Ταξιδεύοντας στην αρχαία Ελλάδα - ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ "ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ" (ομιλία-βίντεο) - ΠΕΡΙΕΡΓΑ

Το όραμα του Αριστοτέλη "περί της αρίστης πολιτείας" - Κωνσταντίνα Γογγάκη

Οι ΦΡΥΚΤΩΡΙΕΣ παρουσιάζουν την ομιλία της κας ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΓΟΓΓΑΚΗ, Επίκουρης Καθηγήτριας "Εισαγωγής στη Φιλοσοφία και Φιλοσοφίας του Αθλητισμού" του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών,

με θέμα: «ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ "ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ"».

Η επιστημονική εισήγηση «Το όραμα του Αριστοτέλη "περὶ τῆς ἀρίστης πολιτείας"» είναι αυτούσια η προσκεκλημένη ομιλία της κας Κωνσταντίνας Γογγάκη, όπως αυτή εδόθη στο 4ο Διεπιστημονικό Συνέδριο «Προσωκρατικοί φιλόσοφοι και Αριστοτέλης», την Τρίτη 25 Απριλίου 2017, στο Αμφιθέατρο «Άλκης Αργυριάδης» του Κεντρικού Κτηρίου του Ε.Κ.Π.Α..

Το Συνέδριο διοργανώθηκε από την "Διεθνή Επιστημονική Εταιρεία Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας" και την "Ένωση Ελλήνων Φυσικών", τελώντας υπό την Αιγίδα του Τομέα Φιλοσοφίας του Τμήματος Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η ομιλία που αναρτούμε σήμερα κινηματογραφήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2017, στην Αθήνα.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΟΜΙΛΙΑΣ

Ο Αριστοτέλης, εκφράζοντας το πολιτικό του όραμα, υποστηρίζει ότι η πόλη εκείνη που έχει οργανωθεί θεσμικά υπό τους όρους αυτού που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως άριστο πολίτευμα, στοχεύει στην ηθική τελειότητα, στην αυτάρκεια και στην ευδαιμονία όλων των πολιτών. Η ευδαιμονία, αποτελεί το υπέρτατο αγαθό της ζωής, και είναι αποτέλεσμα πράξεων και δράσης. Προϋπόθεση, όμως, για την απόκτησή της είναι η κατάκτηση της τέλειας αρετής, της ηθικής αριστείας, η οποία υπάρχει μεν μόνο ως έμφυτη τάση στον άνθρωπο, καλλιεργείται όμως με την ηθική πράξη (Αριστοτέλους, Πολιτικά, Α΄, 1253a 35-39). Ο άνθρωπος, όντας προικισμένος με την ικανότητα να δεχθεί τις ηθικές αρετές, είναι δυνατό στο θέμα της αρετής να φθάσει στην τελείωση με τη διδαχή και την άσκηση.

Ο Αριστοτέλης προσδιορίζει τη φύση της πόλης, τα συστατικά στοιχεία του δημοκρατικού πολιτεύματος, την ευθύνη των νομοθετών και την πολιτική αξία της παιδείας. Ακολουθώντας τη μέση οδό αποκλείει το κριτήριο του υλικού ευδαιμονισμού και τη σύνδεση της ηθικής με επιφανειακές επιτυχίες. Η αρετή συνιστά ένα εν δυνάμει προνόμιο της ψυχής, η οποία αξιολογικά είναι κατά πολύ ανώτερη από τα υλικά αγαθά και τις σωματικές ικανότητες. Έτσι υποστηρίζει ότι στην άριστη πολιτεία οι πολίτες είναι ενάρετοι όταν κατέχουν σε μέτριο βαθμό τα υλικά αγαθά, ενώ τις αρετές σε μείζονα. Εφόσον όμως η αρετή είναι η σημαντικότερη ιδιότητα του ανθρώπου, θα πρέπει να είναι η ίδια και για το κράτος, που αποτελεί ένα λειτουργικά οργανωμένο και νομικά διαρθρωμένο σύνολο ατόμων.