Επιχείρηση SERVAL. Τι κρύβει η στρατιωτική εμπλοκή στο Μάλι???

Πολλοί “προοδευτικοί” στη Γαλλία και στην Ελλάδα εξεπλάγησαν από την (κακώς) μη προσδοκώμενη “αυτοκρατορική” αντίδραση του Φρανσουά Ολάντ στο Μάλι.


Γαλλία: Στρατιώτες της επιχείρησης Serval (Πηγή: Υπουργείο Άμυνας Γαλλίας)

Του ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΡΙΣΙΝΟΥ

Η χρήση όρων όπως “εξάλειψη των τρομοκρατικών θυλάκων” ή“καταστροφή των τζιχαντιστών τρομοκρατών” παρέπεμπε πολύ περισσότερο στην αργκό του Στειτ Ντιπάρτμεντ παρά σε ένα “φυσιολογικό” Γάλλο πρόεδρο, που συνήθιζε να ….κοιμάται στο σπίτι του το βράδυ αντί για το Μέγαρο των Ηλυσίων, κι αυτό διότι από την 11η Ιανουαρίου 2013 ο Φρανσουά Ολάντ εγκαταστάθηκε για τα καλά στα Ηλύσια και ανέλαβε καθήκοντα ανώτατου αρχηγού των γαλλικών Ένοπλων Δυνάμεων, όπως προβλέπει, άλλωστε, και το γαλλικό Σύνταγμα.

Ασφαλώς η Γαλλία έχει μακρά παράδοση παρεμβάσεων, επεμβάσεων και “βρώμικων επιχειρήσεων” στη Μαύρη Ήπειρο και εμείς οι παλαιότεροι ενθυμούμεθα τις “Υπηρεσίες του Foccart”, το τμήμα “ειδικών επιχειρήσεων”, περίεργων οικονομικών συναλλαγών και λοιπών “ακατάλληλων” δραστηριοτήτων της προεδρίας, που “ανεβοκατέβαζαν” κυβερνήσεις – μαριονέτες στις “ανεξάρτητες” από το 1960 και μετά χώρες της πρώην Αυτοκρατορίας, κοινώς “Francafrique”, απλά… συνέλεγαν συνδρομές για τις εκλογές στη Γαλλία. Συνδρομές σε χρυσό, διαμάντια και λοιπά πολύτιμα μέταλλα.

Τι συνέβη στο Μάλι και η Γαλλία φόρεσε εξάρτυση μάχης; Γιατί οι συνήθεις “τρομοκρατομάχοι” Αμερικάνοι αρκούνται σε ενθαρρυντικές ευλογιές, μεταφορικά αεροσκάφη και αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού; Γιατί, παρά την απόφαση του ΟΗΕ για συνδρομή στην “κυβέρνηση” της Μπάμακο, καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν σπεύδει προς το παρόν να εμπλακεί πραγματικά, παρά και το ευθύ τρομοκρατικό πλήγμα με την ομηρία στην Αλγερία πολιτών της Νορβηγίας, του Ηνωμένου Βασιλείου του Βελγίου και της Ρουμανίας;

Αρχικά να πούμε ότι στο Μάλι με το πραξικόπημα, τη μαζική λιποταξία του Στρατού στους Jihadi και την επέλαση τους έως τις πύλες της Μπάμακο φάνηκε άλλη μία αποτυχία των… Αμερικάνων! Για άλλη μία φορά μαθητευόμενοι μάγοι, αγνοώντας την Ιστορία και τις τοπικές συνθήκες, “έριξαν” περί τα 600 εκατ. δολάρια στην εκπαίδευση και στον εξοπλισμό του μαλιανού Στρατού, με Τουαρέγκ ηγέτες, οι οποίοι πέρασαν εν σώματι στους Jihadi που “θα” πολεμούσαν! Αν, όμως, οι Αμερικάνοι έπαιξαν τον τετριμμένο πλέον -και αποτυχημένο…- ρόλο τους της “αντιτρομοκρατίας”, η πολύπειρη και τέως αποικιακή δύναμη Γαλλία είχε και έχει άλλους στόχους.

Το Μάλι είναι μία χώρα στο επίκεντρο της νομαδικής εξαπλώσεως των Τουαρέγκ και της δράσεως της AQMI. Ατυχώς για τη χώρα, συνορεύει με τηνΑλγερία και τον Νίγηρα…

Η Αλγερία είναι μία χώρα που, εκτός του αιματηρού πολέμου ανεξαρτησίας το 1954-1962, έγινε στη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 θέατρο ενός καταστροφικού πολέμου μεταξύ της κοσμικής κυβερνήσεως και του FLN και των Ισλαμιστών, με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς. Τα μήκους 1300 χλμ. αλγερο-μαλιανα σύνορα έγινα ζώνη ανομίας και καταφυγής παράνομων ενόπλων Jihadi και δυσαρεστημένων Τουαρέγκ.


Προετοιμασίες των Γάλλων για τις χερσαίες επιχειρήσεις, στις 15 – Ιανουαρίου 2013. (Πηγή: inconue)
Όλα για το… ουράνιο

Η άλλη κρίσιμη όμορφη χώρα είναι ο Νίγηρας. Εάν όχι η φτωχότερη, μία από τις φτωχότερες χώρες του κόσμου με μία ιδιαιτερότητα: το ουράνιο που εξορύσσεται στον Νίγηρα, στα σύνορα με το Μάλι, τροφοδοτεί εδώ και δεκαετίες του γαλλικούς πυρηνικούς αντιδραστήρες! Τους αντιδραστήρες που παράγουν περί το 79% της ηλεκτρικής ενέργειας της Γαλλίας! Επειδή δε το κοίτασμα αυτό τείνει, εξαντληθεί, η AREVA εντόπισε άλλο, τεράστιο, στη Salea, στο Δυτικό Μάλι… Εκεί, δηλαδή, που μία Jihadi προέλαση θα απειλούσε μα αποκοπή του από το “κράτος” της Μπάμακο!

Να σημειώσουμε εδώ πως, όταν ο στρατηγός Ντε Γκώλ αποφάσισε την οδυνηρή ανεξαρτησία της Αλγερίας το 1962 και ταυτόχρονα ξεκίνησε την “απο-αποκιοποίηση” της “Francafrique”, έκαμε δύο πράγματα: ‘Έστρεψε το επιστημονικό και τεχνικό δυναμικό της χώρας στην πυρηνική ενέργεια και “έστησε” έναν άρτιο μηχανισμό ελέγχου των πρώην αποικιών, αποικιών πλουσίων σε πρώτες ύλες, στρατηγικά μέταλλα και πετρέλαιο. Ήταν οι “Υπηρεσίες του Foccart” που προαναφέραμε, μαζί με την ανασυγκρότηση του γαλλικού Στρατού ως δυνάμεως υπεράκτιας ταχείας αντιδράσεως με πρωτίστως “αστυνομικά” καθήκοντα. Το αμυντικό δόγμα, απεξαρτημένο από τις δομές του ΝΑΤΟ, στήριξε στηνεθνική πυρηνική κρούση (Force de Frappe) την αυτοπροστασία της χώρας και οι Ένοπλες Δυνάμεις μετετράπησαν σε μία αποικιακού τύπου δύναμη, σε “σταθμούς ελέγχου” σε ολόκληρη τη Δυτική Αφρική.

Ο Foccart εξαφανίστηκε από το προσκήνιο και μαζί του εξαφανίστηκαν αξέχαστες φιγούρες Αφρικάνικών “ηγετών” στην υπηρεσία της Γαλλίας, όπως ο “αυτοκράτορας” Bokassa… O έλεγχος, όμως, διατηρήθηκε και έτσι στονΝίγηρα η AREVA (πρώην COGEMA, ανήκουσα κατα 80% στο γαλλικό κράτος), κάπου 500 χλμ. μακριά από την πρωτεύουσα, “κυβερνά” ανενόχλητη και εξορύσσει το πολύτιμο ουράνιο, ενώ εκτόπισε και προσπάθησε να ελέγξει τις νομαδικές φυλές.


Μαχητές Salafi Jihadi

Η χρόνια αποτυχία των κοσμικών ελίτ των μουσουλμανικών χωρών, η ριζοσπαστικοποιήση των φυλών Τουαρέγκ, η διαπλοκή τους με το τοπικό λαθρεμπόριο όπλων και ναρκωτικών -εισαγωγή στις δυτικές αφρικάνικες ακτές από την Κολομβία και το Μεξικό, διακίνηση από τις φυλές έως τις μεσογειακές ακτές…-, η ενίσχυση με εμπειροπόλεμους και πάνοπλους “αγωνιστές” της λιβυκής “απελευθερώσεως” διασταυρώθηκαν με την αλγερινής προελεύσεως κίνηση των Salafi Jihadi/Taqfiri.

Ήταν θέμα χρόνου να σχηματιστεί “συμμαχία” μεταξύ των Τουαρεγκ φυλάρχων, των υπολειμμάτων του GSPC και του GIA, που επεβιώσαν του αλγερινού εμφυλίου και της νεό-ιδρυθείσης AQMI, Al Qaida au Maghreb, σκοπό την έλεγχο της αχανούς γεωγραφικά περιοχής με τα τεχνητά και διάτρητα σύνορα. Το Σεπτέμβριο του 2010 γίνεται η απαγωγή στελεχών της AREVA και μεταφορά τους στο Μάλι, ενώ τον Ιανουάριο του 2011 οι Jihadi απάγουν δύο Γάλλους.


Διάφορες παραστρατιωτικές ομάδες δραστηριοποιούνται στην περιοχή της ερήμου που εκτείνεται από τη Μαυριτανία ως τον Νίγηρα. Πολλές σχηματίζουν στρατηγικές συμμαχίες, ενώ την ίδια στιγμή ανταγωνίζονται για την εξουσία και τον έλεγχο της εμπορίας ανθρώπων και το λαθρεμπόριο ναρκωτικών και τσιγάρων. (Πηγή: Antinews)

Στο ίδιο το Μάλι, που εν τω μεταξύ σπαράσσεται από μία αλληλουχία κινημάτων, το Μάρτιο του 2012 ένα πραξικόπημα φέρνει στην εξουσία ως προσωρινό πρόεδρο τον “άνθρωπο των Γάλλων” Ντιονκουνα Τραορέ και αποτελειώνει κάθε έννοια ευνομούμενου, συγκροτημένου κράτους στη χώρα. Στο Βορρά, το κίνημα για την ανεξαρτησία της περιοχής (στα αραβικάAzawad) MNLA συμμαχεί με τον AQMI και τα παρακλάδια της MUJAO(Κίνημα για την ενότητα και τη Jihad στη Δυτική Αφρική) και το Ansar Dine(Κίνημα των συμπορευόμενων μαχητών) των Τουαρέγκ, που, εκτός από την ανεξαρτησία, μάχονται και για την εφαρμογή της Sharia… H χρηματοδότηση εξασφαλίζεται, όπως προαναφέραμε, από τα ναρκωτικά, το λαθρεμπόριο όπλων, τα λύτρα από τις απαγωγές και από τις “άδηλες”ουαχαμπιτικές πηγές που τροφοδοτούν μυστηριωδώς όλες αυτές τις ομάδες. Η διάλυση του κράτους στο Μάλι, η επιπόλαιη αμερικάνική εμπλοκή με δολάρια, όπλα και εκπαιδευτές που παρήγαγαν… πάνοπλους και ετοιμοπόλεμους μουτζαχεντίν, η άφθονη ροή όπλων από τα λεηλατημένα λιβυκά οπλοστάσια οδήγησαν με μία Blitzkrieg προέλαση των Jihadi προς την πρωτεύουσα Μπάμακο και κυρίως προς τα σύνορα με τον Νίγηρα και τα ορυχεία ουρανίου της AREVA. H κατάσταση εξελίχθηκε επικίνδυνα και η Γαλλία από το καλοκαίρι πίεζε τον ΟΗΕ να συνδράμει τη “Δημοκρατία” που κινδύνευε στο Μάλι… Να προσθέσουμε και την αυξανόμενη διείσδυση της Κίνας στην Υποσαχάριο Αφρική; Να προσθέσουμε και τις αλλεπάλληλες απαγωγές Γάλλων και Δυτικών στελεχών εταιρειών που ενοχλούν τις “αγορές”; Το έγκλημα καθοσιώσεως τη απαγωγής Γάλλου πράκτορα της DGSE(γαλλικής ΕΥΠ, κληρονόμος του SDECE) στη Σομαλία;
Απροθυμία των ΗΠΑ

Η γνωστή αναβλητικότητα του ΟΗΕ, η παραλυσία της ΕΕ, η απροθυμία των ΗΠΑ να εμπλακούν σε άλλη μία “σφηκοφωλιά” της Jihad έδρασαν καταλυτικά στο γαλλικό “βαθύ κράτος”. Πολύ βαθύτερο απ’οσο νομίζουν μερικοί, με αλώβητες τις έννοιες του εθνικού συμφέροντος και της “raison d’Etat”, είτε με σοσιαλιστή, είτε με κεντρώο, δεξιό, φιλοαμερικανό ή ανεξάρτητο πρόεδρο. Το διακύβευμα ξεπερνούσε κατά πολύ την “τρομοκρατία” και την “υπεράσπιση της Δημοκρατίας” αφορούσε ευθέως στα εθνικά συμφέροντα της χώρας.

Κάπως έτσι, την Παρασκευή 11 του τρέχοντος μηνός ξεκίνησε η επιχείρηση“SERVAL” με την επέμβαση Mirage F1CR και Mirage 2000D και εξοπλισμένων ελικοπτέρων από το Τσάντ και Rafale από τη Γαλλία, ενώ μονάδες της Λεγεώνας και των Πεζοναυτών καταλάμβαναν κρίσιμα στρατηγικά σημεία στο Μάλι και Ειδικές Δυνάμεις έφταναν “σε επαφή” με τουςJihadi.

Η αεροπορική επίθεση και η επέμβαση στο έδαφος ανέκοψαν την προέλαση των Jihadi, ενώ επέτρεπαν την “υποστύλωση” του καταρρέοντος καθεστώτος του προέδρου Ντιονκούντα Τραορέ και την ανακατάληψη της πόλεωςKonna. Οι επιχειρήσεις συνεχίζονται, με την άφιξη ενισχύσεων από τη Μητρόπολη με μία πρόβλεψη αναπτύξεως 2500 ανδρών και τη σταδιακή άφιξη 5000 Αφρικανών της πολυεθνικής δυνάμεως MISMA. Στη Γαλλία, το σχέδιο Εσωτερικής Ασφάλειας “Vigipirate” είναι σε κατάσταση συναγερμού “βαθύ κόκκινο” για αποφυγή τρομοκρατικών αντιποίνων.

Εν τω μεταξύ εκδηλώθηκε η επίθεση στις εγκαταστάσεις φυσικού αερίου τουIn Amenas στην Αλγερία, με αιματηρή κατάληξη κατόπιν της επεμβάσεως των “εκπαιδευμένων” σε brute force τακτικές αλά ΕΣΣΔ Αλγερινών “κομάντος”… Επίθεση που ανοίγει “παράθυρο” διεθνοποιήσεως της κρίσεως στο Μάλι… Με εμπλοκή -προς το παρόν με λογιστική υποστήριξη- χωρών του ΝΑΤΟ και Αμερικάνων, ενώ και η χώρα μας θα στείλει τρεις εκπαιδευτές για το “στρατό” του προέδρου Ντιονκούντα Τραορέ. Η επίθεση πιθανότατα να οδηγήσει σε επιχειρησιακή εμπλοκή στο Μάλι τουλάχιστον με Ειδικές Δυνάμεις, εκτός από μεταφορικά αεροσκάφη (βελγικά C-130 συμμετέχουν ήδη σε αερομεταφορές αφρικάνικών δυνάμεων)… Οι Γάλλοι το επιθυμούν σε πολιτικό επίπεδο, ώστε να μην χρεωθούν κατηγορίες για “αποικιακή” εμπλοκή, ενώ οι επιχειρησιακοί επιθυμούν μία συμμαχική συνεισφορά, περιοριζόμενη σε γενικά καθήκοντα επιτηρήσεως και ασφαλείας, ώστε απερίσπαστες οι έμπειρες γαλλικές δυνάμεις να “εξαλείψουν” τούς θύλακες της AQMI και των MNLA – Ansar Dine, με σκοπό να αποκατασταθεί μία επίφαση “κράτους” στο Μάλι. Θεωρείται κρίσιμη η διασφάλιση του δυτικού – ανατολικού άξονα της χώρας, που “συνδέει” τις περιοχές των κοιτασμάτων ουρανίου στον Νίγηρα και στο Δυτικό Μάλι.

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι γαλλικές δυνάμεις και ο στρατός του Μάλι ελέγχουν την στρατηγική πόλη Konna, ενώ το Diabali δεν είναι ακόμη διασφαλισμένο και οι Γάλλοι κομάντος “είναι σε επαφή” με τον εχθρό, υποστηρίζομενοι από ελικόπτερα Gazelle και Tigre και Α/Φ Rafale. Ωστόσο, σημαντικό μέρος των ΑΝΣΚ (Αντικειμενικών Σκοπών) της επιχειρήσεως “SERVAL” έχει επιτευχθεί.

Εκτίμηση του γράφοντος είναι ότι οι Γάλλοι θα “θα τελειώσουν την δουλεία” πριν την εποχή των βροχών (Μάρτιος) και πριν διεθνοποιηθεί και εν συνεχεία “γαγγραινοποιηθεί” (αλά Αφγανιστάν) η κρίση. Τουλάχιστον εις ό,τι αφορά στη διασφάλιση της τροφοδοσίας με ουράνιο της γαλλικής πυρηνικής βιομηχανίας και στην επιβεβαίωση στους Αφρικανούς “ποιος είναι (ακόμη) το αφεντικό”.

http://www.epikaira.gr