Τι είχε αποκαλύψει για την Σίβυλλα την Κυμαία ένας Έλληνας ιερωμένος;

Τι εξέφρασε ο εκ Κύμης Ευβοίας καταγόμενος πατήρ Σωσθένης, ηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Κύμης, όστις αργότερον μετέβη εις τον Ωρωπόν, όπου εμόνασε και απεβίωσε; Σύμφωνα λοιπόν με τον πατέρα Σωσθένη μερικές προφητείες του Αμώς και του Ιωήλ αποδίδονται εις την Σίβυλλαν την Κυμαίαν!

Το άντρο τα Σίβυλλας της Κυμαίας, στην αρχαία Κύμη της Κάτω Ιταλίας. (Βλέπε και άρθρο μας: «Η Άγνωστη Αποκάλυψις»)

ΟΠΟΙΟΣ διαβάσει το βιβλίο μας: «Ιησούς Χριστός: Ελληνισμός-Χριστιανισμός», θα δει ότι υπάρχει ένα κείμενο το οποίο αποκαλύπτει τα εξής:

«Η Χριστιανική Τέχνη, στηριζόμενη εις το γεγονός ότι οι Πατέρες της Εκκλησίας είχαν ερμηνεύσει προφητείες της Σιβύλλης ως αναφερόμενες εις την Έλευσιν του Ιησού Χριστού επί της Γης, περιέλαβε τις προφητείες αυτές εις τον κύκλον των θεμάτων που χρησιμοποιεί. Καλό είναι να

θυμηθώμεν τις αφθάστου κάλλους και υψίστης δημιουργικής τέχνης εικονογραφήσεις, όπως είναι οι 5 Σίβυλλες του Μιχαήλ Άγγελου εις το Σίξτειο παρεκκλήσιο (Καπέλα Σιξτίνα του Βατικανού) και οι 4 του Ραφαήλ εις τον ναόν της Παναγίας της Ειρήνης εις την Ρώμην.

Εις το σημείο αυτό θα πρέπει να καταγράψωμεν την άποψιν που εξέφρασε ο εκ Κύμης Ευβοίας καταγόμενος πατήρ Σωσθένης, ηγούμενος της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως Σωτήρος Κύμης, όστις αργότερον μετέβη εις τον Ωρωπόν, όπου εμόνασε και απεβίωσε. Σύμφωνα λοιπόν με τον πατέρα Σωσθένη μερικές προφητείες του Αμώς και του Ιωήλ αποδίδονται εις την Σίβυλλαν την Κυμαίαν!

Την ως άνω πληροφορίαν διασώζουν πολλοί Αγιορείτες Πατέρες και χάριν της ιστορίας θα ήθελα να πω ότι προσωπικώς έλαβα γνώσιν επί του θέματος τούτου από την γνωστήν Ελληνίδα φιλόλογον και ιστορικόν – ερευνήτριαν Πόπη (Καλλιόπη) Μπούνια – Πασπαλιάρη η οποία μου υπέδειξε και τα συγκεκριμένα χωρία των προφητειών που είναι τα ακόλουθα:

«…Ιδού ημέραι έρχονται εφ’ υμάς και λήψονται υμάς εν όπλοις, και τους μεθ’ υμών εις λέβητας υποκαιομένους εμβαλούσιν έμπυροι λοιμοί… (αθρόοι γενόμενοι εν πάσαις ταις πόλεις και ένδεια άρτων και πνεύματος εν πάσι τοις τόποις ανθρώπων. ΄Ηχοι δε από πόλεων εις πόλιν θέλουσι προμηνύσει τέλος αιώνων και υετοί απομακρυνθήσονται και δίψα καταλάβει πάντα τον κόσμον)».

Η ως άνω προφητεία του Αμώς αποδίδεται εις την Σίβυλλαν την Κυμαίαν, η οποία ανέφερε τον χρησμόν αυτόν. Ο Αμώς, όπως διαπιστώνεται, ετροποποίησε τον χρησμόν και έκανε δικήν του προφητείαν (Κεφάλαιο Δ, 2-8).

«΄Εθετο την άμπελόν μου εις αφανισμόν και τας σύκας μου εις συγκλασμόν… (Θρηνώ ως νύμφη περιεζωσμένη παρθενία τε και οδύνην. Ότι άνθρωπος θέλει τεταλαιπωρήσει τα πεδίου Κυρίου. Και αύθις πενθήσεται η γη ότι ολίγος ο σίτος, ξηραινόμενος ο οίνος, και το έλαιον θέλει ολιγωθή. Και θρηνούσι γεωργοί κτήματα υπέρ πυρού και κριθής και απολείται τρυγητός εξ αγρού. Άμπελοι θέλουσι ξηρανθή και συκαί ολιγωθήσονται. Ρόα άμα, και φοίνιξ και μήλον και πάντα τα εν τοις αγροίς. Θάλασσα δε θέλει εκβαλή νεκρόν τον λαόν της εν ταις ακταίς και εξ ανθρώπων την αβλεψίαν)».

Και εις αυτήν την περίπτωσιν διαπιστώνεται μία τροποποίησις της προφητείας της Σιβύλλης της Κυμαίας (εντός παρενθέσεων το συμπληρωματικό κείμενο) που έκανε ο προφήτης Ιωήλ για να υιοθετήσει τα όσα προελάλησε η Ελληνίδα προφήτις. (Ιωήλ. Α΄, 7-20).

Από την ιστοσελίδα του κ. Άγγελου Σακκέτου