Του Γιώργου Λεκάκη
Επιγραφές που βρέθηκαν στην Τήνο Κυκλάδων, και είναι του 3ου αιώνα π.Χ. δημοσιεύουν τις συμβάσεις πώλησης γης, που συνήφθησαν μεταξύ ιδιοκτητών γης στο νησί.
Από τις 47 απαριθμούμενες πράξεις, οι 30 αφορούν γυναίκες (είτε αγοράστριες, είτε πωλήτριες)! Και γυναίκες αναφέρονται σε 5 από τις 8, συναλλαγές με την υψηλότερη αξία...
Ως ιδιοκτήτριες γης, οι γυναίκες εμφανίζονται πάντοτε σε σχέση με έναν κούρο (= κύριος, σύζυγος, φροντιστής, κηδεμόνας, αλλαχού και υιός), του οποίου η παρουσία, αν και υποχρεωτική, δεν επηρέαζε καθόλου τις συναλλαγές των γυναικών.
 |
| Μια από τις πολλές επιγραφές της Τήνου.
Αρχαιολογικό Μουσείο Τήνου.
|
Στην IG XII,5 872 XXXV, λ.χ. διαβάζουμε:
«Ἀγλ[αῒ]ς Αἰν[έτου(?)] ἐκ πόλ[εω]ς, [ἧ]ς [κ]ύριος Ἰσόδημος Ἰσοδήμου [Δο]νακε[ύς], παρὰ [Δ]ί[ω]νος Σ̣τ[ρ]α[τ]ίου ἐκ πόλεως ἐπρ[ί]ατο τὴν οἰκίαν καὶ τὰ χωρία τὰ ἐμ Πανό[ρμωι τὰ κ]αλούμενα ἐμ Μηλίαι, οἷς γείτονε̣ς̣ Π[ε]τ[άλ]η, Βακχίων, καὶ τὰς ἐσ[χατ]ιὰς ὅσαι εἰσὶν τῶν χωρ[ίω]ν [τού]των, δραχμῶν ἑπτακοσίων· πρατὴρ Ἡγ̣[έ]λεως Τ[ε]λεστράτου Θρυ[ήσιος. — —]ων νουμη-».
«Η Αγλαΐς[1], κόρη του Αινέτου, από την πόλη, της οποίας κύριος είναι ο Ισοδήμο (γιος του) Ισοδήμου Δονακεύς (από τον Δόνακα[2]), αγόρασε (ἐπρίατο)[3] από τον Δίωνα του Στρατίου, το σπίτι και τα χωρία (εδάφη) που βρίσκονται στον Πάνορμο[4], και είναι γνωστά ως "στις Μηλιές", τα γειτονικά με την Πετάλη και το Βακχίον[5] και τις εσχατιές (αγροτεμάχια) που συνορεύουν με αυτά τα χωρία (εδάφη), για το ποσόν των 700 δραχμών. Εγγυητής (πρατὴρ) της πώλησης: Ηγέλεως (γιος του) Τελεστράτου, Θρυήσιος[6]».
ΠΗΓΗ: Violaine Sebillotte Cuchet «Οι γυναίκες και η οικονομική ιστορία του αρχαίου ελληνικού κόσμου: Ακόμη μια πρόκληση για τις μελέτες για το φύλο» / “Womenand the Economic History of the Ancient Greek World: Still a Challenge for Gender Studies”, στο «Ο ρόλος των γυναικών στην εργασία και την κοινωνία στην Αρχαία Εγγύς Ανατολή» / «Role of Women in Work and Society in the Ancient Near East», επιμ. B. Lion and C. Michel «Studies in Ancient Near Eastern Records», τ. 13, Βοστώνη-Βερολίνο, εκδ. De Gruyter, 2016, σελ. 543-563.
ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΔΩ.
Ένα νέο πρόβλημα ανακύπτει τώρα με αυτήν την επιγραφή: Τα τοπωνύμια Μηλιές, Πετάλη, Βακχίον (και ίσως και τα Δόνακας/Δονακών, Θρύον/Θρυήσιον), θα πρέπει, λοιπόν, να ταυτιστούν με κάποιον τρόπο με το κυκλαδονήσι…
ΠΗΓΗ: Γ. Λεκάκης "Σύγχρονης Ελλάδος περιήγησις". ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, 17.1.2020.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Το ελληνικό όνομα Αγλαΐς > νυν Αγλαΐα < αγλάισμα, αναφέρεται και σε επιγραφές στην Πάρο, στις Φέρες Θεσσαλίας, αλλά και την Συρία, την Φοινίκη, την Μεγάλη Ελλάδα (Κάτω Ιταλία) και την Μικρά Σκυθία, όπου προφανώς κατοικούσαν Ελληνίδες (εκ του ονόματος και μόνον), κ.α.
[2] Δόνακας = καλάμι > καλαμιώνας. Αλλά και Δονακών, γνωστός τόπος κοντά στις Θεσπιές Βοιωτίας. Ίσως, λοιπόν, πρόκειται για κάποιον Βοιωτό, εκ Δονακώνος Θεσπιών, γαμβρό στην Τήνο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ επίσης:
[3] Αρχαία ελληνική ρίζα πρι- > για ό,τι πολύτιμο, ακριβό, ό,τι πωλείται και (εξ)αγοράζεται: Πριστή (ξυλεία), πρίνος (αειθαλής δρυς), πρίγκηψ, πρίαμαι (εξαγοράζω) > Πρίαμος / Πρίαπος (ο πολύτιμος), κλπ. > λατ. pretium (> αγγλ pretty/ομορφιά), γαλλ. prix (grand prix), αγγλ. price, γερμ. Preis, ιταλ. prezzo, κλπ. > πρίσμα, πράξη, πρατήριο, κλπ.
[4] Πάνορμος, ο νυν Πύργος Τήνου.
[5] Βακχίον < Βακχείον, ιερός τόπος του Βάκχου Διονύσου, μεγάλως λατρευομένου στις Κυκλάδες.
[6] Θρύον = τόπος όπου φύονται θρύα. Αρχαία πόλις της Ηλείας. Ίσως, λοιπόν, πρόκειται για καποιον επίσημο Ηλείο της Τήνου.
Οι γυναίκες ήταν και γαιοκτήμονες στην αρχαία Ελλάδα! Από αρχαία επιγραφή της Τήνου…
Reviewed by olablogs
on
17:56
Rating:
Reviewed by olablogs
on
17:56
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου