Μένουν σε δεντρόσπιτα για να σώσουν το δάσος

Τα τελευταία έξι χρόνια, ορισμένοι άνδρες και γυναίκες διαφόρων ηλικιών ζουν σε ένα μικρό δάσος 250 στρεμμάτων στα περίχωρα της Κολωνίας, κοντά στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία, στη δυτική Γερμανία. Τρώνε, ζουν και κοιμούνται σε δεντρόσπιτα, που φτάνουν τα 20 μέτρα ύψος και θεωρούν τους εαυτούς τους καταληψίες.

Αυτοί οι άνθρωποι έχουν καταλάβει το δάσος για να το προστατεύσουν από το να πέσει… στα χέρια του ορυχείου που λειτουργεί ακριβώς στην άκρη του. Πρόκειται για ένα σημαντικό δάσος της Ευρώπης στο οποίο ζουν βελανιδιές μεγάλης ηλικίας. Από το 1978, η γερμανική ενεργειακή εταιρεία RWE εκμεταλλεύεται κομμάτια του δάσους για να διευρύνει τη λειτουργία της, καθώς διαθέτει το μεγαλύτερο ορυχείο λιγνίτη στην Ευρώπη. Πριν ανοίξει το ορυχείο, το δάσος συγκεκριμένο δάσος, που λέγεται Χάμπαχ, εκτεινόταν σε 13.000 στρέμματα αλλά σήμερα σώζεται μόνο το 10% της αρχικής του έκτασης.

Το μεγαλύτερο δεντρόσπιτο, που ονομάζεται «The Tower», βρίσκεται ανάμεσα σε τρία δέντρα και χρησιμεύει σαν το… «σαλόνι του δάσους», δηλαδή σαν χώρος στον οποίο οι κάτοικοι του δάσους θα βρεθούν για να μιλήσουν. Διαθέτει επίσης μια κοινόχρηστη κουζίνα. Στην άκρη του δάσους βρίσκονται μερικά ακόμη τέτοια δεντρόσπιτα που λειτουργούν σαν χώροι συνάθροισης, προσφέροντας όμως και υπνοδωμάτια, μια βιβλιοθήκη, ένα μουσείο και έναν ανεμόμυλο για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος. Το συγκεκριμένα δεντρόσπιτα στην άκρη του δάσους βρίσκονται σε ιδιόκτητο χώρο, οπότε κανείς δεν μπορεί να εισέλθει χωρίς ειδική άδεια.

Όσοι έχουν επιλέξει τα δεντρόσπιτα σαν μέρος κατοικίας, θέλουν να κλείσει το ορυχείο για να σωθεί το υπόλοιπο τμήμα του δάσους.

Το ορυχείο εξάγει λιγνίτη, μια εξαιρετικά επιβλαβή μορφή άνθρακα, που προκαλεί την υψηλότερη εκπομπή διοξειδίου μεταξύ όλων των τύπων άνθρακα. Ο λιγνίτης χρησιμοποιείται κυρίως ως καύσιμο σε σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής και η εταιρεία εξόρυξης RWE επιμένει ότι, εάν η Γερμανία θέλει να διατηρηθεί στις δυνάμεις της παραγωγής άνθρακα θα πρέπει να συνεχίσει τη λειτουργία του ορυχείου στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία.

Το Χάμπαχ ήταν ένα μεγάλο δάσος «, δήλωσε εκπρόσωπος του ορυχείου. «Δεν συνεχίζουμε να λειτουργούμε το ορυχείο επειδή θέλουμε να καταστρέψουμε το δάσος αλλά επειδή υπάρχει αυτή η οικονομική ανάγκη. Η Γερμανία χρειάζεται ενέργεια. »