Καιρός να μάθεις να τρως και με... ξυλάκια!

Τα ξυλάκια είναι το βασικό χρηστικό σκεύος για την κατανάλωση φαγητού σε Κίνα, Κορέα, Ιαπωνία, Ταϊβάν και Βιετνάμ. Στην Κορέα επικρατούν τα λεία «ξυλάκια» από λεπτό μέταλλο. Στις άλλες τέσσερις χώρες έχουμε να κάνουμε με πραγματικά ξύλινα ξυλάκια, των οποίων όμως, το μήκος και το πάχος ποικίλει.

Το να παρακολουθεί κανείς άλλους να χρησιμοποιούν chopsticks μπορεί να σας παραπλανήσει ότι η συγκεκριμένη πρακτική είναι «εύκολη», αλλά... «κούνια που σας κούναγε» και στο τέλος, θα ζητάτε πιρούνι!

Ακολουθούν μερικοί εύκολοι και απλοί κανόνες για το πώς μπορείτε να ξεφορτωθείτε το πιρούνι, όταν έχετε να κάνετε με πιάτα της ασιατικής κουζίνας.

- Σηκώστε το πρώτο ξυλάκι με το μεσαίο σας δάχτυλο και τον αντίχειρα. Σφίξτε το χέρι σας για να δημιουργήσετε μία σταθερή λαβή. Κάντε την πλατιά άκρη του chopstick να ακουμπά στο σημείο που ενώνει τον αντίχειρα με το δείκτη σας. Την στενή πλευρά αφήστε την να ακουμπά στην άκρη του παράμεσού σας, στηρίζοντάς την με την άκρη του μεσαίου δακτύλου. Κατά μία έννοια, κρατήστε το όπως κρατάτε ένα στυλό για να γράψετε. Αφού κάνετε όλα τα παραπάνω, ελευθερώστε τον δείκτη, ώστε να πιάσετε το δεύτερο ξυλάκι.



- «Αρπάξτε» το δεύτερο «ξυλάκι» με τον δείκτη σας. Περάστε τον αντίχειρά σας πάνω από το δεύτερο ξυλάκι. Προσαρμόστε τον τρόπο που το κρατάτε ώστε να σας βολεύει. Σιγουρευτείτε ότι οι στενές άκρες των chopsticks είναι συμμετρικά τοποθετημένες, ώστε να μην έχετε κανένα... «ατύχημα».

- Κρατήστε το δεύτερο «ξυλάκι» σταθερό. Αυτό το chopstick δεν πρέπει να κινείται όταν προσπαθείτε να πιάσετε το φαγητό. Εναλλακτικά, κρατήστε το πρώτο chopstick σταθερό και μετακινείστε το δεύτερο (το από πάνω) κουνώντας την άκρη του δείκτη σας πάνω κάτω με τον αντίχειρα να μένει σχετικά σταθερός, λειτουργώντας σαν άξονας περιστροφής.

Το πάνω ξυλάκι παραμένει «πιεσμένο» από τον δείκτη, από την άκρη μέχρι το πρώτο «χώρισμα» του δακτύλου. Η κίνηση έρχεται κάνοντας αυτό το κομμάτι του δακτύλου ώστε να προσεγγίσει την άρθρωση. Το τέντωμα του δείκτη ανοίγει τα ξυλάκια και το «σπάσιμο» του τα κλείνει, με τη χρήση και μιας πολύ ελαφριάς κίνησης του αντίχειρα ώστε να διατηρείται το παράλληλο σχήμα τους.

- Κάντε «practice» στο άνοιγμα και κλείσιμο των chopsticks. Σιγουρευτείτε ότι οι πλατιές άκρες τους δεν σχηματίζουν σχήμα «X», καθώς κάτι τέτοιο θα έκανε εξαιρετικά δύσκολο το να πιάσετε το φαγητό.

Αγγίξτε το φαγητό με καλή γωνία (χονδρικά 45 μοιρών από το πιάτο) και σηκώστε το με λεπτές κινήσεις. Αν σας φαίνεται ότι κάτι δεν έχει πάει καλά, αφήστε κάτω τα chopsticks και ξαναπροσπαθείτε.



Οδηγίες προς... ναυτιλομένους
Η διαφορά ανάμεσα στο να δείχνει κανείς «άμαθος» ή καλλιεργημένος και πολιτισμένος φαίνεται στον τρόπο με τον οποίο κρατάει τα ξυλάκια. Αποφύγετε να τα κρατάτε κοντά στην άκρη τους. Όσο μακρύτερα είναι τα χέρια σας από το φαγητό, τόσο το καλύτερο. Μην τεμαχίσετε το φαγητό, καθώς αυτό αποτελεί προσβολή προς τον σεφ ο οποίος ετοίμασε το φαγητό στο ιδανικό -θεωρητικά- μέγεθος.
Ξεκινώντας, το καλύτερο είναι να κρατάτε τα ξυλάκια από το μεσαίο μέρος ή εγγύτερα προς τις κάτω, στενές άκρες τους. Όσο κερδίζετε σε άνεση και αυτοπεποίθηση, προσπαθήστε να τα κρατάτε πιο κοντά προς το πλατύ τους μέρος.
Από όσο πιο ψηλά (πίσω) κρατά κανείς τα ξυλάκια, τόσο πιο παράλληλα στέκονται αυτά μεταξύ τους και τόσο πιο εύκολο γίνεται να «συλλέξει» κανείς το φαγητό.
Στην πραγματικότητα, ο τελευταίος είναι ο σωστός τρόπος να κρατά κανείς τα ξυλάκια, ωστόσο στο βαθμό που με τα chopsticks μπορείτε να πιάσετε το φαγητό και να το τρώτε, τότε έχετε επιτύχει το στόχο σας.
Πάρτε ξυλάκια και κάντε practice κατ' οίκον...
Φαγητά κομμένα σε μικρά κομμάτια είναι καλά για πρόβες. Είναι λιγότερο περίπλοκα σε σχέση με τα φαγητά που έχουν μορφή κύβων, μακαρονιού ή ρυζιού και βοηθάνε ιδιαίτερα για να βλέπει κανείς πόση πίεση χρειάζεται για να τα πιάσει.
Ασκήστε όση ακριβώς πίεση χρειάζεται στο φαγητό, ώστε αυτό να μην πέφτει από τα ξυλάκια σας. Πολύ μεγάλη πίεση μπορεί να σας κάνει να σταυρώσετε κατά λάθος τα ξυλάκια σας, πράγμα που θα οδηγήσει κατά πάσα πιθανότητα το φαγητό πάνω στο τραπεζομάντηλο ή ακόμα χειρότερα, πάνω στο παντελόνι σας.
Η υπομονή είναι αρετή στην προκειμένη περίπτωση. Δεν είναι δα και ντροπή να ζητήσετε πιρούνι ή κουτάλι αν δεν τα καταφέρετε.


Τα chopsticks από ξύλο είναι τα πλέον εύχρηστα λόγω της υφής τους. Τα πλαστικά είναι για λίγο πιο επιδέξιους ή έμπειρους χρήστες. Τα μεταλλικά, τα οποία αγαπούν οι Κορεάτες, είναι τα δυσκολότερα απ' όλα γιατί γλιστράνε. Αν πάντως γίνετε «μάστορες» σε ένα είδος, σιγά σιγά θα κατακτήσετε και τα υπόλοιπα!
Αποφεύγετε να χώνετε τα ξυλάκια σας κάθετα στο ρύζι. Κάτι τέτοιο φαίνεται προσβλητικό. Όταν τελειώσετε, αποθέστε τα ξυλάκια σας πάνω στο μπολ, σε οριζόντια θέση.
Μην προσφέρετε φαγητό σε άλλους χρησιμοποιώντας τα ξυλάκια, γιατί εδώ υπάρχει ένας μακάβριος συμβολισμός...
Το κινεζικό εθιμοτυπικό λέει ότι το να σηκώσει κανείς με το ένα του χέρι το μπολ με το ρύζι ώστε να το φέρει εγγύτερα στο στόμα του, είναι απόλυτα επιτρεπτό. Ωστόσο, οι Κορεάτες το θεωρούν δείγμα πολύ κακών τρόπων!
Το σταύρωμα των chopsticks επάνω στο μπολ, στην κινεζική κουλτούρα συμβολίζει τον... θάνατο. Για αυτό μην ξεχνάτε: παράλληλα και πάλι παράλληλα.
Μην χτυπάτε το πιάτο ή το μπολ σας με τα ξυλάκια. Ήταν μία συνήθεια των ζητιάνων στην αρχαία Κίνα...
Μην δείχνετε ανθρώπους με τα ξυλάκια σας.
Και τέλος, μην προσπαθείτε να «καθαρίσετε» την οδοντοστοιχία σας με τα chopsticks. Δεν είναι αυτός ο ρόλος τους...

Πηγή: endiaferonta.com