτους οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις. Καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις “.

Την αναφορά του LyallWatson για την εξαφάνιση της πραγματικότητας ( βλέπε Πραγματικότητα και σκεπτοχωροχρόνος ) και πολλά άλλα.

Οι βασικοί πυλώνες για την δίοδο στη 5η διάσταση

Οι βασικοί πυλώνες για αυτή την δίοδο στη 5η διάσταση είναι δύο που αναφέρθηκαν με διάφορους τρόπους από πολλούς μυστικιστές και διανοητές, αλλά είναι περισσότερο γνωστές από το ευαγγέλιο.

1. “ἐγὼ καὶ ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν “.

2. “ Ο Θεὸς ἀγάπη ἐστί, καὶ ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καὶ ὁ Θεὸς ἐν αὐτῷ “.

Στον πρώτο πυλώνα όταν κάποιος γίνει ένα με τον φως, την πηγή, το εγώ δεν υπάρχει. Στον δεύτερο πυλώνα βλέπουμε ότι η βασική ενέργεια της πηγής είναι η αγάπη. Αν ο χριστός δεν είχε ενσωματωθεί με την πηγή και δεν ήταν αγάπη, δεν θα μπορούσε να επιτελέσει κανένα από τα θαύματα του. Μα ήταν υιός θεού θα πουν κάποιοι, ο Θεός λέει στον 81ο Ψαλμό του Δαυίδ: "Εγώ είπα· θεοί έστε καί υιοί Υψίστου πάντες”.

Όσοι ενδιαφέρονται να κτυπήσουν την πόρτα της 5ης διάστασης πρέπει να εκμηδενίσουν το εγώ και να μάθουν να ζουν μέσα στα θετικά συναισθήματα και στην καθαρή αγάπη. Ένα τρόπο για την εκμηδένιση του εγώ έχω γράψει στο άρθρο Είδα ένα όνειρο αναφερόμενο στην διεύρυνση της συνείδησης ή επιτυγχάνεται με υπνωτική επαγωγή. Για να νοιώσει και να ζει κάποιος μέσα στην αγάπη, γίνεται με το άνοιγμα του τσάκρας της καρδιάς, αφού κάνει ένωση με την πηγή μέσα από διαλογιστικές μεθόδους ( βλέπε: Ενεργειακή ασπίδα ) ή με υπνωτική επαγωγή.

Οι δύο πυλώνες θεωρούνται οι βασικοί διότι καλύπτουν πάνω από το 60% των απαιτήσεων εισδοχής στην 5ηδιάσταση. Για την ολοκλήρωση χρειάζεται ένωση με τον ανώτερο εαυτό, όχι σεξ μόνο για ικανοποίηση, (Βλέπε: Κοσμική αναπνοή κόμπρα και πολυδιάστατος έρωτας), κα. Η σωστή διατροφή εξευγενίζει αρκετά την ψυχοενέργεια σας. Αυτή εξαρτάται από κάθε άτομο. Το βασικό είναι να ευχαριστούμε την τροφή που δέχτηκε να μεταβολιστεί στην δικιά μας ανώτερη ψυχοενέργεια.

Θηλυκή και Αρσενική Αρχή

Μέσα από την πείρα μου τα πιο τυχερά άτομα είναι εκείνα που έχουν αναπτυγμένη μέσα τους τη θηλυκή αρχή. Και φυσικά το ποσοστό είναι μεγαλύτερο στις γυναίκες. Δεν είναι τυχαίο που ο Peter Deunov (1864-1944) ο σύγχρονος Βούλγαρος προφήτης, αφού περιγράφει τη γέννηση της νέα γης, αναφέρεται “ Μια νέα κουλτούρα θα δει το φως της ημέρας, θα στηρίζεται σε τρεις κύριες βάσεις: Την ανύψωση της γυναίκας, την επικράτηση της πραότητας, της ταπεινότητας, και της προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου " Όταν ανέφερε η " ανύψωση της γυναίκας “ αναφερόταν στον αρσενικό και θηλυκό κύκλο.

Ο άνδρας έτυχε να έχει το σώμα ενός αρσενικού θηλαστικού με όλες τις ιδιότητες του και καλείται να το θέσει κάτω από την κυριαρχία της ψυχής του. Το αρσενικό θηλαστικό είναι πολυγαμικό, θέλει να επιβάλει τη κυριαρχία του στα αλλά, ώστε να επιβιώσει το δικό του γονίδιο (Richard Dawkins – ΤΟ ΕΓΩΙΣΤΙΚΟ ΓΟΝΙΔΙΟ). Από εκεί ξεκινάει ένα πλήθος κακών. Δημιουργεί ένα υπεραναπυγμένο εγώ και μια φυσική δύναμη μεγαλύτερη από το θηλυκό. Θέλει να επιβάλλεται στους άλλους, είτε δυναμικά, είτε πνευματικά. Αυτό το βλέπουμε στους διάφορους επεκτατικούς κατακτητικούς πολέμους που δεν γίνονται για την επιβίωση. Αυτό το βλέπουμε στις διάφορες εργασιακές δομές που προσπαθούν να ανελιχτούν με οποιοδήποτε τρόπο. Βέβαια μιλάμε για αρσενική και θηλυκή αρχή που υπάρχει σε διάφορο βαθμό και στα δύο φύλλα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στους έχοντες σε μεγάλο βαθμό αναπτυγμένη την αρσενική αρχή και μάλιστα στους άνδρες.

Η γυναίκα είναι στο τομέα αυτό πιο ευνοημένη. Από την φύση της νοιώθει την μητρική αγάπη και έχει ένα ισχυρό δείγμα που θα αναζήτηση στην ένωση της με την πηγή. Πολλά από τα γονίδια των θηλαστικών έχουν μεταβιβαστεί και στον άνθρωπο. Ξέρουμε ότι στα κοπάδια των θηλαστικών τα θηλυκά είχαν μάθει να συνεργάζονται μεταξύ τους, ενώ το αρσενικό ήταν μόνο του, ο αρχηγός που δεν δέχεται κανέναν άλλον. Έτσι το εγώ των θηλυκών δεν είναι τόσο ισχυρό όσο του αρσενικού. Το θηλυκό είναι δοτικό στο σεξ, ενώ το αρσενικό κατακτητικό. (Βλέπε: Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑΣ με κείμενα των Λη Κόμερ, Εβελυν Ρηντ, Έμμα Γκολνμαν Εκδόσεις ελεύθερος τύπος).

Εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι το θηλυκό στη διαδικασία της ανόδου στην 5η διάσταση έχει περισσότερα εφόδια. Το διαπιστώνω και εγώ στην ύπνωση. Σε βαθιά ύπνωση πέφτει το 20% των γυναικών με μόλις το 10% των ανδρών. Συνεπώς η βελτίωση του βιουπολογιστή για την συνειδησιακή άνοδο γίνεται ευκολότερα στην γυναίκα. Δεν κάνει λάθος λοιπόν ο Drunvalo Μελχισεδέκ , που λέει ότι είμαστε στο τέλος του αρσενικού κύκλου και την είσοδο του κύκλου του Θεϊκού Θηλυκού.

Τα φαινόμενα που αναφέρονται εδώ είναι εκπληκτικά που και εγώ δεν θα τα αποδεχόμουν σε άλλες εποχές, όμως τα πειραματικά δεδομένα με κάνουν σκεπτικό. Ο Στηβ Ρόθερ, στο τσανελινκ, Το Επόμενο Βήμα Εξέλιξης, αναφέρει “ Η ανθρωπότητα βρίσκεται στο κατώφλι μιας εξελικτικής διαδικασίας, η οποία θα χρειαστεί 210 χρόνια για να ολοκληρωθεί! . Το έτος 2222 θα είναι μια μαγική χρονιά επειδή θα σηματοδοτήσει την ολοκλήρωση ενός τεράστιου εξελικτικού κύκλου, ο οποίος θα χρειαστεί πολλή από την ενέργειά σας εν τω μεταξύ “.

Εδώ είναι μια αναδρομή στο μέλλον που θεωρώ μια πιθανή πραγματικότητα από τις πολλές που υπάρχουν της Stella Katsogianni, που η χρονολογία πλησιάζει την χρονολογία που δόθηκε από το γκρουπ του Στηβ Ρόθερ. Το ταξίδι ολοκληρώθηκε σε δύο συνεδρίες.

Γη – έτος 2300 μ.Χ.

Καλώς ήλθατε στη πέμπτη διάσταση

Γέννησή μου στην Ελλάδα. Γεωγραφική θέση: ανάμεσα από τη σημερινή Αλεξανδρούπολη και τη Σαμοθράκη. (Σ. Βλέπουμε μια τοποθεσία μη υπαρκτή σε σημερινό θαλάσσιο χώρο).

Οι άνθρωποι ήταν πολύ πιο φωτεινοί από ότι οι σημερινοί. Υπήρχαν όμως και κάποιοι λίγοι που συνέχιζαν να είναι μη φωτεινοί (Σ. σε πιο χαμηλή δόνηση από τους άλλους).

Κυρίαρχο υλικό στα κτίρια είναι το γυαλί και γενικά υλικά με πολύ μεγάλη διαφάνεια.

Στο σπίτι μου υπήρχαν μεγάλοι ενιαίοι χώροι. Σχεδόν όλοι οι εξωτερικοί τοίχοι ήταν γυάλινοι και το σπίτι ήταν απίστευτα φωτεινό, χωρίς να υπάρχει φωτισμός μέσω ηλεκτρικού ρεύματος. Δεν υπήρχε καμία ένδειξη ύπαρξης ηλεκτρικής εγκατάστασης σε ολόκληρο το σπίτι παρόλα αυτά το σπίτι ήταν γεμάτο αυτοματισμούς ώστε να εξυπηρετεί όλες μας τις ανάγκες. Υπήρχαν μόνο εξωτερικά του σπιτιού κάποιοι μεγάλοι σε μήκος σωλήνες που τροφοδοτούσαν το σπίτι με φως όποτε αυτό ήταν απαραίτητο. (Σ. Παρατηρούμε ύλη διαφορετική από αυτή που γνωρίζουμε).

Τα ρούχα μας ήταν πολύ ανάλαφρα, ανοιχτόχρωμα και πολύ απαλά σαν να έχει συνδυαστεί βαμβάκι μαζί με μετάξι σε πάρα πολύ λεπτή ύφανση ώστε να είναι ημιδιαφανές. Η μητέρα μου επέλεγε να είναι ξυπόλυτη. Οι συνομιλίες της μητέρας μου όσο βρισκόμασταν στο σπίτι γινόταν διαισθητικά με τα άλλα άτομα που βρισκόταν εκτός του σπιτιού. Ο χώρος που τρώγαμε ήταν ένα πολύ μεγάλο λευκό τραπέζι το οποίο ήταν φτιαγμένο από ένα χοντρό υλικό το οποίο ήταν συνδυασμός γυαλιού, κάποιου είδους ρητίνης και φυσικών ορυκτών. Μέσα από αυτή την επιφάνεια, αναδύονταν κάθε φορά που ήταν το γεύμα μας τρεις δίσκοι, έναν για τον καθένα μας, (μαμά, μπαμπάς και εγώ), με το φαγητό μας το οποίο ήταν τοποθετημένο σε μικρά τετράγωνα μπολάκια και αποτελούνταν από λαχανικά και ένα είδος πουρέ. Ακόμα και η τροφή μας είχε μία αίσθηση διαφάνειας και ήταν φωτεινή.

Στο σχολείο

Η διαδρομή μου για το σχολείο ήταν πολύ σύντομη παρόλο που η απόσταση που έπρεπε να διανύσω ήταν μεγάλη. Καθώς περπατούσα τα πέλματά μου δεν ακουμπούσαν στο δρόμο . Περπατούσα οριακά μερικά χιλιοστά πάνω από το έδαφος, τόσο εγώ όσο και τα άλλα παιδιά. Το σχολείο μας ήταν ένα τεράστιο κτήριο με πολύ μεγάλες αίθουσες, (κάθε αίθουσα είχε περίπου 60 παιδιά). Όλοι μας καθόμασταν σε μικρά οβάλ γυάλινα γραφεία.. Δεν υπήρχε δάσκαλος στο χώρο εκεί. Ο δάσκαλος βρισκόταν σε άλλο χώρο και κάθε παιδί είχε μπροστά του την εικόνα του δασκάλου μέσω ολογράμματος. Όλοι βλέπαμε την ίδια μορφή μπροστά μας, αλλά οι πληροφορίες που λαμβάναμε ήταν διαφορετικές για τον καθένα μας.

Ήταν προσαρμοσμένες σύμφωνα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού, κάτι το οποίο γινόταν αυτόματα με το που εμφανιζόταν το ολόγραμμα του δασκάλου μπροστά μας. Ενδεικτικά κάποια από τα θέματα που διδασκόμασταν ήταν για την υλοποίηση της ενέργειας, όπου μας μάθαινε πώς να χρησιμοποιούμε τα αποθέματα που είχαμε όλοι μέσα μας και πώς να δημιουργούμε αυτά που θέλουμε ενεργοποιώντας την εσωτερική μας «τροχαλία», καθώς επίσης και για την τροφή μας. Πως μπορούμε να την αντικαταστήσουμε και να μετατρέπουμε το «μπρόκολο» σε «μπρόκολο λεπτοφυούς ενέργειας», όπου και αρχίζει να γίνεται διάφανο.

Η ύλη είχε αρχίσει να μετασχηματίζεται σε αιθέρα.

Στα διαλείμματα παίζαμε ένα παιχνίδι που κρατιόμασταν σε κύκλο χέρι χέρι, κοιταζόμασταν στα μάτια, χαμογελούσαμε και γυρίζαμε γύρω γύρω πολύ γρήγορα.

Στην άλλη πλευρά, (πολύ μακριά από το δικό μας σχολείο), υπήρχε και ένα μικρό σχολείο το όποιο όμως δεν ήταν φωτεινό. Ήταν ένα κανονικό σχολείο, όπως αυτά που γνωρίζουμε σήμερα και οι μαθητές εκείνου του σχολείου δεν ήταν λαμπεροί.

Στην εργασία

Στα 19 μου έτη βρίσκομαι πλέον και εργάζομαι στο εργαστήριο μιας εταιρίας στην οποία κάναμε πειράματα μετατροπής της ύλης. Μελετούσαμε τον ανθρώπινο εγκέφαλο δημιουργώντας τεχνητά νέες συνάψεις και απενεργοποιούσαμε κάποιες από τις ήδη υπάρχουσες.

Μέσα στο χώρο αυτό δεν υπήρχε το ανάλαφρο περπάτημα που υπήρχε έξω στη φύση, στο δρόμο αλλά και στο σπίτι μου. Η ατμόσφαιρα, ο αέρας εκεί μέσα ήταν «βαρύς» και οι άνθρωποι δεν είχαν λάμψη. Δεν μου άρεσε εκείνο τα μέρος γιατί δεν ήταν φωτεινό. Έλειπε κάτι... … (Σ. Σκεφτείτε γιατί, μήπως διότι δούλευαν τον τρισδιάστατο εγκέφαλο και υποχρεωτικά βρίσκονταν σε χαμηλότερη δόνηση)

Πεμπτοδιαστατικός έρωτας

Ο σύντροφός μου ερχόταν και με έπαιρνε με το όχημά μας για να επιστρέψουμε στο σπίτι μας. Ένα όχημα μικρό διθέσιο που στο κάτω μέρος είχε έναν οριζόντιο τροχό που καθώς περιστρεφόταν μας μετακινούσε παράλληλα με το έδαφος και σε μικρή απόσταση από αυτό.

Το σπίτι μας ήταν επίσης φωτεινό με πολύ γυαλί, ένας χώρος όμορφος μέσα στον οποίο ερχόμασταν σε ερωτική επαφή. Μία επαφή σχεδόν μαγική! Απαλή, τρυφερή, ενωτική, αιθερική, φωτεινή… Η απόλυτη ένωση, το απόλυτο μοίρασμα, η απόλυτη οικειότητα, η απόλυτη σύνδεση, δύο σώματα που γίνονταν ένα και δημιουργούσαν μία υπέροχη λάμψη!

Τα σώματά μας ήταν απαλά και λεπτεπίλεπτα και όταν πηγαίναμε να κάνουμε μπάνιο το νερό πεταγόταν από ολόκληρο το δωμάτιο σε μικρά σταγονίδια σαν σπρέι και δημιουργούσε ένα νεφέλωμα.

Μέσα στο σπίτι μας για να αισθανόμαστε ακόμα μεγαλύτερη άνεση, εκτός του ότι ήμασταν γυμνοί, γιατί δεν υπήρχε η έννοια της ντροπής για το σώμα, είχαμε τη δυνατότητα να μην έχουμε μαλλιά στο κεφάλι μας! Μπορούσαμε να δημιουργήσουμε και δημιουργούσαμε μαλλιά κάθε φορά που βγαίναμε από το σπίτι…

Το γεύμα

Το γεύμα μας ήταν ένα είδος σούπας που τη συνοδεύαμε με φρούτα που είχαν εξωτερικά ροζ χρώμα και εσωτερικά λευκή σάρκα και ένα πολύ μεγάλο συμπαγή πυρήνα, τα οποία ακτινοβολούσαν μία υπέροχη λάμψη!

Η ζωή στην πέμπτη διάσταση

Τα χρόνια περνάνε με διαφορετικό ρυθμό. Στα 28 μου έτη ζω σε ένα φωτεινό, λευκό με πολύ γυαλί σπίτι (αίσθηση διαφάνειας). Στο εσωτερικό του υπάρχουν ελάχιστα πράγματα. Υπάρχει ένα μέρος όπου μπορούμε να καθόμαστε σαν πάγκος, ανάκλιντρο και ένα μέρος όπου βάζουμε το μωρό μας σαν κούνια που το κρατάει ψηλά από το έδαφος στο δικό μας ύψος και όλος ο υπόλοιπος χώρος είναι άδειος.

Οι περισσότεροι που βρίσκονται στη Γη αυτή την εποχή έχουν ήδη περάσει στην 5η διάσταση όπως εμείς την αποκαλούμε τώρα. Η μετάβαση αυτή έχει ξεκινήσει από το 1990 μόνο που τότε ήταν πολύ λίγα τα άτομα που το είχαν καταφέρει. Τα αναγκαία στοιχεία που χρειάζονται για την μετάβαση είναι η αλλαγή συνειδητότητας και η αποδοχή του εαυτού μας σε όλα του τα επίπεδα.

Σπίτι βρίσκομαι με το σύζυγό μου αλλά το μωρό μας δεν βρίσκεται εκεί. Επειδή είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει πλήρης επαφή συνεχώς με το μωρό, όποτε χρειάζεται να κάνουμε κάτι, αφήνουμε το μωρό μας στο σταθμό αγκαλιάς για να το έχει κάποιος αγκαλιά όσο εμείς είμαστε απασχολημένοι. Στο σταθμό αυτό υπάρχουν τόσες κοπέλες όσα είναι και τα μωρά, ώστε η καθεμία να έχει από ένα μωρό συνέχεια αγκαλιά. Δεν τα ταΐζουν γιατί η τροφή δεν είναι απαραίτητη … η αγκαλιά είναι που τα θρέφει… (Σ. Μέσω της αγκαλιάς διοχετεύεται η βασική ενέργεια της αγάπης, βλέπε Αγκαλιά, θετικές και αρνητικές επιπτώσεις).

Υπάρχουν δρόμοι, αλλά συνήθως δεν επιλέγουμε να περπατήσουμε, μεταφερόμαστε με τα οχήματά μας τα οποία είναι εν μέρη βιολογικά και εν μέρη μηχανικά. Κινούνται συνδυαστικά με τη σκέψη και με ένα είδος καυσίμου όπου το βρίσκουμε σε συγκεκριμένους σταθμούς ανεφοδιασμού.

Τα κτίρια είναι μακριά το ένα από το άλλο και ανάμεσά τους υπάρχει χαμηλή βλάστηση με ένα είδος γκαζόν που φωσφορίζει, λευκούς μεγάλους κρίνους και μερικά δέντρα όπου το φύλλωμά τους δεν ξεχωρίζει, αλλά τα φύλλα τους δημιουργούν μία ενότητα.

Όταν επιστρέφουμε σπίτι δεν έχουμε την ανάγκη να βρούμε να κάνουμε πράγματα ώστε να περάσει η ώρα… Δεν υπάρχει αυτή η αίσθηση του χρόνου όπως την γνωρίζουμε. Δεν υπάρχει τηλεόραση … Δεν υπάρχουν βιβλία… Αν θέλουμε οπωσδήποτε να κάνουμε κάτι παίζουμε παιχνίδια του μυαλού όπως τα αποκαλούμε. Αν θελήσουμε κάποια πληροφορία για κάτι μπορούμε να την βρούμε άμεσα. Τα πάντα υπάρχουν σε μία «βάση δεδομένων» …. (Σε αυτό το σημείο έχω αφαιρέσει τις προσωπικές πληροφορίες που ανασύραμε από τη «βάση δεδομένων».) Το μόνο που χρειάζεται είναι απλά να ρωτήσουμε αυτό που θέλουμε να μάθουμε και αυτό εμφανίζεται μπροστά μας σαν μία «ολογραμματική εγκυκλοπαίδεια».

Η γιορτή αποφοίτησης

Και φτάνουμε στην γιορτή! Είναι η πιο μεγάλη γιορτή που έχει γνωρίσει η Γη! Είναι η γιορτή «πλήρης μετάβασης στην 5η διάσταση». Ακόμα και αυτοί που δεν ήταν τόσο φωτεινοί ακολουθούν το δικό μας συντονισμό. Η γιορτή είναι χορός! Μόνο χορός! Είναι σαν ένα κύμα που μεταφέρεται από τον έναν στον άλλο και οι καρδιές όλων μας συντονίζονται με τον παλμό της Γης! Τα καταφέραμε αποφοιτήσαμε από το σχολείο Γη!… 2390... (Σ. Η ποίηση και η μουσική υπάρχουν μέσα στο χρόνο. Η ζωγραφική και η αρχιτεκτονική στο χώρο. Αλλά, μόνο ο χορός ζει ταυτόχρονα στο χώρο και στο χρόνο).

Μετά από αυτό, αν θελήσουμε να συνεχίσουμε να είμαστε πάνω στη Γη δεν είναι ανάγκη να πεθάνουμε. Μπορούμε απλά να αποχωρήσουμε από τον πλανήτη και για άλλα πεδία… 

ΠΗΓΗ