Ο Xάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ γεννήθηκε το 1890 στο Πρόβιντενς του Ρόουντ Άιλαντ. Ο Χάουαρντ ήταν μοναχοπαίδι. Σε ηλικία μόλις τριών ετών, ο πατέρας του υπέστη οξύ ψυχωτικό επεισόδιο κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού του στο Σικάγο. Ενώ επέστρεψε στο Πρόβιντενς, ποτέ δεν επέστρεψε σπίτι του, καθώς διαγνώστηκε ότι υπέφερε από παραλυτική παράνοια και παρέμεινε νοσηλευόμενος σε κλινική μέχρι το τέλος της ζωής του.
Από τότε ο μικρός Χάουαρντ μεγάλωσε με την μητέρα του, τις δύο θείες του και τον παππού του. Ο Λάβκραφτ ήταν χαρισματικό παιδί. Μπορούσε να απαγγέλει ποίηση σε ηλικία δύο ετών, ενώ συνέθετε ολόκληρα ποιήματα στα έξι του. Επίσης έδειχνε ενδιαφέρον για το παράξενο και τις ιστορίες Γότθικου τρόμου. Ο Λάβκραφτ ήταν φιλάσθενο παιδί και σύμφωνα με έναν βιογράφο του, έπασχε από την σπάνια ασθένεια της ποικιλοθερμίας, σύμπτωμα της οποίας ήταν η χαμηλή θερμοκρασία του δέρματος. Έγραφε φανταστική λογοτεχνία ως νεαρός, αλλά μετά την παραμέρισε για χάρη της ποίησης και τον δοκιμίων.
Η έμπνευση του μεγαλύτερου μέρους του έργου του Λάβκραφτ προήλθε από τους νυχτερινούς εφιάλτες του, αλλά κι από τις ενοράσεις του όταν ήταν ξύπνιος. Βασικός άξονας ήταν ο κοσμικός τρόμος, αρχαίες λατρείες, απαγορευμένη γνώση και το Σύμπαν ως εξωγήινο κατασκεύασμα. Τα έργα του κάνουν άμεση παραπομπή στο υποσυνείδητο, ενώ οι διάφοροι συμβολισμοί του δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί ακόμη. Μάλιστα στα περισσότερα απ’ αυτά οι πρωταγωνιστές ισορροπούν στην τρέλα και την λογική βλέποντας τον κόσμο στην άλλη πλευρά του καθρέφτη. Ο Λαβκραφτ έτρεφε μεγάλη εκτίμηση για τον Πόε, γι’ αυτό οι ιστορίες του κινήθηκαν γύρω από το μακάβριο. Αργότερα ανακάλυψε τα διηγήματα του Λόρδου Ντάνσανι εμπλουτίζοντας το συγγραφικό του ύφος, δημιουργώντας ιστορίες που λάμβαναν χώρα σε φανταστικές εναλλακτικές πραγματικότητες. Τα έργα του αναφέρονται στην επιβίωση του αρχέγονου Κακού και σε μυστικιστικές πεποιθήσεις που υποστηρίζουν την ύπαρξη ενός παραπετάσματος που κρύβει την αληθινή φύση της πραγματικότητας. Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις προσέθετε στοιχεία από επιστήμες όπως η Βιολογία κι η Ψυχολογία, για να αποδώσει τους φόβους του για ένα ανθρώπινο είδος που ήταν καταδικασμένο να ζει σκλαβωμένο σ’ ένα υλικό-μηχανικό Σύμπαν.
Η “Μυθολογία Κθούλου” είναι το πιο διάσημο έργο του, μέσα στην οποία περιγράφεται με τα πιο σκοτεινά χρώματα, ένα σύνολο από θεότητες που προέρχονται από άλλες διαστάσεις κι από φρικιαστικά πλάσματα που απειλούν την ανθρωπότητα με το να την κάνουν λεία τους! Φυσικά το σύνολο της Μυθολογίας Κθούλου, είναι ένα μωσαϊκό από αρχαίες μυθολογίες και λατρείες περασμένες μέσα από το πρίσμα του Λαβκραφτ. Επίσης ένα εκπληκτικό διήγημά του, είναι το “Νεκρονομικόν”, από τα πιο γνωστά σενάρια στην λογοτεχνία τρόμου. Το συγκεκριμένο έργο αναφέρεται σ’ ένα μυστικό βιβλίο μαγείας που συνεγράφη από έναν παράφρονα Άραβα στην Δαμασκό και αποτελούσε το κλειδί προς άλλες διαστάσεις, ακόμα και της ανάστασης των νεκρών! Το συγκεκριμένο βιβλίο (Νεκρονομικόν) λόγω της παρουσίας του σε πολλές του αφηγήσεις, οδήγησε κάποιους να πιστέψουν πως υπήρχε στην πραγματικότητα και πως από εκεί αντλούσε ο Λαβκραφτ την έμπνευσή του.
Οι διηγήσεις του διαπνέονταν από πεσιμισμό και κυνισμό, χρησιμοποιώντας κάποιες αρχές από τον Ρομαντισμό και την Χριστιανική Θρησκεία. Το πεζό του ύφος ήταν αρκετά πομπώδες, χρησιμοποιώντας μάλιστα διάφορες τοπικές διαλέκτους κατά καιρούς αν και σχετικά συνηθισμένο. Έγραφε επιστολές και βρισκόταν σε επικοινωνία με αρκετούς συγγραφείς. Τα στοιχεία του τρόπου γραφής κι η θεματολογία του, έχουν χρησιμοποιηθεί σε νουβέλες, ταινίες, κόμικς ακόμη και στην μουσική. Πολλοί σύγχρονοι συγγραφείς της λογοτεχνίας τρόμου(Stephen King, H.L. Borjes,Philip Dick, Clive Barker) τον περιλαμβάνουν σαν βασική επιρροή. Το παράξενο ήταν πως όταν έγραφε τα έργα του, ήταν αδιανόητο να μιλάει κανείς για χωροχρόνο, υπερδιάστημα, νοητικές οντότητες και μαγική τεχνολογία. Η απαγορευμένη γνώση που εξιστορούνται ιστορίες όπως το “Κάλεσμα του Κθούλου”, οδηγούν τους ανθρώπους-πρωταγωνιστές να φτάνουν στην τρέλα. Επίσης, είναι φανερή η μη ανθρώπινη επιρροή στον κόσμο των ανθρώπων από ανώτερες δυνάμεις, οι γραμμές αίματος που διαιωνίζουν μια κατάρα που δεν σπάει ποτέ και οι απειλές για τον πολιτισμό μας όπως στο “Τα βουνά της Τρέλας”. Πάντα αφήνει αναπάντητα ερωτήματα στις ιστορίες του, αφήνοντας όμως το μεγαλύτερο με το τέλος του. Ήταν ο Λαβκραφτ ένας άρρωστος άνθρωπος που έβλεπε πράγματα φρικαλέα ή απλά ήταν ένας άνθρωπος που έβλεπε περισσότερα απ’ όσα έπρεπε να δει ένας κοινός θνητός; Όπως και να έχει μιλάμε για τον κορυφαίο συγγραφέα τρομακτικών ιστοριών που δημιούργησε μηχανισμούς και έδωσε υλικό για την κατασκευή ενός ολόκληρου είδους λογοτεχνίας επηρεάζοντας από την επιστημονική φαντασία έως τις επικές ιστορίες και έπαιξε όσο λίγοι με τους πραγματικούς φόβους του ανθρώπου. Φυσικά όπως οι περισσότεροι σπουδαίοι άνθρωποι χρειάστηκε να περάσουν 50(!) χρόνια απ ‘τον θάνατό του για ν’ αναγνωριστεί το έργο του.
Σημαντικά έργα του:“Τhe Tomb” (1917), “The Nameless City” (1921), “The Festival” (1925), The Colour out of Space (1927), “The Call of Cthulhu” (1928), “The Dunwich Horror” (1929), “The Whisperer in Darkness” (1931), “The Dreams in the Witch-House” (1933), “The Haunter of the Dark” (1936), The Shadow over Innsmouth (1936), “The Shadow out of Time” (1936), At the Mountains of Madness (1936), The Case of Charles Dexter Ward (1941) και “The Thing on the Doorstep” (1937), “The Dream Quest of Unknown Kadath(1926)”.Φυσικά υπάρχουν κι άλλοι τίτλοι, ενώ τα περισσότερα απ’ αυτά μπορείτε να τα βρείτε και σε ελληνικές εκδόσεις.
Ταινίες εμπνευσμένες από το έργο του:“Εvil Dead”, “In the mouth of madness”, “The Call of Cthulu”, “Dagon”, “The Thing”. Όσες ακόμα γνωρίζετε και μου διαφεύγουν ευπρόσδεκτες…
Moυσική και Λαβκραφτ:“Cradle of Filth-Lovecraft and Witch Hearts”, “The Vision Bleak-Carpathia”, “Fields of the Nephilim-The Nephilim”, “Lovecraft’s Death-Κομμάτι από τους Septic Flesh”, “The thing that shouldn’t be-Κομμάτι απ’ τους Metallica”, “Dunwich-Κομμάτι απ’ τους Electric Wizard”. Και πολλά ακόμη, τα παραπάνω αναφέρονται ενδεικτικά.
Επίσης προτείνω το κόμικ “Lovecraft” των εκδόσεων Anubis που είναι πολύ καλλιτεχνικό κι ενδιαφέρον, όπως και το (σπάνιο πια) βιβλίο του Παντελή Γιαννουλάκη “Χ.Φ.Λαβκραφτ:Ταξίδι στην Μοναξιά του Χρόνου”, το οποίο αποτελεί καταπληκτική βιογραφία με λογοτεχνικό ύφος, απ’ τις εκδόσεις Αρχέτυπο.
“That is not dead which can eternal lie,
and with strange aeons even death may die.”
“Δεν είναι νεκρό αυτό που αιώνια κείται,
κι ίσως έρθουν παράξενες εποχές, όταν ακόμη και ο θάνατος θα πεθάνει.”
-Απόσπασμα από την Μυθολογία Κθούλου-
http://strangejournal.wordpress.com
Από τότε ο μικρός Χάουαρντ μεγάλωσε με την μητέρα του, τις δύο θείες του και τον παππού του. Ο Λάβκραφτ ήταν χαρισματικό παιδί. Μπορούσε να απαγγέλει ποίηση σε ηλικία δύο ετών, ενώ συνέθετε ολόκληρα ποιήματα στα έξι του. Επίσης έδειχνε ενδιαφέρον για το παράξενο και τις ιστορίες Γότθικου τρόμου. Ο Λάβκραφτ ήταν φιλάσθενο παιδί και σύμφωνα με έναν βιογράφο του, έπασχε από την σπάνια ασθένεια της ποικιλοθερμίας, σύμπτωμα της οποίας ήταν η χαμηλή θερμοκρασία του δέρματος. Έγραφε φανταστική λογοτεχνία ως νεαρός, αλλά μετά την παραμέρισε για χάρη της ποίησης και τον δοκιμίων.
Η έμπνευση του μεγαλύτερου μέρους του έργου του Λάβκραφτ προήλθε από τους νυχτερινούς εφιάλτες του, αλλά κι από τις ενοράσεις του όταν ήταν ξύπνιος. Βασικός άξονας ήταν ο κοσμικός τρόμος, αρχαίες λατρείες, απαγορευμένη γνώση και το Σύμπαν ως εξωγήινο κατασκεύασμα. Τα έργα του κάνουν άμεση παραπομπή στο υποσυνείδητο, ενώ οι διάφοροι συμβολισμοί του δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί ακόμη. Μάλιστα στα περισσότερα απ’ αυτά οι πρωταγωνιστές ισορροπούν στην τρέλα και την λογική βλέποντας τον κόσμο στην άλλη πλευρά του καθρέφτη. Ο Λαβκραφτ έτρεφε μεγάλη εκτίμηση για τον Πόε, γι’ αυτό οι ιστορίες του κινήθηκαν γύρω από το μακάβριο. Αργότερα ανακάλυψε τα διηγήματα του Λόρδου Ντάνσανι εμπλουτίζοντας το συγγραφικό του ύφος, δημιουργώντας ιστορίες που λάμβαναν χώρα σε φανταστικές εναλλακτικές πραγματικότητες. Τα έργα του αναφέρονται στην επιβίωση του αρχέγονου Κακού και σε μυστικιστικές πεποιθήσεις που υποστηρίζουν την ύπαρξη ενός παραπετάσματος που κρύβει την αληθινή φύση της πραγματικότητας. Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις προσέθετε στοιχεία από επιστήμες όπως η Βιολογία κι η Ψυχολογία, για να αποδώσει τους φόβους του για ένα ανθρώπινο είδος που ήταν καταδικασμένο να ζει σκλαβωμένο σ’ ένα υλικό-μηχανικό Σύμπαν.
Η “Μυθολογία Κθούλου” είναι το πιο διάσημο έργο του, μέσα στην οποία περιγράφεται με τα πιο σκοτεινά χρώματα, ένα σύνολο από θεότητες που προέρχονται από άλλες διαστάσεις κι από φρικιαστικά πλάσματα που απειλούν την ανθρωπότητα με το να την κάνουν λεία τους! Φυσικά το σύνολο της Μυθολογίας Κθούλου, είναι ένα μωσαϊκό από αρχαίες μυθολογίες και λατρείες περασμένες μέσα από το πρίσμα του Λαβκραφτ. Επίσης ένα εκπληκτικό διήγημά του, είναι το “Νεκρονομικόν”, από τα πιο γνωστά σενάρια στην λογοτεχνία τρόμου. Το συγκεκριμένο έργο αναφέρεται σ’ ένα μυστικό βιβλίο μαγείας που συνεγράφη από έναν παράφρονα Άραβα στην Δαμασκό και αποτελούσε το κλειδί προς άλλες διαστάσεις, ακόμα και της ανάστασης των νεκρών! Το συγκεκριμένο βιβλίο (Νεκρονομικόν) λόγω της παρουσίας του σε πολλές του αφηγήσεις, οδήγησε κάποιους να πιστέψουν πως υπήρχε στην πραγματικότητα και πως από εκεί αντλούσε ο Λαβκραφτ την έμπνευσή του.
Οι διηγήσεις του διαπνέονταν από πεσιμισμό και κυνισμό, χρησιμοποιώντας κάποιες αρχές από τον Ρομαντισμό και την Χριστιανική Θρησκεία. Το πεζό του ύφος ήταν αρκετά πομπώδες, χρησιμοποιώντας μάλιστα διάφορες τοπικές διαλέκτους κατά καιρούς αν και σχετικά συνηθισμένο. Έγραφε επιστολές και βρισκόταν σε επικοινωνία με αρκετούς συγγραφείς. Τα στοιχεία του τρόπου γραφής κι η θεματολογία του, έχουν χρησιμοποιηθεί σε νουβέλες, ταινίες, κόμικς ακόμη και στην μουσική. Πολλοί σύγχρονοι συγγραφείς της λογοτεχνίας τρόμου(Stephen King, H.L. Borjes,Philip Dick, Clive Barker) τον περιλαμβάνουν σαν βασική επιρροή. Το παράξενο ήταν πως όταν έγραφε τα έργα του, ήταν αδιανόητο να μιλάει κανείς για χωροχρόνο, υπερδιάστημα, νοητικές οντότητες και μαγική τεχνολογία. Η απαγορευμένη γνώση που εξιστορούνται ιστορίες όπως το “Κάλεσμα του Κθούλου”, οδηγούν τους ανθρώπους-πρωταγωνιστές να φτάνουν στην τρέλα. Επίσης, είναι φανερή η μη ανθρώπινη επιρροή στον κόσμο των ανθρώπων από ανώτερες δυνάμεις, οι γραμμές αίματος που διαιωνίζουν μια κατάρα που δεν σπάει ποτέ και οι απειλές για τον πολιτισμό μας όπως στο “Τα βουνά της Τρέλας”. Πάντα αφήνει αναπάντητα ερωτήματα στις ιστορίες του, αφήνοντας όμως το μεγαλύτερο με το τέλος του. Ήταν ο Λαβκραφτ ένας άρρωστος άνθρωπος που έβλεπε πράγματα φρικαλέα ή απλά ήταν ένας άνθρωπος που έβλεπε περισσότερα απ’ όσα έπρεπε να δει ένας κοινός θνητός; Όπως και να έχει μιλάμε για τον κορυφαίο συγγραφέα τρομακτικών ιστοριών που δημιούργησε μηχανισμούς και έδωσε υλικό για την κατασκευή ενός ολόκληρου είδους λογοτεχνίας επηρεάζοντας από την επιστημονική φαντασία έως τις επικές ιστορίες και έπαιξε όσο λίγοι με τους πραγματικούς φόβους του ανθρώπου. Φυσικά όπως οι περισσότεροι σπουδαίοι άνθρωποι χρειάστηκε να περάσουν 50(!) χρόνια απ ‘τον θάνατό του για ν’ αναγνωριστεί το έργο του.
Σημαντικά έργα του:“Τhe Tomb” (1917), “The Nameless City” (1921), “The Festival” (1925), The Colour out of Space (1927), “The Call of Cthulhu” (1928), “The Dunwich Horror” (1929), “The Whisperer in Darkness” (1931), “The Dreams in the Witch-House” (1933), “The Haunter of the Dark” (1936), The Shadow over Innsmouth (1936), “The Shadow out of Time” (1936), At the Mountains of Madness (1936), The Case of Charles Dexter Ward (1941) και “The Thing on the Doorstep” (1937), “The Dream Quest of Unknown Kadath(1926)”.Φυσικά υπάρχουν κι άλλοι τίτλοι, ενώ τα περισσότερα απ’ αυτά μπορείτε να τα βρείτε και σε ελληνικές εκδόσεις.
Ταινίες εμπνευσμένες από το έργο του:“Εvil Dead”, “In the mouth of madness”, “The Call of Cthulu”, “Dagon”, “The Thing”. Όσες ακόμα γνωρίζετε και μου διαφεύγουν ευπρόσδεκτες…
Moυσική και Λαβκραφτ:“Cradle of Filth-Lovecraft and Witch Hearts”, “The Vision Bleak-Carpathia”, “Fields of the Nephilim-The Nephilim”, “Lovecraft’s Death-Κομμάτι από τους Septic Flesh”, “The thing that shouldn’t be-Κομμάτι απ’ τους Metallica”, “Dunwich-Κομμάτι απ’ τους Electric Wizard”. Και πολλά ακόμη, τα παραπάνω αναφέρονται ενδεικτικά.
Επίσης προτείνω το κόμικ “Lovecraft” των εκδόσεων Anubis που είναι πολύ καλλιτεχνικό κι ενδιαφέρον, όπως και το (σπάνιο πια) βιβλίο του Παντελή Γιαννουλάκη “Χ.Φ.Λαβκραφτ:Ταξίδι στην Μοναξιά του Χρόνου”, το οποίο αποτελεί καταπληκτική βιογραφία με λογοτεχνικό ύφος, απ’ τις εκδόσεις Αρχέτυπο.
“That is not dead which can eternal lie,
and with strange aeons even death may die.”
“Δεν είναι νεκρό αυτό που αιώνια κείται,
κι ίσως έρθουν παράξενες εποχές, όταν ακόμη και ο θάνατος θα πεθάνει.”
-Απόσπασμα από την Μυθολογία Κθούλου-
http://strangejournal.wordpress.com
Η.P. LOVECRAFT – Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ
![Η.P. LOVECRAFT – Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ]()
Reviewed by Unknown
on
20:20
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου