ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ

Είχαν φθάσει οι Αχαιοί στην αρχαία Κίνα;
Γιατί οι Κινέζοι αναφέρουν την Ελλάδα με το όνομα «Σελλά»;
Ποιος λαός ήταν οι ψηλοί,κοκκινομάλληδες με ανοιχτόχρωμα μάτια, των οποίων οι μούμιες βρέθηκαν στην έρημο Τακλαμακάν;
Η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει εσχάτως στο φως εκπληκτικά ευρήματα.

Όταν η Ευρώπη συνάντησε την Κίνα
Τυπικά, ο Αλέξανδρος κατέκτησε και κράτησε την αυτοκρατορία του Δαρείου για μόλις εννέα χρόνια (334-323 π.Χ.), αλλά το σοκ που επέφερε στην ιστορία αυτού του κόσμου έμελλε να κρατήσει αιώνες. Χάρη στην αίγλη του ονόματός του, οι επίγονοι κατόρθωσαν μετά τον θάνατό του να κρατήσουν για δύο αιώνες τα φέουδα που μοιράστηκαν, παρά τους συνεχείς πολέμους μεταξύ τους.
Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Πείθων που είχε αναλάβει τις ινδικές κτήσεις στην κοιλάδα του Ινδού και ο Εύδεμος που είχε πάρει τη διοίκηση του Παντζάμπ έμειναν στις κτήσεις τους ως το 316 π.Χ., για να πάρει τη θέση τους η ινδική δυναστεία του Τσαντραγκούπτα Μαουρία. Ως τον πρώτο αιώνα π.Χ.- μας λέει η Ιστορία- τις κτήσεις της Δύσης τις κατέλαβαν οι Ρωμαίοι και εκείνες της Ανατολής οι διάδοχοι των Περσών, Πάρθοι.
Σε πείσμα της ιστορίας όμως, οι Ελληνες κατόρθωσαν να συστήσουν στα εδάφη του Αφγανιστάν και του Πακιστάν το ΕλληνοΒακτριανό βασίλειο (206-140 π.Χ.) και να το επεκτείνουν ανατολικά, συστήνοντας το Ελληνο-Ινδικό βασίλειο (180 π.Χ.- 10 μ.Χ.)
Τότε, με τα πρώτα κύματα των Ούννων (Ξιον Γκνου για τους Κινέζους) να σαρώνουν τα πάντα, τελείωσε το παιχνίδι εξουσίας των Ελλήνων.
Οσο για τους Κινέζους... γνωρίζαμε μόνο ότι οι στρατιώτες του Ευθύδημου (με πρωτεύουσα την Αντιόχεια τη Μαργιανή και ορμητήριο την Αλεξάνδρεια την Εσχάτη) είχαν εξερευνήσει τις ερημιές στο τωρινό κινεζικό Τουρκεστάν. Ο Στράβων έγραψε χαρακτηριστικά ότι οι Ελληνο-Βακτριανοί «επέκτειναν την αυτοκρατορία τους μακριά ως την Κίνα και τους Φρύνους
Αλλά λεπτομέρειες για εμπορικές σχέσεις δεν ανέφερε. Τους Κινέζους τους γνώρισαν έμμεσα οι Ρωμαίοι, επειδή εκείνοι πουλούσαν μετάξι στους Πάρθους και οι Πάρθοι στους Ρωμαίους.
Η επαφή τους έγινε άμεση μετά το 14 μ.Χ., όταν ο έλληνας πλοίαρχος Εύπαλος έδειξε στον ναύαρχο του Αυγούστου το πώς να εκμεταλλεύεται τους μουσώνες για να συντομεύει το ταξίδι στην Ινδία.
Σύμφωνα με τα κινεζικά αρχεία, ως τον 2ο αιώνα οι έλληνες ναυτικοί είχαν φτάσει στο Βιετνάμ και το 166 μ.Χ. επισκέφθηκαν την αυτοκρατορική αυλή του Χουάν Τι, ως απεσταλμένοι του αυτοκράτορα Μάρκου Αυρηλίου.
Από τότε και ως τον Μάρκο Πόλο (1266 μ.Χ.) οι Ευρωπαίοι γνώριζαν ότι ο στεριανός δρόμος για την Κίνα ήταν στα χέρια Ούννων και Μογγόλων.
Παράδοξα, συμπτώσεις και ανατροπές

Αυτή η παγιωμένη εικόνα απομόνωσης της Κίνας ανατρέπεται άρδην τα τελευταία χρόνια, από τη διασταύρωση τόσο ιστορικών όσο και αρχαιολογικών ευρημάτων.
Σύμφωνα με το αρχείο του κινέζου ιστορικού Σίμα Κιάν, ο αυτοκράτορας Γου αποφάσισε το 138 π.Χ. να στείλει τον πρεσβευτή του Ζανγκ Κιάν στους λαούς της Δύσης, ψάχνοντας για συμμάχους κατά των Ούννων.
Εκείνος, έπειτα από την ατυχή σύλληψή του και αιχμαλωσία δέκα χρόνων στα χέρια των Ούννων, δραπέτευσε και διέσχισε την έρημο του Τακλαμακάν για να συναντήσει... τους «Νταϊουάν» (Δαναοί;). Ηταν λευκοί χωρίς λοξά μάτια και είχαν γενειάδες. Ηταν εκτροφείς υπέροχων αλόγων, είχαν πολύ όμορφα κτίρια και αγάλματα, φέρονταν με σεβασμό στις γυναίκες και... τις άκουγαν.
Η περιοχή διέθετε 60.000 οικογένειες και 30.000 στρατιώτες. Με βάση τις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Ζανγκ Κιάν στην αναφορά του, η πόλη που συνάντησε ήταν η Αλεξάνδρεια η Εσχάτη, στα όρια Φεργάνας και Σογδιανής, στο πέρασμα του Παμίρ.

Το πολύ περίεργο είναι ότι στην πόλη αυτή έκοβαν ήδη νομίσματα με μια τεχνική που γνώριζαν μόνον οι Κινέζοι. Συγκεκριμένα, οι βασιλείς Αγαθοκλής και Πανταλέων της Βακτρίας είχαν κυκλοφορήσει- γύρω στο 170 π.Χ. - το πρώτο δυτικό νόμισμα «λευκού χαλκού», από κράμα χαλκού- νικελίου σε αναλογία 75/25. Προφανώς, κάποιοι είχαν προλάβει να κάνουν εισαγωγές...
Ο Ζανγκ προχώρησε στη Βακτρία και έφθασε ως την Ινδία. Επέστρεψε- έπειτα από μία ακόμη αιχμαλωσία στα χέρια των Ούννων- και πληροφόρησε τον αυτοκράτορα για τα θαυμαστά που είδε.
Τον αυτοκράτορα τον ενδιέφερε κυρίως η αγορά των αλόγων που είχαν οι Ελληνες, αλλά μαζί με αυτό ξεκίνησε το αλισβερίσι που, τον 19ο αιώνα, βαφτίστηκε από τον γερμανό μελετητή von Richthofen «δρόμος του μεταξιού».
Τους Ελληνες αντικατέστησαν στη συνέχεια οι Σκύθες, οι οποίοι πιεζόμενοι από τους Ούννους εισέβαλαν στη Βακτρία και στην Ινδία, για να δημιουργήσουν την αυτοκρατορία του Κουσάν, ώσπου την περιοχή κατέλαβε η Κίνα (70 μ.Χ.).
Τα καραβάνια έφευγαν από την Κίνα με μετάξι, κεραμικά και σιδηρικά και επέστρεφαν με χρυσό, ελεφαντόδοντο και γυάλινα αντικείμενα. Ωστόσο οι επιθέσεις από ληστές ήταν συχνές. Για την προστασία του εμπορίου, το νεότευκτο Σινικό Τείχος επεκτάθηκε δυτικά, ως την έρημο Τακλαμακάν.

Τα σημάδια και η μεγάλη έκπληξη
Το πέρασμα των καραβανιών από την έρημο αυτή ανά τους αιώνες άφησε πάμπολλα σημάδια πίσω του. Οι πρώτοι δυτικοί μελετητές που έφθασαν στην περιοχή το 1900- ο Σουηδός γεωγράφος Sven Ηedin και ο Ούγγρος Αurel Stein- βρήκαν πολλά από αυτά, όπως και 2.000 χειρόγραφα που εξιστορούσαν τα δρομολόγια του δρόμου του μεταξιού τους προηγούμενους αιώνες.
Ακολουθώντας τον δρόμο στις περιοχές της Κίνας, έβρισκαν παντού επιρροές από την τέχνη των Ελλήνων:
Γεωμετρικά σχέδια στα υφαντά και στα κεραμικά, αγάλματα φτερωτών αλόγων, απεικονίσεις του Βούδα με φτερά αγγέλου... αλλά και ζωγραφιές με έλληνες στρατιώτες και Κενταύρους

Ελληνικά γράμματα χαραγμένα σε νόμισμα από κινεζικό μέταλλο, νωπογραφία έλληνα στρατιώτη, υφαντό με Κένταυρο, μια μούμια δίμετρου λευκού με νεκρική προσωπίδα, βουδιστής μοναχός με δυτικά χαρακτηριστικά και γαλάζια μάτια, Βούδας με ελληνικά φτερά Νίκης... Ολα είναι ευρήματα στην Κίνα, κομμάτια του έπους των πιονιέρων στο άνοιγμα του δρόμου προς αυτήν.




Πως ήταν «Η ομορφιά της Loulan» είναι απο τις παλαιότερες μούμιες βρέθηκαν στη λεκάνη απορροής του Tarim προέρχονται από την Loulan
που βρίσκεται στο τέλος ανατολικά του το σε σχήμα αυγό η έρημος Takla Makan.
Πολλοί σύγχρονοι αρχαιολόγοι επιμένουν ότι και ο πήλινος στρατός, που συνόδευσε το 210 π.Χ. τον αυτοκράτορα Κιν στον τάφο, είχε πηγή έμπνευσης τα αγάλματα των Ελλήνων!

[Ο Πήλινος Στρατός αριθμεί 8.099 αγάλματα που απεικονίζουν μορφές ανθρώπων και αλόγων στις φυσικές τους διαστάσεις. Κάθε μορφή έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά με εξαιρετικές λεπτομέρειες στο πρόσωπο και στα μαλλιά!
Ο Πήλινος Στρατός ο οποίος θεωρείται μια από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές αποκαλύψεις του αιώνα μας και ανακαλύφθηκε το 1974, τυχαία από κάποιον αγρότη της περιοχής.
Λίγα χρόνια νωρίτερα είχε έρθει στο φως το μαυσωλείο του πρώτου αυτοκράτορα της Κίνας, Qin Shi Huangdi, στην περιοχή Ξιάν.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ντουάν Κίνγκμπο, επικεφαλής των ανασκαφών, το σχέδιο του μαυσωλείου ήταν εμπνευσμένο από την Αρχαία Αλικαρνασσό στη Μικρά Ασία και ήταν ένα μέρος κοσμοπολίτικο αφού οι εργάτες κατάγονταν από την κεντρική ή τη δυτική Ασία και οι ακροβάτες από τη Βιρμανία.
Ο Αυτοκράτορας Qin, ο άνθρωπος που ένωσε για πρώτη φορά τη Κίνα,
είναι θαμμένος ανάμεσα στο πήλινο στρατό του, καθώς οι στρατιώτες του,
τον φρουρούν εδώ και αιώνες!
Ο Πήλινος Στρατός φτιάχτηκε το 210 πΧ και υπολογίζεται ότι χρειάστηκαν 700.000 εργάτες και 38 χρόνια για τη κατασκευή του!
Από το 1987 είναι στον κατάλογο της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco!]

Τοιχοχραφία με τον φοινικά








Σπάνιο αρχαιοελληνικό νόμισμα σε δημοπρασία στην Κίνα



ΒΟΥΔΑΣ... ΑΡΣΑΚΕΙΟΣ
Τα κινεζικά χρονικά αναφέρουν ότι ένας από τους πρώτους κήρυκες του ινδογενούς βουδισμού στην Κίνα ήταν ο Αν Σινγκάο. Ήταν ευγενούς καταγωγής, από τον βασιλικό οίκο των Ανξί, της χώρας του.
Το όνομα Ανξί είναι η απόδοση στα κινεζικά του ονόματος Αρσάκης, της γνωστής δυναστείας που βασίλεψε στους Πάρθους μεταξύ του 240 π.Χ. και του 224 μ.Χ., με πρωτεύουσα την Αντιόχεια Μαργιανή (ή Μερβ). Λίγο μετά τον Αν Σιγκάο, στο δεύτερο μισό του 2ου αιώνα μ.Χ., ένας άλλος βουδιστής ιεραπόστολος στην Κίνα είχε «αρσάκειο όνομα», ο Αν Ξουάν.
Επίσης, την ίδια εποχή, εμφανίστηκε στην Νταρόν της Αρμενίας ομάδα βουδιστών από την Ινδία, για τους οποίους ο μελετητής Ε. Seldeslachts ισχυρίζεται ότι τουλάχιστον οι δύο αρχηγοί τους ήταν Έλληνες του πρώην ελληνο-ινδικού βασιλείου.---Να ήταν οι απόστολοι αυτοί δημιουργήματα της τότε παγκοσμιοποιημένης κρίσης, μια μείξη ελληνικής φιλοσοφίας με τον φιλειρηνικό τρόπο ζωής που δίδασκε ο ινδός «πεφωτισμένος πρίγκιψ»;

Αλλά η μεγάλη έκπληξη ήλθε όταν πέρασε το «καθαρτήριο» της Πολιτιστικής Επανάστασης και η Κίνα άρχισε να ανασκάπτει επιστημονικά το παρελθόν της: Η έρημος Τακλαμακάν μόνον έρημη δεν ήταν. Θαμμένες πόλεις βρέθηκαν κάτω από τις αμμοθίνες της και τάφοι με μούμιες άρχισαν να έρχονται στην επιφάνεια. εκάδες μούμιες χιλιετηρίδων, τέλεια διατηρημένες από την ξηρασία. Ωστόσο... οι νεκροί δεν ήταν Κινέζοι! Ήταν ψηλοί, κοκκινομάλληδες, με ανοιχτόχρωμα μάτια. Οι πιο παλιοί ανάγονταν στο 1800 π.Χ. και οι πιο πρόσφατοι στο 300 π.Χ. Μεταξύ αυτών ήταν και ένα μωρό ενός έτους, που είχε στη θέση των ματιών του γαλάζιες πέτρες, και κάποιες γυναίκες, του 4ου και 3ου π.Χ. αιώνα, που φορούσαν μυτερά καπέλα όπως οι Αμαζόνεs
Τι συνέβαινε; Ποιοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι και πώς ζούσαν σε μια περιοχή τελείως άνυδρη;
Για το τελευταίο ερώτημα η απάντηση είναι μάλλον γεωλογική: Η έρημος Τακλαμακάν βρίσκεται πολύ χαμηλότερα από το επίπεδο της θάλασσας και- σε παλιότερη εποχή, με άλλο κλίμα- ήταν πιθανότατα εύφορη πεδιάδα με λίμνη. Κατά τα λοιπά, τα απρόσμενα αυτά ευρήματα- της δεκαετίας του 1990- δημιούργησαν μεγάλο μειονοτικό πρόβλημα στην Κίνα.
Οι τουρκογενείς Ουιγούροι της περιοχής άρχισαν να λένε ότι οι μούμιες αποδείκνυαν ότι κατάγονταν από μη Κινέζους, τους Τοχάριους, άρα και η γύρω χώρα έπρεπε να γίνει αυτόνομη.
Όλοι θυμήθηκαν τους αρχαίους κινεζικούς μύθους για έναν λευκό λαό στα δυτικά, ψηλό, με πράσινα και γαλανά μάτια, και βοστρυχωτά γένια.
Έπειτα από πολλές διελκυστίνδες, η κινεζική κυβέρνηση δέχτηκε να γίνει εξέταση DΝΑ από κοινή ομάδα ερευνητών από πανεπιστήμια της Κίνας, της Σουηδίας και των ΗΠΑ.
Τα πορίσματα από το DΝΑ ξεκαθάρισαν ένα πράγμα: Οι μούμιες δεν είχαν καμία σχέση με τους Ουιγούρους Τούρκους, οι οποίοι άλλωστε είχαν καταλάβει την περιοχή μόλις τον 9ο αιώνα μ.Χ.
Αλλά δεν επήλθε συμφωνία για τίποτε από τα υπόλοιπα.
Οι ανθρωπολόγοι είχαν βρει γονιδιώματα που παραπέμπουν άλλοτε σε Κιμμέριους Κέλτες της Κριμαίας, άλλοτε σε Σκύθες του Κιργιστάν και άλλοτε σε κατοίκους της Ανατολικής Μεσογείου.
Τι λένε οι αρχαιολόγοι; Πολύ απλά, ότι τα σχέδια των ρούχων των νεκρών έχουν ελληνικής τεχνοτροπίας μοτίβα. Μάλιστα, ένα από τα εγχάρακτα ταφικά αναθήματα φέρει το σύμβολο της γνωστής σβάστικας.
Ακόμη πιο εντυπωσιακά, μια μούμια που βρέθηκε πολύ νοτιότερα της ερήμου στο Γινγκπάν της ΝΔ Κίνας- χρονολογείται από το 1000 π.Χ., έχει ύψος γύρω στο 1.90(!) και φέρει χρυσή νεκρική προσωπίδα, κατά το συνήθειο των Μυκηναίων
Μα... υπάρχει ιστορική διασταύρωση;
Έχουμε ξανακούσει ποτέ για τέτοιον λαό; Ψάχνοντας στα κείμενα του Πλίνιου του Πρεσβύτερου (ΧΧΙV, Τaprobane) βρίσκουμε μια απροσδόκητη περιγραφή των Κινέζων, από έναν πρεσβευτή της Κεϋλάνης, προς τον αυτοκράτορα Κλαύδιο: «Ο πατέρας μου έχει επισκεφθεί συχνά τη χώρα τους. Αυτοί οι άνθρωποι ξεπερνούν στο ύψος τους συνηθισμένους ανθρώπους, έχουν πυρόξανθα μαλλιά και γαλανά μάτια...». Σημειωτέον ότι ένας επισκέπτης από την Κεϋλάνη προφανώς θα πήγαινε στην Κίνα με πλοίο και θα έπιανε λιμάνι στη νοτιοδυτική μεριά της, κοντά στο Γινγκπάν.
Έπειτα από αυτό, η φαντασία οργιάζει. Βρήκαμε, μήπως, πού κατέληξαν οι Μυκηναίοι, όταν μετανάστευσαν λόγω κλιματικής αλλαγής μετά τον Τρωικό Πόλεμο;
Τα κείμενα των Χετταίων μιλούν για τους Αχιγιάβα (Αχαιούς) που προχώρησαν πολεμώντας μέσα από τη Συρία.
Αλλά και οι Κιμμέριοι σάρωσαν εκείνα τα μέρη, για να καταλήξουν να γίνουν οι Πάρθοι.

Ο Αμφορέας αυτός βρέθηκε στην πόλη Νίγια κάπου 640 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης Kashgar το 1993.
Η ανακάλυψη δεν είναι νέα, δηλαδή δεν είναι ούτε του προαναφερόμενου χρόνου. Πηγαίνει αρκετά πίσω.
Ο Βρετανός εξερευνητής σερ Όρελ Στέιν, περιδιαβάζοντας την Κίνα το 1903 (106 χρόνια πριν) άκουσε από Κινέζους χωρικούς για την ύπαρξη μιαςαρχαίας ελληνικής πόλης κάτω από μεγάλους αμμόλοφους.
Η είδηση των ευρημάτων της ανασκαφής μεταδόθηκε από το κινεζικό πρακτορείο και δημοσιεύθηκε πρώτα στην Αυστραλία και από εκεί αναδημοσιεύθηκε στον ελληνικό Τύπο.
Στην αρχαία ελληνική γλώσσα, οι Κινέζοι ονομάζονται ΣΙΝΕΣ (Λεξικό Σταμα-τάκου).
Στην ορολογία της λέξης ΣΙΝΙΣ η ερμηνεία είναι ο κατερημώνων, ο ληστής, ο άρπαξ
Στην ορολογία του ίδιου λεξικού η λέξη ΤΟ ΣΙΝΟΣ ερμηνεύεται ως πληγή, πλήγμα, βλάβη, όλεθρος.
Η ορολογία ΣΙΝΟΜΑΙ σημαίνει συλώ, λαφυραγωγώ, διαρπάζω.
Ο ληστής ΣΙΝΙΣ ΠΙΤΥΟΚΑΜΠΤΗΣ σημαίνει όλεθρος προσωποποιημένος (σελίδα 893) Η ιδιότητα των ΣΙΝΩΝ ή Κινέζων ως εξολοθρευτών εναντίον των Ιώνων, Ελλήνων, αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ενώ η νότια Κίνα ονομάζεται ακόμη ΓΙΟΥΝΑΝ ήτοι ΙΩΝΙΑ, εκεί δεν υπάρχει πλέον κανένας Ίωνας-Έλληνας.Γερμανοί αρχαιολόγοι απέδειξαν την ύπαρξη τουλάχιστον δώδεκα ελληνικών πόλεων στην Κίνα, πριν αυτές οι αρχαιολογικές αποστολές απελαθούν.
Η κινεζική κυβέρνηση διέταξε την κάλυψη των αρχαιολογικών χώρων με λόφους χώματος στους οποίους φυτεύθηκαν δάση.
Κανένας από τους πολιτικούς μας δεν απαίτησε την ανασκαφή των χώρων αυτών από ελληνικές αρχαιολογικές αποστολές.Από τη δεκαετία, όμως, του 1980, αναζωπυρώθηκε το ενδιαφέρον και έτσι μια ομάδα Κινέζων και Ιαπώνων ερευνητών άρχισε να ψάχνει για την χαμένη πόλη Νίγια κάπου 640 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης Kashgar.
Πράγματι έπειτα από κοπιώδη έρευνα βρήκαν κάτω από τους αμμόλοφους τα ερείπια της αρχαίας πόλης. Στη διαδικασία της ανασκαφής με μεγάλη έκπληξη εντόπισαν μέσα στα ερείπια έπιπλα ελληνικού στυλ. Βρήκαν δηλαδή, ανάγλυφες παραστάσεις με μαιάνδρους, αμφορείς ελληνικούς με αναπαραστάσεις από τα ομηρικά έπη. Η χρονολόγησή τους ανάγεται στα χρόνια της αλεξανδρινής εκστρατείας. Η ανακάλυψη είχε μεγάλο ενδιαφέρον.
Κανένα ιστορικό στοιχείο δεν υπήρχε που να αναφέρει έστω αόριστα την παρουσία των Ελλήνων στην κινεζική αυτή επαρχία.

Μια ματιά σε κάποιους ανθρωπολογικούς τύπους της περιοχής αυτής της ανατολικής Κίνας έχει μεγάλο ενδιαφέρον!!!








To παράξενο είναι ότι καταρχήν ενώ η έρημος Τάκλαμακαν έχει πολλά αξιοθέατα δεν είναι Τουριστικός προορισμός...Κρυφή έρημος απο τον πολύ κόσμο γιατι αραγέ;
Επίσης υπάρχουν στοιχεία που καταδεικνύουν ι την ελληνικότητα των ευρημάτων(αποκλείοντας με αυτόν τον τρόπο Σκύθες και άλλους λαούς της Α. Μεσογείου) και άρα το πέρασμα του Μ Αλεξάνδρου από εκεί. Οι αρχαιολόγοι αναφέρουν ότι σχέδια των ρούχων των νεκρών έχουν αρχαιοελληνικά μοτίβα. Ιδιαίτερα ένα εγχάρακτο σύμβολο σε ένα τάφο, είναι το αρχαιοελληνικό σύμβολο της σβάστικας. Μήπως είναι αλήθεια το πέρασμα των Ελλήνων από εκείνη την περιοχή και αν ναι, τότε τι αναζητούσαν σε μια τέτοια έρημο;

Η ύπαρξη πόλεων με ελληνική αρχιτεκτονική και περισσότερο η ανακάλυψη των νεκρών με τα ελληνικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι δεν πέρασαν απλώς οι Έλληνες από εκεί, αλλά πραγματοποίησαν μόνιμη εγκατάσταση.
Ποιος ο λόγος μιας τέτοιας πράξης σε εκείνη την περιοχή, αν δεν υπάρχει συγκεκριμένος σκοπός και συγκεκριμένος ρόλος που θα πρέπει να παίξουν αυτοί που θα εγκαθίσταντο εκεί; Μήπως τελικά οι πόλεις αυτές ήταν φρούρια και φυλάκια και οι άνθρωποι φύλακες κάποιου μυστικού.
Ποιο ήταν αυτό το μυστικό που οδήγησε τον Μεγάλο Στρατηλάτη να πραγματοποιήσει αυτό το σκέλος της εκστρατείας του;
Τα ερωτήματα αυτά μας οδηγούν πίσω στην σχολή της Μιέζας και τις διδασκαλίες του Αριστοτέλη προς τον διάσημο μαθητή του!
Αναρωτιέμαι τι ακριβώς πληροφορίες του μετέφερε για τις παλιές εκστρατείες των Ελλήνων και το τι έψαχνε τότε ο Διόνυσος.
Τι του είπε για τα μυστικά που έκρυβε η έρημος και ποιες οδηγίες του έδωσε για να φτάσει εκεί. Επίσης πρέπει να του έδωσε οδηγίες για το τι έπρεπε να κάνει όταν θα έφτανε εκεί και αυτό εξηγείται εύκολα με την ύπαρξη των πόλεων-φυλακίων.
Είναι σίγουρο ότι του ανέφερε για την εκστρατεία του Διονύσου και του πρότεινε αυτή τη διαδρομή ως πιο ασφαλή για να προσεγγίσει την έρημο.
Η εκστρατεία του Διονύσου μπορεί να αποδειχθεί( σε πείσμα όσων μελετητών τη θεωρούν φαντασίας γέννημα) από την ύπαρξη νεκρών με ηλικία σχεδόν 4000 χρόνων, ανάμεσα στις μούμιες που ανακαλύφθηκαν στην Τάκλα Μακάν.
Η ηλικία τους πλησιάζει αυτή της χρονολογίας που αναφέρεται από την αρχαία γραμματεία ως η δόκιμη για την εκστρατεία του Διονύσου.
Οπότε ένα πρώτο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί από τα παραπάνω στοιχεία, είναι ότι ο Μ. Αλέξανδρος επιχείρησε αυτό το κομμάτι της εκστρατείας του για να επιθεωρήσει τα έργα που άφησε ο Διόνυσος και να τα ενισχύσει με δικά του όπου υπήρχε ανάγκη.
Το πιο δύσκολο σημείο είναι ο εντοπισμός της αιτίας για την δημιουργία αυτών των έργων. Ποια ανάγκη οδήγησε να χτιστούν πόλεις στη μέση της ερήμου και να επανδρωθούν από ικανό προσωπικό, έτοιμο να δώσει μάχες!
Θα είναι δύσκολο να μάθουμε τι ακριβώς προστάτευαν αυτοί οι φύλακες ή τι ακριβώς εμπόδιζαν να διαφύγει από αυτή την περιοχή.
Είναι λογικό να σκεφτεί κάποιος ότι μια τόσο σκληρή περιοχή, στην οποία φτιάχνει κάποιος φυλάκια-φρούρια, παίζει το ρόλο ενός τύπου φυλακής και έχει μέσα της πολύ ιδιαίτερους/επικίνδυνους κρατούμενους.
Τι όμως έκρυβε μέσα της αυτή η φυλακή της ερήμου; Εμείς μπορεί ποτέ να μην το μάθουμε με βεβαιότητα, αλλά ο Αριστοτέλης το είχε πει σίγουρα στον Μ. Αλέξανδρο και αυτό του έδωσε την καταπληκτική ορμή που επέδειξε κατά την διάρκεια της εκστρατείας του. Γίνεται φανερό, λοιπόν, ότι η έρημος Τάκλα Μακάν κρύβει πολλά και επικίνδυνα μυστικά!
Τα στοιχεία που έρχονται στο φως αποκαλύπτουν ιστορικά γεγονότα που φαίνονται ικανά να ανατρέψουν θεμελιωμένες θέσεις για την ιστορία της περιοχής και ίσως την παγκόσμια ιστορία!
Εκστρατείες και εγκαταστάσεις πληθυσμών σε εποχές παλαιότερες από ότι πιστεύονταν μέχρι τώρα και οι οποίες έγιναν από λαούς με υψηλό πνευματικό επίπεδο.
Λαούς που δεν είχαν σχέση στην εμφάνιση με τους ιθαγενείς και ούτε στα ήθη και έθιμα τους!
Και τέλος κεντρικό σημείο σε όλα αυτά είναι οι Έλληνες και οι ενέργειες τους, με αρχηγό τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Διόνυσο!!

ΠΗΓΗ