Οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν έναν ανεκτίμητο θησαυρό της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Είναι σαν μικρές κάψουλες χρόνου, που περιέχουν μέσα τους συμπυκνωμένη τη σοφία και την εμπειρία πολλών γενεών.
Οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν έναν εύκολο και αποτελεσματικό τρόπο για να μεταδοθούν από γενιά σε γενιά σημαντικές αξίες, ηθικές αρχές και πρακτικές συμβουλές για τη ζωή. Είναι διαχρονικές, καθώς αν και δημιουργήθηκαν σε συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους, διατηρούν τη σημασία τους ακόμη και σήμερα, καθώς οι ανθρώπινες εμπειρίες και τα προβλήματα παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ίδια.
Ουσιαστικά είναι η πολιτισμική ταυτότητα ενός λαού και αποτελούν πλούτο γνώσης και εμπειρίας. Μας βοηθούν να κατανοήσουμε τον κόσμο γύρω μας και να αναπτύξουμε κριτική σκέψη, ενώ η εύστοχη χρήση τους σε μια συζήτηση μπορεί να δώσει χιούμορ, ζωντάνια και έμφαση στα λεγόμενά μας.
Μάθε πώς βγήκε η φράση «Αιδώς Αργείοι»
Πολλές φορές ακούμε τη φράση «Αιδώς Αργείοι». Γιατί όμως τη λέμε και από πού προέρχεται; Την χρησιμοποιούμε απαξιωτικά ως επίπληξη σε ομάδες ανθρώπων όταν λένε ή κάνουν πράγματα ντροπιαστικά.
Η φράση «αἰδώς Ἀργεῖοι» είναι αρχαία ελληνική την βρίσκουμε στην Ιλιάδα του Ομήρου.
Η πρώτη που φώναξε αυτή τη φράση είναι η Ήρα με τη φωνή του τελάλη Στέντορα (αυτού με τη …στεντόρεια φωνή) στην προσπάθειά της να παρακινήσει τους Έλληνες να δείξουν θάρρος στον αγώνα εναντίον των Τρώων, μετά την αποχώρηση του Αχιλλέα από τη μάχη. Ραψωδία Ε, στίχος 787: «αἰδώς Ἀργεῖοι κάκ᾿ ἐλέγχεα εἶδος ἀγητοί» Δηλαδή: Ντροπή σας! Κρίμα λέω στα κάλλη σας, Αργίτες τιποτένιοι.
Ο ίδιος ακριβώς στίχος («αἰδώς Ἀργεῖοι κάκ᾿ ἐλέγχεα εἶδος ἀγητοί» – Ντροπή σας! Κρίμα λέω στα κάλλη σας, Αργίτες τιποτένιοι) ακούγεται και από τον Αγαμέμνονα (Ραψωδία Θ, στίχος 228).
Με με την ίδια φράση επέπληξε ο Αίαντας τους Αχαιούς όταν φοβισμένοι είχαν καταπτοηθεί και ανέχονταν τους Τρώες να απειλούν με κάψιμο τα πλοία τους. Ραψωδια Ο, στίχος 503: «Αἴας δ’ ἑτέρωθεν ἐκέκλετο οἷς ἑτάροισιν. αἰδώς Ἀργεῖοι νῦν ἄρκιον ἤ ἀπολέσθαι» – Κι ο Αίαντας απέναντι έλεγε στους δικούς του: «Ντροπή Αργείοι! Το μόνο βέβαιο που τώρα μας περιμένει είναι να χαθούμε».
Τη φράση θα την πει και ο Ποδειδώνας (Ραψωδία Ν, στίχος 95): «αἰδὼς Ἀργεῖοι, κοῦροι νέοι».
Συνοψίζοντας, οι παροιμίες και οι λαϊκές ρήσεις αποτελούν ανεκτίμητο θησαυρό γνώσης και σοφίας. Είναι ο καθρέφτης του λαϊκού μας πνεύματος, αποτυπώνοντας την κοσμοθεωρία, τις αξίες και την καθημερινότητα των προγόνων μας. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να τις μεταλαμπαδεύουμε στις επόμενες γενιές.
Πηγή: FOXreport.gr
via enikos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου