Οι ψυχίατροι σε κάποιες περιπτώσεις συνήθιζαν να λένε πως η μεγαλοφυΐα δε διαφέρει πολύ από την παραφροσύνη και ότι μεταξύ της μιας και της άλλης υπάρχει κάποια μυστηριώδης σχέση ή μια λεπτή διαχωριστική γραμμή.
Ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε, αυτός ο παγκοσμίου αναστήματος Γερμανός ποιητής, μυθιστοριογράφος, δραματουργός, θεωρητικός της Τέχνης και επιστήμονας, ήταν ακριβώς αυτός ο τύπος της ιδιοφυΐας, που συχνά συγχεόταν και με την παραφροσύνη.
Σύμφωνα με τους πνευματιστές της εποχής, ο Γκαίτε ήταν επίσης προικισμένος και με μια εκπληκτική δύναμη διαίσθησης και διορατικότητας. Βρισκόταν σε βαθιά επικοινωνία με το Άγνωστο.
Μερικά παραδείγματα, τα οποία ανέφερε η “Επιθεώρηση των Πνευματιστών”, φαντάζουν αληθώς παράδοξα. Ο Γκαίτε προείδε τη φοβερή καταστροφή της Μεσσήνης, στη Σικελία και στην Καλαβρία της νότιας Ιταλίας, από έναν ισχυρότατο σεισμό, που συντελέστηκε στις 28 Δεκεμβρίου του 1908, με θύματα περίπου 200.000 ανθρώπους.
Μάλιστα, η “Επιθεώρηση των Πνευματιστών” βεβαίωνε αυτήν την πληροφορία, μεταφέροντας μια συνομιλία του σπουδαίου επίσης Γερμανού ποιητή και συγγραφέα Γιόχαν Πέτερ Έκερμαν με τον ίδιο τον Γκαίτε, η οποία περιεχόταν σ’ ένα βιβλίο που εξέδωσε ο Έκερμαν το 1887, με τίτλο “Οι συνομιλίες μου με τον Γκαίτε”. Εκεί αναφερόταν πως ο Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε είχε δει την καταστροφή της Μεσσήνης γραμμένη στον ουρανό, χρόνια πριν αυτή συντελεστεί.
Μια άλλη φορά πάλι, ο Γκαίτε συνάντησε στον δρόμο δύο φίλους του και εξεπλάγη, καθώς παρατήρησε ότι παρακολουθούνταν από τη σκιά ενός τρίτου κοινού τους φίλου, ο οποίος διέμενε σε άλλη πόλη. Η σκιά αυτή ήταν ενδεδυμένη με νυχτικό και φορούσε παντόφλες.
Ο Γκαίτε ανακοίνωσε αυτό που έβλεπε στους δύο φίλους του και εξέφρασε τον φόβο ότι ίσως το όραμά του αυτό να ήταν ένας κακός οιωνός για τον κοινό τους φίλο.
Όταν επέστρεψε στην οικία του, κατειλημμένος από τη σκέψη ότι ίσως ο φίλος του πέθανε, τον βρήκε, προς μεγάλη του έκπληξη, ξαπλωμένο με το νυχτικό και τις παντόφλες του. Είχε έρθει να τον επισκεφτεί και αποκαμωμένος από το ταξίδι του, ξεκουραζόταν στο σπίτι του Γκαίτε.
Ο Γκαίτε πίστευε ακόμη στη διπλή ύπαρξη και μάλιστα, μια μέρα ισχυρίστηκε ότι κατόρθωσε να έρθει σε επικοινωνία με τον δεύτερο εαυτό του.
Επιπλέον, πίστευε και στη μετεμψύχωση και δήλωνε πεπεισμένος πως ήταν η δεύτερη ενσάρκωση του Αυτοκράτορα Αδριανού.
Είχε γράψει σχετικά: “Αγαπώ τόσο τη Ρώμη, διότι συναισθάνομαι ότι είναι η ιδιαίτερη πόλη μου, η πόλη επί της οποίας βασίλευσα”.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΧΡΟΝΟΣ”, στις 08/03/1909…
Η μυστηριώδης προσωπικότητα του Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου