Α.Γ.Α.Π.Η.

Α. Για την ανεκτικότητα. Που γνωρίζει και πώς να προασπίζει επιδέξια την ακεραιότητα του χαρακτήρα από την πτώση και το βούλιαγμα στο τέλμα της αυταπάτης και της παθητικότητας.
Γ. Για τη γαλήνη. Την εσωτερική αυτή λάμψη που περνάει από πολλές δοκιμασίες εκπορευόμενες από εξωτερικές καταστάσεις και παράγοντες πάμπολλες φορές άνεϋ ουσίας, από διαδικασίες που εχθρεύονται την απόκτηση αυτοεπίγνωσης.
Α. Για τη συνεπή αφοσίωση στην αλήθεια και την απτόητη υπηρέτησή της. Τη μόνη ατραπό που σύμφωνα με τον Πυθαγόρα εξισώνει τους ανθρώπους με τους θεούς.
Π. Για την προσφορά. Την άδολη. Προς τον άλλο ή τους άλλους. Η οποία βρίσκει πάντα το δρόμο να γυρνάει πίσω στην πηγή της εκπόρευσής της και να την ατσαλώνει, να την υψώνει πάνω από τα λιμνάζοντα ύδατα της μικρότητας και της λιποψυχίας.
Η. Για την φαινομενική ήττα, στα μάτια των πολλών και τις δημοφιλείς πεποιθήσεις τους, για το στεφάνωμα με τον αμφίσημο τίτλο του loser. Όμως η "ήττα" είναι πάρα πολλές φορές πολύ πιο σημαντική από κάθε "νίκη", μέσα στους φαύλους κύκλους της ζωής και στην απώλεια της αίσθησης ισορροπίας μέσα στις αρένες της καθημερινότητας.

ΑΓΑΠΗ! Το να ζεις με αυτή σημαίνει ότι ζεις μια ζωή με νόημα.

Ο Ένοικος...

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ-ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ