Απλή εξέταση των ματιών «προβλέπει» το εγκεφαλικό!!!

Μία οφθαλμολογική ...

εξέταση ρουτίνας μπορεί να εντοπίζει εγκαίρως τους ασθενείς οι οποίοι διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν εγκεφαλικό επεισόδιο, αναφέρουν επιστήμονες από τις ΗΠΑ.

Η εξέταση είναι η βυθοσκόπηση, κατά την οποία ελέγχεται η κατάσταση του βυθού (είναι το πίσω μέρος του ματιού) και των αγγείων του, που αποτελούν τον «καθρέφτη»του αγγειακού μας συστήματος.


Πώς γίνεται η βυθοσκόπηση;

Προκειμένου να γίνει μια πλήρης εξέταση του «βυθού» χρειάζεται να γίνει μυδρίαση της κόρης του ματιού. Αυτή η διαστολή της κόρης του ματιού θα επιτρέψει στον θεράποντα οφθαλμίατρο να επισκοπήσει το εσωτερικό του οφθαλμού και επιτυγχάνεται με τη χρήση τοπικών κολλυρίων (τροπικαμίδη με-ή-χωρίς φαινυλεφρίνη).

Για την ικανοποιητική μυδρίαση της κόρης του οφθαλμού απαιτούνται συνήθως 10-15 λεπτά. Στη συνέχεια με τη βοήθεια ειδικών φακών και τη χρησιμοποίηση είτε της σχισμοειδούς λυχνίας, είτε του έμμεσου διόφθαλμου οφθαλμοσκοπίου ο οφθαλμίατρός σας εστιάζει το φως στο «βυθό» σας και εξετάζει λεπτομερώς τη κατάσταση του οπτικού νεύρου, της ωχράς κηλίδας, των αγγείων του αμφιβληστροειδούς, καθώς και τη περιφέρεια του αμφιβληστροειδούς.

Το φως που χρησιμοποιείται είναι σε κάποιο βαθμό «ενοχλητικό», σε καμία περίπτωση όμως δεν είναι επώδυνο.

Ορισμένες φορές, προκειμένου ο ιατρός σας να επισκοπήσει την άκρα περιφέρεια του «βυθού» χρησιμοποιεί ένα ειδικό φακό επαφής (3 mirror lens) ή εφαρμόζει ήπια πίεση στο εξωτερικό τοίχωμα του ματιού (σκληρική πρόωση) για να αποκλείσει ρωγμές ή εστίες αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς. Η όλη διαδικασία δεν διαρκεί συνήθως πάνω από 2-3 λεπτά.

Στο πλαίσιο της βυθοσκόπησης ελέγχεται ο αμφιβληστροειδής χιτώνας – η φωτοευαίσθητη μεμβράνη κυττάρων που μπορεί να υποστεί βλάβες από διάφορες παθήσεις, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται η υπέρταση η οποία αποτελεί κύρια αιτία των εγκεφαλικών επεισοδίων.

Η μελέτη έδειξε πως όσοι έχουν αυτού του είδους τις βλάβες, οι οποίες σηματοδοτούν την υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου και συνεπώς η βυθοσκόπηση αποτελεί τον νέο τρόπο για να ανιχνεύονται εγκαίρως οι ασθενείς που κινδυνεύουν.

-Υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια: ονομάζεται το σύνολο των βλαβών που προκαλεί η αρτηριακή υπέρταση στον οφθαλμό. Σχετίζεται άμεσα με τα επίπεδα της πίεσης στο αίμα αλλά και με το χρονικό διάστημα στο οποίο η πίεση παραμένει υψηλή.

-Που οφείλεται η υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια;

Η υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια οφείλεται στη βλάβη των αγγείων του αμφιβληστροειδή και του χοριοειδή λόγω της υψηλής πίεσης. Η υψηλή πίεση προκαλεί σκλήρυνση, στένωση ή και απόφραξη των αγγείων και έχει σαν αποτέλεσμα τη διαρροή των αγγείων, πολλαπλές αιμορραγίες, οίδημα στο οπτικό νεύρο, διαταραχή της αιμάτωσης του αμφιβληστροειδή και την ισχαιμία. Σε αρχικό στάδιο οι βλάβες είναι αναστρέψιμες αλλά όσο περισσότερο μένει αρρύθμιστη η πίεση τόσο χειροτερεύει η πρόγνωση και δημιουργούνται μόνιμες βλάβες. Οι βλάβες που προκαλούνται στα αγγεία του ματιού είναι ενδεικτικές των βλαβών και των υπολοίπων αγγείων του σώματος. Για το λόγο αυτό η οφθαλμολογική εξέταση με τη βυθοσκόπηση είναι απαραίτητη σε όλους όσους ανακαλύπτουν κάποιου βαθμού υπέρταση. Έτσι, ο οφθαλμίατρος αποτελεί τον καλύτερο σύμβουλο του παθολόγου-καρδιολόγου-υπερτασιολόγου για την σωστή αντιμετώπιση της αρτηριακής υπέρτασης.

-Ποια είναι τα συμπτώματα της υπερτασικής αμφιβληστροειδοπάθειας:

Στα αρχικά στάδια της χρόνιας υπερτασικής αμφιβληστροειδοπάθειας δεν υπάρχουν συμπτώματα και γι’αυτό είναι απαραίτητος ο συστηματικός προληπτικός έλεγχος των ασθενών με υπέρταση. Καθώς η νόσος εξελίσσεται και η πίεση δεν ρυθμίζεται επαρκώς μπορεί να εμφανιστεί θάμβος της όρασης. Τα συμπτώματα είναι συνήθως και στα δύο μάτια, αν και μπορεί να είναι διαφορετικής μορφής και έντασης. Στην κακοήθη υπέρταση υπάρχει πάντα μείωση της όρασης.

-Πως γίνεται η διάγνωση της υπερτασικής αμφιβληστροειδοπάθειας;

Η διάγνωση της υπερτασικής αμφιβληστροειδοπάθειας γίνεται με μια απλή βυθοσκόπηση. Στη συνέχεια, η έγχρωμη φωτογραφία βυθού και η οπτική τομογραφία συνοχής βοηθούν στη σταδιοποίηση και τη κλινική παρακολούθηση της νόσου, ενώ οι αγγειογραφικές μελέτες είναι απαραίτητες για την ανάδειξη ισχαιμικών περιοχών.

Στη μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Hypertension», συμμετείχαν 2.907 υπερτασικοί εθελοντές, οι οποίοι δεν είχαν ιστορικό εγκεφαλικού επεισοδίου κατά την έναρξή της. Οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε βυθοσκόπηση για να διαπιστωθεί αν και πόσο εκτεταμένες βλάβες είχαν στους αμφιβληστροειδείς τους και, αναλόγως με την έκταση των βλαβών, χωρίστηκαν σε ομάδες: καμία, ήπια ή μέτρια/σοβαρή.

Οι ερευνητές παρακολούθησαν την πορεία της υγείας επί 13 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων οι 146 από αυτούς έπαθαν εγκεφαλικό. Όσοι εθελοντές είχαν ήπιας εκτάσεως βλάβες στους αμφιβληστροειδείς τους κατά την έναρξη της μελέτης είχαν κατά 35% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν εγκεφαλικό στη διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης, απ’ ό,τι οι εθελοντές που δεν είχαν καμία βλάβη στους αμφιβληστροειδείς τους.

Η αντίστοιχη αύξηση του κινδύνου ήταν 137% σε όσους είχαν μέτριας/σοβαρής εκτάσεως βλάβες. Ειδικά μεταξύ των ασθενών που έπαιρναν φάρμακα για να ρυθμίσουν την πίεσή τους, ο κίνδυνος εγκεφαλικού ήταν κατά 96% υψηλότερος σε όσους είχαν ήπιες βλάβες και κατά 198% υψηλότερος σε όσους είχαν μέτριες/σοβαρές βλάβες.

Οι αυξήσεις αυτές ίσχυαν ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες κινδύνου για εγκεφαλικό, όπως η ηλικία, το σωματικό βάρος, το κάπνισμα και ο βαθμός της υπέρτασης.

Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι ο αμφιβληστροειδής και τα αγγεία του παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες για την κατάσταση των αγγείων του εγκεφάλου, γεγονός που καθιστά την απεικόνισή του έναν μη επεμβατικό, φθηνό και αξιόπιστο τρόπο αξιολόγησης του κινδύνου εγκεφαλικού.

«ΤΟ ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΕΙΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙΝ» !