Οι αιγυπτιολόγοι μιλούν για αίθουσες Αρχείων της πανάρχαιας γνώσης με την ονομασία «Ερμής», και θεωρούν ότι αυτές βρίσκονται κάτω από την Σφίγγα ή κάτω από την μεγάλη πυραμίδα.
Μέσα στις αίθουσες αυτές εκτιμούν ότι φυλάσσονται όλες οι αποδείξεις της κατασκευής των πυραμίδων και οι πάπυροι με τις απόκρυφες γνώσεις, ίσως και οι αποδείξεις ενός προηγούμενου πολιτισμού γήινου ή εξωγήινου.
Όλα τα αρχαία χειρόγραφα, τοιχογραφίες, σπηλαιογραφίες και παραδόσεις των λαών της γης που αναφέρονται στους θεούς, μας πληροφορούν ότι η κάθοδός τους έγινε από τον ουρανό στην γη με σιδερένια πουλιά ή φλεγόμενες ασπίδες.
Ο καθηγητής Αλμπέρτο Τούλλι, πρώην διευθυντής της πτέρυγας αιγυπτιακών αρχαιοτήτων στο Βατικανό, ανακάλυψε το 1934 έναν πάπυρο σε ένα παλαιοπωλείο αρχαιοτήτων του Καΐρου, στον οποίον γίνεται λεπτομερής περιγραφή αρμάδας ουράνιων επισκεπτών, που κατέβηκαν από τον ουρανό στην Αίγυπτο.
Ο καθηγητής Τούλλι ανέφερε ότι μεταξύ των παπύρων υπήρχε και ένας πάπυρος στον οποίον φαίνεται ολόκληρος στόλος ιπταμένων δίσκων, οι οποίοι επισκέφθηκαν τον φαραώ στην αρχαία Αίγυπτο. Ο Ιταλός αιγυπτιολόγος Δρ Πρίνς Μπόρις ντε Ράσεβιτζ, με τεράστιο επιστημονικό έργο, ήταν ένας διακεκριμένος μεταφραστής αιγυπτιακών παπύρων.
Κατόρθωσε να αποκαταστήσει τον πάπυρο από τις φθορές που είχε υποστεί (1935) και να τον αποκρυπτογραφήσει, να τον μελετήσει και να τον μεταφράσει. Ο πάπυρος ήταν μέρος των Χρονικών του Θούθμωση !!! (18η Δυναστεία -1504 έως -1450).
Η μετάφραση του παπύρου είναι η εξής:
«Το έτος 22 της βασιλείας του, τον τρίτο μήνα του χειμώνα, στην έκτη ώρα της ημέρας, οι γραφείς της Βουλής της ζωής, παρατήρησαν έναν κύκλο φωτιάς που ερχόταν από τον ουρανό … και από το στόμα του που έβγαινε αποκρουστική αναπνοή. Δεν είχε κανένα κεφάλι. Το σώμα του ήταν μια ράβδος μακριά και πλατιά. (Σχήμα οβελίσκου) Δεν ακούστηκε καμία φωνή.
Οι γραφείς ταράχθηκαν και έπεσαν κάτω μπρούμυτα … έπειτα εξέθεσαν τα πράγματα στον φαραώ και αυτό που είχε συμβεί καταγράφηκε στους κυλίνδρους της Βουλής της ζωής. Μετά από μερικές ημέρες, αυτά τα ίδια πράγματα γίνονταν όλο και περισσότερο πολυάριθμα στους ουρανούς. Η λαμπρότητα τους ήταν μεγαλύτερη από αυτήν του ηλίου και επεκτάθηκε στα όρια των τεσσάρων γωνιών του ουρανού … σαν κύκλοι πυρκαγιάς.
Ο στρατός του φαραώ κοίταξε επάνω, στον ουρανό. Ήταν μετά από το βραδινό φαγητό. Κατόπιν αυτοί οι κύκλοι φωτιάς ανέβηκαν ψηλότερα στον ουρανό και κατευθύνθηκαν προς τον Νότο.
Ψάρια και πουλιά έπεσαν έπειτα από τον ουρανό. Ήταν ένα θαύμα που δεν ξαναέγινε ποτέ … ο φαραώ άναψε το θυμίαμα για να παρουσιαστούν πάλι, για να κάνουν ειρήνη με την γη. Γράφτηκε στα χρονικά της Βουλής της ζωής, ώστε να το μάθουν όλες οι γενιές στο μέλλον».
Μάλλον πρόκειται για περιγραφή UFO. Και δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Σε εγχάρακτη τοιχογραφία πυραμίδας, η ιερογλυφική γραφή μιλάει για το άνοιγμα του ουρανού και τα φωτεινά όντα που ήρθαν για να διδάξουν στους ανθρώπους την φρόνηση.
Η αρχαία αιγυπτιακή παράδοση αναφέρει:
«Ο θεός Ατόν κατέβηκε με έναν μεγάλο δίσκο από τον ουρανό και εμφανίστηκε ο ίδιος προσωπικά στον φαραώ Αχενατόν, για να του δείξει την ακριβή τοποθεσία που ήθελε να κατασκευαστεί η νέα πόλη».
Μέσα στον τάφο του φαραώ Φθαχοτέπ της 5ης δυναστείας (-2356), στην Σακκάρα της Αιγύπτου, υπάρχει μια τεράστια τοιχογραφία του.
Η εικόνα παρουσιάζει υπηρέτες που προσφέρουν τρόφιμα στον βασιλιά. Στο κάτω μέρος της τοιχογραφίας φαίνεται ένας εξωγήινος. Η ιδιαίτερη αυτή τοιχογραφία δεν εμφανίζεται πουθενά, ούτε καν σε επίσημους τουριστικούς οδηγούς. Η εικόνα αυτή της τοιχογραφίας υπάρχει και σε ένα παλαιό βιβλίο που ονομάζεται «Στην Σκιά των Πυραμίδων».
Αυτή η εικόνα της τοιχογραφίας θα μπορούσε να εξηγήσει από μόνη της, γιατί οι Αιγύπτιοι εμφανίστηκαν τεχνικά τόσο προηγμένοι και έχτισαν τις πυραμίδες με τόσο μεγάλη ακρίβεια.
Τα «Πυραμιδικά κείμενα αναφέρουν ότι:
«Ο θεός Τεχούτι έφθασε στη Αίγυπτο με μια πυραμίδα που ήρθε από τον ουρανό και έλαμπε σαν ήλιος. Οι Αιγύπτιοι ονόμασαν τον θεό αυτόν Χεμ. Ο θεός έμενε στην πυραμίδα μαζί με την φυλή των θεών Ζεπ Τεπί που τον ακολουθούσαν. Ο Τεχούτι έκρυψε τα μυστικά της δημιουργίας στην αίθουσα των αρχείων ‘’Αμέντι’’, μέσα σε μια σφαίρα κρυστάλλου
Και συνεχίζουν:
«Οι Ζεπ Τεπί έφυγαν στους ουρανούς με την ιπτάμενη πυραμίδα παίρνοντας μαζί τους και την κρυστάλλινη σφαίρα, και έδωσαν την υπόσχεση ότι θα επιστρέψουν και πάλι πίσω στην γη στο τέλος αυτού του χρόνου».
Το τέλος του χρόνου αυτού είναι το μισό του μεγάλου ενιαυτού.
Ιερογλυφικές επιγραφές στους εξωτερικούς τοίχους του ναού στο Ενταφού, που χρονολογούνται πριν από την ηλικία των πυραμίδων, κάνουν κι αυτές εκτενή αναφορά στους ουράνιους Ζεπ Τεπί.
Συμπερασματικά πρέπει να υποθέσουμε ότι η μεγάλη πυραμίδα χτίστηκε από τους Ζεπ Τεπί, σε ανάμνηση της καθόδου τους στην γη με σκάφη σχήματος πυραμίδας και, όπως δείχνουν ιερογλυφικές παραστάσεις, τέτοια σκάφη χρησιμοποιούσαν οι θεοί Όσιρις και Ίσιδα, και οι ουράνιοι επισκέπτες από τον Σείριο και τον Ωρίωνα.
Εγχάρακτη τοιχογραφία πυραμίδας
Οι αρχαιολόγοι την εποχή των θεών, που είναι γνωστή σαν «Πρώτη Φορά» ή «Εποχή Των Ζεπ Τεπί», δεν την αποδέχονται σαν ιστορική περίοδο, γιατί την θεωρούν μύθο. Ο Ηρόδοτος στις «Ιστορίες» του γράφει ότι τα επίσημα αρχεία των ναών, που του έδειξαν οι ιερείς, απαριθμούν όλους τους φαραώ κάθε δυναστείας ονομαστικά, πόσα χρόνια βασίλεψε καθένας, και φθάνουν χρονολογικά στις 11.340 χρόνια πριν την εποχή του.
Την εποχή αυτή όμως οι αρχαιολόγοι δεν την δέχονται, γιατί ξεπερνά κατά πολύ την ιστορική οριοθέτηση που έχουν κάνει οι ίδιοι. Αφήνεται στον αναγνώστη να κρίνει την αξιοπιστία τους.
Δύο τέτοιες λίστες βασιλιάδων έχουν διασωθεί από την καταστροφή του χρόνου και βρίσκονται σήμερα σε παπύρους σε μουσεία της Ευρώπης (λίθος του Παλέρμο και πάπυρος Τορίνο).
Οι πενήντα από τις πυραμίδες της Αιγύπτου βρίσκονται κατά μήκος του ποταμού Νείλου και αντικατοπτρίζουν τους κυριότερους αστερισμούς του σπειροειδή Γαλαξία, όπως είναι η Ανδρομέδα, ο Ωρίωνας, ο Σείριος, ο Πήγασος, οι Πλειάδες και ο αστερισμός του Κυνός, όπως αυτοί προβάλλονται στην Αίγυπτο.
Η κοίτη του Νείλου για τους Αιγυπτίους ήταν ιερό σύμβολο της αθέατης χώρας των ουρανών ή Άγια Χώρα των Νεκρών, που διαιρείται σε τρία μέρη. Την περιοχή της Μύησης, την περιοχή της Φώτισης και τον Μυστικό Οίκο του Κρυμμένου Θεού, και η οποία διασχίζεται από τον «Ουράνιο Νείλο», όπως αναφέρουν τα «Ερμητικά».
Το ουράνιο βιβλίο του ουρανού είναι ανοιχτό και μας δείχνει που θα βρούμε αυτούς που έχτισαν τις πυραμίδες και την Σφίγγα στο οροπέδιο της Γκίζας. Ας τους αναζητήσουμε.
Από το βιβλίο «Φως από την Μεγάλη Πυραμίδα» του στρατηγού και συγγραφέως κ. Γεράσιμου Καλογεράκη, εκδ. Δίον, σελ. 332 – 339.
ΠΗΓΗ
Όλα τα αρχαία χειρόγραφα, τοιχογραφίες, σπηλαιογραφίες και παραδόσεις των λαών της γης που αναφέρονται στους θεούς, μας πληροφορούν ότι η κάθοδός τους έγινε από τον ουρανό στην γη με σιδερένια πουλιά ή φλεγόμενες ασπίδες.
Ο καθηγητής Αλμπέρτο Τούλλι, πρώην διευθυντής της πτέρυγας αιγυπτιακών αρχαιοτήτων στο Βατικανό, ανακάλυψε το 1934 έναν πάπυρο σε ένα παλαιοπωλείο αρχαιοτήτων του Καΐρου, στον οποίον γίνεται λεπτομερής περιγραφή αρμάδας ουράνιων επισκεπτών, που κατέβηκαν από τον ουρανό στην Αίγυπτο.
Ο καθηγητής Τούλλι ανέφερε ότι μεταξύ των παπύρων υπήρχε και ένας πάπυρος στον οποίον φαίνεται ολόκληρος στόλος ιπταμένων δίσκων, οι οποίοι επισκέφθηκαν τον φαραώ στην αρχαία Αίγυπτο. Ο Ιταλός αιγυπτιολόγος Δρ Πρίνς Μπόρις ντε Ράσεβιτζ, με τεράστιο επιστημονικό έργο, ήταν ένας διακεκριμένος μεταφραστής αιγυπτιακών παπύρων.
Κατόρθωσε να αποκαταστήσει τον πάπυρο από τις φθορές που είχε υποστεί (1935) και να τον αποκρυπτογραφήσει, να τον μελετήσει και να τον μεταφράσει. Ο πάπυρος ήταν μέρος των Χρονικών του Θούθμωση !!! (18η Δυναστεία -1504 έως -1450).
Η μετάφραση του παπύρου είναι η εξής:
«Το έτος 22 της βασιλείας του, τον τρίτο μήνα του χειμώνα, στην έκτη ώρα της ημέρας, οι γραφείς της Βουλής της ζωής, παρατήρησαν έναν κύκλο φωτιάς που ερχόταν από τον ουρανό … και από το στόμα του που έβγαινε αποκρουστική αναπνοή. Δεν είχε κανένα κεφάλι. Το σώμα του ήταν μια ράβδος μακριά και πλατιά. (Σχήμα οβελίσκου) Δεν ακούστηκε καμία φωνή.
Οι γραφείς ταράχθηκαν και έπεσαν κάτω μπρούμυτα … έπειτα εξέθεσαν τα πράγματα στον φαραώ και αυτό που είχε συμβεί καταγράφηκε στους κυλίνδρους της Βουλής της ζωής. Μετά από μερικές ημέρες, αυτά τα ίδια πράγματα γίνονταν όλο και περισσότερο πολυάριθμα στους ουρανούς. Η λαμπρότητα τους ήταν μεγαλύτερη από αυτήν του ηλίου και επεκτάθηκε στα όρια των τεσσάρων γωνιών του ουρανού … σαν κύκλοι πυρκαγιάς.
Ο στρατός του φαραώ κοίταξε επάνω, στον ουρανό. Ήταν μετά από το βραδινό φαγητό. Κατόπιν αυτοί οι κύκλοι φωτιάς ανέβηκαν ψηλότερα στον ουρανό και κατευθύνθηκαν προς τον Νότο.
Ψάρια και πουλιά έπεσαν έπειτα από τον ουρανό. Ήταν ένα θαύμα που δεν ξαναέγινε ποτέ … ο φαραώ άναψε το θυμίαμα για να παρουσιαστούν πάλι, για να κάνουν ειρήνη με την γη. Γράφτηκε στα χρονικά της Βουλής της ζωής, ώστε να το μάθουν όλες οι γενιές στο μέλλον».
Μάλλον πρόκειται για περιγραφή UFO. Και δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Σε εγχάρακτη τοιχογραφία πυραμίδας, η ιερογλυφική γραφή μιλάει για το άνοιγμα του ουρανού και τα φωτεινά όντα που ήρθαν για να διδάξουν στους ανθρώπους την φρόνηση.
Η αρχαία αιγυπτιακή παράδοση αναφέρει:
«Ο θεός Ατόν κατέβηκε με έναν μεγάλο δίσκο από τον ουρανό και εμφανίστηκε ο ίδιος προσωπικά στον φαραώ Αχενατόν, για να του δείξει την ακριβή τοποθεσία που ήθελε να κατασκευαστεί η νέα πόλη».
Μέσα στον τάφο του φαραώ Φθαχοτέπ της 5ης δυναστείας (-2356), στην Σακκάρα της Αιγύπτου, υπάρχει μια τεράστια τοιχογραφία του.
Αυτή η εικόνα της τοιχογραφίας θα μπορούσε να εξηγήσει από μόνη της, γιατί οι Αιγύπτιοι εμφανίστηκαν τεχνικά τόσο προηγμένοι και έχτισαν τις πυραμίδες με τόσο μεγάλη ακρίβεια.
Τα «Πυραμιδικά κείμενα αναφέρουν ότι:
«Ο θεός Τεχούτι έφθασε στη Αίγυπτο με μια πυραμίδα που ήρθε από τον ουρανό και έλαμπε σαν ήλιος. Οι Αιγύπτιοι ονόμασαν τον θεό αυτόν Χεμ. Ο θεός έμενε στην πυραμίδα μαζί με την φυλή των θεών Ζεπ Τεπί που τον ακολουθούσαν. Ο Τεχούτι έκρυψε τα μυστικά της δημιουργίας στην αίθουσα των αρχείων ‘’Αμέντι’’, μέσα σε μια σφαίρα κρυστάλλου
Και συνεχίζουν:
«Οι Ζεπ Τεπί έφυγαν στους ουρανούς με την ιπτάμενη πυραμίδα παίρνοντας μαζί τους και την κρυστάλλινη σφαίρα, και έδωσαν την υπόσχεση ότι θα επιστρέψουν και πάλι πίσω στην γη στο τέλος αυτού του χρόνου».
Το τέλος του χρόνου αυτού είναι το μισό του μεγάλου ενιαυτού.
Ιερογλυφικές επιγραφές στους εξωτερικούς τοίχους του ναού στο Ενταφού, που χρονολογούνται πριν από την ηλικία των πυραμίδων, κάνουν κι αυτές εκτενή αναφορά στους ουράνιους Ζεπ Τεπί.
Συμπερασματικά πρέπει να υποθέσουμε ότι η μεγάλη πυραμίδα χτίστηκε από τους Ζεπ Τεπί, σε ανάμνηση της καθόδου τους στην γη με σκάφη σχήματος πυραμίδας και, όπως δείχνουν ιερογλυφικές παραστάσεις, τέτοια σκάφη χρησιμοποιούσαν οι θεοί Όσιρις και Ίσιδα, και οι ουράνιοι επισκέπτες από τον Σείριο και τον Ωρίωνα.
Οι αρχαιολόγοι την εποχή των θεών, που είναι γνωστή σαν «Πρώτη Φορά» ή «Εποχή Των Ζεπ Τεπί», δεν την αποδέχονται σαν ιστορική περίοδο, γιατί την θεωρούν μύθο. Ο Ηρόδοτος στις «Ιστορίες» του γράφει ότι τα επίσημα αρχεία των ναών, που του έδειξαν οι ιερείς, απαριθμούν όλους τους φαραώ κάθε δυναστείας ονομαστικά, πόσα χρόνια βασίλεψε καθένας, και φθάνουν χρονολογικά στις 11.340 χρόνια πριν την εποχή του.
Την εποχή αυτή όμως οι αρχαιολόγοι δεν την δέχονται, γιατί ξεπερνά κατά πολύ την ιστορική οριοθέτηση που έχουν κάνει οι ίδιοι. Αφήνεται στον αναγνώστη να κρίνει την αξιοπιστία τους.
Δύο τέτοιες λίστες βασιλιάδων έχουν διασωθεί από την καταστροφή του χρόνου και βρίσκονται σήμερα σε παπύρους σε μουσεία της Ευρώπης (λίθος του Παλέρμο και πάπυρος Τορίνο).
Οι πενήντα από τις πυραμίδες της Αιγύπτου βρίσκονται κατά μήκος του ποταμού Νείλου και αντικατοπτρίζουν τους κυριότερους αστερισμούς του σπειροειδή Γαλαξία, όπως είναι η Ανδρομέδα, ο Ωρίωνας, ο Σείριος, ο Πήγασος, οι Πλειάδες και ο αστερισμός του Κυνός, όπως αυτοί προβάλλονται στην Αίγυπτο.
Η κοίτη του Νείλου για τους Αιγυπτίους ήταν ιερό σύμβολο της αθέατης χώρας των ουρανών ή Άγια Χώρα των Νεκρών, που διαιρείται σε τρία μέρη. Την περιοχή της Μύησης, την περιοχή της Φώτισης και τον Μυστικό Οίκο του Κρυμμένου Θεού, και η οποία διασχίζεται από τον «Ουράνιο Νείλο», όπως αναφέρουν τα «Ερμητικά».
Το ουράνιο βιβλίο του ουρανού είναι ανοιχτό και μας δείχνει που θα βρούμε αυτούς που έχτισαν τις πυραμίδες και την Σφίγγα στο οροπέδιο της Γκίζας. Ας τους αναζητήσουμε.
Από το βιβλίο «Φως από την Μεγάλη Πυραμίδα» του στρατηγού και συγγραφέως κ. Γεράσιμου Καλογεράκη, εκδ. Δίον, σελ. 332 – 339.
ΜΥΣΤΗΡΙΟ: Ο πάπυρος TULLI και τα μυστικά του…
Reviewed by olablogs
on
22:31
Rating:
Reviewed by olablogs
on
22:31
Rating:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου