Fata Morgana: η αιθερική πόλη στον Κόλπο της Μεσσίνας, Ιταλία

Ο Κόσμος των Θρύλων και ο Κόσμος των Μετεωρολογικών φαινομένων συναντώνται στον ουράνιο θόλο προσπαθώντας να ερμηνεύσουν το φαινόμενο των αιθερικών ή ουράνιων πόλεων:

Στα βιβλία του Τσαρλς Φορτ βρίσκουμε πολλές αναφορές για πόλεις που εμφανίζονται στον ουρανό...

Η πλέον γνωστή όμως αιθερική πόλη σίναι αυτή που εμφανίζεται πάνω από τον πορθμό της Μεσσίνα, ανάμεσα στην Ιταλία και στη Σικελία. Το φαινόμενο έχει πάρει την ονομασία "Φάτα Μοργκάνα' (Fata Morgana).

Το όνομα αυτό οφείλεται στη μάγισσα αδελφή του βασιλιά Αρθρούρου, Μόργκαν λα Φέυ. Ο θρύλος λέει πως η Μόργκαν λα Φέυ μπορούσε να κάνει πόλεις και λιμάνια να παρουσιάζονται οπουδήποτε πάνω στη θάλασσα, με σκοπό να σαγηνεύσει τους ναυτικούς και να τους παρασύρει στο θάνατο.

Η σύνδεση του φαινομένου της Φάτα Μοργκάνα, της αιθερικής πολιτείας που εμφανίζεται στον ορίζοντα της Μεσσίνα με την Μόργκαν τη Νεράιδα κι επομένως και με τον θρύλο του βασιλιά Αρθρούρου και του Άβαλον, του μαγικού νησιού που βρίσκεται έξω από το χώρο και τον χρόνο, είναι πολύ σημαντική γιατί οδηγεί σε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα σχετικά με τη φύση των φαινομένων αυτού του είδους.

Αλλά ας δούμε πως περιέγραψε το φαινόμενο ο Δομινικανός μοναχός Αντώνιο Μινάι, το 1773:
"Όταν λάμψει ο ήλιος που ανατέλλει από το σημείο εκείνο που η ακτίνα που σχηματίζει μια γωνία 45 μοιρών περίπου με τη θάλασσα του Ρέτζιο και η λαμπρή επιφάνεια του νερού δεν τραάζεται από τον άνεμο ή το ρεύμα, τότε ο θεατής με την πλάτη γυρισμένη προς τον ήλιο και με το πρόσωπο προς τη θάλασσα, βλέπει ξαφνικά να εμφανίζονται πάνω στο νερό διάφορα πολλαπλά αντικείμενα, όπως αμέτρητες σειρές από κολόνες, αψίδες, κάστρα όμορφα σκιαγραφημένα, ψηλούς πύργους, υπέροχα παλάτια με βεράντες, μεγάλες δεντροστοιχίες, κοιλάδες γεμάτες κοπάδια ζώων, σχηματισμοί πεζών και καβαλάρηδων και πολλές άλλες παράξενες μορφές, όλες στα φυσικά τους χρώματα και με την ανάλογη κίνηση... Αν ο αέρας είναι θαμπός κι έχει καταχνιά, τότε τα αντικείμενα φαίνονται ζωηρά χρωματισμένα ή τριγυρισμένα από κόκκινο, πράσινο, μπλε και τα άλλα χρώματα του φάσματος..."

Πολλοί έχουν αποπειραθεί να εξηγήσουν το φαινόμενο των αιθερικών πόλεων που εμφανίζονται στον ορίζοντα, επιστρατεύοντας εξηγήσεις όπως αυτήν του αντικατοπτρισμού. Πράγματι, οι διαφορές θερμοκρασίας μεταξύ των στρωμάτων του αέρα μπορούν να μετατρέψουν μερικά τμήματα της ατμόσφαιρας σε φακούς, διαθλώντας τις φωτεινές ακτίνες σε απρόβλεπτες κατευθύνσεις, δημιουργώντας έτσι το φαινόμενο του αντικατοπτρισμού.

Όμως, παρά το γεγονός ότι θεωρητικά τουλάχιστον η εξήγηση του αντικατοπτρισμού φαίνεται να καταλύει το μυστήριο των ουράνιων πολιτειών, ουσιαστικά, όσα επιστημονικά πειράματα έγιναν για να αποδείξουν την ορθότητα της αυτής της υπόθεσης, δεν μπόρεσαν να μετρήσουν καμιά ατμοσφαιρική διαφορά θερμοκρασίας που θα ήταν ικανή να δημιουργήσει το φαινόμενο αυτό.

Ένα δεύτερο πολύ σημαντικό σημείο, το οποίο φαίνεται να αγνοούν επιδεικτικά οι οπαδοί της θεωρίας του αντικατοπτρισμού, είναι και το ότι όλες αυτές οι πολιτείες που εμφανίζονται παραμένουν αναλλοίωτες στον χρόνο.

Απόσπασμα από το άρθρο του Νίκου Κανακάρη: "Νησιά και Τόποι Φαντάσματα" στο βιβλίο, Φαντάσματα, Εκδ. άγνωστο
ΠΗΓΗ